Morgunblaðið - 27.04.1940, Blaðsíða 8

8
ÓFKÍÐA STÚLKAN 38
„Má jeg sjá“, sagSi jeg og
þjónninn vjek til hliðar fyrir
mjer. Jeg reyndi að koma auga á
einhverja stórfrjett á opnunni, sem
mjer fanst ógurlega stór. Sú ljós-
hserða gaf mjer olnbogaskot í
magann, svo mig sárkendi til; hún
var alveg frá sjer af æsing og
rýndi í blaðið svo að nefið á henni
var næstum ofan í því. Stóri
svarti hatturinn hennar var altaf
fyxir mjer er jeg ætlaði að reyna
að lesa, svo jeg sá sama sem ekki
neitt af „Daily Mail“, þangað til
mjer varð Ijóst á hvað allir voru
að horfa, en þá greip Szekely
fram í.
„Víkið fyrir þeirri litlu —
svona, nú á hún að fá að sjá
myndina". Hann benti með vísi-
fingri efst á sfðu til hægri.
í fyrstu sá jeg aðeins, að á
myndinni var stúlka með blóm í
fanginu og karlmaður með pípu-
hatt. Jeg horfði gaumgæfilega á
andlitið undir pípuhattinum og
sagði: „Þetta gæti vel verið
Claudio“. Myndin hafði verið tek-
in við blossaljós og augu manns-
ins voru lokuð.
„Þetta er Clau“, sagði Szekely.
Jeg hafði aldrei sjeð Claudio
með pípuhatt fyr.
Honum hlýtur að fara vel pípu-
hattur, þó að það sje í rauninni
hlægilegt, höfuðfat.
„Lesið það sem stendur undir
®yndinni“, sagði sú ljóshærða.
Undir myndinni stóð: „Engage-
ment“. Jeg skildi þetta fyrst svo
að Claudio hefði verið ráðinn til
að leika einhversstaðar, en svo
mundi jeg að þetta var enskt blað.
„Engagement“, það þýddi trúlof-
nn á ensku?
„Þýðir það trúlofun, herra
Szekely ?“
„Vitanlega", var sagt í kór, og
raddir þeirrar ljóshærðu og þjóns-
ins hljómuðu hæst í þeim samsöng.
Einmitt það — það þýddi trú-
lofun. Jeg las gaumgæflega það
sem stóð undir myndinni. „Hinn
frægi leikari og rithöfundur
Claudio Pauls og frú Grace Mort-
on hafa opinberað trúlofun sína“.
Við nafn Grace Morton stóð „hin
fræga dansmær".
„Grace Morton er ein af fræg-
ustu dansmeyjum Lundúnaborg-
ar“, æpti Mopp inn í eyrað á mjer.
Jeg athugaði myndina af Grace
Morton, en gat ekki sjeð annað
en loðskinnskraga, sem náði upp
nndir höku og hatt sem náði nið-
Eftir ANKEMARIE SELINKO
ur fyrir enni. Nefið sást ekki'
greinilega á myndinni. Mjer fanst
jeg verða að segja eitthvað og jeg
sagði því: „Hún vírðist vera lag-
leg“.
„Hún er bráðfalleg“, leiðrjetti
Mopp.
„Það gleður mig að Claudio-'
hefir trúlofast fallegri stúlku“,
hvíslaði jeg, en orð mín drukn-
uðu í orðavaðlinum frá hinum.
Það talaði hver í kapp við annan.
Dansmærin Grace Morton, sem
hafði átt óteljandi elskhuga, var
nú búin að krækja í Clauúio okk-
ar!
„Og hann er þá trúlofaður
henni í alvöru?“, sagði svi ljós-
hærða við Sekely.
„Mjer er ekki leyft að segja
frá“, sagði útgefandinn og stundi.
„Jeg keypti blaðið í París, en
þegar jeg var í London var þetta
á góðri leið“.
„Hvað?“, spurði jeg.
Þau litu öll á mig undrandi.
„Þetta með Miss Morton, vitan-
lega“, svaraði Mopp. Hann svar-
aði á sama hátt og hann væri að
útskýraz augljóst mál fyrir fá-
bjána.
„Clau kyntist henni í fínum
klúbb“, sagði sjónarvotturinn,
.Sekely. „Þau horfðu hvort á ann-
að í stundarfjórðung; það var
ekki hægt að komast hjá að taka
eftir því. Við vorum mörg saman.
Svo dansaði hann við hana tango;
bara einn dans. Og svo-------“
i „Og svo“, spurðu við öll með
brennandi áhuga fyrir framhald-
inu.
Szekely ypti öxlum. „Svo fóru
þau burt saman“.
Mopp brosti til mín. „Enn ein,
sem hann hefir beðið eftir alt sit:
líf“. Mjer var ómögulegt að hlæja
að þessari fyndni hans.
Nú vildu allir fá að heyra nán-
ar hvernig þetta hefði gengið til,
en Szekely vildi ekki segja meira.
Það rumdi í honum nokkrar ó-
skiljanlegar setningar áður en
hann fjell í væran eftirmiðdags-
blund. Ókunnuga fólkið fór eða
flutti sig að öðrum borðum, en
bara jeg og Mopp urðum eftir hjá
Szekely.
„Haldið þjer að það sje nú al-
vara í þet'ta sinn hjá Claudio?“
spurði Mopp.
Illur yfir að vera ónáðaður í
svefni sínum umlaði Szekely. „Það
er altaf alvara hjá Claudio í hvert
skifti; það er nú ólánið. Við þögð-
um um stund og hugsuðum til
Lilian.
„Er hann trúlofaður henni í al-
vöru?“, spurði jeg.
Szekely hristi höfuðið. „Nei, það
er hann ábyggilega ekki. Þau sjást
vafalaust oft saman. Og þegar
frægur listamaður sjest með frægri
listakonu, og þegar allir vita að
þau búa saman, þá segja blöðin
frá því að þau sjeu leynilega trú-
lofuð. Blaðamennknir vilja nú
einu sinni skrifa svona og fólkið
vill lesa það og því er notað orð-
ið „leynileg trúlofun“ sem afsök-
un“. —
„Nú, en því skyldi Claudio
Pauls ekki gifta sig eins og aðrir
menn?“, spurði jeg.
„Vegna þess að Pauls er ekki
eins og þeir, sem gifta sig. Hafið
þjer ekki tekið eftir því? Annars
hefði hann fyrir löngu kvænst ein-
hverri þeirra kvenna, sem hann
hefir í það og það skiftið tilkynt
hátíðlega að væri fullkomnasta
vera sem hann hafi kynst. Margir
menn eru þannig gerðir að þeim
finst ánægja að giftast. Þeir eru
fljótir að ákveða sig og fljótir að
skilja við konuna og gifta sig á
ný“.
„Claudio, hinn eilífi pipar-
sveinn“, sagði jeg og reyndi að
vera glaðleg. Jeg gerði mjer ekki
ljóst hvernig á því stóð að jeg
komst í slæmt skap af að sjá
myndina í blaðinu. Jeg fjekk sting
í hjartað, eins og þegar jeg frjetti
að Claudio væri að fara til Lond-
on.
„Claudio er ekki hinn eilífi pip-
arsveinn“, sagði Szekely. „Hann
er sá sem tilbeðinn verður að ei-
lífu“. Hann sang vindil sinn í
ákafa og gerði ráðstafanir til að
halda áfram miðdagsblundi sínum.
„Kannske er hún einstaklega
falleg“, sagði jeg.
„Já, vafalaust“, svaraði Mopp,
tók blaðið, sem Szekely hafði lát-
ið liggja á borðinu, og stakk því
í vasann.
„Kannske er hún blátt áfram
stórfalleg“, sagði jeg aftur við
Szekely nokkrum vikum síðar. Jeg
sagði þetta ofur hægt og næstum
hvíslandi. Þessi athugasemd mín
var nánast sagt ókurteis vegna
þess, að við sátum við sama borð
og Claudio Pauls og Grace Mort-
on. Yið höfðum aftur safnast sam-
an við hornborðið í litlu vínstof-
unni og í bólstraða hægindastóln-
um sat á ný fögur kona í dýr-
indis klæðum. Claudio ræddi nú á
ný bæði um skemtileg og leiðinleg
umræðuefni við Szekely, Mopp og
fleiri kunuingja. Yið og við horfði
hann aðdáunaraugum yfir í hæg-
indastólinn, þar sem ástmey hans
sat.
Framh.
J&uyts&apuc
ALT ER KEYPT
Húsgögn, fatnaður, bækur o. fl.
Fornverslunin Grettisgötu 45.
Sími 5691.
REIÐHESTUR
til sölu, i7 vetra, töltari og mikill
vekringur. Sanngjarnt verð. —
Uppl. gefur Jón Vilhjálmsson
Vatnsstíg 4.
'TTWJ imj3s^LLO^kjC^iqILbJ
Nýlega er fallinn dómur í
máli einu í Budapest, og
▼ar því slegið föstu með dómn-
um, að kossar eru jafngildur
gjaldmiðill og peningar þar í
landi.
Kaupmaður nokkur hafði orðið
ástfanginn af ungri stúlku, sem
kom í búðina til hans. Þegar
kaupmaðurinn byrjaði að gera
sínar hosur grænar, ljet stúlkan
ekki ólíkindalega, einkum þar
sem kaupmaðurinn dró síst af
vigtinni á því, sem hún keypti og
Ijet jafnvel smávegis aukreitis
með.
Að lokum tók kaupmaðurinn í
sig kjark og bað stúlkunnar. Það
«£ fara nærri um vonbrigði hans,
er stúlkan sagði, að úr hjóna-
bandi gæti því miður ekki orðið,
þar sem hún væri þegar gift!
Kaupmanninum þótti þetta súrt
í brotíð og stefndi stúlkunni.
Heimtaði hann greiðslu fyrir þær
vörur, sem hann hafði látið fram
yfir. Hjelt hann því fram, að
þessar vörur hefði hann látið af
hendi sem einskonar „forskot á
sæluna".
Rjetturinn leit svo á, að kaup-
maðurinn . ætti enga greiðslu að
fá, því að kossar þeir, sem hann
hefði fengið hjá konunni, væri
fullgild borgun fyrir vörurnar.
En nú kom þriðji maðurinn til
sögunnar og það var eiginmaður-
inn. Hann hafði ekki haft hug-
mynd um þessa verslunaraðferð
konu sinnar og krafðist skilnað-
ar þegar í stað.
Rjetturinn veitti strax skiln-
aðinn.
Ef að hægt væri að hita venju-
lega fallbyssukúlu svo mikið, að
hún yrði jafnheit og sólin er að
innan (50.000.000 gráður), þá
myndi alt lifandi í 65 kílómetra
fjarlægð frá kúlunni deyja af
ljósinu, sem myndi stafa frá kúl-
unni.
★
— Jæja, drengur minn. Hvað
ætlar þú að vera þegar þú ert
orðinn stór?
— Ekki neitt!
— Hversvegna?
— Af því jeg er stelpa!
DÖMUKÁPUR
frakkar og swaggerar. Einnig
peysufataefni. Verð við allra
hæfi. Kápubúðin.
MEÐALAGLÖS OG FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið i
síma 1616. Við sækjum. Lauga
vegs Apótek.
DÖMUFRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi. Guðm
Guðmundsson, klæðskeri. —
Kirkjuhvoli.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
lergstaðastræti 10. Sími 5395
íækjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
stópar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Nönnugötu 5,
sími 3655. Sækjum. Opið allan
daginn.
SPARTA-DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi
HARÐFISKSALAN,
Þvergötu, selur saltfisk nr. 1,
2 og 3. Verð frá 0,40 au. pr.
kg. Sími 3448.
LEGUBEKKIR
Mikið og vandað úrval. Vatns-
stíg 3. Húsgagnaverslun Reykja
víkur.
Alllr fagmenn
þurfa að ná sambandi við
fjöldann. Auðveldasta ráðið
til þess er að setja smá til-
kynningn í Starfskrá Morg-
unblaðsins. Hún kostar lítið
en gerir ótrúlega mikið gagn.
Starfskráin birtist á sunnu-
dögunx Tryggið yður rúm í
henni tímanlega. —
Starfskráin er fyrir
alla fagmenn.
Laugardagur 27. apríl 1940.
| *fjelacfslíf
SKÍÐAFERÐIR.
I dag kl. 2, kl. 6 og kL
8 e. h. Á morgun kl-
9 árdegis.

SKR AUTRITU N
Fermingarskeyti og kort á
Njálsgötu 10.
VANUR BIFREIÐARSTJÓRI
óskar eftir atvinnu í Reykja—
vík ,eða jif á landi. Upplýsing-
ar í síma 2377.
HREINGERNING
í fullum gangi. Fagmenn að'
verki. Hinn eini rjetti Guðni G.
úgurdson, málari. Mánagötufc
19. Sími 2729.
HREINGERNINGAR
önnumst allar hreingerningar.
Jón og Guðni. Símar 5572 og:
4967.
Tek að mjer
HREINGERNINGAR
Guðm. Hólm. Sími 5133.
HREINGERNINGAR
Sími 2597. Guðjón Gíslason.
HREINGERNINGAR
Pantið í tíma. Guðni og Þrá-
inn. Sími 5571.
GERT VIÐ LYKKJUFÖLL
á kvensokkum. Hofsvallagötti
16, uppi.
TAPAST HEFIR
blár Selskabs-Páfagaukur. Skil-
ist gegn fundarlaunum á Hofs-
vallagötu 16.

Munið símanúmer
Smurðbrauðsbúðarinnar
3544.
TILKYNNING
frá Kvenfjel. Lágafellssóknar.
Drætti í happdrætti fjelags-*
ins,. sem fram átti að fara 1.
sumardag, verður frestað til 1.
vetrardags.
K. F. U. M.
Almenn samkoma anna®
kvöld kl. 8Yi- Magnús Runólfs-
son talar. Allir velkomnir..
3C&&TUXZ&1
Hafnarf jörður:
ÍBÚÐ
til leigu fyrir fámenna fjöl—-
skyldu á iVesturbraut |19.
SLÆGJUR I ENGEY
% Engeyjartúns til leigu. Sími.
4001.