Morgunblaðið - 30.08.1938, Blaðsíða 8

M 0 R G U N B L A ÐIÐ
Þriðjudagur 30. ágúst 1938L
f i
MtíXim
Fyrir nokkru bar það við í
Hamborg, að gufubátur, sem
flytur fólk 3’fir Alster-vatnið, kom
svo nálægt einum svonefndum
„Paddeln“-bát, að bonum hvolfdi.
Var mesta mildi að unga fólkið,
sem var í bátnum, lenti ekki undir
gufubátnum og druknaði. Ein-
göngu vegna þess, að allir í bátn-
um voru syndir, björguðust
þeir, með því að synda til lands
(um 100—150 metra).
Á meðal þessa unga fólks var
stúlka hjeðan úr Reykjavík, ung-
frú Margrjet Guðmundsdóttir,
Bergstaðastræti 69.
★
Sænsk stúlka, Elsa Gustafson,
hefir enga ótrú á tölunni 13,
enda hefir sú tala frekar reynst
henni til gæfu, eins og eftirfar-
andi sýnir:
13. janúar síðastl. lagði ungfrú
Elsa af stað td Englands, til þess
að leggja stund á tungumál. Hinn
13. febr. hitti hún 13 Englendinga
og sá 13. þeirra var Frank Wil-
son, sem hún trúlofaðist sama dag,
13. febrúar. 13. apríl var lýst með
þeim í kirkjunni, og 13. júlí lagði
ungfrú Elsa af stað heimleiðis, tíl
þess að undirbúa brúðkaupið. 13.
ágúst var brúðkaupið haldið. Það
vildi svo til, að sama dag átti
presturinn 13 ára starfsafmæli, og
hann lagði út af 13. kap. 13. versi
í Korintuþrjefinu.
Það lætur að líkum, -að 13 söngv-
ar voru sungnir í veislunni, en það
voru ekki 13 til borðs.
★
Sven Jerrin, þulur við sænska
íitvarpið, segir venjulega á kvöld-
in, er hann kveður hlustendur:
„Góða nótt, og sofið þið vel!“ Um
daginn andaðist gömul kona, sem
kunni mjög vel þessari kveðju
þulsins. Hún launaði honum líka
. að makleikum, gerði hann að aðal-
erfingja síuum.
★
Jtaups&apue
Eldavjel óskast til kaups. —
Uppl. í síma 2138 eftir kl. 6.
Kjólasilki, köflótt, í miklu úr-
vali. Verðið lágt. Versl. Guð-
Fjárhirðir einn tyrkneskur í bjargar Bergþórsdóttur.___________
j Taurusfjöllunum í Litlu-Asíu hef- Pey3ufataSatm, sjerstaklega
jir vakið athygli á sjer fyrir hve faueg tegund, 8,50 meterinn.
Igóða sjÓQ hann hefir' Hann Setnr Alklæði og margt fleira til
itaIlð hinar smæstu greinar 1 hjart- peysufata. Versl. Guðbjargar
j arhornum í 15 km. fjarlægð. Sagt Bergþdórsdóttur.
fia
Bikum þök, fyrsta flokks
vinna. Sími 4965. Benedikt.
Allskonar barna- og kven-
fatnaður sniðinn. Saumastofan
í Kirkjustræti 4. Sími 5336.
Z/ZC&iýnnirvcfu®
Friggbónið fína, er bæjarinf-
besta bón.
Allskonar f jölritun og vjelrit-
un. Friede Pálsd. Briem. Tjarn-
argötu 24. Sími 2250.
er, að fleira fólk á sömu slóðum
hafi álíka glögga sjón. ■ 1 Silkisvuntuefni og slifsi altaf
best og ódýrast 1 versl. Guð-
Indverji einn, sem nýlega tók bjargar Bergþórsdóttur Lauga-
þátt í alþjóðakepni í Cambridge, ve£
þykist lieita lengsta nafni í heimi. Silkibútar verða seldir með
Ilann heitir Vihaj-araghavacharya. gjerstöku tækifærisverði næstu
mmm—mmmmmmmmm—mmmm^mmmmmm^— daga. SvUntuefnÍ frá 6 kr. Og
slifsisefni frá 2,50. Versl. Guð-
002®
Pl

0 0 2®
bjargar Bergþórsdóttur, Lauga-
í veg 11.
Saumaðir dömukjólar og
blúsur á Óðinsgötu 26, niðri.
Fægiklútar
fyrir póleruð húsgögn.
vum
Laugaveg 1. Fjölnisveg 2.
I Kaupum flöskur, stórar og j
j smáar, whiskypela, glös og bón-
i dósir. Flöskubúðin, Bergstaða-
| stræti 10. Sími 5395. Sækjum
heim. Opið 1—6.
Otto Bt Arnar, löggiltur út
varpsvirki, Hafnarstræti 19. —
Sími 2799. Uppsetning og við
gerðir á útvarpstækjum og loft-
netum.
Tvær stúlkur í fastri atvinnu
óska eftir forstofuherbergi í
austurbænum, helst með lauga-
hita. Upplýsingar í síma 5367
frá kl. 7—9.
I. O. G. T.
St. Verðandi nr. 9. Fundur-
í kvöld kl. 8. Emilía Indriða-
dóttir: Upplestur. Zophonías
Pjetursson: Sjálfvalið efni.---
Fjölmennið.
SKÓLAFÖTIN úr Fatbúð-
ínm.
(i
erðbréfabankím
C A-ystuvstr. 3 sírm 3652.Opið
Kaupum flöskur, flestar teg-
undir, soyuglös, dropaglös með
skrúfuðu loki, whiskypela og
bóndósir. Sækjum heim. Versl.
Hafnarstræti 23 (áður B. S. 1.)
Sími 5333.
annast kaup og sölu allra
verðbrjefa.
Til leigu eru herbergi á Ljós-
vallagötu 32. Upplýsingar hjá
Braga Guðmundssyni, sama
stað.
Mig vantar 3 herbergi og
eldhús í góðu húsi 1. október.
Ábyggileg greiðsla. Upplýsing-
ar í síma 4444 kl. 5—7 í kvöld.
Kaupum flöskur, flestar teg. j
Soyuglös, whiskypela, meðala- j
glös, dropaglös og bóndósir. —j
Versl. Grettisgötu 45 (Grettir).
Sækjum heim. Sími 3562.
EGGERT CLAESSEN
hssstarjettarmál afluÉnmgsmaður.
Skrifstofa: Oddfellowlrúsið,
Vonarstræti 10.
(tBagaagur oaa austardyi ).
Brjefsefni í möppum. Gott-
úrval, en litlar birgð-
ir. Bókaverslun Sig-
urðar Kristjánssonar,
Bankastræti 3.
o
Amatörar.
Framköllun
Kopiering — Stækkun.
Fljót afgreiðsla. - Góð vinna.
Aðeiiis notaðar hinar þektn
AGFA-vörar.
F. A. THIELE h.f.
Ansturstræti 20.
Amatörar.
FRAMKÖLLUN
Kopiering — Stækkun.
Fljótt og vel af hendi leyrt.
Notnm aðeins Agfa-pappír.
Ljósmyndaverkstæðið
Laugaveg 10.
Afgreiðsla í Laugavegs Apó-
teki.
0:
o.o %
fyrir haustið.
MARGARETPEDLER:
OANSMÆRIN WIELITZSKA 33.
var nú á leið til hennar. Og hún var svo niðursokkin
í lesturinn, að hann var kominn alveg að henni, áður
en hún vissi af.
„Antoine!“
Bókin fjell úr höndum hennar og hún reis upp í
hengirúminu.
„Jeg er að koma í heimsókn til yðar“, sagði hann
formálalaust,
„Hvernig vissuð þjer, að jeg var hjer?“
„Melrose sagði mjer það“.
„Reynduð þjer að múta honum? Nei, Melrose myndi
fyr láta drepa sig, en láta múta sjer“
„Það segið þjer satt. Jeg reyndi það eins og jeg
gat, en það var árangurslaust, svo að jeg varð að beita
öðrum brögðum. Jeg sat um hann kvöld eitt, þegar
hann var að fara með brjef yðar í póst, hrifsaði eitt
brjefið af honum, las heimilisfangið, og setti brjefið
síðan í póstkassann fyrir hann,“
„Jæja, og nú hafið þjer hitt mig, og vilduð kannske
vera svo góður að fara?“, sagði hún kuldalega og bjóst
til þess að hakla áfram að lesa, eins og samtalinu væri
lokið.
JÆtlið þjer ekki einu sinni að bjóða mjer tesopa?“,
spurði hann í ásökunarróm.
„Nei, það er útilokað“, svaraði hún.
En rjett í því kom June Storran út, endurnærð og
hress eftir hina stuttu hvíld.
Það glaðnaði yfir henni, þegar hún sá Davilof. Þó
hún væri ekki reynd í ástamálum duldist henni ekki,
að hann var hrifinn af Mögdu, tilbað hana. Augnatillit
hans eitt sýndi það. Henni datt strax í hng, að þetta
væri kunningi ungfrú Yallincourt, kominn frá London
í bíl, til þess að heimsækja hana. Og maður leyfði sjer
ekki aðra eins rausn, nema maður væri ástfanginn!
Góð stúlka ljet heldur ekki nokkurn mann gera slíkt,
nema henni þætti líka vænt um hann! Það þóttist June
viss um. Henni ljetti því í skapi. Því að, ef þessi mað-
ur og ungfrú Vallincourt voru í þann veginn að trú-
lofast, myndi sá skuggi, sem hvílt hafði á lífshainingju
hennar, frá því að sumargestirnir komu, liverfa af
sjálfu sjer.
„Teið er tilbúið", sagði hún, er hún nálgaðist þau.
„Kannske kunningi yðar vildi drekka te með okkur?“
bætti hún við feimnislega.
Magda kynti Davilof fyrir June, og hún endurtók
boð sitt. Hann horfði sigri hrósandi á Mögdu.
„Jú, þakka yður fyrir, mjer væri mikil ánægja að
því, frú“,, sagði hann og hneigði sig. „En veðrið er
svo yndislega fagurt. Gætum við ekki drukkið hjer úti
undir berum himni? Það er eins og þessi trje sjeu
sköpuð, til þess að við drekkum te undir þeim“.
June gat ekki andmælt svona góðlátlegum tilmæl-
um og flýtti sjer inn að undirbúa tedrykkjuna.
„Jeg er viss um að Dan Storran kann ekki við, að
þjer umturnið svona heimilisháttum", sagði Magda,
þegar þau voru orðin tvö ein.
,,Dan Storran?" Davilof leit á hana, spyrjandi augna-
ráði.
„Bóndinn hjerna“.
„Hvernig maður er það?“ Afbrýðissemi hans var óð-
ara vakin. „Er hann bróðir ungu stúlkunnar með ljósa
hárið ?“
„Nei. Hann er eiginmaður bennar. Jeg sagði frú
Storran, þegar jeg kynti ykkur“.
„Jæja“, sagði Davilof kæruleysislega,. „Jeg tók ekki
eftir því. Hún er ljómandi lagleg’ kona“.
Magda kinkaði kolli annars hugar. Henni hafði dott
ic í hug, að Davilof kynni að koma því upp, hver hún
væri.
„Heyrið þjer“, sagði hún. „Hjer er jeg aðeins ung-
frú Vallincourt, og enginn veit, að jeg er Magda
Wielitzska. Jeg vona, að þjer munið það“. Hann Itink-
aði kolli, og hún hjelt áfram: „Fyrst yður er svona
umhugað um að drekka te hjerna, verðið þjer að vinna
fyrir því, með því að segja mjer frjettir úr London.
Hjer frjettir maður aldrei neitt, sjer ekki einu sinni
dagblað úr borginni“.
Hann sagði henni ýmsar frjettir um sameiginlega
•knnningja, nýja trúlofun og væntanlegan hjónaskiln-
að. Síðan sagði hann: „Reyndar get jeg sagt yður
fieiri frjettir: Vinur yðar, málarinn — -—“
„Hvaða málari ?“, tók Magda »fram í fyrir honum í
næstum hörkulegum róm og langaði til þess að biðja
hann að segja ekki meira.
„Quarrington — Michael Quarring. Hann er kvænt-
ur — spánskri stúlku, ljómandi laglegri, sem hann var
nýlega búinn að mála. Þetta eru allra nýjustu frjett-
irnar“.
Angnablik fanst Mögdu sem jörðin hætti að snúast
og undarleg kyrð ríkja alt í kringum sig. Síðan heyrði
hún sjálfa sig spyrja í hljómlausum róm:
„Jæja? Hvar heyrðuð þjer þetta?“
„Það var mikið talað um fagra, spánska stúlku, sem
hann væri að mála. Arlingtonshjónin voru á Spáni og
sáu hana. Sagði frúin, að hún væri uudurfögur, ung
dansmær. Og um daginn sá jeg í dagblaði, að þau
væru gift“.
Við liin kæruleysislegu orð hans var eins og Mögdu
hefði verið rekinn löðrnngur. Það var þá satt! Michael
var í raun og veru kvæntur — dansmeyju — það
sýndi best, að það var rjett. Hann unni hverskonar
danslist.
Eins og í fjarska heyrði hún Antoine segja:
„Jeg er feginn að Quarrington er kvæntur. Það var
hann, sem hjálpaði yður í þokunni hjerna á dögunum,