Morgunblaðið - 12.12.1944, Síða 10

_0
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 12. des. 1944
„Ja — Þú um það“, hreytti
Casson út úr sjer og gekk snúð
ugt út úr herberginu.
XI. Kapítuli.
Klukkan fjögur hringdi
Danni heim til sín, og fjekk að
vita, að Tamea og Maisie hefðu
farið út saman, og væru ekki
enn komnar aftur.
Hann ákvað því að fara aft-
ur niður á skrifstofu sína. Þeg-
ar þangað kom, var honum
sagt, að hr. Mellenger sæti inni
á einkaskrifstofu hans,, og hefði
beðið þar eftir honum síðan
klukkan 1.
Hann kinkaði kolli. — Hvað
skyldi nú vera á seiði?
Mellenger sat í stól Daníels.
Hann hvíldi fæturna á glugga-
kistunni og reykti stóran vindil.
„Jæja, þarna kemurðu loks-
ins“, sagði hann, þegar hann
kom auga á Danna. „Hefirðu
sagt nokkru hinna blaðanna
söguna?“
„Hvaða sögu, sníkjudýrið
þitt?“
„Rómantískur skipstjóri,
holdsveiki, sjálfsmorð, yndisleg
ur, konungborinn kynblending-
ur, sem virðulegur, eftirsóttur
piparsveinn hefir tekið að sjer.
^lvar er mynd af henni, og ef
þú hefir engá mynd, hvar er
|>á konungsdóttirin sjálf?“ ■—
Hann ýtti við myndavjelinni,
sem stóð á gólfinu við hlið hans.
„Þetta er fyrsta flokks saga. —
Forsíðufrjett, með feitletraðri
fyrirsögn“.
„Jeg skgl taka dug-
lega í lurginn á þjer, ef þú
skrifar einn einasta staf um
þetta“, sagði Danni gremjulega.
„Það er ekki hægt að koma
í veg fyrir það, kæri vinur. —
Þegar læknirinn ætlaði að
sækja skipstjórann þinn í morg
un, var honum sagt, að hann
hefði brugðið sjer fyrir borð, og
ekki sjest síðan. Hann hefir
grun um, að Larrieau hafi kom
ist undan, og þú veist, að þeir
geta ekki látið holdsveikan
mann leika íausum hala. ■—■
Frjettaritarar okkar hafa þeg-
ar náð í eitthvað af sögunni hjá
lækninum og Casson gamla, en
jeg er kominn hingað til
þess að fá að vita það sannasta
í málinu“.
„Mjer skilst, að þú hafir set-
ið hjer síðan klukkan 1?“
Mel kinkaði kolli. ,,í raun
/ rjetti á jeg frí í dag, en ritstjór
inn veit, hve góðir vinir við er-
um, og hringdi því heim til mín
og bað mig að hafa tal af þjer“.
„Hringdu aftur í hann og
segðu honum, að jeg hafi neitað
þjer um viðtal“.
„Mjer þykir það leitt, vinur,
en það er ekki hægt. Jeg hefi
þegar rætt við Casson gamla,
ungfrú Morrison, frú Pippy,
Júlíu, Sooey Wan og Graves, í
símann. Jeg hefi einnig talað
við skipshöfnina á „Mooreu“.
Sooey Wan fullyrti, að þú
myndir giftast drotningunni eft
ir nákvæmlega eina viku“.
„Hann er nú algerlega geng-
inn frá vitinu, ræfillinn".
„Talaðu ekki illa um Sooey
Wan. Hann er góðvinur minn.“
Hann fjekk sjer reyk' úr vindl-
inum. „Það er ekki hægt að fara
með blaðamann nema á þrjá
vegu“, hjelt hann áfram. „Taka
honum með virktum, virða
hann að vettugi eða drepa
hann. — Já, sumir eigá gott —
eru auðugir, elskaðir af drotn-
ingu og búa í marmarahöll,
með mörgum turnum og hafa
þjón á hverjum fingri“.
„Láttu ekki eins og fífl, Mel“.
„Sooey Wan sagðist þora að
veðja hundrað á móti einum,
um að drotningin krækti i þig,
og því er ætíð treystandi, þeg-
ar hann fær slíkan guðlegan
innblástur".
„Þú átt ekki að ræða einka-
mál mín við þjónustufólk mitt,
Mel------“.
Riddari hins ritaða orðs benti
honum að þegja. „Sooey Wan
er ekki þjónn, Danni. Hann er
stofnun, sem þyggur 150 doll-
ara á mánuði af þjer, einungis
til þess að þóknast þjer og við-
halda stofnuninni. Hversvegna
skyldi hann ekki ræða einka-
mál þín við mig? Hefi jeg ekki
snætt kvöldverð á heimili þínu
á hverju miðvikudagskvöldi í
meira en tíu ár? Sooey Wan
veit, að mjer er nærri því eins
hlýtt til þín og honum. — Jæja,
leystu nú frá skjóðunni“.
Innan fimm mínútna hafði
Danni lokið máli sínu.
„Og myndin af henni?“ sagði
Mel.
„Þú færð enga mynd“.
„Einn af skipshöfninni —
maður að nafni Kahanaha ■—
fann þessa fyrir mig, í skrif-
borðskúffu skipstjórans“, sagði
blaðamaðurinn rólega og dró
mynd af Tameu upp úr vasa sín
um. Þar var hún berfætt, með
blómsveig á höfðinu, glædd
strápilsi.
„Þetta er hræðileg mynd“,
sagði Danni, og ætlaði að þrífa
hana úr höndum Mel.
En Mel sleppti henni ekki.
„Já, hún er það. En við neyð-
umst til þess að nota hana, ef
við fáum enga betri. Woodley,
frá Cronicle, fjekk eins mynd,
en jeg veit, að hann fæst til þess
að skila henni aftur, ef hann
fær aðra betri“.
„Jeg skal sjá um, að hann
fái það“.
, „Þú hlýtur að skilja,* væni
minn, að jeg get ekki látið hann
verða fyrri til með myndina“.
Það var barið að dyrum, og
ungfrú Mather kom inn. „Ung
frú Morrison og ungfrú Larr-
ieau eru að spyrja eftir yður,
herra Pritchard“, sagði hún.
„Guð er þá ekki svo afleitur,
eftir alt saman“, tautaði Mel.
„Segið ungfrúnum í öllum bæn
um að ganga inn, ungfrú Mat-
her“, sagði hann.
Við Dariha sagði hann: „Jeg
hefi oft óskað þess, að jeg ætti
einhvern tíma eftir að sjá drotn
ingu ganga inn í herbergi. Há-
vaxin, hnarreist, fögur og
kuldaleg, svífur hún inn —
drottinri minn!“
„Chéri! Líttu á mig!“ Dyrnar
voru opnaðar upp á gátt, og
Tamea stóð andartaR, teinrjett í
dyragættinni. Síðan þaut hún til
Danna, vafði hann örmum og
kysti á sín hvora kinnina.
Svo gekk hún nokkur skréf
aftur á bak, til þess að hann
gæti betur dáðst að sjer.
„Jæja, Danni, er Tamea þín
þá nokkuð ljótari en hvítu kon
urnar?“ spurði hún, og augna-
ráð hennar var ákaft og biðj-
andi.
„Þú ert dásamleg, Tamea“.
„Eins og sjálf morgungyðj-
an“, sagði Mel.
Tamea, sem ekki hafði tekið
eftir honum, sneri sjer við. —
„Yður geðjast einnig að mjer?“
„Þjer eruð guðdómleg, drotn
ing“.
Hann leit framhjá henni á
Maisie Morrison, sem stóð í dyr
unum og horfði á Danna. En
hann tók ekkert eftir henni,
svo að Mel gaf honum olnboga
skot. Það var eins og Danni
vaknaði af dvala.
„Kynntu mig, maður. Kynntu
mig!“ sagði Mel. Danni hlýddi.
Maisie hneigði sig lítið eitt og
brosti til hans, en Tamea þreif
í hönd hans og hristi haria dug-
lega. „Komið þjer sælir, herra
Mel. Hvernig líður konunni yð-
ar og börnunum? Vel, vona
jeg‘.‘ Húp srierist á hæl, svo að
hann gæti sjeð sig í krók og
kring.
„Yðar Hátign er svo yndis-
fögur, að jeg verð þegar að fá
að taka mynd af henni“.
miiiiiHiiiiiiiiifiiiírniimiuiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiin^
ÍKvæðasafnl
= Bókmentafjelagsins I—III =
p Hannes Finnsson, Jón próf. s
§j Halldórsson. Um ísl. þjóð H
= sögur. Upphaf leiklistar á s
§i íslandi. Reykjavík 14 s
§ vetra. Brjefabók Guð-‘ p
= brands biskups. Refsivist >§
5 á Islandi. Rit um jarðelda jf
= á Islandi. Baldursbrá. — =
s Faust, Tvístirnið. Sögur af §§
= Snæfellsnesi I—III. íslensk ij
s ar fornsögur. Rímnasafnið. §§
5 Bækur Kvarans, Krist- §§
p manns og Jóns Trausta. =
Bókabúðin
Frakkastíg 16.
luiiiurannaniiifnniHiiiiiiuiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiii
i:iiMiiiiiiiiiiiiiii!iimiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiniiiiii
HAPPDRÆTTI
V.R.
1 Ferð fyrir 2 \
s á fljótandi hóteli fyrir §
aðeins 5 krónur
ef hepnin er með. j§
umuumiuuimumiuuuuuimimuuiuiumiuimiiui
<♦>
Hjartanlega þakka jeg öllum þeim, skyldum og %
% vandalausum, er glöddu mig á 70 ára afmæli mínu a
| 8. þ. m. með gjöfum, heillaskeytum og heimsóknum. j>
C-uð launi ykkur öllum. 4<
Ragnheiðarstöðum, 10 des. 1944 |>
Sigurlaug Þórðardóttir. f
Höfnum. x
I
<§>
<í>
Innilegt þakklæti fyrir uaðsýnda vináttu á 65 |
>ara afmælisdegi mínum 29. nóvemher 1944.
f Ásgeir Jónsson, vjelsmiður.
Innilegustu þakkir til allra þeirra er sýndu mjer |
| vinsemd á fertugsafmæli mínu.
Gunnar Gunnarsson, Akranesi.
CLING — SURFACE
hinn óviðjafnanlegi
Vjelreimaábtarður
er nú kominn aftur.
Hraðfrystihús og vjelaverksmiðjur!
Tryggið yður CLING — SURFACE meðan
birgðir endast.
Cjíó íi ^JJa (ÍJói
oróóon h.
Sh^/$><^^>^>^>^>^><^><^>^>^/i>^><^><S>^«Sxexíx®*ji><S><S><$><$>3*SxM*^
VJELAT.VISTUR
kominn aftur.
Verzlun 0. Ellingsen h.f.
QZ§/§&§>Q/§Z$><§QZ$/$>Q/$/^/^>Q/$Z$><$/$>^/$>4Z$/§<§^/§/SZ&$/$/$fyQ/&Q>Q><§<iiZ$Z§&<&
'i/i/i><*'/»r’£><- <$/>//<$>^/</$/$/</t> $&&$Q>Q/&&i/$><Í,Q/i!><$>Q/$Q/S/i>Q>G>Q>&$/$><$>'i/$/$/Q>
VECCHILLUR I
útskornar af ágætum útskurðarsnilling. — |
Mjög fallegar. Tveir litir. — Aðeins nokkur
stykki óseld.
BRISTOL, Bankastræti 6.

Skrifstofustúlka
•Stúlka vön vjelritun getur fengið vinnu á skrifstofu
nú þegar. Æskilcg væri kunnátta í ensku. Sömuleiðis
gott, en ekki nauðsynlegt, að hraðritunarkunnátta }
sje fyrir hendi. Eiginhandarumsóknir með uppl. um
mentun og fyrri vinnu merkist „Vön vjelritun" og
sendist. á afgr. blaðsins fyrir 17. þ. mán.
Best ú auglýsa í Morgunblaðinu
/