Morgunblaðið - 15.10.1940, Blaðsíða 6

Morgunblaðið - 15.10.1940, Blaðsíða 6
6 Þriðjudagur 15. okt. 1940. MORGUNBtAÐIÐ I ÚR DAGLEGA | LlFINU ■OOOOOO OOOOOCX Húsmóöir hjer í bænum hefir skrifað blaðinu alllangt mál um steinbítsrikl- ing. Aðalefni brjefs hennar er þetta: Henni þykir góður steinbítsriklingur og vill belst bafa bann að staðaldri á borði slnu. Og því bljóp hún til og aetlaði að kaupa mikið á markaði Kron bjer um daginn. Hún haföi beyrt að hann fengist þar fyrir bálfvirði, eða ekki einu sinni fyrir það, á kr. 1,60 kg., þegar keypt væru 5 kg. En þegar til átti að taka var stein- þíturinn óbarbin með uggum og öllum nrgangi og þá fór glansinn af verð- inu. Yissi bún ekki bétur en verðlækkun haustmarkaðarins væri í því innifalin, að steinbítbriklingur sem Harðfisksalan hefir selt óbarinn í súmar fyrir kr. 1.50 kg., var kominn upp í kr. 1,60 á mark- aði þessum. Svo hún hafði hlaup en lítil kaup. En máttur auglýsinganna lifir, segi jeg; því ef bægt er að telja fólki trú um að verðhækkun sje verðlækkun, þá græðir sá sem auglýsir. Er ekki svo ? ★ Sunnan úr Hafnarfirð hefir blaðinu borist kvörtun um það, að breska setu- liðið befir þar tekið til afnota leikfim- isbús bamaskólans. Eru þar iðulega haldnar dansskemtanir, sem mörgum Hafnfirðingum þykir, að því er brjef- ritarinn iskrifar, lítill þrifnaður að, og snögtum óhollari fyrir hina tmgu og uppvaxandi Hafnfirðinga en fimleikar og aðrar íþróttaiðkanir. Þykir því illa farið margra hluta vegna, ef leikfimis- búsið fæst ekki í haust til sinna fyfri afnota. Er ekki ástæða til að fjölyrða um þetta frekar að sinni, þó hermanna- dansleikamir muni vera mikið umræðu- efni meðal Hafnfirðinga. Ár Þurfa bresku liðsforingjamir ekki að framvísa áfengisbókum til að fá áfengi á Hótel Borg? -— Nei. Þeir drekka whiskyið utan- bókar. ★ Jeg er að velta því fyrir mjer hvort allir Eramsóknarmenn sjeu ekki Tíma- bundnir! Forðum j; í Flosaporti Nýja útgáfan af revýnnni var leikin s. 1. féstudag fyrir fullu húsi og við ágætar viðtök- ur. Var það mál inanna alment, að nú væri revýan ennþá skemti- legri en í vor, enda er leikurinn nú kominn í fult samræmi við ,,Ástandið“ og alt sem því fylgir. Það var sjerstaklega eftirtekta- vert, að söngvatextarnír, sem eru nú flestir nýir og við ný lög, voru miklu betri en í fyrra. Þá ber ekki að gleyma leikurunum: Emilíu Borg, Aifreð Andrjessyni og Gunnari Stefánssyni, sem munu sjaldan eða aldrei hafa haft eins góð hlutverk og í þess- um leik. Gunnar Bjarnason hefir ekki sjest hjer á ieiksviði í nær- felt tvo áratugi fyr en nú, en með leik sínum í revýunni hefir hann sest á bekk með bestu skop- leikurum okkar. Önnur sýning á revýunni var í Iðnó í gærkveldi. Minningarorð un Sæmund Níelsson Sæmundur Níelsson var fædd- ur 27. febr. 1892 að Hóls- landi í Hnappadalssýslu, foreldr- ar hans voru þau hjónin Níels Ólafsson og Marsibil Sigurðardótt- ir, er þar bjuggu. Með þeim flutt ist hann að Tíöðum í Staðarsveit, en þar misti hann móður sína, þá 10 ára að aldri. Fluttist þá til okk ar hjóna að Rauðamel ytri og síð- ar með ðkkur að Stórahrauni, en frá okkur fór hann 17 ára garc- all og fluttist þá á Suðurnes. Rjeðst Sæm. heitinn fyrst til Jóns Helgasonar vitavarðar á Reykjanesi og var þar í sex ár; fór þá til Grindavíkur, þar sem hann dvaldi til æfiloka. Brátt bar á því, er til Grinda- víkur kom, að hjer var á ferðinni dugnaðar og athafnamaður, er vildi í öllu vera sjálfum sjer nóg- ur og kaus heldur að vera veit- andi en þiggjandi í öllu atvinnu- lífi sínu. Enda hafði hann eigi lengi þar verið, er hann varð eigandi að deinæring, er hann gerðist for maður á og stjórnaði síðan. Sjó- sóknari þótti Sæmundur með á- gætum, enda var hann bæði sterk- ur og þrekmikill, en þó munu sumir hafa talið hann nokkuð um of djarfsækinn, en svo var hanu farsæll, að aldrei varð neitt slys á mönnum hans, enda munu þeir óvíða í skiprúmi hafa talið sig eins óhulta og undir hans skip- stjórn. Að fáum árum liðnum frá því hann byrjaði eigin útgerð mun hann hafa verið talinn með sterk- ustu stoðum sinnar sveitar fjár- hagslega, svo blómgaðist efnahag- ur hans, enda reisti hann sjer hið vandaðasta íbúðarhús ásamt öðr- um nauðsynlegum fisk og geymslu húsum, er hann og eignaðist. Sæmundur heitinn var fastlynd- ur, dulur í skapi, kappgjarn og. nokkuð ósveigjanlegur bæði við sjálfan sig og aðra og hinn vin- fastasti. Vand^ður var hann í orð um og gjörðum og yfirleitt hinn áreiðanlegasti í öllum viðskiftum. Heimili Mjelt hann nokkur síð- ustu árin með Kristínu Jónsdótt ur, hinni ágætustu konu, ættaðri iir Hnappadalssýslu og var sam- búð þeirra hin ákjósanlegasta, enda bæði mjög samtaka í að gera bæði verkamönnum sínum og hin- um mörgu gestum þeirra stund- irnar glaðar og hinar ánægjuleg- ustu, er munu allir minnast þeirra með vinsemd og þakklæti fyrir ágæta viðkynningu á heimili þeirra. Níels faðir Sæmundar heit. lif- ir enn, 80 ára og býr nú í Kefla- vík og gengur til e'rfiðisvinnu til jafns við aðra menn, og telur sig enn éigi finna til gigtar nje þreytu. í bygðarlagi hans þótti. hann á yngri árum allra manna duglegastur og var af mörgum nefndur 4 maki. Sæmundur heit. þótti mjög líkjast honum að dugn aði, sem og önnur börn Níelsar. Einnig var kona Níelsar sístarf- ■andi dugnaðarkona, þó jafnan væri veik. Þó Sæmundur heitinn væri jafnan hinn mesti fyrirhyggju- Sæmundur Níelsson. maður, þá má þó segja „að bregð- ur hverjum á banadægri“. Dauða hans bar að með þeim hætti, að hann studdi einn skip sitt öðru megin, er það var sett á spili.; fjell það á hann og varo það honum að bana. Hann var fluttur á Hafnarfjarðarspítala, þar sem hann andaðist 27. mars eftir miklar þjáningar. Þjáningar sínar bar hann með mestu karl- mensku og trúfesti; var hann viss í því að þær myndu enda með hans dauða; kvaðst hann brátt fá starfa að nýju, er hann mætti úr því halda. Þú ert þá að lokum kvaddur fyrst frá ástvini þínum, er þjer leið best með, svo föður og syst- kinum og öðrum vandamönnum, svo og frá þínum duglegu starfs- bræðrum, er ásamt þjer börðust hinni hættulegu en gifturíku bar- áttu við öldnr hafsins og færðu með þjer björg og blessun að landi. — Loks kveðjum við hjónin þig ásamt bömum okkar, þakkandi þjer góða samveru og dugnað, glöð þess að þú nýtur nú ávaxt- anna bestu fyrir dugnaðarstarf þitt, kærleika og staðfasta trú. Árni Þórarinsson. Breskí sendiherrane á Spáni íer til Gibraltar O ir Samuel Hoare, sendiherra ^ Breta í Madrid fer nú um helgina í stutta heiþisókn til Gibraltar, að því er segir í fregn frá London. För hans vekur athygli vegna þess, að Suner utanríkismála- ráðherra Spánverja er nýlega kominn til Madrid úr för sinni til Berlínar og Rómaborgar, og hefir nú gefið Franco skýrslu um viðræður sínar. I fregn frá Berlín segir, að Franco hafi í gær tekið á móti ítalska marskálknum de Bono, og rætt við hann lartga stund. Blöðin í Madrid skrifa langar greinar um hina hefðbundnu vináttu Spánverja og Itala, í sambandi við heimsókn de Bon- os. Hjónaefpi. Nýlega hafa opin- berað trúlofun sína, frk. Inga Sigmunds, Grundarstíg 15 B og, Hermann Eiríksson kennaranemi, Oðinsgötu 4. Þegar Duff-Cooper og Gort lávarður fóru til Marokko Málaferlin í Frakklandi Málaferlin í Riom gegn Daladier, Gamelin, Reynaud, Mandel o. fl. hafa nú staðið yfir um nokkurt skeið, þótt íitlar frepiir hafi borist af þeim. Dómsmála- ráðherra Frakka er sagðúr hafa látið svo um mælt, að sönnuð sök á sakborninga muni hafa í för með sjer líflátsdóm. í málaferlunum hefir ferðalag breska _ upplýsingamálaráðherrans Duff-Coopers og hershöfðingjans Gorts lávarðar til Marokko, um líkt leyti og Petain gafst upp, oft borið á góma, þar sem það er talið vera sönnunargagn gegn Mandel o. fl. um að þeir hafi haft landráð í huga. Breska upp- lýsingamálaráðuneytið hefir því að gefnu tilefni birt ítarlegar upplýsingar um þetta ferðalag, sem á allan hátt varð hið æfin- týralegasta. Það, sem gerðist, segir upplýs- ingamálaráðimeytið, var þetta: Skömmu eftir að Petainstjórnin gafst upp, fól breska stjórnin Duff-Cooper og Gort lávarði að fara til Marokko, þar sem nokkr- ir franskir stjórnmálamenn, per- sónulegir vinir Duff-Coopers, voru sagðir komnir, til þess að ræða við þá um hið nýja viðhorf og til þess að ráðgast við fulltrúa bresku stjórnarinnar á staðnum, og til þess að kynna sjer, hvert útlit væri fyrir að áframhaldandi viðnám yrði Veitt í Norður- Afríku. Samkvæmt þessu fóru Duff- Cooper, Gort lávarður ög ritari Duff-Coopers þ. 25. júní með Sunderlandflugbáti til Rabat í Marokko og lentu þar á fljótinu, en það var ekki hættulaust. Eng- inn kom til þess að taka á móti þeim, en skömmu síðar kom þar að róðrarbátur með frönskum liðsforingjum og tóku þeir þá í land. Svo bar til, að þeir hittu Dillon lávarð (sendiherra Breta í Algier), sem ferðast hafði frá Al- gier, og hann skýrði þeim svo frá, að frönsku yfirvöldin sýndu mót- þróa. Gort lávarður og Duff- Cooper fóru þá í breska sendiráð- ið og þar var þeim skýrt frá því, að stjórnmálamennirnir frönsku væru í Casablanca og að ómögu- legt væri að komast í samband við þá. Á meðan þessu fór fram, eða skömmu -eftir að bresku fulltrú- arnir voru komnir í land, hafði franski hafnarstjórinn farið út í ílugbátinn, sem lá fyrir akkeri í fljótsðsunum, og krafðist þess að flugbáturinn yrði fluttur lengra niður eftir fljótinu, því að hann væri í vegi fyrir stórum skipum, sem væntanleg voru. ’En ekkert skip kom þó, á meðan breska flugvjelin hafði viðstöðu, en það er ekki ósennilegt, að eitt af skipunum, sem von var á, hafi verið skipið Marsilia, sem, eins og- síðar hefir komið fram, lá þá í Casablanca með frönsku stjórn- málamennina um borð. Flugstjórinn á breska flugbátn- um vildi gera Gort lávarði orð, og kallaði í land til þess að fá bát, en beiðni hans var ekki sint og lagði hann þá af stað í land í gúmmíbát, sem var um borð í flug- bátnum. En þá kom vopnuð skips- höfn á móti honum og neyddi hann til að snúa við. Síðar bað flugstjórinn, sem var Ástralíumað- ur, aftur um leyfi til þess að koma skilaboðum til Gorts lávarð- ar, og þegar honum var neitað, tók hann upp skammbyssu sínar og var þá honum og aðstoðar- flugstjóranum, leyft að fara í land. Þegar í land var komið, hittu flugmennirnir fulltrúa frá bresku ræðismannsskrifstofunni, en þeir fengu ekki að tala við hann, held- ur var þeim skipað að fara aftur um borð í flugbátinn, að öðrum kosti myndi vopnaður franskur hervörður verða settur um borð. Svo fór þó að lokum, eftir mikla örðugleika, að flugstjórinn komst til gistihúss Gorts lávarðar, en þegar þeir ætluðu allir saman að fara þaðan, voru þeir stöðvaðir og hafðir í haldi, þar til lögreglu- stjórinn veitti þeim leyfi til þess að fara leiðar sinna. Snemma næsta morgun fóru þeir aftur um borð í flugbátinn, en franskur hervörður var stöðugt á sveimi umhverfis þá, þar til flug- vjelin hóf sig til flugs og fór til Gibraltar. Þetta var það, sem geiðist er Duff-Cooper og Gort lávarður fóru til Marokko, segir breska upp- lýsingamálaráðuneytið. í sambandi við málaferlin í Riom má geta þess, að Guy la Chambre, fyrverandi flotamálaráð- herra, sem kominn var til New York, ákvað að snúa við til þess að mæta fyrir rjetti í Riom og þangað er hann nú kominn. TT"nattpyrnusambandið sænska tilkynti í gær; Á þessu hausti getur ekki orðið neitt úr hinni árlegu milli- ríkjakepni í knattspyrnu milli Svíþjóðar og Noregs. KEPNI DANA OG SVÍA Milliríkjakeppni í knatt- spyrnu milli Svíþjóðar og Dan- merkur fer fram í Kaupmanna- höfn n. k. sunnudag. Var í gær ákveðið um skipun sænska liðsins. Engin milliríkjakepni við Noreg

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.