Morgunblaðið - 09.09.1939, Page 8

r 8 &*"*SP****MO Laugardagur 9. sept. 1939..
....................................................................
1 Orczi) barónessa: EIÐU7UTITII
tii sAe“& ki. 6 I Þipr áe*ið byrfaa að fylgfast með í dag. — 7. dagnr. |
------------------------------ iiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinir
TAPPAR
illlllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllll
í mjólkurflöskur, hálfflöskur,
heilflöskur og pelaflöskur. Ný-
■komnir, ódýrir. Cellophanpapp-
ír, Atamon, Betamon, Melatin
væntanlegt í dag. Sítrónur. —
I»orsteinsbúð, Grundarstíg 12.
Sími 3247. — Hringbraut 61.
Sími 2803.
SÖL
framúrskarandi góð nýkomin.
Einnig fjallagrös. Verslun
Kristínar Hagbarð.
FORNSALAN, Hverfisgötu 49,
selur húsgögn o. fl. með tæki-
færisverði. Kaupir lítið notaða
muni og fatnað. Sími 3309.
NÝ SlLD — NÝR SILUNGUR
NÝ ÝSA
iFisksalan Björg. Sími 4402.
MEÐALAGLÖS, FLÖSKUR,
Fersólglös, Soyuglös og Tómat-
flöskur keypt daglega. Sparið
milliliðina og komið beint til
okkar ef þið viljið fá hæsta
verð fyrir glösin. Við sækjum
heim. Hringið í síma 1616. —
Laugavegs Apótek.
ÞORSKALÝSI
Það, sem skeð hefir í sögunni:
Juliette hertogadóttir liefir, 14 ára
gömul, svarið föður sínum þess eið, að
efna sín á Deroulede, sem hefir veg'i'ð
bróður hennar í einvígi. Eftir dauða
föður síns fer hún í klaustur og
sleppur þaðan með naumindum lif-
andi, er stjórnarbyltingin í Frakk-
landi brýst út. Litlu síðar er aðsúgur
gerður að henni á götu í París og
hún foröar sjer inn í hús Derouledes
þingfulltrúa.
III. kapítuli.
Gestrisni.
Get jeg gert nokkuð fyrir
yður ?“ Hin blíðlega og
liikandi rödd vakti Juliette upp
af hugsunum hennar.
Hún brosti til Anne Mie og
rjetti henni höndina.
„Þið hafið öll verið óumræði-
lega góð við mig“, sagði hún. „Nú
langar mig til þess að komast á
fætur og þakka vkkur“.
„Þjer skuluð ekki hreyfa yður,
nema þjer sjeuð viss um, að þjer
sjeuð nógu styrk til þess“, sagði
Anne Mie, en Juliette svaraði:
„Nú kenni jeg mjer einskis
meins. Það leið bara yfir mig af
hræðslu við þetta fólk“.
„Það hefði gert út af við yður,
ef .......“
Laugavegs Apóteks viðurkenda
meðalalýsi fyrir börn og full-
orðna, kostar aðeins 90 aura
heilflaskan. Lýsið er svo gott,
að það inniheldur meira af A
og D-fjörefnum en lyfjaskráin
ákveður. Aðeins notaðar ster-
ilar (dauðhreinsaðar) flöskur.
Hringið í síma 1616. Við send-
um um aílan bæinn.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, klæðskeri, Kirkju-
hvoli.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi sent um allan bæ. —
Björn Jónsson, Veaturgötu 28.
Simi 3594.
LEGUBEKKIR
ódýrastir og bestir fást í Körfu-
gerðinni, Bankastræti 10.
SPARTA- DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
MINKAR.
Um 500 ekta dökkir silkihærð-
ir hvolpar til sölu og afhend-
ingar nú þegar eða seinna. Kyn:
Quebec (Pallel) og Yukon
(Kleve). Aðeins góð dýr seld.
Sölumönnum gefnar allar upp-
lýsingar og ráð, og lægsta verð.
— Lövdalens Pálsdjursgárd pr.
Björkvik Sverige Joh. Carl
Rappe. Tel. Björkvik 56.
'&ICIíitfwnmgac
VENUS SKÖGLJÁI
mýklr leðrið og gljálr skón*
burðm vel.
VENUS-GÖLFGLJÁI
mfburðagóður og fljótvirkur. —
Á^mlt í næstu búð.
FRIGGBÖNIÐ FÍNA,
•r bæjmrins bestm bón.
„Hvar er jegf“ tók Juliette
fram í fyrir henni.
„Hjá M. Paul Deroulede, eða
þingfulltrúanum Paul Deroulede
borgara. Það var hann, sem bjarg
aði yður og sefaði lýðinn. Hann
hefir svo fallega rödd, að hann
getur fengið alla til þess að hlusta
á sig, og . . . .“
„Yður þykir mjög vænt um
hann“, bætti ^Tuliette við, og fann
alt í einu, að tárin komu fram í
augun á henni.
. „Já, auðvitað þykir mjer vænt
um hann“, svaraði unga stúlkan,
með blíðlegu brosi, sem lj 'maði
upp fölt andlit liennar. „Jeg hefi
alist upp hjá honum og móður
hans. Þau hafa verið mjer óend-
anlega góð, og hann hefir kent
mjer alt, sem jeg kann“.
„Hvað heitið þjer?“
„Anne Mie“.
„Og jeg heiti Juliette — Juli-
ette Marny“, bætti hún við eftir
nokkurt hik. „Jeg á heldur ekki
foreldra á lífi. Petronelle, gamla
fóstra mín, hefir alið mig upp . ..
en . . . heyrið þjer, segið mjer
meira um M. Deroulede! Jeg á
honum svo mikið að þakka, að
mig langar til þess að heyra
meira um hann“.
„Má jeg ekki greiða yður“,
sagði Anne Mie, eins og hún vildi
komast hjá svarinu. „M. Derou-
lede er í dagstofunni með móður
sinni og þar getið þjer hitt hann
á eftir“.
Juliette spurði Anne Mie ekki
frekar. Hún lofaði henni að lag-
færa hár sitt og fjekk lánaðan
hjá henni hreinan kraga á kjól-
inn sinn. Hún hafði strax getið
sjer til um leyndarmál ungu
stúlkunnar; Anne Mie elskaði
Deroulede! Hún ljómaði upp,
veslingurinn, svo að hún varð
næstum því falleg, bara ef hún
heyrði nafn hans nefnt.
Juliette var hálf utan við sig
og langaði mest til þess að gráta.
Hún leit í spegilinn, þegar hún
hafði snyrt sig sem mest hún gat.
Hinn einfaldi kjóll hennar fór
henni vel og hárið var eins og
geislabaugur í kringum fínlegt og
frítt andlitið.
Hún sneri sjer að Anne Mie,
tilbúin að fylgja henni, og vesl-
ings bæklaða stúlkan andvarpaði,
sljetti úr svuntunni sinni og
rjetti henni höndina.
TT^ram að kvöldmat sat Juliette
hjá Deroulede og móður
hans í hálfgerðri leiðslu. Hann
beindi samtalinu eingöngu að
móður sinni, er hann hafði heils-
að Juliette, og virtist varla taka
eftir henni. Yið og við leit liann
þó á hana með spyrjandi augna-
ráði.
Hann talaði um almúgann í
París. Honum virtist þykja vænt
um hann og skilja hann, og hann
hafði sjerstakt lag á því að kalla
fram það besta í fari þessa fólks,
sem ilt atlæti og eymd hafði eyði-
lagt.
Hann hafði ekki þurft nema 10
mínútur til þess að sefa lýðinn,
sem ráðist hafði að Juliette. Þá
hafði alt fólkið farið rólegt leið-
ar sinnar, án þess að snerta hár
á höfði lians.
Alt í einu sneri hann sjer að
Juliette. „Þjér verðið að afsaka,
mademoiselle“, sagði hann. „En
það er yður fyrir bestu, að við
höldum yður hjer um tíma. Hjer
eruð þjer örugg, en það væri ó-
ráðlegt fyrir yður að sýna yður
úti í kvöld“.
„En jeg má t.il ineð að fara“,
sagði hún alvörngefin. „Jeg er
þakklát fyrir gestrisni yðar,- en,
jeg get ekki yfirgefið Petronelle
orðalaust“.
„Hver er Petronellef'
„Það er gömul fóstra mín, sem
hefir aldrei vikið frá mjer. Hún
myndi óttast um mig, ef jeg kæmi
ekki heim“.
„Hvar á hún heimaf'
*„Á Rue Taitbout 15, en . . .“
, „Má jeg ekki senda henni boð
um, að þjer sjeuð hjer heil á hófi
og segja henni, að best sje, að
þjer verðið lijer fyrst um sinn?“
„Jeg þakka yður fyrir. Ef þjer
teljið það best----------“, svaraði
Juliette með titrandi röddu. Hún
var mjög hrærð og skoðaði þetta
sem æðri vísbendingu um það, að
hún ætti að vera kyr í þessu húsi.
„Frá hverjum á jeg að senda
boðin?“
„Jeg heiti Juliette Marny!“
uliette horfði hvast á hann, er
hún nefndi nafnið, en hann
virtist alls ekki kannast við það,
og það fylti hana bræði. En henni
rann brátt reiðin, er hún varð ein
eftir inni með Madame Deroulede.
Litlu síðar kom Anne Mie inn
til þeirra, og þær sátu og töluðu
saman, meðan þær biðu eftir því,
að húsbóndinn kæmi heim.
Juliette var alt í einu komin í
besta skap, og hún kunni svo vel
við sig á þessu aðlaðandi heimili,
eftir að hafa búið í fátæklegu
kvistherbergi með Petronelle, að
hún var næstum því hamingju-
söm.
Það glaðnaði yfir þeim öllum,
þegar Deroulede kom aftur. Hann
hafði Petronelle gömlu með sjer,
og hefði án efa boðið fleirum
húsaskjól, ef Juliette hefði þurft
þess með.
Fyrst um sinn vildi hann láta
þær vera á heimili sínu, en síðan
sagði hann, að öruggast mjuidi
fyrir þær að flytja til Englands,
úr því að Juliette hefði verið svo
óheppin að vekja athygli skrílsins
í París á þenna hátt. Fanst hon-
um ekki ósennilegt, að hún kæm-
ist innan skamms á lista með
„þeim tortryggilegu" og best
myndi að leita verndar hins enska
kappa, sem hjálpað hafði ótal
mörgum ^jrönskum aðalsmönnum
iir skelfingum stjórnarbyltingar-
innar. Hann var, sagði hann, mik-
ill þyrnir í auga byltingarnefnd-
arinnar og alment kallaður Rauða
akurliljan.
IV. kapítuli.
Tryggur varðhundur.
ið kvöldborðið hafði Juliette
talað um það hreinskilnis-
lega, að hún væri dóttir Marnys
hertoga. Og þegar hún mintist á
föður sinn og bróður tók hún eft-
ir því, að Deroulede horfði lengi
rannsakandi augnaráði á hana. En
hún horfði frjálslega á hann á
móti, og honum varð augsýnilega
hughægra. \
Hún vildi gefa houum tækifæri
til þess að vísa sjer á dyr, ef hann
óttaðist hana sem fjandmann. En
það var öðru nær en að honuim
dytti það í hug. Þvert á móti ítrek
aði hann boð sitt um, að hún 3'rðl
kyr á heimili hans, uns hann væri
búinn að tryggja henni far til
Englands, og það var meira að
segja eins og honum leiddist að
hugsa til burtferðar hennar.
Juliette furðaði sig á því, að
hann skyldi sýna slíkt kæruleysi
fyrir þeim órjetti, sem hann hafði
gert föður hennar og henni sjálfri.
Hitt vissi hún ekki„ að Deroulede
greip feginshendi þetta tækifæri
til þess að hjálpa systur þess-
manns, er hann hafði óviljandi
orðið til þess að vega.
Framh.
STOFA TIL LEIGU
mót suðri, ásamt baxii, ljósi,..
hita og ræstingu. Upplýsingar
á Sellandsstíg 26 (kjallara).
TIL LEIGU
forstofustofa sólrík nu þegar ■
eða 1. október á Hverfisgötu:
57 í Hafnarfirði.
VANTAR 2 HERBERGI
og eldhús í Hafnarfirði 1. okt
óber. 3 í heimili. Upplýsingar £
síma 4163 eftir kl. 4—6.
LÍTIÐ HERBERGI
óskast fyrir skólapilt frá 1. okU
Helst í Þingholtunum og fæði á
sama stað. Ábyggileg borgun.
A. v. á.

KENNI DÖNSKU OG ENSKU.
Guðrún Arinbjarnar. Sími 5222-

STÚLKA
óskar eftir ráðskonustöðu eðæ
ljettri vist. Uppl. í síma 4874.