Morgunblaðið - 10.02.1939, Blaðsíða 8

MORGUNBLAÐIÐ
Föstudagur 10. febr. 1939.
júní næstkomandi byrjar
* risaskipið nýja „Queen
filisabeth“ fastar ferðir milli
Liverpool og New York. Eins og
kunnugt er, er þetta stærsta skip,
sem nokkru sinni hefir verið bygt
í heiminum, og það er ekkert
smávegis, sem nota þarf af alls-
konar vörutegundum þar um
borð. Allar klæðaverksmiðjur í
Englandi og Skotlandi hafa feng-
ið mikið að starfa vegna skips-
ins. Til skipsins þarf að nota
650.000 mismunandi ljereftsvör-
ur og nægði ekki snúra, sem væri
50 km. á Iengd, ef hengja ætti
allan þann þvott til þerris í einu.
T„ d. þarf skipið 38.000 lök, 33.500
borðdúka, 125.000 þurkur, 253
þús. handklæði, 10.500 ullarteppi
og annað eftir þessu.
★
Söfnun eiginhandarundirskrifta
merkra manna er afar útbreidd
„dægradvöl“ í Englandi og í
Ameríku. Talið er, að ein miljón
manns skemti sjer við þetta í
Bandaríkjunum, en þó tiltölulega
fleiri í Englandi, eða 500.000
manns.
★
Hanaat þykir góð skemtun í
Frakklandi, en dýravinir hafa
gert alt, sem í þeirra valdi hefir
staðið, til að fá það bannað með
lögum. Yirðist sem dýravinum
hafi orðið nokkuð ágengt í bar-
áttu sinni og að hanaöt verði með
öllu bönnuð í Frakklandi.
★
í franska smábænum Fletre
eru borgarstjórinn og barnaskóla
stjórinn ekki góðir vinir. Nýlega
gaf borgarstjórinti skipun um það
að loka fyrir rafmagn skólans,
vegna þess hve skólastjórinn væri
eyðslusamur með rafmagnið. Bann
þetta átti að standa í 14 daga.
Af þessu hefir svo leitt, að engin
kensla hefir farið fram í skólan-
um um nokkurn tíma, til mikillar
óánægju fyrir foreldra barnanna.
★
Efnafræðingur einn í New York
hefir fundið upp ráð til að skilja
ricinusolíu í þræði, sem hægt er
að spinna. Þetta efni er talið sjer-
staklega hentugt til kvensokka-
gerðar. ■— Þess er vert að geta,
til þess að fyrirbyggja misskiln-
ing, að ricinusolía er sama og
laxerolía.
★
Franska lögreglan hefir nýlega
tekið fastan mann, sem bjó til
falska peninga. Maður þessi hefir
ekki starfað nema í fáa mánuði,
en samt hefir honum tekist að
setja í umferð falska peninga, sem
nema um 20 miljónum franka.
3^orgttttMaí>ið
Gagnið að auglýsingum fer
auðvitað eftir því hvað marg-
ir lesa þær. Munið að Morg-
unblaðið er langsamlega út-
breiddasta blaðið. Tugir þús-
unda lesa það daglega. Það
ber boð yðar til allra. Það
selur fyrir yður. Það tryggir
gamla viðskiftavini og útveg-
ar nýa. Það er boðberi við-
skiftalífsins.
J€e*rs£ci,
MAÐUR,
sem ætlar að taka próf upp í
Verslunarskólann, III. bekk, í
vor, óskar eftir að fá mann í
tíma með sjer í Dönsku. Upp-
lýsingar í síma 2993.
JCcuyis/íajiuc
íZfflbunnbncjfw
ÍSLENSKT BÖGLASMJÖR,
glænýtt og gott, nýkomið. Þor-
steinsbúð, Hringbraut 61. Sími
2803. Grundarstíg 12. Sími
3247.
KARTÖFLUR,
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur. —
Ávalt í næstu búð.
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðrið og gljáir skóna af
burða vel.
danskar og íslenskar. Valdar
.gulrófur, ódýrar. Þorsteinsbúð,
Hringbraut 61. Sími 2803. —
Grundarstíg 12. Sími 3247.
SALTKJÖT Á 60 AURA
t/2 kg. Hangikjöt á 80 aura
kg. Hveiti, besta tegund á 35
aura kg., einnig svið. Verslunin
Vesturgötu 35 A, sími 1913.
ÞIÐ,
FRIGGBÓNIÐ FlNA,
er bæjarins besta bón.

VJELRITUN OG FJÖLRITUN
Fjölritunarstofa Friede Páls-
dóttur Briem, Tjarnargötu 24,
sími 2250.
STOLKA óskast
í vist. Ægisgötu 10, miðhæð-
SOKKAVIÐGERÐIN,
Hafnarstræti 19, gerir við kven-
sokka. Fljót afgreiðsla. — Sími:
£799. Sækjum, sendum.
dCCi&nœ&L
VANTAR IBÚÐ
í vor, tveggja til þriggja her-
bergja, með nýjustu þægindum„
Tilboð merkt: „Föst staða",,.
leggist á afgr. Morgunblaðsins.
HERBERGI
til leigu Eiríksgötu 27 I.
sem búið í Þingholtunum, mun-
ið ódýrustu brauðin í bænum á
Laufásveg 41. Sveinabakaríið.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ.
Björn Jónsson, Vesturg. 28.
Sími 3594.
GULRÓFUR
eru seldar daglega í heilum
pokum. Sendar heim. Sími 1619.
KAUPUM FLÖSKUR,
flestar teg. Soyuglös, whisky-
pela, meðalaglös og bóndósir.
Versl. Grettisgötu 45. Sækjum
heim. Sími 3562.
KAUPUM FLÖSKUR,
soyuglös, whiskypela, bóndósir.
Sækjum heim. ---- Sími 5333.
Flöskuversl. Hafnarstrœti 21.
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum heim. Opið 1—6.
DRENGJAFÖT
(matrosaföt) fallegt úrval. —
Einnig fataviðgerðir (kunst-
i stopning). Sparta, Laugaveg 10
i Sími 3094.
OTTO B. ARNAR,
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
RAFSUÐUPLATA.
tvíhólfa, óskast leigð um
tveggja mánaða tíma. Uppl. £
síma 4954. !
E. PHILLIPS OPPENHEIM:
MILJÓNAMÆRINGUR í AT\ INNULEIT.
sem við förum út saman. í kvöld verðum við að
kveðjast“.
„Við sjáum nú til. Fyrst borðum við“, sagði Bliss.
Þau fóru inn í veitingahúsið og hún leit yfir mat-
arlistann með honum eins og hún var vön, og strikaði
út dýrustu rjet.tina. Bliss virti hana fyrir sjer. Hvern-
ig sem á því stóð, hafði honum aldrei fundist hún
jafn aðdáunarverð og þessa stund. Hún var orðin full
grönn, en hreyfingar hennar voru jafn fallegar og
fullar yndisþokka og áður. Framkoma hennar öll og
látæði var líka þannig, að hún hefði skorið sig úr og
vakið hrifningu hvar sem hún sýndi sig, þó að hún
væri fátækleg til fara. Hún var föl í kinnum, en aug-
un voru djúp og dökk, næstum fjóluhlá, og hárið fjell
mjúklega niður með vöngunum. Að eðlisfari var hún
alvörugefin og hafði oft haldið honum í fjarlægð með
virðuleik sínum. En þetta kvöld var hún frjálslegri. en
nokkru sinni fyr. Hún hallaði sjer aftur í stólnum og
naut líðandi stundar. Hönd sína ljet hún hvíla í hönd
hans og hlustaði á með hálflokuðum augum, er fiðlu-
leikari hyrjaði að leika á fiðlu. Aldrei hafði Bliss fund-
ist jafn yndislegt að vera í návist hennar. Þau sátu
þarna í næstum tvo klukkutíma. Þá leit Bliss alt í einu
á klukkuna.
„Viltu ekki koma með mjer niður á bílastæðið?"
sagði hann í bænarróm. „Jeg þarf að taka út bílinn
minn eftir stundarfjórðung".
Hún sagði ekkert fyrst, en fór síðan að skellihlæja.
„Taka út bílinn þinn!“ endurtók hún. „Þú ert skrít-
inn drengur. Jú, víst skal jeg koma með þjer“.
Bliss borgaði reikninginn, og þau gengu út. Hann
tók undir handlegg hennar, og hún gerði enga til-
raun til þess að aftra honum frá því. Þvert á móti
hallaði hún sjer blíðlega upp að honum.
„Heyrðu, Frances“, sagði hann. „Það er nokkuð,
sem jeg veit um, en get ekki skýrt fyrir þjer. Þú
heldur, að jeg sje flón, alt of bjartsýnn, þegar jeg
segi, að jeg sjái bjartari daga framundan, frelsi og
hamingju! En jeg bið þig að treysta mjer, Frances“.
Hún andvarpaði.
„Þú hefir fyr talað svona, vinur minn. Ef þú hefir
einhverja ákveðna von, ættir þú að lofa mjer að heyra
og vera ekki svona dularfullur. Nú er endirinn kom-
inn, Bliss. Jeg elska þig, en jeg þoli þetta ekki leng-
ur. Jeg var með gleraugu og greiddi mjer hræðilega
afkáralega á síðasta staðnum, sem jeg vann á. Vinnu-
veitandi minn spurði mig blátt áfram, hvort það væri
nauðsynlegt að jeg notaði gleraugu og bað mig að
taka þau af mjer. Þann dag bauð hann mjer út að
borða með sjer í þriðja sinn“.
„Reyndu einu sinni enn“, sagði Bliss í bænarróm.
„Þú getur áreiðanlega fundið stað, þar sem slíkar
kröfur verða ekki gerðar til þín“.
„Findu hann fyrir mig“, sagði hún. „Jeg hefi reynt
eins og jeg get. Stúlka, sem vinnur fyrir sjer, verður
að niðurlægja sjálfa sig og gleyma stolti sínu. Hún
verður að láta sem hún skilji ekki hver meiningin er,
þegar karlmennirnir byrja á þessum venjulega leik.
Jeg hefi reynt það og jeg þoli það ekki lengur! Það
er alt og sumt! Jeg hata það og vil, af tvennu illu,
heldur kalla mig konu Masters og geta sjeð fyrir
systrum mínum — fá hvíld. Jeg þrái hvíld meira en
nokkuð annað í þessu lífi!‘ ‘
„Þú skalt fá tækifæri til þess að hvíla þig“, sagði
Bliss í tiltrúnaðarróm. „En ekki hjá Mr. Masters.
Hlustaðu á mig, Frances. Jeg er ekki að tala út í hött.
Treystu mjer, og jeg sver það, að áður en sex vikur
eru liðnar, skal jeg vera kominn í svo góð efni, að
við getum gifst og hjálpað systrum þínum“.
„Gefðu mjer einhverja sönnun“, sagði hún biðjandi..
„Það get jeg ekki. En treystu mjer“.
Hún hristi höfuðið.
„Það er altaf sama sagan, Ernest. Ef þú ættir vini,
eða hefðir framtíð fyrir þjer, myndir þú ekki hafa
nærri svelt allar þessar vikur og síðan fyrir tilviljun
orðið strætisvagnabílstjóri“.
„Jeg get enga skýringu gefið þjer“, sagði hann
þrákelknislega.
„Þá get jeg ekki beðið“, svaraði hún. „Og hvers
vegna skyldi jeg gera það?“
„Vegna þess, að jeg elska þig“, svaraði hann.
„Vegna þess, að þú átt enga aðra framtíð fyrir þjer
en þá að verða konan mín. Finnur þú ekki, að við
tilheyrum hvort öðru? Þú getur ekki fengið af þjer
að gera þetta, sem þú mintist á áðan. Það væri heldur
ekki rjett gagnvart Mr. Masters".
„Jeg er orðin dauðleið á því að hugsa altaf unn
aðra“.
Þau gengu hægt áfram og voru nú komin rjett að '
hinu stóra bílastæði, þar sem strætisvagnarnir voru.
geymdir. Bliss leit á klukkuna.
„Vertu þolinmóð svolítið lengur, vina mín“, sagði
hann. „Þú þarft ekki að bíða lengi, áður en alt breyt-
ist, til batnaðar. Eyðilegðu ekki lífshamingju okkar-
beggja“.
Hún ypti öxlum og tárin komu fram í augun á
henni.
„Jeg vissi reyndar, hvernig myndí fara, ef jeg ás
annað borð færi út með þjer“, andvarpaði hún.
„Þú lofar þá að bíða?“
„Jeg lofa því. Jeg skal gera eina tilraun enn“.