Morgunblaðið - 24.03.1943, Blaðsíða 8

8
Miðvikudagur 24. mars 194$;
%> www WW^t
f'jelagslíf
ÆFINGAR
í KVÖLD
1 Austurbæjarskól-
anum:
Kl. 8—9 Fimleikar karla 2. fl.
Kl. 9—10 Fimleikar karla 1.
flokkur.
í Miðbæjarskólanum:
Kl. 8—9 Handbolti karla 2 fl.
Kl. 9—10 Islensk glíma.
Knattspyrnumenn!
Meistarafl., 1. fl. og 2. fl.
Fundur í kvöld klukkan 8,30
í Fjelagsheimili V. R. Sýnd
kvikmynd í. S. í. frá í sumar,
og kenslumynd. Einnig aðal-
fundur vallarnefndar K. R.
Stjórn K. R
SKEMTI-
FUNDUR
verður haldinn í
Oddfellowhúsinu
í kvöld 'kl. 8,30.
Til skemtunar
verður: Iþróttakvikmynd í. S.
1. Gamanvísur: Jónatan Jóns-
son. — Dans. Afhending verð
launapeninga fyrir Reykjavík
urmótið 1941 og 1942. — Þeir
meistaraflokksmenn, sem tóku
þátt í þessum mótum eru beðn-
ir að mæta.
Skemtinefndin.
FUNDUR
verður haldinn fimtudaginn 25.
þ. m. í húsi V. R. í Vonar-
stræti 4, klukkan 8,30, fyrir
knattspyrnumenn meistara, 1
og 2. flokk. Þess er sjerstak-
lega vsgnst að meistaraflokks-
menn mæti.
Víkingar! Mætið stundvís-
lega!
Stjórnin,
I. O. G. T.
ST. EININGIN NR. 14.
Fundur í kvöld klukkan 8,30
— Fundarefni: Venjuleg fund-
arstörf. Erindi flytur stór-
templar. Æ.t.
FREYJUFUNDUR
í G. T.-húsinu, uppi, í kvöld
klukkan 8,30. Venjuleg fund-
arstörf. Hagnefnd annast hag-
nefndaratriði. Fjölmennið stund
víslega. Æt.

4W
KRISTNIBOÐSFJELÖGIN
í Reykjavík: Sameiginlegur
fundur verður haldinn í Betan-
íu í kvöld kl. 8,30. — Lagðir
fram reikningar hússjóðs og
önnur mál rædd. Fjelagsfólk
beðið að fjölmenna.
FERMINGARFÖT
mjög lítið notuð á háan dreng
eru til sölu á Freyjugötu 3
TIL SÖLU
á Bollagötu 8, 1. ,hæð, vandáð-
ur tvísettur klæðaskápur, og
tveggja manna rúmstæði. Til
sýnis kl. 2—8 í dag og á morg^
un.
FERMINGARKJÓLL
til sölu á frekar háa og granha
telpu. Upplýsingar Lágholts-
veg 7.
2 SENDISVEINAHJÓL
til sölu. Þorsteinsbúð, Hring-
braut 61.
NÝ SINGER
hraðsaumavjel með mótor, til
sölu. Sigmar og Sverrir, Grund-
arstrg 5.
KÁPUR og FRAKKAR
ávalt fyrirliggjandi.
Hattabúð Reylkjavíkur,
Laygaveg 10.
NOTUÐ HÚSGÖGN
keypt ávalt hæsta verði. Sótt
heim. Staðgreiðsla. Sími 6691.
Fornverslunin Grettisgötu 45.
v ■*

HREINGERNINGAR
Geir og Ari. Sími 2973.
TÖKUM KJÖT
til reykingar. Reykhúsið Grettis
götu 50.
REIÐHJÓL
hefir fundist við Loftsbryggju
— Sá, sem hefir rjett númer
hjólsins getur vitjað þess á
Fálkagötu 20 A.
Toilet-pappír
fyrirllggjandí
Egtferl Kristtánsson & Co. h.f.
8wein§préf
verða haldin hjer í Reykjavík fyrri hluta aprílmánaðar
næstk. Umsóknir um próftöku skulu sendar formanni próf-
nefndar í viðkomandi iðngrein fyrir 5. apríl n.k.
Lögreglustjórinn í Reykjavík, 23. mars 1943.
AGNAR KOFOED-HANSEN.

ANNA FARLEY
70. dagur
Daimler bifreiðin ók áfram
niður Finchleyveginn. Derek tal-.
aði við Önnu um bókmentir og
listir til þess að draga huga
hennar að sjer og fá hana til að
gleyma sorg sinni. Hann virti
hana fyrir sjer með athygli, og
dáðist með sjálfum sjer að feg-
urð hennar, sem ekki einu sinni
þung sorg gat dulið.
„Jeg er að tefja yður“, sagði
hún um leið og þau óku yfii*
Oxford-stræti.
„Alt í lagi. Jeg segi bara það
sem „James hershöfðingi“ myndi
hafa sagt: búðin er tóm“.
Hún sagði alvarlega: „Það
væri æskilegt, að salan færi að
lagast úr þessu“.
Hann talaði um ástandið í versl
unarmálum, og beindi með því
hugsunum hennar frá Jean og
örlögum hennar. Innan skams I
komu þau til Shepherd Market.
„Hafið þjer nokkuð að borða
heima hjá yður?“
„Jú þakka yður fyrir“, svar-
aði Anna.
„Hafið þjer þá eitthvað að
drekka með því, eitthvað tauga-
styrkjandi?“
„Nei“. 1
„Yður veitti ekki af því núna“
Bifreiðin nam staðar. Anna
stökk út úr henni og opnaði úti-
dyrnar á húsinu. Hún heyrði
Derek segja við bifreiðarstjór-
ann.
„Farðu og keyptu eina flösku
af Three Star Martell, og nokkr-
ar sódavatnsflöskur“.
tf
Anna sá á öllu að hann myndi
ætla að bjóða sjer sjálfur inn til
hennar. Raunar hafði hún ekk-
ert á móti því, síður en svo.
Hann hafði róandi áhrif á hana,
og var svo hugulsamur og nær-
gætinn í orðum og allri fram-
komu gagnvart henni.
Hann fylgdi henni eftir upp
stigann og inn í setustofuna. Þar
staðnæmdist hann og leit í kring
um sig.
„Þjer hafið sannarlega búið vel
um yður hjer. Þjer eigið ein-
staklega viðkunnanlegt heimili".
Anna benti á húsmunina.
„Þetta eru alt innanstokksmunir
sem faðir minn átti“.
Óskiljanlegar tilfinningar
gerðu vart við sig í sál Dereks.
Ósjáfrátt bar hann þessa litlu
en vistlegu og heimilislegu íbúð
saman við stóra tómlega húsið í
Berkeley Squere, sem hann aldrei
hafði kunnað við sig í, þótt það
væri að nafninu heimili hans. Og
bein afleiðing þessara hugrenn-
inga hans var auðvitað það að
hann bar þær saman í huganum
Önnu Farley og Patriciu Ma,xton.
Arfna rauf þögnina: „Hr. De-
rek. Mig langar til að þakka
yður fyrir vinsemd yðar í minn
garð“.
„Og mig langar til að segja
AUG A Ð hvílist TWI j b
með gleraugum frá *» g
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ
EKKI-----ÞA HVER7
Eggert Claessen
Einar Ásmundsson
hæstarjettarmálaflutningsmenn,
Oddfellowhúsið. — Sími 1171.
Allskonar lögfrœðistörf.
Skáld&aga eftír Gtiy Fletcher
yður, að jeg dáist að framkomu
yðar þessa síðustu daga“.
Hann virti hana fyrir s jer með
an þau töluðu isaman. Hann
minntis dagsins sem hann sá
hana fyrst, dagsins sem hún
kom til hans í atvinnuleit, dags-
ins sem hún hafði brotið reglur
Maxtons og loks aðdragandans
að brottför hennar og endur-
komu til Maxton.
Rjett í því kom bifreiðarstjór-
inn með koníakið og sódavatnið.
Anna hugsaði um, hve dásam-
legt það væri að hafa Derek hjá
sjer. Hversvegna var hún að
gleðjast yfir því? Hún vissi vel
að ást hennar á honum var al-
veg vonlaus.
„Hafið þjer tappatogara?“.
Hann opnaði flöskuna og
blandaði í glas handa henni.
„Drekkið þetta“.
Hún hlýddi. Daufum roða brá
fyrir á vöngum hennar.
„Viljið þjer ekki fá yður
líka?“
Hann settist niður, andspænis
henni, og helti sjer í glas. Þau
töluðu saman um venjuleg dægur
mál, en þó‘skynjuðu þau hvort
fyrir sig greinilega nærveru hins.
Samtalið gekk því dálítið stirt á
köflum.
Ef hann væri frjáls, hugsaði
hann, þá mýndi hann venja
komur sínar í þessa litlu íbúð.
Ef hann væri frjáls, hugsaði,
hún, og kærði sig eitthvað um
hana, þá væri eitthvað- að lifa.
fyrir.
Tíminn leið óðfluga. Fyrr en
Önnu varði var Derek farinn að
búast til brottferðar. Áður en
hann fór sagði hann.
„Þjer takið yður auðvitað frí
um hálfsmánaðartíma. Jeg efast
að vísu ekki um að lífið verður
yður erfitt fyrst eftir að þjer
komið aftur. Endurminningamar-
Hann þagnaði snögglega.
„Um Jean“. Augu önnu fyltust
tárum.
„Gráttu ekki“, sagði hann.
Hann þúaði hana ósjálfrátt, eit
hvorugt þeirra áttaði sig á því,
að nokkuð væri við það að at-
huga. Rödd hans var hás og tor-
kennileg. „Gráttu ekki. Tíminn
læknar öll sár, segja menn. Ent
þú hefir samt einu sinni sjeð
nokkuð í lífi mínu, sem tíminn
ekki getur bætt úr“.
Ifann hafði oft áður óskað af
öllu hjarta að hann væri frjáls
á ný, en nú óskaði hann þess
heitar en nokkru siiini áður, og
vissi vel hvers vegna.
Hún elskaði hann, en vorkendl;
honum jafnframt, vegna þess að
hún vissi að hjónaband hans var
ekki hamingjusamt. Hún gerði
sjer engar vonir um að hann end
urgyldi tilfinningar hennar, og
vissi að riddaraskapur og með-
aumkun voru ástæðan fyrir því.
að hann var staddur hjá henni.

Smiður: Þú mátt ekki móðg-
ast, þó að jeg segi þjer dá-
lítið, sem mjer líkar ekki við þig.
Það er orðið að ósjálfráðum vana
hjá þjer.
Jónas: Nei, auðvitað móðgast
jeg ekki.
Smiður: Hingað til hefir eng-
inn haft einurð í sjer til þess að
segja þjer það, og þú sem ert svo
meinláus og heiðarlegur, sem
frekast verður á kosið.
Jónas: Já, já.
Smiður: Þú ert einn af þeim
mönnum, sem I raun og veru vita
aldrei, hvað við þá er sagt, þú
sekkur þjer altaf í eigih hugs-
anir. Menn geta talað hálfa og
heila tímana án þess þú hlustir
á það. Þú starir aðeins út í loft-
ið fjarhuga augum. Þú hefir
móðgað fjölda fólks. Auðvitað er
þetta mikil ósvífni — þú aðeins
veist það ekki. Þú mátt ekki gera
þetta lengur (hann sló á öxl hon-
um). Þú verður að lofa að hætta
því.
Jónas (reiðubúinn að fara að
ráðum hans) : En aðeins, hvað
varstu að segja?
★
Maður nokkur kom eitt sinn.
inn í pósthús í þorpi og spurði
eftir brjefi, sem hann bjóst við
að eíga þar. Póstafgreiðslumað-
urinn neitaði að láta það af
hendi fyrr en hann hefði fært
sönnur á, að hann væri hinn
rjetti viðtakandi. Maðurinn tekur
úr vasa sínum ljósmynd af sjálf-
um sjer og sýnir afgreiðslumann
inum hana.
„Jeg geri ráð fyrir, að þetta
sje nóg sönnun, hver jeg er“.
Hann athugaði vel myndina og
manninn og segir síðan:
„Jú, þetta ei-uð þjer, það ee
nóg. Hjerna er brjefið“.
★
„Hvernig fórstu að komast £
svona góð efni, þú sem áttir ekk-
ert hjerna í gamla dága?“
„Jeg stofnaði fjelag með rík-
um manni. Ilann lagði til pen-
ingana, en jeg reynsluna“.
„Að hvaða gagni kom það?“
„Nú er það hann, sem hefir
reynsluna, en jeg peningana“.
★
Eitt sinn, þegar Lincoln Banda.
ríkjaforseti heyrði, að Fred Dou-
glass væri staddur í Washing-
ton, sendi hann til hans og bauð
honum að drekka með sjer te í
Hvíta húsinu. — Seinna sagðl
Douglass um þá heimsókn, að
Lincoln væri eini hvíti maður-
inn, sem hann hafi rætt við í
klukkutíma, sem ekki hefði mint;
hann á, að hann væri negri.
★
Litla stúlkan kemur heim úr
sunnudagaskólanum, eftir að
hafa lært um það, hvernig guð
skapaði Adam og Evu:
„Kennarinn sagði okkur, hvern
ig guð skapaði manninn og
fyrstu konuna. Hann skapaði
manninn fyrst. En maðurinn var
mjög einmana, af því að hann.
hafði engan til þess að tala við.
Þá Ijet guð manninn fara að sofa
og á meðan hann svaf tók guð
úr honum heilann og skapaði kon.-.
una úr honum.