Morgunblaðið - 16.07.1941, Blaðsíða 8

9
Miðvikudagor 16. júlí 1941„.
IBðtQmdibB
CORKIE MAY
EFTIR GWEN
BRISTOW
I.O. G.T.
Stúkan EININGIN nr. 14
fer, ef nægileg þátttaka fæst,
SKEMTIFÖR I ÞJÓRSÁRDAL.
Farið verður kl. 6 árd. sunnud.
20. júlí frá bifreiðast. Geysir.
— Væntanlegir þátttakendur
akrifi sig á lista, sem liggur
frammi á klæðsk.vinnustofu
Guðmundar Benjamínssonar,
Laugaveg 6, í síðasta lagi fyrir
kl. 12 á hád. á föstudag 18. júlí.
Þeir, sem ekki hafa gefið sig
fram þar, fyrir þann tíma, mega
búast við að geta ekki fengið
far með. — Fargjald báðar leið
ir verður 12 krónur. — Skemti-
fararnefndin.
i i iT f*
NÝTT TlALD
-- f jögra manna — til sölu
Uppl. í síma 3703 frá kl. 10—13
Skáídsaga frá Stíðurríkjtim Ameríku
Hin vandláta húsmóðir notar
BLITS
í stórþvottinn.
BLANKO
fægir alt. — Sjálfsagt á hvert
hehnili.
FLUGUR
Efni til að strengja fyrir opna
glugga og verjast flugum, fæst
á Laugaveg 18, búðinni, niðri
BARNAVAGN
óskast keyptur. — Upplýsingar
I síma 90,23.
TORGSALAN
við Steinbryggjuna frá 9—12 á
hverjum morgni. Allskonar
blóm og grænmeti: Tómatar,
Agúrkur, Salöt o. m. fl. — Nell-
ikur og alskonar blóm í búnt-
um. Athugið: Nú eru tómatar
með lægsta verði. — Torgsalan
við Steinbryggjuna.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millilið
ína og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
aíma 1616. Við sækjum. Lauga-
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flcskubúðin,
Bergstaðastræti 10.. Sími 5395.
Sækjam. Opið allan daginn.
tilbOnir kjólar
ávalt fyrirliggjandi. Til sölu á
eaumastofunni Vesturgötu 3,
nppi. Versl.. Gullfoss.
TVÆR STOLKUR
í fastri atvinnu óska eftir stofu
með aðgangi að baði, sem allra
fyrst. — A. v. á.
EINHLEYPUR MAÐUR
óskar eftir litlu herbergi, helst
taeð húsgögnum. Upplýsingar
í síma 2897, eftir kl. 13.
9. dagur
Það var reyndar ótrúlegt, að
allt væri satt, sem hún hafði heyrt
um dýrð þess. En liún ætlaði sjer
að nota augun vel, því að þetta
var sjálfsagt í eina skiftið, sem
hún fjekk að stíga sínum fæti
þangað.
Bakhiiðin á húsinu var meira
að segja fögur líka og hvíldi á
hvítum súlum, sem náðu upp að
þaki.
Á bak við aðalbvgginguna var
íbúðarhiis þjónustufólksins, sem
voru alt negrai’, og margt af því
sat úti á svölunum og var að
taia saman. En hvað stúlkurnar
voru snotrar í bíáu sirtskjólunum
'sínum, með hvítar svuntur með
leggingum og á fagurgljáandi
skóm!
Corrie May leit á upplitaðan
kjólræfilinn, sem hún A’ar í. Hann
hafði verið hreinn, þegar hún fór
að heiman, en nú var hann ryk-
ugur, og það voru fætur tiennar
líka.
Ilmandi kjötlvkt angaði á móti
henni úr eldhúsinu. Það hlaut að
vera yndislegt að fá svona mat á
hverju kvöldi.
C'oi’rie May fór að óttast, að ein-
liver negranna færi að spj’rja
liana, hvaða erindi hxxn æ'tti og
stakk hendinni í vasann eftir
bi’jefinu. Það var sönnun þess, að
hún hafði rjett til þess að vera
þarna á ferð, og nix gekk hún að
eldhúsdyrunum. Fyrir utan þær
sat negri og var að sniia handsveif
á ísvjel. Það átti þá að hafa ís til
miðdegisverðar! Og ísinn kostaði
25 cent pundið!
Corrie May nam staðar feimnis-
iega. — Er Mr. Larne heima?
spurði hiin.
Maðurinn við ísvjelina leit upp.
— Ha f
— Mr. Larne? sagði Corrie May
aftur. — Er hann heima?
— Já, hann kom heim rjett áð
an. Bei’jið á dyrnar þarna.
★
Hún gekk auðsveip þangað sem
hann sagði henni og bai’ði að dyr-
um. Hurðin stóð opin upp á hálfa
gátt, og það virtist dimt inni,
þegar maður kom úr sólskininu.
En hvað forstofan var stór!
Það var hægt að áka þangað
inn í vagni og hafa þó rúm til
beggja handa. Niðri við aðai inn-
ganginn var einhver skrítin upp-
Fylgist með frá byrjun
hækkun, það var víst þessi marg-
umtalaði stígi. Aðaldyrnar stóðu
líka opnar, svo að súlurnar við
framhlið hússins sáust og líka
trjen úti í garðinum.
Múlattastúlka í bláum kjól með
skoska yrnu á höfðinu, kom til
dyra. Corrie May fór öll hjá sjer
er hún sá hve fín hún var, með hvít
an stífaðan kraga og stóra eyrna-
lokka úr gulli. En þá mintist hún
þess, að hún var hvítur maður, en
stxxlkan bara negri, tók hi’jefið upp
úr vasa sínum og spurði, hvort
liún mætti fá að tala við Mr.
Larne.
—- Viljið þjer bíða augnablik,
sagði stúlkan.
Þegar húu hvarf á bak við stig-
ann, laumaðist Corrie May inn fyr-
— .Tá, Massa.
— Jeg skal fara og tala við
hana. Hann kom nú fram á bak
við stigann og Corrie May sá hann
bera við aðaldyrnar. Hann var
með dagblað í hendinni og var
að lesa brjefið; sem ritarinn hafði
sent liana með. En rjett í þessu
ók vagn upp trjágöngin, og Mr.
Larne sneri við, og hljóp út að
aðaldyrunum og hrópaði glaðlega:
— Góðan daginn. Komið þið sæl.
Gerið svo vel að koma inn!
★
Corrie May hafði oft sjeð vagn-
inn frá Silverwoöd, og þekti hann
nú aftur á grænu tjöldunum, sem
voru fyrir rúðunum.
Ekillinn tók ofan pípuhattinu
sinn fyrir Mr. Larne, en sonurinn
þrepskjöldinn. Hurðarhúnninn fr- Siiverwoo(1, jerry, þróðir Ann
— nei, hamingjan góða! Hurðar-
húnninn var úr silfri! Það komu
fingraför á hann eftir heitar hend-
xxr hennar, og hún flýtti sjer að
þurka af þeirn með erminni sinni.
Og hurðarlamirnar voru meira
að segja líka xír silfri! Hún lædd-
ist lengra inn í salinn, og fótspor
hennar sáust greinilega á bón-
uðu gólfinu.
Stiginn! Hamingjan sæla! —
Hvernig vjek því við, að hann
hrundi ekki niður? Þarna teigði
hann sig upp á við í stórum boga,
án nokkurs stuðnings. Og Ijómandi
var handriðið fallega útskoi’ið.
Hún luxgsaði þó með sjer, að ekki
vildi hún eiga að þurfa að þurka
ryk úr öllum þessum skorum á
hverjum morgni. En rykið var
áreiðanlega þurkað úr þeim, því
það stirndi á alt af hreinlæti, jafn-
vel í dýpstu skorunum.
Nú heyrði hún skrjáfa í blaði
fremst frammi í salnum og heyrði
málróm Mr. Larne.
— Þakka ]),jer fyrir, Berta. Bíð-
ur hún við bakdyrnar?
Sheramv, stje út úr vagninum.
Corrie May hafði á valt hugsað
sem svo, þegar hixn mætti' honum
á götu, að þrátt fyrir fínu fötin
sín væri hann sá ólaglegasti mað-
ur, sem hún hefði sjeð á æfi sinni.
Hann var með grágult hár og lit
lau.s augu, langur og renglulegur
og þó klunnalegur, eins og útlim-
irnir samsvöruðu ekki líkamanum.
Eyrun voru útstandandi, og þeg-
ar hann brosti, eins og til dæmis
núna, náði munnur hans hjer um
bil xxt að ])eim. Hann og Mr. Larne
heilsuðust xneð handabandi, og
síðan hjálpaði Mr. Larne Anu
Sheramv xít úr vagninum.
— Komum við fyrst? spucði
Ann.
— Já, og jeg er feginn, að þið
komið svona fljótt.
Nokkrir negrar komu og tóku
við yfirhöfnunum af gestunum.
En hvað Ann var falleg!
Hún var í kjól úr þunnu og
gagnsæju efni, með grænum rós-
um, og hann var svo síður, að
hann huldi næstum stigþrepjn.
þegar hxin gekk inn í húsið. Hettu-
hatturinn hennar var með grænuru
böndum, eins og munstrið í kjóin-
um. En um lxerðarnar bar hún
hvítt knipliugasjaL
— Ó, hvað hjer er yndislega
svalt, sagði liún. — Það var
hræðilega mollulegt í vagninum.
— Við skulum vera Iijerna
frammi, sagði Denis. — Hjer
er svalara en inni'. Hann dró fram
stúla handa þeim og bað ein>i:
stúlkuna að færa þeim x’ín.
Corrie May læddist nær.
Þau voru sannarlega mikilfeng-
leg á að líta. Það skrjáfaði fíu-
lega í kjól Ann. þegai’ hixn i’jetti
stxilkunni hattinn sinn og s.jalið,.
og þó að bróðir hennar x’æri frá-
munalega ljótur, var hann líka
fyrirmannlegur ásýndum, í gljá-
fáguðum ' stígvjelum, með gula
hanska, og jjómandi fallegum
svörtum fötum.
Tlm leið og hann settist, kom
hann auga á blaðið, sem Denis
hafði verið að lesa, og spurði:
— Hx’að er að frjetta xxr um-
heiminum? Jeg hefi ekki sjeÚ
blað í dag.
— Þetta sama og venjulega,
sváraði Denis. — Mr. Buchauan
lýsir yfir því, að Iiann gefi ekki
kost á sjer við næstu kosningar.
Sæsíminn er bilaður, og Suður-
Carolina segir sig aftur xxr saxn-
bandi við Bandaríkin.
— Aftur ? tautaði Jerry. — Með-
an jeg man eftii’ mjei’, hefic
Suður-Carolina ekki gert annað eis
segja sig úr sambandinu. Ileld-
urðu, að þeim sje alvara í þetta
sinn ?
— Ef þeim er alvara, sagði
Denis, —- veit enginn það nera.i
þeir sjálfir. í Norðurríkjunum tek-
ur enginn þá alvarlega leugur.
Fi*amh.
AUGLÝSING er írulls íerildi..
sje hún á rjettum stað.
'7Tl8xT j

TVÖ HERBERGI
sog- eldhús með rafmagnseldavjel
jó-kast 1. október eða fyr. Tilboð
Kendist á afgreiðslu blaðsins fyr
Jir 20. þ. m., merkt: Matsveinn.
REYKHÚS
arðfisksölunnar við Þvergötu,
tekur Iax, kjöt c,c fisk og aðrar
yörur til reykingar.
3afui2-funcUð
TAPAST HAFA GLERAUGU
í dolskri umgerð, fi’á Grettis-
götu 75 um Laugaveg og Hverf
isgötu. niður á Hafnarskrifstof
una. — Skilist á Hafnarskrif-
stofuna.
Málm skal reyna með eldi, menn
með .víni.
★
Sá hefir völdin, sem fi’amkvæm-
ir vilja fjöldans, enda þótt fjöld-
inn þekki ekki ávalt vilja sinn.
Hitler.
-¥•
Heimskur rnaður treystir ávalt
best hvggindum sínunx.
-¥■
Lífið er eins og lxaf, þar sein
fedjumennirnir eru peningar.
¥
Sá, sem talar minst kemst oft
til mesti’a valda.
Roosevelt.
★
Þau gengu saman.
Augu þeirra mættust.
Þaix lásxi saman.
Varir þeirra mættust.
Þau fóru til prestsins saman,
Sálir þeirra mættust.
Þau hjuggu saman.
Lögfræðingar þeirra mættust.
★
Sölumaðxii’ var á ferð í afskektn
hjeraði í Montana. Skyndilega
bilaði bíllinn hans, og maðurinn
vissi ekki hvað hann átti til bragðs
að taka. Alt í einu datt honum
sxijallræði í hug. Hann klippti
sundur símalínxirnar, því að hann
þóttist viss um, að ])á yrðxx sendir
memx til þess að gera við þær. Eft-
ir tæpa klst. kom bíll. — Það
er víst óþarfi að taka það fram,
að viðgerðarmennirnir voru afar
gramir, en sölumaðurinn komst til
næstu borgar, og það var aðal-
atriðið fyrir hann.
★
Tvær konur sitja á bekk og tala
saman. Á sama bekk sitxxr einnig
maður, sem er að lesa. Alt í einu
segír önnur konan við manninn :
„Jeg vona, að við ónáðxxm yður
ekki með tali oklcai’“.
,,Sei, sei nei“, svaraði maðxiriiin.
,,.jeg vinn við hænsnabú“.
★
— Sækið nxig sx'o hingáð í fvrra-
málið, bílstjóri. -Jeg ligg undii
fjórða borði til hægri.
★
Von Búlow, píaxxóleikarinn frægL
sagði eitt. sinn við vixi sinn: „Eí’
jeg vanræki að æfa mig einn dag.
finn jeg það á leik ínxnum. Ef jeg
vanræki að æfa nxig tvo daga, tak.s
nágrannar múiir eftir því, og ei
þrír dagar líða á milli, teknr all
ur almenningur eftir því“.
★
Efinn vex með axikinni' þekk
ingu. Goethe.
★
Þegar þú ert einn, hugsaðxx unx
þína eigiu ga'lla. Þegar þxx ert
með öðrum, þá gleymdu göllum
þeirra.