Morgunblaðið - 28.08.1938, Blaðsíða 3

Sunnudagur 28. ágúst 1938.
MORGUNBLAÐIÐ
3
ÚTFORIN
FRÁ
ÁSI í GÆR
m áfcs,.. v,- ’> ■ „ '4 . > Mí
Líkfylgdín kemur niður Túngiitu, líkvagnamir þrír og mannfjöldinn á eftir. Áhorfendur hafa fylkt sjer á báðar
gangstjettir.
gær var Reykjavík í sorg. Jarðarförin frá Ási.
setti svip á alt bæjarlífið. Hún var einhver sú
f jölraennasta sem hjer hefir sjest. Fánar blöktu
í hálfa stöng um allan bæinn. Umferð um göturnar var
lítil önnur eftir kl. 2 og fram til miðaftans, nema sú sem
var í sambandi við jarðarförina.
Húskveðjan í Ási hófst kl. 2.
Var þar þá svo margt manna
samankomið, að ekki komst
nema lítiil hluti fólksins inn í
húsið. En á túnblettinum sunn-
an við Ás safnaðist fólk saman;
fyltist bletturinn brátt og stóð
fólk á götunum kring um Ás og
Hof meðan á húskveðjunni stóð.
í húsasundinu milli Hofs og Áss
hafði verið komið fyrir hátal-
ara, svo fólk gat fylgst með
öllu, sem fram fór inni.
Áður en húskveðjan hófst
Ijek Lúðrasveit Reykjavíkur
sálmalag.
Síra Þorsteinn Briem pró-
fastur flutti húskveðjuna. Á
undan ræðurmi söng hóþur
manna úr karlakórnum ,,Fóst-
bræður“ undir stjórn Jóns
Halldórssonar sálminn „Ljúft
er sjón í hæð að hefja“ og á
eftir ,,Til himins upp vor ligg-
ur leið“. Báðir sálmarnir eru
eftir föður frú Guðrúnar sál.
síra Lárus Halldórsson.
Frá heimilinu báru kisturnav
bræðurnir í Ási fjórir, og Pjet-
ur Lárusson, Pjetur Halldórs-
son, Ásgeir Einarsson, tengda-
sonur Sigurbjörns og Lárus
Pjetursson.
★
Laust fyrir kl. SYz nálgaðist
líkfylgdin Dómkirkjuna. Lúðr»-
sveit Reykjavíkur gekk á und-
an líkfylgdinni. Líkin voru flutt
á þrem vögnum, fyrst lík frú
Guðrúnar og þá lík dóttur heim-
ar Guðrúnar Valgerðar í venju-
legum líkvögnum, en kistur Sig-
rúnar og Ingibjargar Kristjáns-
dóttur voru á opnum bíl.
Kisturnar voru skrýddar rauð
um og bleikum rósum, en stórar
hvítar „orchideur“ voru viö
hvern höfuðgafl.
Kirkjan var blómskrýdd.
Hafði kvenfjelag Dómkirkju-
safnaðarins annast um það. Var
blómskrúð kirkjunnar m. a. með
þeim hætti, að blómvendir voru
festir við hvern bekkjargafl
frarn eftir kirkjugólfi. Setti það
sjerstakan hátíðablæ á kirkj-
una.
Kistustólar voru fyrir framan
kórtröppurnar fyrir fjórar
kisturnar samhliða.
Löngu áður en líkfylgdin
kom að kirkjunni, hafði þangað
safnast geysimikill mannfjöldi,
svo mannþröngin náði milli
kirkju og þinghúss og langt
vestur í Kirkjustræti. En auk
þess stóð múgur og margmenni
'í gangstjettunum vestur eftír
öllum götum á leið þeirri, sem
líkfylgdin fór um.
Kl. 3Ví> voru líkin borin í
kirkjuna. Fyrst kista frú Guð-
rúnar, síðan dætra hennar og
þá Ingibjargar Kristjánsdóttur.
Þeir, sem báru í kirkju urðu að
setja kisturnar á stóla er voru
á kirkjugólfi milli instu bekkj-
anna, en síðan var þeim komið
fyrir hverri af annari í röð fyrir
kórtröppum.
Auk blómskrautsins sem á
kistunum voru, höfðu borist 4
silfurskildir til að setja á kist-
I Dómkirkjunni. Kistumar 4 fyrir framan kórinn. Síra Friðrik Ilallgríms-
son flvtur raSðu.
íjigurbjörn Á. Gísláson tftlar við :
gröfiha: , a
urnar, og voru 3 þeirra á kistu
frú Quðrúnar. Skíldir þe&sir
voru frá stjórn og stáífsmönn-
um Ellíheimifxsins, frá Kvenfje,
lagi og söfnuði Fríkirkjunnar í
Rvík, frá K.F.U.K. Ög' £k
Ki'istniboðsfjelagi kveniia.
Inn í kirkjuna báru þesáir:
Kistu frú Guðrúnar bárú ál-
þingismenn úr þrem flokkum,
kistu Sigrúnar Kirstínár stjórn
!og foi'stöðukonur Elliheimilisins,
kistu Guðrúnar Valgefðar vin-
ir Einars Kristjáhssonar Ög
kistu Ingibjargar Kristjansdótt-
ur báru templarar.
Meðan kisturnar voru bornar
PRAMH. Á SJÖTTU SÍÐU.
p r
„Jeg var með þeim niðri
í Tungufljóti“----------
Ræða Sigurbjörns Á. Gíslasonar við gröfina:
eg get ekkí látið hjá liða, að þakka ykkur öllum, sem
hjer eruð, fyrir alla þá mildu samúð sem þið hafið sýnt
okkur í dag og undanfarna daga, og þá einkum fyrir allar ykk-
ar góðu fyrirbænir. Við höfumi þurft á þeim að halda. OgýÞið
munum þurfa ennþá meira á þeim að halda nú, þegar við kom-
um heim, og ekki einu sinni kistumar eru þar lengur.
En að jeg tek hjer til máls e.r fyrst og fremst vegna þess,
að jeg er með skilaboð til ykkar frá konunni minni.
Jeg minnist þess að oft sagði hún við mig, er hún hafði
verið að starfi með einhverjum sem henni fjell vel við, að nú
væri hún glöð því hún hefði fundið, að hann, eins og hún komst
að órði, hafði gefið Jesú hjarta sitt, eins og hún sjálf hafði gert.
Oft sagði hún,’ að það væri hugboð sitt, að andlát heunar
myndi bera þannig að, áð líkkistan hennar gerði meira gagn,
til þess að snúa hjörtum manna til Jesú, en hún nokkurntíma
sjálf hefði getað megnað í lifanda lífi. Jeg vildi óska, og jeg
ber hjer fram þá ósk fyrir hennar hönd, að þessi spá hennar
megi rætast.
Jeg var með þeim niðri í Tungnfljóti. Jeg hjelt, að jeg
myndi líka deyja. Jeg hafði ráðrúm fil þess áð biðja fyrir mjer
þarna niðri í fljótinu. Eins er jeg viss um, að þær hafa haft
ráðrúm til þess.
Jeg fól G-uði sál mína, og gerði það með fullkominni ró.
En svo var mjer bjargað. Og ógnir mínar byrjuðu ekki fyrri
en jeg stóð á bakkanum og vissi af þeim niðri í djúpinu. Það
y^r ógurleg stuud.
,.Eitt sinn ekki fyrir löngu dreymdi mig þanh draum, að
jeg hefði mist konuna mína, mist Guðrúnu Lárusdóttur frá
mjer. Jeg vaknaði við það grátandi. Þá sagði jeg við haná.
Það held jeg að jeg missi vitið, ef jeg missi þig, Guðrún mín.
Þá sagði hún. Nei, ve.rtu öruggur, það kemur ekki fyrir. Þvert
á móti. Þú færð styrk til þess að vitna um boðskap Jesú Krists
við gröf mína. Og jeg hefi, Guði sje lof, fengið styrk til þess
að flytja ykkur öllum, bæði þeim sem standa mjer fjær og þeim
sem standa mjer nær, skilaboð hennar,. um hugboð hennar, áð
andlát hennar g&rði boðun fagnaðarerindisins meira gagn, en
hún sjálf, Guðrún Lárusdóttir, gat gert í lifanda lífi.
Guð blessi ykkur öll.
Sjálfstæðismenn bera kistu frú Guðrúnar Lárusdóttur frá kirkju.
Forkaupsrjetti hafnað. Bæjar
ráð hefir hafnað forkaupsrjetti að
erfðafestulandi Sogabletti 16 með
húseigninni Sogalundur fyrir 12
þús. kr.
Minningarspjöld fríkirkjusafnað-
arins í Hafnarfirði fást hjá síra
Jóni Auðuns, Jóni Matthiesen,
Steinunni Sveinbjarnardóttur og í
Rvík hjá frú Lilju Kristjánsd.