Alþýðublaðið - 11.06.1958, Blaðsíða 11

Miðvikudaguar 11. júní 1958.
Alþýðublaðið
11
GnanEi
í DAG er miðvikudagurinirj
11. júní 1958.
Slysavarðstoia Reykjavíkur í
Heilsuverndarstöðinni er opin
allan sólarhringinn. Læknavörð
ur LR (fyrir vitjanir) er á saro.a
stað frá k. 18 -8 Sími 15030.
Næturvörðtir er í Vesturbæj-
ar apóteki, sími22290. Lyfjabúð
in Iðunn, Reykjavikur apótek,
Laugavegs apótek og Ingólfs
apótek fylgja öli lokunartíma
sölubúða. Garðs apótek og Holts
apótek, Apótek Austurbæjar og
Vesturbæjar apótek eru opin til
kl. 7 daglega nema á laugardög-
um til ki. 4. Holts apótek og
Garðs apótek eru opin á sunnu
dögum milli kl. 1 og 4.
Hafnarfjarðar apótek er opið
aila virka daga kl. 9—21. Laug-
ardaga ki. 9—16 og 19—21.
Ilelgidaga kl. 13—16 og 19—-21.
Næturlæknir er Ólafur Ein-
arsson.
Kópavogs apótek, Alfhólsvegi
0. er opið daglega kl. 9—20,
nema laugardaga kl. 9—16 og
helgidaga kl. 13-16. Sími 23100.
FHIGF.EEÐIB
Flugféiag' íslands.
Millilandafiug: Millilandaflug
vélin Gulifaxi fer til Glasgow
og Kaupmannahafnar kl. 8 í
dag. Væntanleg aftur til Reykja
víkur kl. 22.45 í kvöld. Flug-
vélin fer til Oslóar, Kaupmanna
hafnar og Hamborgar kl. 8 í
fyrramálið. Millilandaflugvélin
Hrímfaxi fer til Lundúna kl. 10
í fyrramálið. Innanlandsflug: í
dag er áætlað að fljúga til Akur-
eyrar (3 ferðir), Egilsstaða,
Heilu, Hornafjarðar, Húsavíkur,
ísafjarðar, Sigluf jarðar, Vest-
mannaeyig (2 ferðir) og Þórs-
hafnar. A morgun er áætiað að
fljúga til Akureyrar (3 ferðir),
Egilsstaða, ísafjarðar, Kópa-
skers, Patreksfjarðar, Sauðár-
króks og Vestmannaeyja (2 ferð
ir).
Loftleiðir.
Hekia er væntanieg ki. 19 frá
Hamborg, Kaupmannahöfn og
Gautaborg. Fer kl. 20.30 til New
York.
SKIPAFEÉXTIE
Rikisskip.
Hekía er á leið frá Bergen til
Kaupmannahafnar. Esja er á
Austfjörðum á suðurleið. Herðu
breið er -á Austfjörðusi á norð-
urleið. Skjaldbreið íír' frá Rvík
á morgun vestur um land til Ak
ureyrar. Þyrill er ,á Akureyri.
Skaftfeliingur fór frá Reykjavík
í gær til Vestmannaeyja.
Skipadeiid SÍS.
Hvassafell er .í Mántyluoto.
leiðis til Reykjavíkur. Heron
losar semenl á Norðurlandshöfn
um. Vindicat losar timbur á
A.iiclnrlandshöfnum. Helena fór
frá Odp.ngij g. þ. m. áleiðis til
Akraness.
í7!íwiiolc,ín.
Tio++H'oss kom. til I.onimrrad
n/p, baðan til Ventsniis,
Knt'rp T.oniriD'rad m> Revkiavík-
er Fiell-Pe<;í fór frá Grafarnesi í
(r,ír.r +u A.kraness od Ro’rkia'Dik-
,,r rjn^afoss fér frá Fáskrúðs-
p:r*l í +i 1 Húsavíknr. Sislu-
PierAár A.k-ir"vrar. Svalbarðs-
D-n—r oe Flatevrar.
OniiP""., Pór Pi-á I °ith 9/6 til
T.i.-Mri]t' l p'TOT-Pnrs kom til
PavVrin'i-nr 8/6 frá Kaun-
onr s 1-, ö frj QrF
fór frá Antwernen
o/a * -1 TT<ir-v.„r„q|. T-Tiiil ncf Rvík
,.i- T-^r„t„(v; f‘"T Pri TVTpw Vork
,..™ on/n +i1 PovViovíkPir. TnnDii
i'om til Reykjavíkur 9/6 frá
TAqmborg.
FUNDIR
Barnaverndarfélag Hafnar-
fjarðar heldur aðalfund sinn í
kvöid kl. 8.30 í Flensborgarskól
anum.
A3 gefnu tilefni
vill VKF Fraxnsókn áminna fé
lagskonur sínar um að hafa með
sér kvittun eða skírteini, er sann
ar að félagskonur séu skuldlaus-
ar við félagið á yfirstandandi
ári, þar sem þær mega eiga það
á hættu, að félagsgjald sé ann-
ars tekið af þeim ef þær leita sér
atvinnu á öðru vinnusvæði.
Listamannaklúbburinn
í baðstofu Naustsins er opinn
í kvöld. Frjálsar umræður heíj-
ast kl. 9 stundvíslega. Skýrt
verður frá umræðuefnum næstu
miðvikudagskvölda og tillögum
þar um.
i. Magnús Bjarnason:
Nr. 110.
EIRIKUR HANSSON
Skáldsaga frá Nýja Skotlandi.
og Edison hefði eklti gjört bet væri, þegar hún kæmi til hans.
ur. Hún leitaði nefnilega uppi Og peningana sagðist hann
pjáturdunk, sem tók rúmar
fimm merkur, fyllti dunkinn
með tevatni og setti hann á
borðið fyrir ísleindinginn.
„Svona voru bollarnir á ís-
landi“, sagði hann og varð glað
ul, „Já, svona voru þeir á ís-
landi. — Og sex þóttu sæmi-
legir.“ Þá brosti konan hans
skyldi borga á s'krifstofu Reids
gamla friðdómara. En þegar
kýrin kom heim til Jósefs
Rauða, þá var hún kollótt, því
að hann hafði fengið dýralækni
til að saga hornin af á leiðinni.
Nú leið að gjalddaga. ísiend-
ingurinn kom á tiltekinni stund
inn á skrifstofu Reids gamla
Jakobs Prest, því að hún hélt, i friðdómara. Þar var Jósef
að íslendingurmn væri að | fyrir og nágrannar hans fjórir,
spauga. En þegar hún sá, að en kýrin var bundin við hliðið
hann slokaði allt, sem í dunkin
fyrir framan húsið. íslending-
um var í þremur teygum og urinn rétti nú friðdómaranum
rétti henni hann tóman og handskrift Jósefs. „Hefur þú
sagði: „Meira, frú mín, meira!“ skrifað þetta, Jósef?“ spurði
þá vöknaði henni um augun, Reid gamli friðdómari. „Já“,
því að það var ekki dropi í j sagði Jósef, „og hér eru vott-
katlinum, en langt í brunn- arnir,“. ,,Mér skilst þá. að þú
inn. Hún bar aldrei pjáturdunk eigir að borga íslendingnum
á borðið eftir, það. — Nei, ékki | þrjáííu dollara hér í dag“, sagði
synmg a
fekjissn fil hús-
FYRSTA alþjóðlega sýning á
tækjum til almennra fram-
kvæmtla og húsbygginga hefur
nýlega verið opnuð á flugvell-
inum í Bourget rétt við París.
Auk Frakklands taka eftirtöld
lönd þátt í sýningunni: Þýzka-
land, Austurrfki, Belgía, Dan-
mörk, Bandaríkin, Ítalía, Sví-
þjóð, Sviss og Tékkósióvakía.
Þessari mikilwægu sýningu,
er þekur 135 000 fertneira
Arnarfell losar á Norðurlands- i.svæði og kynnir heudarfram
leiðslu þátttökurikjanna, mun
ljúka 24. júní. Dagana 19., 20:
. og 21. júnf verður haldin jnnan
Breiðafjarðarhafna. Helgafell ) vébanda sýningarinnar ráð-
fór 5. þ. m. frá Keflavík áleiðis ; stefna hins franska iðnaðar, er
til Riga, væntanlegt þangað á ]ýtur ag almennum framkvæmd
morgun. Hamrafell er í Batum, -.um
fer þaðan væntanlega í dag á- ‘
höfnum. Jökulfell er í Riga. Dís
arfell er í Mántyluoto. Litíafell
fór frá Reykjavík í dag til
hún, — fconan hans Jafcobs
Prest“.
„Eru þeir gáfaðir menn?“
spurði einhver. Hendrifc glotti
og leit til mín.
„Þeir eru kænir menn“, sagði
maðurinn með páfagaufsnefið.
„Þeir eru framúrskarandi kæn
ir og séðir, Það er ekki fyrir
aula að etja kappi við þá pilta.
Hér er saga, og hún er sönn:
Maður hét Jósef Rauði; hann
bjó í Efri-Musquodoboit. Hann
var gildur, bóndi. Bragðarefur
var hann hinn mesti, og lét
sér fátt fyrir brjósti brenna.1
„Heyrið þið, piltar“, sagði
Jósef Rauði við fjóra nágranma
sína, „viljið þið sjá, hvernig ég
fer að því að leika á íslend-
ing?“ „Já“, sögðu nágrannar
hans. ,,Ég veit um íslending,
sem vill selja kú“, sagði Jósef.
„Ég .ætla að kaupa kúna, en svo
ætla ég að sýna og sanna það,
að ég þurfi aldrei að borga
hana. — Auðvitað borga ég
hana seint og síðar meir“. Jó-
sef og nágrannar hans fóru nú
upp á Moosel'andshálsa og
fundu íslendinginn, sem vildi
selja kú. „Hvað á kýrin að
kosta?“ sagði Jósef. „Hvað
viltu gefa fyrir hana?“ sagði
Islendingurinn. „Fimmtán
dollara fyrir hvert horn, sem
á henni verður, þegar hún kem
ur heim tiil mín“, sagði Jósef
undirhyggjulegur. „Ég geng
að því“, sagði Íslendingurinn
ofboð sakleysislegur. Jósef gaf
íslendingnum það skriflegt,
að hann skyldi borga að mán-
uði liðnum fimmtán dollara fyr
ir hvert heilt horn, sem á kúnni
friðljómarinn. ,,jNei, mér h|er
ekki að borga eitt cent, því að
enginn horn voru á kúnni, þeg
ar hún kom heim til mín“,
sagði Jósef Rauði, ,,og hér eru
vottarniir“. „Ég sver, að kýr-
in hafi verið með hornum, þeg
ar hún kom heim til hans“,
sagði íslendingurinn „og ég
sver það ennfremur, að þau
sömu horn séu þar enn“. „Efcki
þó heil“, sagði Jósef, „en á
handskriftiinni stendur: „fimm
tán dollarar fyrir hvert heilt
horn“. „Ég sver, að kýrin hafi
kornið heim til hans með heil
hoi-n, og að þau séu þar enn“,
sagði íslendingurinn. „Við skul
um huga að því‘, sagði dómgr-
inn. Og nú gengu þeir allir út.
„Já, víst er, kýrin kollótt",
sagði Reid gamli friðdómari,
„það þarf engum blöðum um I
það að fletta“, „Fjóra hefur
hún þó fæturna“, sagði íslend
ingurinn. „Það er nákvæmlega
rétt“, sagði friðdómarinn, „en
handskriftin nefnir þær ekki á
nafn“. „Og þess vegna eru enn
þá átta heil horn á kúnni‘,‘
sagði íslendingurinn, „en fimm
tán dollarar fyrir, hvert heilt
horn, stendur í handskrift-
inni'. Ég heimta því hundrað
og tuttugu dollara út í hönd.“
„Ekki eru klaufirnar horn“,
sagði friðdómarinn. „Er bein í
þeim?“ spurði íslendingurinn.
„Nei, nú er, það ekki1’, „Er þá
brjósk í þeim?“ „Ó, nei, ekki
er það nú heldur“. „Og þá er
ekki kiöt í þeim?“ „Nei vissu
lega er það ekki“. „Nú, hvað
er þá í þeim?“ „Horn býst ég
við“. Og gamli Reid friðdóm
ari tók annarri hendinni utari
um hökuskeggið o,g- fór að
hugsa. En Jósef Rauði fór ao
depla augunum nokkuð títt,
og nágrannar hans horfðu á
hann og íslendinginn á víxL
Þeir vissu nú ekki, með hvor,
um þeir áttu heldur að
vera. Sjálfsagt með þeim, sem
slóttugri væri. „Hundrað og
tuttugu dollara út í hönd“.,,
sagði íslendingurinn og nugg
aði saman lófunum. „Ég býst
við, að þú verðir að borða bað,
Jósef minn“, sagði friðdómar
inn, „því að það, sem skrifaö
er, hlýtur að standa“. „Ég|
á ekki svo mikið sem eitt
rautt kopar-sent“, sagði Jósef
Rauði og jörðin hringsnérist
fyrir augunum á honum. „Ég
tek þá kúna aftur og þrján
kýr aðrar í viðbót“, sagði ís
lendingurinn. ,,Ég býst við, ai3
þú verðir að ganga að þeim
kostunum, Jósef minn“, sagði
friðdómarinn. „Vægð, vægð!ll:
sagði Jósef Rauði og fór að
hirfína. En | slendingujrinni
sagðist ekkji skilja það orð, —•
hann var ekki orðinn svo stál
sleginn í enskunni, sagðil
hann. Og fáum dögum síðar,
var hann þriemur kúm rí'karil
en árið áður. En upp frá þeini
degi var Jósef Rauði álitinrn
sér.lega einfaldur maður. Nei,,
það er ekki við lömb að leika
sér, þar sem íslendingar eru“
„Þeir eru makalauisir“,
sagði einhver.
^Ajlvjeg; óvi af naniegi r‘
sagði imaðurinn með páfa-
gauksnefið. ,,Hér er fein góð:;
Einu sinni var hart í búi hjá
íslendingunum á Mooselands-i
hálsum. Sérstaklega skorti þá
mj’ög góðan klæðnað. Þá
ser.du trúarbræður þeirra hén
í Lúnenbui';i(-sý.sl un n i iþeim.
miklar birgðir. af tilbúnura
klæðnaði og álnavöru. Gamlil
Patterson. prédikari í Halifax,
var fenginn til að útbýta gjöfi
um á milli þeirra, því að
hann var maður ráðvandur og;
réttsýnn, Á meðal íslending-
anna, sem gjafirnar fengu, var
ungur maður og frísklegur..
Hann sagði ekki alltaf: „gef
mér, gef mén“, eins og hinir,
heldur skoðaði hann dúkana
undu,- vandlega, eins og maður,
sem vill prútta við kaupmanru
inn. „Þetta verður passlegt i
pils handa konunni minni“0
sagði hann. „Eigðu það vinur’ý
sagði Patterson prédikari með
IEIGUBÍLAR
Bifreiðastöð Steindórs
Sími 1-15-80
Bifreiðasíöð Reykjavíkui
. Sími 1-17-20
SENDiBÍLAR
Sendibílastööin Þröstisr
Sími 2-21-75
Og á nieðai Jónas, sem grun
aði ekki neitt, leitaði að góðum
stað til þess að setja upp söiu-
varning sinn, sátu þeir Filippus
og prófessorinn í fangaklefan-
um og veltu fyrir sér, hvað sá gamli allt í einu. Filippus
mundj vera gert v:ð þá. „Það lifnaði upp strax. „Áttu við, að
var eins gott að ég stillti vélina ef við náum til vélarinnar, þá
I í gær, því annars myndum við g'etum við stillt hana aftur á
nú vera á steinöldinm,“ sagði þann tíma, sem við lifum á?“
spurði hann. En nú hafði JónaS
fundið góðan stað til þess a®
setja upp búoina sína. Fjöldfi
fólks kom til þess að horfa á;
hann, þar sem hann var að-
komumaður þar í bænum, d