Morgunblaðið - 28.12.1940, Blaðsíða 8

8
HHorðttttMitftsft
Laugardagur 28. des. 1940-
I
'fjelagslíf
AÐGÖNGUMIÐAR
að jólatrjesskemtun fje-
lagsins í dag verða
seldir til hádegis í dag hjá Er-
lendi Pjeturssyni á afgreiðslu
Sameinaða. Stjórn K.R
v/*

3 STÚLKUR
óskast til veitinga nú þegar.
Gott kaup. Upplýsingar í síma
2313, kl. 12—1 í dag.
VJELSTJÓRI
með 150 hestafla rjettindi ósk-
ar eftir góðu plássi nú þegar.
Upplýsingar í síma 9257.
OTTO B. ARNAR
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn
fag og viðgerðir á útvarpstækj'
um og loftnetum.
BLANKO
fægir alt. — Sjálfsagt ó hvert
heimili
Hin vandláta húsmóðir notar
BLITS
í stórþvottum.
NÝ FÖT
á meðalmann til sölu hjá
Hannesi Erlendssyni, Lauga-
vegi 21.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið-
ina og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið
síma 1616. Við sækjum. Lauga
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela
jlös og bóndósir. Flöskubúðin
3ergstaðastræti 10. Sími 5395
Sækjum. Opið allan daginn.
KÁPUR og FRAKKAR
fyrirliggjandi. Guðm. Guð
mundsson, dömuklæðskeri -
Kirkjuhvoli.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
blússur og pils altaf fyrirliggj
andi. Saumastofan Uppsölum
Sími 2744.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra
borgarstíg 1. Sími 4256.
TUSKUR
Kaupum hreinar tuskur gegn
staðgreiðslu. Húsgagnavinnu
stofan Baldursgötu 30.
KAUPUM
ómar liósir og glös undan
ramleiðsluvörum vorum, á 20
ura stykkið. Snyrtivöruverk-
miðjan Vera Simillon, Þing-
oltsstræti 34.
HAMINGJUHJÓ IÐ
23. diagur
Eleanor, dóttir Fred Upjohn, yfir-
verkfræðings, er gift Kester Larne,
óðalseiganda að Ardeith óðali. Þau
eru ólík að upplagi og uppruna, og
foreldrar beggja hafa verið á móti
giftingu þeirra. Þau eru þó enn mjög
hamingjusöm og Eleanor er nýlega
búin að eignast dóttur---—
„Nei, jeg hljóp oft og mörgum
sinnum út að brjefakassanum, til
þess að sjá, hvort ekki væri kom-
ið brjef frá þjer“, svaraði Kester.
Og jeg hafði brjefin þín ávalt
meðferðis, svo að jeg gæti litið í
þau úti á bómullarekrunum“.
Hann leit á brjefin og fór að
opna umslögin. „Hjer er eitt frá
Alice systur minni. Hún er eng-
inn rithöfundur, en telur það
skyldu sína, að skrifa mjer einu
sinni á mánuði. Nei, hvað e
þetta? Það er búið að opna þetta
brjef!“
„Það er skrifað utan á það tii
hr. Larne og konu hans“, svaraði
Eleanor. „Það er frá frú Sheramy.
Hún skrifaði okkur, til þess að
minna okkur á að koma og borða
miðdegisverð hjá þeim á morgun*1.
„Það er alveg rjett! Og eftn*
miðdegisverðinn ætía jeg til bæj-
arins og hjálpa Neal að velja bíl.
Oll hin brjefin eru reikningar og
K. F. U. M.
Almenn samkoma annað kvöld
kl. 8,30. R. B. Prip talar. Allir
velkomnir.
Eftir GWEN BKI lOW
-------------—.....
HVERNIG ER ÞAÐ
eru heildsalar ekki orðnir fær-
ir að ráða sínu? Hjer var sett
á stofn eplanefnd til að skipta
þessum náðareplum, er komu
fyrir jólin, en nefndin mundi
best eftir sjálfri sjer, en mið-
ur eftir öðrum. En af því mjer
hefir altaf virst heildsalar bæj-
arins prýðilegir menn, vildi jeg
óska, að þeir fengju úthlutun-
arrjett áður en næstu epli
koma. Manni þykir ekki nóg
að finna lyktina. — Eggert
Jónsson, Óðinsgötu 30.
Sapuð-furulið
KARLMANNSHANSKI
brúnn, vinstri handar, tapaðist
í Bankastræti. Finnandi til-
kynni í síma 4833.
loks er eitt brjef frá bankanum í
New Orleans. — Viltu sjá, hvað
Alice hefir að segja, meðan jeg
fer í gegnum þessi brjef?“
Hann fleygði brjefinu til Elea-
nor, og hún opnaði það. Eins og
Kester sagði, voru brjef Alice ekki
sjerlega skemtileg. Henni leið
vel, sagði hún, og manninum henn-
ar leið vel. Og þegar Alice sagði,
að móðir sín hefði haft stórt spila-
boð nýlega, gekk Eleanor út fri
því sem vísu, að foreldrum Kest-
ers liði líka vel. Hún var að setja
brjefið í umslagið aftur, þegar
Kester alt í einu rak upp hljóð
og stökk á fætur.
Eleanor leit á hann og varð svo
hissa, að hún'misti brjefið.
Kester stóð með brjefið frá
bankanum í New Orleans í hend-
inni og starði á það, eins og það
væri eitrað.
„Kester!“, hrópaði Eleanor.
„Hvað gengur að þjer?“
Góð stund leið, áður en Keter
svaraði. Síðan sagði hann í dauf-
legum en undrandi róm:
„Bankinn hótar að taka Ar-
deith“.
★
Eleanor heyrði einkennilegt
hljóð í hálsi sínum, en hún var
svo undrandi, að hún kom ekki
upp nokkru orði. Hana svimaði
líka, og það var eins og öll skiln-
ingarvit hennar væru lömuð. Hún
hafði þó svo mikla rænu að reyna
að sitja grafkyr, svo að hún gerði
ekki einhverja vitleysu, er hún
myndi iðrast eftir, þegar hún
kæmi til sjálfrar sín aftur. En
hxín sá alt í einu alt Ardeith-óðal
fvrir sjer, eikurnar, pálmana, hús-
ið, bómullarekrumar, negrana og
kofana, sem þeir bjuggix í. Hún
sá fyrir sjer Kester og Iitlu telp-
una þeirra, sem átti að koma nið-
ur stígann, sveipuð brúðarslörinu.
Og þó undarlegt megi virðast, sá
hún líka fyrir hugskotssjónum sín-
um merkið eftir skeifuna í þrep-
inu, dæklina í kaffikönnunni og
litla silfurhnífinn hans Kesters,
sem var með áletruðu nafni hans,
vegna þess að honum hætti við að
týna því, sem hann átti.
Loksins — hún vissi ekki, hve
lengi hún hafði setið svona og
einblínt á Kester — kom hann,
laut niður að henni og kysti hana
á ennið. Hún hevrði, að hann
sagði; „Fyrirgefðu, ástin mín. Jeg
hefði ekki átt að Iirella þig með
þessu. Jeg fer til New Orleans og
fæ endurnýjun á láninu“.
Eleanor strauk ennið. Henni
varð alt í einu undarlega innan-
NÝBÓK:
HARÐFISKSALAN
Þvergötu, selur góðan og þurk-
aðan saltfisk. Sími 3448.
KALDHREINSAÐ
þorsaklýsi. Sent um allan bæ.
Bjöm Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3594.
DR. EINAR ÓL. SVEINSSON:
Sturlungaöld
Drög um íslenska menningu áfþrettánclu öld.
Verð kr. 6.50 heft, kr. 8.50 í bandi og kr. 12.75 í skinnbandi.
(Nokkur tölusett eint. á betri pappír í skinnbandi kr. 20.00)
AÐALÚTSALA:
Bókðverslun Sigfdsar Eymundssonar
og Bókabúð Austurbæjar, B. S. E., Laugaveg 34.
brjósts, eins og ókunnugur maður
hefið kyst hana. Húu var ekki
enn búin að jafna sig.
„Endurnýjun?“, sagði hún.
„Hvernig getur þú fengið það?“
Hann ytpi öxlum. Hún reyndi
að beina athygli sinni að honum
og sá nú, að hann var aftur orð-
inn eins og hami átti að sjer, hinn
áhyggjulausi, aðlaðandi ungi mað-
ur, sem ávalt fjekk vilja sínum
framgengt.
★
„Jeg get altaf fengið endurnýj-
un, elskan mín“, sagði hann í
sannfærandi róm. Þetta er bara
formsatriði, að þeir skrifa svona.
Vertu óhrædd þess vegna“. Og
hann hjelt áfram í glaðlegum og
sefandi róm: „Kæra Eleanor, ein-
blíndu ekki svona á mig! Mjer
leiðist, að jeg skyldi gera þjer
bylt við. Vissir þú ekki, að jeg er
altaf skuldum vafinn? Að jeg er
óþekkur strákur, sem South-East-
ern Exchange bankinn dekrar alt-
»af við. Það er mín eina gáfa, að
geta fengið peninga lánaða hjá
hverjum sem vera skal“. Þegar
hann sá hinn nndrandi, sársauka-
fulla svip á andliti hennar, bætti
hann við; „Þektirðu mig ekki,
þegar þiú giftist mjer, elskan mín?“
Og Eleanor svaraði í hörkuleg-
um kuldaróm, sem fjell eins og
ís á sjálfstraust hans: „Nei!“
Kester svaraði ekki, en hörfaði
aftur á bak. Eleanor fanst þetta
augnablik eins og oddhvast sverð,
er skar í gegnum líf hennar og;
skildi að fortíð og framtíð. Hún
horfði á Kester og sá hann með
þeirri skarpskygní, er mikill sárs-
auki getur skapað. Það var eins
og hún sæi hann í fyrsta sinn,
Kester Larne, sem hafði fengið
alt rjett npp í hendurnar og aldrei
þurft að lireyfa fingri til þess að
gera sig verðugan þeirra gjafa,,.
sem honum hlotnuðust. Kester,.
sem hafði hlotið þá blessun að
öðlast heiðarlegt nafn, mikinn arf
og persónulega hæfileika, en
aldrei dottið í hng að gera neitt
til þess að varðveita alt það, sem
hann hafði eignast á svo auð-
veldan hátt. Peningar voru þá
líklega það eina —- kannske líka
það þýðingarmesta í lífi hans------
sem hann gat ekki undirokað með
yndisþokka sínum, og því neitaði
hann hreinlega að liafa nokkur
afskifti af þeim. Hann vildi ekki
viðurkenna, að peningakröfur
væru óhjákvæmilegar. En eftir
þeim lífsskoðunum, sem Eleanor
hafði lært, var svona hugsunar-
háttur ófyrirgefanlegur.
Hún mintist: þess, er faðir henn-
ar hafði sagt í tjaldinu við stífl-
una í miskunnarlausum róm: ,,.Jeg
er ekki að tala um það, sem hann
hefir gert, heldur hitt, hvers kon—
ar maður hann er“.
Hún stóð hægt á fætur, stirð,
eins og hún hefði setið marga
klukkutíma í sömu stellingn.
Kester horfði á hana bæði rnóðg-
aður og hissa.
„Jeg skil þetta ekki“, sagðÞ
Eleanor. „Hvaðan höfum við feng-
ið peningana, sen^ við höfuni
eytt?“
„Jeg hefi einmitt verið að velta
því fyrir mjer“, svaraði hann og-
yptL öxlum.
„Hve mikið skuldar þú?“
„Það hefi jeg ekki hugmyncÞ
um“, svaraði Kester.
„Talaðu ekki svona við mig,
eins og jeg væri óviti!“, hróþaði
hún. „Hvaðan hafa peningarnir-
komið ?“
Framhald'.
Fyrirliggfandi:
RÚÐUGLER 24 ounz.
Eggeri Kristjánsson & Co. h.f.
Sími 1400.
Kaupi og sel allikonai'
verQbi)e! og fasleignir.
Hl viðtals kl. 10—12 alla virka daga og endranær eftirr
tamkomulagi. — Sfmar 4400 og 3442.
GARÐAR ÞORSTEINSSON.