Morgunblaðið - 15.10.1940, Síða 8

i
8

Þriðjudagur 15. okt. 1940L
J&mps&aput
VENUS RÆSTIDUFT
drjúgt — fljótvirkt — ódýrt.
Nauðsynlegt á hverju heimili.
HÚSGÖGNIN YÐAR
mundu gljáa ennþá betur, ef
þjer notuðuð eingðngu Rekord
húsgagnagljáa.
ÁGÆTT BARNARÚM
til sölu á Reynimel 32; sími
3742.
BORÐSTOFUHÚSGÖGN,
stólar o. fl. til sölu. Ppplýsing-
ar á herbergi 20, Hótel Island,
kl. 7—8 síðdegis.
KALDHREINSAÐ
þorskalýsi. Sent um allan bæ
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3594.
FRAKKAR og SVAGGERAR
fyrirliggjandi í mfklu úrvali
Gut5m. Guðmundsson, klæð-
sk-eri, Kirkjuhvoíi.
KÁPUBÚÐIN
haugaveg 35. Úrval af kápum
og Sw-aggerum. Einnig fallegar
kventöskur.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
sima 1616. Við sækjum. Lauga
vegs Apótek.
FLÖSKUVERSLUNIN
á Kalkofnsvegi (við Vörubíla-
stöðina) kaupir altaf tómar
flöskur og glös. Sækjum sam
stundis. Sími 5333.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum. Opið a'llán daginn.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
blússur og pils altaf fyrirliggj-
andi. Saumastofan Uppsölum
Sími 2744.
SPARTA-DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
HAKEÆISKSALAN
Þvergötu, selur góðan þurkaðan
saltfisk. Sámi 3448.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
•ð lita heima. Litina selur
fljörtur Hjartarson, Bræðra
borgarstíg 1. Sími 4266.
KAUPI GULL
og silfur hæsta verði. Sigurþór,
Hafnarstræti 4.
KAUPUM
téma strigapoka, kopar, blý og
ainminium. Búðin, Bergstaða-
strœti 10.
5fyta$-fundi£
TAPAST HEFIR REGNHLÍF
blá ipeð gráum kanti, fyrir
nokkru. Góð fundarlaun. Upp-
lýsingar í síma 3034.
PENINGABUDDA,
með um 60 kr. tapaðist í Stræt-
isvagni milli Hafnarfjarðar og
Reykjavíkur. Skilist á afgr.
Morgunblaðsins.
BLÁR SKINNVETLINGUR
týndist á Grettisgötu í gær.
Finnandi vinsamlega beðinn að
gera afgreiðslu Morgunblaðsins
aðvart.
Ferð til Kanaríeyja
51. dagur
„Jeg get ekki að því gert“,
sagði hann, greip andann á lofti
og reyndi að taka í hendina á
henni. „Jeg get ekki að því gert“.
„Stattu upp“.
„Skilur þú ekki að jeg er alveg
að sleppa mjer af ást til þíti. Jeg
hefi aldrei hugsað um neina konu
fyrr á æfinni. Og nú get jeg ekki
hætt að hugsa. Jeg get ekki hugs-
að um neitt annað“.
„Stattu upp“, endurtók hún.
Hann staulaðist á fætur og stóð
álútur fyrir framan hana.
„Hlustaðu nú á mig og taktu
vel eftir“, hjelt hún áfram. „Jeg
elska þig alls ekki og jeg álít að
þú sjert sá mesti asni sem guð
hefir skapað. Jeg var að vona um
boi;ð að jeg gæti kannske haft
gaman af þjer. En það var ekki
einu sinni hægt. Mjer leiddist þú
alveg hræðilega. Svo varstu líka
svo heimskur og ánægður með
sjálfan þig að þjer datt það ekki
í hug. Þú ert allur á yfirborðinu,
minn heilagi vinur, en galtómur
innra. Þú ert alls ekki maður. Þíi
ert fífl, eigingjarnt fífl sem kast-
ar rýrð á biblíuna frekar en hitt
og ert lítilfjörleugr í alla staði.
Jeg er sjálf eigingjörn og játa
það, en þú ert skilningssljóasta
f
*fjelag&ltf
HLUTAVELTU-
NEFND K. R.
og starfsfólk hluta-
veltunnar er beðið að mæta í
kvöld kl. 814 í Oddfellowhús-
inu, uppi. (Kaffikvöld).
Stjórn K. R.
ÍÞRÓTTAFJELAG KVENNA.
Fimleikaæfingar fjelagsins hefj
ast seinna í mánuðinum. Nánar
auglýst síðar.
KNATTSPYRNUFJEL. FRAM
heldur fund í BindindishöIIinni
kl. 81/4 í kvöld fyrir meistara
og I. og II flokk.
1. Fjelagsmál.
2. Söngur.
3. ? ?
Fjelagsmenn eru beðnir að
hafa með sjer spil og tafl. —
Veitingar á staðnum. Stjórnin.
Eflir A. J. CBOM>
IO. G. T.
ST. VERÐANDI NR. 9,
fundur í kvöld kl. 8.
1. Inntaka nýlíða.
2. Framkvæmdanefnd Þing-
stúku Reykjavíkur, kemur í
heimsókn.
3. Erindi: hr. Pjetur Zóphón-
íasson, St.K.
4. Ferðasaga: hr. Guðm. Pjet-
ursson.
5. Skýrsla um för til St. Fram-
för nr. 6 í Garði, hr. Karl
Bjarnason.
6. Píanósóló: hr. Eggert Gilfer.
%Ke^%s£ct-
KENNI
byrjendum og skólafólki, ensku
dönsku, reikning og fleira.
Þórmóður ögmundsson cand.
jur. Sími 4888.
og eigingjarnasta mannveran sem
nokkru sinni hefir raulað sálma-
lag. Og svo heldur þú að þú
sjert sendur af guði, þjónn ljóss-
ins og gjöf himinsins til mann-
kynsins! Þú segist vera einlægur,
það er nú það versta. Ef þú værir
hræsnari gæti jeg kannske borið
virðingu fyrir þjer. En þú trúir
að þú sjert kominn til að frelsa
sálir. Þú hoppar um og hrópar
nm frelsun. Og hvað þjer þykir
gaman að því! Ef eitthvað blæs .4
móti byrjar þú að kjökra. Hjerna
er jég strönduð á þessu gistihúsi,
umkringd af hitasótt og enginn
ferð fyr en eftir viku. Og svo kem-
ur þú og þykist vera með iðrun í
hjarta. Þú kemur með sálina
barmafulla af iðrun og giftingar-
glampa í augunum. Þetta er full
mikið af því góða. Mjer verður
ilt af að horfa á þig. Farðu nú
undireins. Það er heitt og mjer
leiðis^ afskaplega að vera með
svona tal. Jeg verð í einu svita-
baði eftir augnablik og það verð-
nr miður skemtilegt“.
Líkami hans virtist falla sam-
an. Hann starði á hana eins og
hann tryði ekki sínum eigin aug-
um. Svo hrópaði hann með titr-
andi röddu:
„Þú meinar þetta ekki, Elissa.
Elskan mín, þjer hlýtur að þykja
vænt um mig. Jeg er heiðvirður.
Jeg er hreinlyndur og jeg er góð-
ur. Jeg sk^l hætta við þetta hjerna
óg fara með þjer til baka. Jeg
skal gera hvað sem er. Jeg skal
komast áfram þín vegna“.
„Jeg vildi heldur að þú kæmir
þjer út“, sagði hún.
„Leyfðu mjer að biðjast fyrir“,
sagði hann kjökrandi og þreifaði
v->

STÚLKA
vill taka að sjer ljett heimilis-
störf gegn því að fá herbergi,
sem næst Miðbænum. Upplýs-
ingar í síma 5105.
DRENGUR ÓSKAST
til sendiferða 2—3 tíma á
kveldi. Æskilegt að hann hafi
sendisveinahjól. Góð borgun.
Veitingastofan Vesturgötu 45.
REYKHÚSIÐ
Grettisgðtú 50 B, tekur kjöt,
fisk og aðrar vörur til reyking-
ar eins og að undanfömu.
OTTO B. ARNAR
Iöggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
ÍBÚÐ,
2—4 herbergi og eldhús ósk-
ast. Tilboð með upplýsingum
óskast sent afgreiðslu Morgun-
blaðsins, merkt: ,,íbúð 1940“
fyrir 19. þ. m. Þagmælsku
heitið.
VANTAR ÍBÚÐ
uú þegar, 2 herbergi og eld-
hús. Fjórir í heimili. Föst at-
vinna. — Tilboð merkt: „707“
sendist Morgunblaðinu.
eftir handleggnum á henni.
„Leyfðu mjer að biðjast fyrir.
Það gæti snúið þjer til mín. Við
tilheyrum hvort Óðru síðan nótt-
ina góðu“.
„Hypjaðu þig út“, sagði hún
kæruleysislega og tók upp bókina,
sem lá á stólnum hjá henni. „Viltu
gjöra svo vel að fara út“.
Hann stóð grafkyr og leit út
eins og lúbarinn hundur. Svo
þreifaði hann í vasa sinn eftir
vasaklút og snýtti sjer. Tvær mín-
útur liðu. Hann starði á vaxtar-
lag hennar og roðnaði. Hann færði
sig fjær, staðnæmdist, horfði á
hana aftur. Alt í einu varð hann
eldrauður og stamaði:
„Gætir þú ekki hugsað þjer að
taka mig — þó þú viljir ekki
giftast mjer“. Hann starði á hana
með skorpnar varir og beið þess
að hún rjetti honum hjálparhönd.
Hún svaraði engu. „Gætir þú ekki
— gætir þú ekki sýnt mjer blíðu“.
„Nei“, sagði hún án þess að líta
upp úr bókinni. „Jeg hefi engan
áhuga fyrir þjer núna“.
Hann leit niðúr. Munnvikin
löfðu ólundarlega. Nú þegar hann
hafði tapað, hætti hann að grát-
bæna. Niðurlægingin var eins og
gallbragð í munni hans.
„Svo þú vilt ekkert frekar hafa
með t mig að gera“, hreytti hanti
út úr sjer. „Jeg býst við að jeg
sje ekki nógu góður! Þú hefir ráð
á að troða á mjer. Þú — sem
situr hjer á meðan vinkona þíu
er veik — og ert of eigingjörn
að fara til hennar!“
„Einmitt“, sagði httn. „Jeg sagði
þjer að jeg væri eigingjörn“.
Hann virtist varla heyra það
sem hún sagði.
„Þú ætlast til að jeg læðist í
burtu, býst jeg við! Þú ætlast til
að öllu sje lokið okkar á milli.
Jeg skal sýna þjer hvernig „lítil-
menni“ haga sjer!“ Hann þreif
upp hurðina og sneri sjer að henni
fullur af gremju. „Kannske þú
ímyndir þjer að þú getir þurkað
fætur þínar á mjer eins og gólf-
mottu“, hrópaði hann, „ög að þrb
sjert svo mikið fremri en jeg.
Við skulum sjá. Jeg skal sýna.
þjer!“ Rómurinn hækkaði þar til
hann æpti af öllum lífs- og sálar-
kröftum, svo skelti hann hurðinnii
og var farinn.
Hvað hann ætlaði að sýna henni„
vissi hann ekki þá stundina hvað-
var. Þegar hann hröklaðist niður
stigann, eldheitur í framan og:
þaut út af gistihúsinu, var það;
eina sem hann vissi, að Iionum
fanst eins og hann stæði í björtu
báli. Hann kærði sig kollóttan..
hvert hann var að fara. En samfc
ætlaði hann ekki að fara aftur til
Laguna, hann gat ekki farið aftur
til Rodgers, sem var svo nísknr,.
grunsamur og vondur maður. Það
mundi drepa hann. Hann langaði
að vera kyr hjer og hann ákvað
að gera það. Hann ætlaði að sýnai
þeim — sýna þeim öllum [
Alt í einu var eins og 1 jósí
brygði fyrir hugskot hans og hann
mintist gistihússins í Calle de Ia«
Tuna. Auðvitað vissi hann hvers-
konar staður það var, að minstai
kosti grunaði hann það. Einhvers-
staðar skaut þeirri hugsun uppr.
að þetta væri vondur staður og
þangað gæti hann ekki farið. Ein-
hversstaðar varð hann að vera —
og hann gat náttúrlega ekki verið
viss um að þetta værí vondur-
staður. Það var ekki rjett að dæma,
að óreyndu — og ef það væri
slæmur staður — var það þá ekkh
skylda hans að reyna að betra«
hann? Undir þessum hugleiðingum
hraðaði hann ferð sinní niður að;
höfninni. Svo byrjaði hann að-
gera bæn sína með skjálfandi’
röddu: Ó, guð, jeg vil ekki breyta
rangt. Jeg vil ekki Ieggja leið'
mína hingað. Það er hennar sök.
Yar það ekki ósk mín að breyta
rjett? Hæddist hún ekkí að mjerf
Drottinn, hjálpaðu mjer. Leiddœ
mig ekki í freistingu.
Framh.
Einu sinni var háð hnefaleika-
k^ppni í Dublin, milli Jean Roche,
írska meistarans, og negrans
Frank Craig. Dómarinn var íri
í húð og hár.
Craig gekk strax að verki sínu
og sló Roche niður, með mjög
fallegu hægrihandar höggi. írski
dómarinn taldi hann út á þennan
hátt:
„Einn“. („Hvern fjandann ertu
að gera þarna á gólfinu. Það eina
sem þú þarft að gera er að slá
hann í magann með þeirri vinstri
og gera svo út af við hann með
þeirri hægri. Þú getur gert það“).
„Tveir“. (Ilugsaðu um forfeður
þína. Það var fyrirmyndarfólk.
Faðir þinn situr hjer í fremstu
röð, ætlarðu að láta hann halda
að þú sjert bleyða ? Stattu upp,
þó það væri ekki nema vegna
írlands!“) „Þrír“, og þannig
hjelt hann áfram og taldi upp að
fimm með þessum hætti.
Eftir svona langa hvíld komst
Roehe á fætur, hentist á negrann
og sló hann niður.
„Einn, tveir, þrír, fjórir, fimm,.
fimm og fimm eru tíu“, lirópaði«
dómarinn. „Þú ert úr leik, þitt
kolsvarta kvikindi!“
★
Hún: Hvaða maður er þettai
sem lítur svona hlægilega ut ?!
Hann: Það er bróðir minn.
Hún: Fyrirgefðu. Það var ó-
sköp barnalegt af mjer að sjá
ekki strax hvað þið eruð líkir.
★
„A Suðurhafseyjum er veðrið7'
eins allan ársins hriug1
„Hvað er að heyra þetta! Á
hverju byrjar fólk þá samræður“.
★
Hún; Heyrðurðu hvernig áhorf-
endurnir grjetu, þegar jeg dó í'
síðasta þætti.
Hann: Auðvitað. Gastu ásak-
að þá fyrir það, þegar þeir vissu
að þú varst að eins að leika.
★
Eruð þjer 1 jónatem jarinn.
frægi ?
Nei, jeg kembi að eins Ijónun-
um og bursta í þeim tennurnar...