Morgunblaðið - 28.02.1941, Qupperneq 8

jPftorgtmMst&ft
Föstudagur 28. febrúar 1941
f
V~jelagslíf
HAMINGJVHJÓIIÐ
AFMÆLIS-
SKEMTIFUND
heldur K. R. föstudag-
inn 7. mars kl. 8V£ í Oddfell-
owhúsxnu. Skemtikraftar verða
ajerstaklega góðir og miklir
hljómleikar og dans. Skemtun-
in er aðeins fyrir fjelagsmenn
og gesti þeirra. Samkvæmisföt.
Tilkynna á þátttöku í skemt-
uninni í kvöld og annað kvöld
kl. 8—10 á afgreiðslu Samein-
aða. Tryggið ykkur aðgang í
tíma því rúm er mjög takmark-
að. Fjelagið heldur engan að-
aldansleik að þessu sinni. —
Stjóm K. R. og skemtinefndin.
GUÐSPEHIFJELAGAR
Semtímufundur í kvöld kl.
8V4- Erindi: Skygni-vísindi.
1. OG7T.
ÞINGSTÚKUFUNDUR
í kvöld klukkan 8*4-
ráð.
húsráð.
2. Erindi: Árni Óla.
rat»
ÍSLENSKT SMJÖR
nýkomið. Þorsteinsbúð, Grund
arstíg 12, sími 3247. Hring
braut 61, sími 2803.
SKÓRNIR YÐAR
jnyndu vera yður þakklátir, ef
Jjjer mynduð eftir að bursta þá
jftðeins úr Venus-Skógljáat.
Svo er það
VENUS-GÓLFGLJÁI
I hínum ágætu, ódýru perga-
knentpökkum. Nauðsynlegur á
hvert heimili.
FILERINGARGARN
Fallegasta tegund til sölu. —
Unnur Ólafsdóttir. Sími 1037
NB. Garníð er afgreitt í sölu-
búð Ullarverksmiðjunnar Fram
tíðin.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millillð
tna og komið til okkar, þar sem
|)Jer fáið hæst verð. Hringlð i
*íma 1616. Við ssekjum. Lauga-
Yegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
którar og smáar, whiskypela,
flðs og bóndósir. Flðskubúðin,
lergstaðastræti 10. Sími 5395
tokjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR og GLÖS
háu verði. Sækjum samstundis.
Bími 5333. Flöskuversl. Kalk-
ofnsvegi við Vörubílastöðina.
KÁPUR — FRAKKAR
og Swaggers, ávalt fyrirliggj-
andi í Kápubúðinni, Laugaveg
$5.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
«0 lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
EFTIRMIÐDAGSKJÓLAR
blússur og pils altaf fyrirliggj-
andi. Saumastofan Uppsölum.
JBími 2744.
AUGLÝSING er guUs ígildi.
04. dafjnr
„Ef að þeir eru sælli með sig
í húsinu, þá látum þá hafa mý.
Það skiftir okkur raunar ekki
máli á meðan þeir vinna sæmilega
á ökrunum“.
Hún þló að honum.
Bíllinn ók upp trjágöngin.
„Ardeith“, sagði Kester.
Hann sagði það með lotningu
meðan hann litaðist um.
„Eleanor, hvað er að sjá eikina,
trjen sýnast minni en áður“.
„Jeg hefi látið klippa þau til,
jeg hefi fengið nokkurskonar trjá-
lækni til þess að fást við þau“.
Bíllinn stöðvaðist fyrir framan
húsið og Kester stökk út úr.
Það heyrðust hróp ofan frá
svölurium.
Cornelía hafði fyrst gert tilraun
með að kalla „pabbi“. En þegar
hann hljóp til hennar hrópaði hún
upp yfir sig „pabbi, pabbi“, og
kom hlaupandi á móti honum í
mikilli gleði'.
Enda þótt Philip þekti ekki
Kester var hann samt mjög upp-
næmur fyrir þessu öllu, sem var
að gerast, því Eleanor hafði sagt
SZC&ytvrU'iUjus
BETANÍA
Föstuguðsþjónusta í kvöld
kl.„8Yz- Páll Sigurðsson talar
(Passíusálmar).
BETANÍA
Aðalfundur verður í kristni-
boðsfjelagi kvenna fimtudag 6.
mars klukkan 4.
| Í í i r <; U L II 14 1 F T O W
VORBOÐAKONUR
Hafnarfirð/. — Vegna foi’falla
getur spilafunduiúnn ekki orð-
ið fyr en á mánudagskvöld kl.
8,30 á Hótel Björninn.
HJÓN MEÐ 1 BARN
vantar tveggja herbergja ný-
tísku íbúð 14. maí. Hálfs árs
fyrirframgreiðsla. — Tilboð
merkt „Vjelstjóri/, sendist
Morgunblaðinu.
JapxU-furulið
LYKLAVESKI
tapaðist á Túngötu. Upplýsing-
ar í síma 4192.

SENDISVEINN ÓSKAST
til hádegis. Má vera á skóla-
aldri. Fiskbúðin Frakkastíg 13.
MANN, vanan mjöltum,
vantar að Korpúlfsstöðum. —
Hátt kaup. Nánari upplýsing-
ar í síma að Korpúlfsstöðum.
Bústjórinn.
OTTO B. ARNAR
Iðgglltur útvarpsvirkí, Hafnar
itræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
Ing og viðgerðir á útvarpstækj-
am og loftnetum.
REYKHÚS
Harðfisksölunnar við Þvergötu,
tekur lax, kjöt og fisk og aðrar
pðrur til reykingar.
honum svo mikið af þessum ynd-
islega manni, sem von væri á heim.
Nú stóð Kester með þau hvort
á sínum handlegg og þau töluðu
hvort upp í annað.
„Sjáðu nýja kjólinn minn“,
sagði Cornelía. „Hann er með ljós-
rauðum dröfnum".
„En hvað þú ert orðin stór,
Cornelía“, hrópaði Kester. „Og þú,
Philip, veistn hver jeg er?“
„Hermaður — pabbi“, sagði
Philip.
Hann bar þau inn í húsið.
Eleanor kom á eftir. Þegar hún
kom inn í dagstofnna fann hún
Kester liggjandi á hnjánum við
hliðina á ferðatösku. séin liann
tók hin dásamlegustu leikföng upp
úr og börnin hljóðuðu af gleði.
Eleanor horfði brosandi á þau.
Bömin voru svo falleg og hraust-
leg að sjerhver faðir hlaut að
vera stoltur af slíkum börnum, og
það var Kester líka.
Þegar þau að lokum hlupu burtu
til þess að sýna Dilcy fjársjóði
sína, stóð liann á fætur.
„Eh hvað það er gaman að sjá
þau vaxa til manns“, sagði hann.
„Þegar jeg fór voru þau nærri
því vöggubörn. Eleanor, er ekki
Cornelía yndislegasta barnið, sem
þú hefir sjeð?“
„Tú, og hún veit af því sjálf“,
svaraði Eleanor. „Ef að við ekki
gætum að henni, er hætt við að
hún eyði ævi sinni fyrir framan
spegilinn. Hvernig líst þjer á
Philip?“
„Hann er yndælt barn. Jeg verð
að kynnast þeim báðúm rækilega
aftur“.
Hún tók hendi hans.
„Komdu nú, Kester, jeg hefi svo
margt að sýna þjer að jeg veit
naumast hvar jeg á að byrja“.
Hann leit í kringum sig.
„Ardeith“, andvarpaði hann.
„Jeg hlakka til að sjá hvert her-
bergi, hvern stól í öllu húsinu.
Við gjrulum segja Cameo að bera,
töskurnar upp“.
Hann gekk að veggnum, en leit
síðan á' Eleanor.
„Ileyrðu, Eleanoi’, hvar er
bjöllustrengurinn ?‘ ‘
„ITppi í ruslherberginu".
Eleanor slepti hendi hans, gekk
út að lítilli svartri plötu með
hnöþpum á veggnum í einu horni
herbergisins og tók símaáhaldið.
„Er það Bessie? Segðu Cameo
að bera farangur hr. Kesters upp
á herbergi hans. Og biddu Mamis
að hita kaffi og seuda það hing-
að upp. Yið komum, og drekkum
það eftir skamma stund“.
Kekter starði á hana.
„I herrans nafni, hvaða hlutur
er nú þetta?“
„Þetta er innanhússsími, hann
sparar mjög mikla vinnu. Komdu
nú með mjer“.
IlLin fór með hann um alt húsið
og sýndi honum öll nýtísku þæg-
indin, meira að segja reikningsvjel
ina í herbergi hans.
Kester horfði alveg undrandi á
það alt saman.
„Þú hefir ef til vill ekki mik-
inn áhuga fyrir eldhúsinu og
þvottaliúsinu“, sagði hxxn. „Ef til
vill viltu líka líta þangað?“
„Já, það vil jeg gjarnan“, svar-
aði Kester.
Eleanor opnaði dyrnar að eld-
húsinu og Kester starði á hinar
hvítu flísar, gluggatjöldin fyrir
gluggunum og Mamie, sem stóð
við rafmagnseldavjelina.
„Það er eins og á gistihúsi“,
sagði hann hæglátlega.
„Það er ýmislegt fallegt, sem
við höfum eignast“, sagði Eleanor.
„Já, þú hefir á rjettu að standa,
en, Mamie, getur þú búið til mat
á þessu verkfæri, jeg á við eins
góðan mat og áður?‘‘
„Já, sjáið þjer til, herra Kester,
í fj'i'stu var það dálítið erfitt. En
þetta er svo þrifalegt, ágætt þeg-
ar maður hefir vanist því“.
„Já, það er það líklega“, svar-
aði Kester.
Hann og Eleanor fóru áftur
fram í stofuna.
„Fellur þjer það ekki í geð?“
spurði Eleanor undrandi.
„Jú, auðvitað geðjast mjer það,
en þetta er bara svo nýtt. Stað-
urinn hefir gjörbreyst. Jeg verð
að venjast því eins og Mamie
sagði“.
Þau gengu upp stigann til svefn-
herbergis Kesters. Eleanor þrýsti
á hnappinn, sem setti raf-
magnsloftdæluna í gang.
„Jeg get alls ekki sagt neitt
ennþá, jeg á ekki orð til í eigu
minni“.
Hún hló. Kester opnaði hurðina
að baðherberginu.
„Drottinn minn dýri, þetta er
þó ekki mitt bað?“
„Jú, það er þitt, sjáðu bara“.
Hiin þx’ýsti á hnapp og sjálf-
virkixr bursti kom í ljós út úr
veggnum.
Hún sýndi honum, hvernig mað-
ur gat látið hann bursta skó sína
án þess að beygja sig.
Ilún sýndi lionum vatnshana,
spegla og ljós.
Kester stóð í miðju herberginu
eins og bai’n, sem fengið hefir
leikfang, sem það ekki þekkir.
„O.g alt þetta er búið til aðeins
til ]iess að raaður geti farið í bað?“
sagði hann undrandi. „Átt þú einn-
ig annað þessu líkt?“
Hún kneigði sig til samþykkis.
„Þú færð að sjá það seinna“.
Það var drepið á dyr.
Cameo kom með gamla kaffi-
stellið á silfurbakka.
„Já, xnjer er þörf á kaffi“, sagði
Kester. „Það snýst alt í höfðinu
á mjer“.
Þau settust við lítið borð og
Eleanor skenkti þeim ltaffið.
„Segðu mjer nú, hvað þú segir
um þetta alt saman, Kester?“
„Já -— — það hlýtiir að vera
ákaflega þægilegt“, svaraði hann
dræm/. „Jeg á við, þegar maður
hefir lært að nota öll þessi áhöld“.
„Já, það er það. Það er mjög
þægilegt að búa hjer í húsinu nú.
Það er nógur tími til alls“.
Kester strauk með lófanum
hina gömlu silfurkaffikönnu.
„Það er yndislegt að sjá þessa
gömlu hluti aftur og drekka kaffið
lienLiar Mamie. Hún býr til besta
kaffi í heimi. En Eleanor-“, tók
hann fram í fyrir sjálfum sjer.
„Hvað er að, vinur minn?“
„Hvað er orðið af dældinni í
könnuna?“ •
„Ó, var það það. Mjer brá við.
Jeg hefi látið sljetta úr henni“.
„Nú, þii hefir látið sljetta úr
henni“.
Kester setti bollann frá sjer og
stóð á fætur. '
„Eleanor, vertu nú svo góð að
fara, jeg ætla» að þvo mjer og
skifta um föt fyrir miðdegismat-
inn“.
„Já, það geri jeg auðvitað". Hún
stóð einnig á fætur, en viltu ekki
að jeg hjálpi þjer að taka upp
úr töskunum?“
„Nei, það geri jeg sjálfur“.
II ún gekk fraxn að dyrunum.
Hann stóð og horfði á garðinn,
sem hafði verið skipulagður upp_
„Kester, hvað er að ?“ spurði.
hún.
„Ekkert, ekki nokkur hlutur.
Mjer finst jeg bara svo óhreinn
eftir ferðina og þar að auki er
jeg banhungraður. Hvað fáum við
að borða?“
Það læddist bros fram á varir
hennar. .
„Fljótarækjur og krabba í sósu.
með rís“.
„Það var Ijómandi. Ilann hló.
„Það er þó ekki af tilviljun val-
hnetubúðingur í ábæti?“
Hún hneigði höfuð sitt til sam-
þykkis.
„Jú, það er einmitt“.
Kester leit í kring um sig.
„Að hugsa sjer, valhnetubúðing-
ur í sama húsi og þetta baðher-
bergi! Eleanor, þú ert nú ....‘£
Hann tók fram í fyrir sjálfum sjer
og byrjaði að hlæja.
„Hvað er svona skeintilegt við
valhnetubúðing?“ spurði hún.
„Ekkert, ekkert, Eleanor. Jeg er
bara svo ánægður með að eiga von
á því. Segðu Mamie að jég komí
eftir skamma stund.
Eleanor fór og Iokaði hurðinni
á eftir sjer.
Þegar hiiLi var komin að stigan-
um nam hún staðar með hendina
á handriðinu og leit til d.yrartna
á herbergi Kesters. Ilún heyrði
hann ganga um þar inni.
Niðri heyrði hún raddir bam-
anna.
Framh.
LEICA - tnijmlavé/
ÓSKAST KEYPT.
Tilboð um verð, merkt „Leíca“»
leggist inn á aígreiðslu blaðsins
fyrir 5. mars n. k.
iUOAÐ hvílist
m»6 flemugnm frá
THIELE
JEG ÞAKKA af hrærðú hjarta
vinum [mínuin, bteði eiustakling-
um, fjölskylduLii og ættingjum,
ennfremur Aðventsöfnuðinum og
Systrafjelaginu „Alfa“, fyrir mikl-
ar og margvíslegar gjafir og kær-
leiksríkt vinarþel, mjer auðsýnt á
margan hátt á fimtugsafmæli
noínu. Jeg sje ykkur öll í anda, og
einnig þá mörgu nær og fjær, sem
ekki vissu um þettna dag, en hafa
á vegferð minui, utxdir ýmsum
kringumstæðum lífsins, endurnært
hjarta mitt tneð kærleiks fram-
komu. Mig langar að þakka, en
er máttvana að launa, — en Drott-
inn sjer. —- Hann mun endur-
gjalda. Hanti er skjól mitt og
skjöldur. HonuiLi fel jeg ykkur
öll, þar til yfir lýkur og við fáurn
að LLLætast, og ekki framar að
skilja, heldur dvelja um eilífð hjá
okkar elskaða Jesú í dýrðarríki
hans, í rjettlæti, friði og fögLiuði
í heilögum anda. Slíkt verði okk-
ar hlutskifti. Guð blessi land og
þ.ióð.
Elinborg' Bjarnadóttir,
Brekkxxstíg fíB. Rvík.