Morgunblaðið - 29.03.1940, Síða 6

Morgunblaðið - 29.03.1940, Síða 6
MORGUNBLAÐIÐ Föstudagur 29. mars 1940. Úr áaglcga lífinu Þörf bók: Viðskiftaskráin 1940 , Einu sólbjartan sumardag kom jeg' Þessir ólögulegu slímhnoðrar geta inn í Hressingarskálann. Fátt manna fengið sjer einskonar fætur. Þær rjetta ▼ar þar innandyra, en margt úti í garS- út úr sjer „ganglimi“ þegar þeim býð- inum, þessum fyrsta og einasta ís-1 ur svo við að borfa. En þegar amöban lenska veitingastað sem er un,dir beru j tc'kur sjer hvíld, þá dregur hún inn í lofti, þar sem fólk getur með fáum' sig „lappirnar“ aftur, — eins og legst fptmálum flúið malbik og göturyk og í kör. horft á hávaxinn og nokkuð fjölskrúð- ugan gróður, meðan masaS er saman óg rent út úr kaffibollunum. i En jeg ætla ekki í þetta sinn að tala um Hressingarskálagarðinn hans Ama landfógeta. Það yrði önpur saga. Þegar á vegi þeirra verður einhver smáögn, sem þeim þykir gimileg til fæðu, kemur ekki vatn fram í munninn á þeim, því þær hafa engan munn, nje maga. Þær hafa þá alveg einstaklega handhæga aðferð, að þær hvolfa sjer yfir fæðuna og úmlykja hana. Alveg f . , , eins og mjer sýndist að manninum með I msta homi skalans sat maður við; lítið kringlótt borð. Hann hafði vaíið hangikjötið og kartöflumar hefði lang- , TT - , v I að til að gera. En hann gat það ekki, ajer torsæluna. Hann var að borða ° ’ , .... v Hann varð að hafa þá fyrirhöfn, að hangikjot með stúíuðum kartoílum.! , r xj- ., , ,, , , ., * ,tma matinn upp í sig með hmf og gafli. Hann var teitur og búlduleitur með; , , Tr.v. , . ,,,. , v x Hinn fullkomni skapnaður mannver- ýstru. Hið htla, krmglotta borð, með . 1 , , , , , ,,, „ , unnar leyfði ekki annað. þvi sem a þvi var, var svo litið x sam- anburðí við manninn, að engu var lík- ara en það gæti horfið með öllu saman inn fyrir vestið á hinum snæðandi Svona er framþróunin, og öll líf- veran á jarðkringlxmni einkennileg. Það manni. Og það var víst þetta, sem æðsta getur í fari sínu og framferði fyrSt vakti athygli mína á honum. | mint á það allra lægsta og óbrotnasta, Haún spændi upp í sig matinn með og framfarir aldamiljónanna geta horf- báðum höndum, rjeri á bæði borð _ ið augnablik, fyrir skyndilegri opin- eins og kallað er, og skein út úr honum' berun á því, hvað alt það, sem lifandi áfergjan. Hann hallaði sjer mátulega er getur í, sjálfu sjer verið rækallil fram yfir borðið til þess að fjarlægðin frá munninum niður á diskinn yrði sem minst. Maðurinn, maturinn og borðið, ▼arð til að sjá, eins og „samverkajndi heild“. Jeg gat ekki stilt mig um að horfa á manninn, meðan hann var að fá nægju sína. Það gat aldrei liðið á löngu. ★ Upp rann fyrir mjer líkingin eða skilgxeiningin á manni og dýri, og á- fergjunni í fæðuna h.já báðum. Allir vita hvemig sauðfje hagar sjer, þegar það raðar s.jer á garða. Þama var ein mannskepna, spendýr, frændi klauf- dýranna, að kalla má, þegar litið er á allan ættbálk dýraríkisins niður úr. Er munurinn mikill á svöngum manni og soltnum sauð, þegar öllu er á botninn hvolft? Er fje, sem raðar sjer á garð- anri óralangt frá „kórónu sköpunar- ▼erksins“ við matborðið ? M.jer fanst það ekki þenna svipinn. ★ Eln þessi samlíking leiddi huga minn lengra niður eftir framþróunarstiga dýralífsins á jörðunni, alla leið niður til hins lægsta og frumstæðasta, til „amöbanna“. Flestir kannast við „amöbumar“, smásæis einstaklingana, sem era allra dýra óbrotnust að gerð, en býsna góð fyrir sinn hatt samt. svipað. Ef jeg einhvemtíma sje amöbu í smá sjá., velta sjer yfir fæðukom, þá er jeg alveg viss um, að maðurinn, sem borðaði hangikjötið í Hressingarskál- anum stendur mjer aftur ljóslifandi fyrir hugskotssjónum. ★ Jeg er að velta því fyrir mjer, hvort andi Gróu á Leiti sje ekki leit-andi, eða hvort sár sem menn fá í nefið af tóbaksbrúkun sje ekki einskonar prís- und. LANDSSPÍTALA- SJÓDURINN. f hinu fjölbreytta viðskiftalífi nútímans er mönnum oft nauðsynlegt að fá skjóta og ör- ugga vitneskju um fyrirtæki, fjelög, opinbera starfrækslu, embætti o. þ. h. 1 öðrum löndum eru gefin út heljarmikil rit á hverju ári í þessu skyni, og mun Kraks Vejviser vera kunnastur hjer á landi af leiðarvísum þessarar tegundar. Okkur er mikil nauðsyn á slíkum leiðarvísi um atvinnulíf vort, bæði til notkunar innan lands og handa útlendingum, er við oss eiga skifti. Hjer hefir um nokkurt árabil verið gefið út rit með miklum upplýsing um um hagi ■ytfra, en það er á erlendu máli og aðallega ætlað útlendingum. En oss hefir til skamms tíma vantað leiðarvísi á íslensku og sniðið eftir vorum eigin þörfum. Úr þessum skorti er Viðskifta- skárnni ætlað að bæta. Hún hóf göngu sína fyrir tveim árum og ljet þá lítið yfir sjer. Nú er nýlega kominn 3. árgangur hennar, og hefir henni heldur en ekki vaxið fiskur um hrygg, orðin rúmlega 35 arka bók, sem gefur greið og fljót svör um marga hluti, sem oft er þörf að kunna rjett skil á. Til slíkrar handbókar verður að gera þá kröfu, að hún fylg- ist vel með tímanum, geti um ný fyrirtæki og fjelög og um allar breytingar, sem verða frá ári til árs. Úreltar upplýsingar eru oft 'verri en ekk;i neitt. 1 öllum þeim grúa fjelaga og fyrirtækja, sem hjer á landi eru, er mjög erfitt verk að ífylgjast með öllu slíku. Við athugun á Viðskifta- skránni 1940, virðist vel og sam- FRAMH. AF FJÓRÐU SÍÐU Samúðarskeyti sjóðsins eru afgreidd og send milli allra símastöðva landsins, auk þess erlviskusamlega hafa verið að afgreiðsla Minningarspjalda | henni unnið, þó að eitthvað hjer í Reykjavík, í Bókabúðjmegi finna, sem ritstjórninni Austurbæjar, Laugavegi 34, hefir skotist yfir. Hattabúð Sigríðar Helgadóttur, Það er svo um marga nauð- Lækjargötu 2, yfirljósmóður synlega hluti, að menn finna Jóhönnu Friðriksdóttur, Lands- oft ekki hve ómissandi þejr eru, spítalanum og frú Guðbjörgu fyr en menn hafa vanið sig á Bergmann, Reykjavíkurvegi 19. Bökunardropar Á. V. R. Rommdropar Vanilludropar Citrondropar Mondludropar Gardemommadropar. Smasöluverð er tilgreint á hverju glasi. öll glös xneð áskrúfaðri heftu. Áfengisverslun rfkisins. að nota þá. Sú mun raunin á með Viðskiftaskrána, að mönn- um finnist hún nauðsynlegri sem þeir nota hana lengur. Þó að viðskiftaskráin sje að- allega ætluð til notkunar innan I lands, eru í henni leiðarvísar já dönsku, ensku og þýsku, svo íað útlendingar geta einnig sótt ! í hana ýmiskonar gagnlega vitneskju um ísland. Ritstjóri Viðskiftaskrárinnar i er Steindór Gunnarsson prent- ! smiðjustjóri, en Steindórsprent h.f. gefur bókina út. Minnjngarorð um Guðrúnu Þorkelsdðttur verslunarstjóra KOLASALAN S.I Ingólfíhvoli. 2 hæð Símar 4514 og 1845. FULLVISSIÐ YÐUR UM að það sje Freia-fiskfars, sem þier kaupið A föstudaginn langa andaðist hjer í bænuin frk. Guðrún Þorkelsdóttir verslunarstjóri við verslun Egils Jacobsen. Fyrir tveim árum kendi hún fyrst þess sjúkdóms, er reyndist ólæknandi og nú hefir dregið hana til dauða. Sjúkdóm sinn bar hún með mestu hugprýði og stillingu. Frk. Guðrún Þorkelsdóttir var fædd hjer í Reykjavík þ. 15. sept. 1888. Á xinga aldri gekk hún í þjónustu Thomsensverslunar, eti fór nokkru síðar í vefnaðarvöru- verslun Egils Jacobsen. Með stakri kostgæfni, reglusemi og stjórn- semi, sem henni var í blóð borin, vann hún trúnað og álit við störf sín. Þegar Egill Jacobsen fjell frá árið 192& gerðist hún verslun- arstjóri við hina umfangsmiklu verslun og hjelt því starfi til dauðadags. Frk. Guðrún var ein af þeim konum, sem óska eftir að vinna störf sín í kyrþey. Hún var vin- sæl meðal starfsfólksins, er með henni vann og meðal allra, er henni kyntust, hjálpfús með af- brigðum, en var ekki um það gef- ið að láta á því bera þó hún rjetti bágstöddum hjálparhönd. , Foreldrum sínum var hún hin umhyggjusamasta dóttir er hugs- ast gat, en þau eiga með henni á bak að sjá síðasta barni sínu í gröfina. Þau eru bæði á áttræðis- aldri. Hún hafði gert þeim fag- urt og friðsælt æfikvöld og bjóst til þess að mega sjá fyrir þeim meðan þau þyrftu þess með. En það fór á annan veg. Nú syrgja hin öldruðu hjón dótturina, er glæst og hugdjörf sem hún var hafði verið gleði þeirra, skjól og skjöldnr. NauDsynlegt Fæst bæði í pökkum og baukum. Jöktííförín FRAMH. AF ÞRIÐJU SÍÐU. ferðum sínum var af jökulbréit þeirri, sem liggur suður af Þórs- mörk, enda hjálpaði veður. Heiðríkur himinn og glampandi sól færði Þórsmörkina í sinn fegursta skrúða. Stórbrotnar skriðjökulstungur teygðu sig fram á þverhnýptar hamrasillur eins og glitrandi kristalsfletir í öllum regnbogans litum. Milli þverhnýptra tinda, eftir þröngum hyldjúpum gilj- um ryður jökulvatnið sjer braut í ótal glitrandi kvíslum. Á þessa leið var frásögn eins fjelaganna, Tryggva Magnús- sonar. Er þeir fóru niður af jökjin- um lá hafið eins og stöðuvatn svo að segja fyrir fótum þeirra.. Vestmannaeyjar sáust eins og dökkir dílar og fiskiskip mátti greinilega sjá á miðum. — Þá eygðu þeir fjelagar gríðarstórt herskip fyrir suðurströndinni, giskuðu þeir á, að skipið hafi verið um 20 þúsund smálestir og bygðu ágiskun sína á sam- anburði á togurum, sem þarna voru og herskipinu. Hjálpin er okkur nauðsyn Frá frjettaritara vorum. Khöfn í gær. C* orstöðumaður Finnlands- landshjálpar Norrænafje- lagsins hefir sent út ávarp, þar sem hann lýsir því átakanlega hve hjálparþurfi Finnar eru nú, eftir að land þeirra hefir verið limlest, hundruð þúsunda heim- ilislausir, tugir þúsunda barna föðurlaus og’ fjöldinn allur af sonum þjóðarinnar, sem eru á besta aldri, hafa í styrjöldinni mist starfsþrek sitt að miklu leyti fyrir lífstíð. Ef þjóðin á að geta afþorið hörmungarnar og unnið sitt við- reisnarverk, verður hún að fá ekki aðeins samúð, heldur og stuðning í verki. 'IROlíl HANDÁBUR9UR mýkir og græðir. Reynið og þjer munuð sannfærast.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.