Morgunblaðið - 08.06.1945, Blaðsíða 10

10
I '
MORGUNBLAÐI3
Föstudagur 8. júní 1945.
\ SAMA SÓLARHRING
Eftir Louis Bromfield
62. dagur
Hún hafði bersýnilega bar-
ist við morðingjann, því að
blóðblettir voru á fingurgóm-
um hennar. Það gat ekki ver-
ið, að hún hefði verið drepin
til fjár, því að átta demants-
armbönd, mjög verðmæt, voru
á handlegg hennar, þegar kom-
ið var að henni.
Inni í húfunni, sem fanst á
*
gólfinu, var heimilisfang mang-
ara nokkurs í Níundu götu.
í dagstofunni fundust tveir
skyrtuhnappar, afar dýrmætir,
og flibbi. Af vörumerkinu sást,
að hann var keyptur í mjög
þektri verslun, er einungis
verslaði með vörur fyrir karl-
menn. ,,Það sem lögreglan á
bágast með að átta sig á“, hjelt
frásögnin áfram, ,,er andstaðan
milli óhreinu húfunnar og
demants-skyrtuhnappanna.
Af útliti dagstofunnar verð-
ur ráðið, að sofið hefir verið á
legubekknum þar einhvern
hluta næturinnar, — og senni-
lega hefir það verið maðurinn,
sem á skyrtuhnappana og flibb-
ann. — Lögreglan er á því, að
tveir menn komi hjer við sögu.
Reynt er nú að hafa upp á 1
manni þeim, sem kallar sig
,,Wilson“ og verið hefir í vin
fengi við söngkonuna um nokk
urt skeið. Ætlað er, að hann
heiti ekki ,,Wilson“ rjettu
nafni.
Náðst hefir í bróður hinnar
látnu, Patrick Healy, sem er
dyravörður í Suttan Place.
Lögreglan ætlar, að hann muni
geta gefið mikilsverðar upp-
lýsingar. — Þjónustustúlka
hinnar látnu, Minerva Fisher,
hefir vart verið mönnum sinn-
andi, síðan hún sá líkið af hús-
móður sinni, og hefir því lítið
getað sagt. Hún staglast aðeins
í sífellu á því, að lítill, svart-
hærður maður, ítali, hafi tekið
ið að venja komur sínar til Rósu
Dugan fyrir tveim mánuðum
síðan. — Lögreglan hefir því
komist að þeirri niðurstöðu, að
„litli, svarthærði maðurinn“
muni eiga óhreinu húfuna, og
„Wilson“ skyrtuhnappana og
flibbann11.
— Síðan var frá því skýrt, að
húsið, sem söngkonan hefði bú-
ið í, væri í mjög rólegu og
virðulegu hverfi á Murry-
hæðinni. íbúð hennar hefði
verið á þriðju hæð, og ætlað
væri, að enginn hefði verið í
húsinu, þegar morðið var fram-
ið. Vitað væri, að ungfrú Du-
gan hefði yfirgefið nætur-
klúbbinn milli kl. 1 og 2 um
nóttina, í fylgd með hinum
leyndardómsfulla hr. Wilson.
Loks var æviferill hennar
rakinn í stórum dráttum, eftir
því, sem þess var kostur. En
þrátt fyrir heiðarlega viðleitni
blaðamannsins, til þess að
fylla í eyðurnar með æfintýra-
legum og skáldlegum viðburð-
um, var einhver hula yfir allri
frasögninni. Það vantaði eitt-
hvað.
'síðan þau Filip fóru til þess að
hlusta á Rósu Dugan syngja. —
Það var næsta ótrúlegt, að hún
skyldi nú vera dáin — þögn-
uð að eilífu.
Svo datt henni alt í einu í
hug, hvort Rósa myndi hafa
vitað feigð sína fyrirfram. —
Ef ,til vill var það ástæðan til
þess, að hún gat breytt leiðin-
legum og hversdagslegum
söngvum í bitran raunveruleik
— sem maður hlaut að trúa.
Ef til vill skildi hún þá
,,List“ hennar var sjálfsagt
hvorki „tilfinningalaus11 nje
sálarlaus.- Söngur hennar var
laus við alla tilgerð — jafnvel
kærulaus, og það var aðeins
hin djúpa tilfinning,**er lá að
baki hans, sem gerði hann
sannan. Svo datt henni í hug,
að ef til vill væri „litli, svart-
hærði maðurinn11 lausn gát-
unnar. Ef til vill hafði Rósa
Dugan borið svipaðar tilfinn-
ingar í brjósti til hans, og hún
bar til Filips. — Það var hræði-
legt, að Rósa skyldi vera dáin.
Það fór hrollur um Janie. —
Hún þráði alt, í einu nærveru
Filips. — Filip var sterkur —
hún gat treyst honum. Hann
var það eina, sem hún gat treyst
og
þessari svikulu og hvikulu
veröld.
— Klukkan sló tólf. Janie
hrökk við. Var orðið svona á-
liðið! Hún, sem altaf var sí-
starfandi, hafði setið heilan
morgunn við arineldinn, án
þess að gera handtak. Og hún
átti eftir að ljúka ótal mörgu
af, áður en Filip kæmi. Hún
hafði þegar afráðið, hverju hún
ætlaði að klæðast. Hún varð að
vera smekklega búin, ekki ein-
asta vegna þess, að þetta var
brúðkaupsdagur hennar, held-
ur og vegna þess, að blaðaljós-
myndararnir myndu koma í
stórhópum til þess að mynda
hana. Um leið og hún hugsaði
um blaðalj ósmyndarana, datt
henni aftur Rósa Dugan í hug.
Að öllum líkindum myndu þeir
gifta sig í kyrrþey, og dvelja
síðan á einhverjum afviknum
stað hveitibrauðsdagana, þa:
sem enginn áreitti þau.
— Hún fór aftur að leika
Hún sá sjálfa sig í hlutverki
vondrar konu, er ást göfugs
manns hafði orðið til þess að
bjarga frá glötun. Hún klæddi
sig í ljósrauðan kjól og snyrti
sig vandlega.
Síðan stóð hún lengi fyrir
framan spegilinn og athugaði
andlit sitt nákvæmlega. Alt
einu tók hún eftir örlítilli fitu-
fellingu undir hökunni. Hún
reyndi að telja sjálfri sjer trú
um, að það væri aðéins mis-
sýning, en þegar hún gætti bet
ur að sá hún, að það var ekki
um að villast — þarna var að
myndast dálítill vísir að undir-
höku. Þegar fram liðu stundir
myndi það algjörlega spilla
fegurð hennar. Hún myndi ekki
lengur geta teygt fram hökuna
og sýnt hinar yndisfögr.u línur
í hálsinum, er leikhúsgestir
höfðu löngum dáð svo mjög
Engum myndi framar koma
hug að segja, að hún líktist
Duse. „Filip kemst að raun um
að jeg er eldri en hann hugði
mig vera. Jeg get ekki dulið
það fyrir honum11, hugsaði hún
með sjer. „En það er altaf sagt,
að ástfgngnir menn sjeu blind
ir. Ef hann heldur áfram að
vera ástfanginn af mjer, tekur
hann ef til vill ekkert eftir því.
Fegurðarsjerfræðingar hljóta
og að geta hjálpað mjer11.
En óttinn við undirhökuna
hvarf ekki, og loks hafði hann
gripið hana svo sterkum tökum,
að hún gat vart um annað
hugsað. Hið góða skap hennar
fór út um þúfur — hún gleymdi
jafnvel ást sinni á Filip. Hún
sá í anda sjálfa sig með marg-
falda undirhöku. — Hún var nú
þrjátíu og fimm ára gömul.
Eftir tíu ár myndi hún vera
orðin afskræmd af spiki, og þá
gæti hún ekki leikið rómantísk
hlutverk. Hún yrði að byrja að
verða önnum kafnir vegna nýfu °§ Isera að leika skapgerð-
morðsins allan daginn. Og alt í! arhlutverk, og það gæti orðið
einu varð henni ljóst, að dauði U
Rósu Dugan myndi alveg
skyggja á frjettina um giftingu
hennar og Filips, er annars
henni fullerfitt. — Almenning
ur myndi segja, að hún væri
hrapandi stjarna — leiklistar-
ferill hennar á enda. — Hún
hefði vakið almenna athygli. í mynói að lokum líta út eins og
stað þess að verða á fremstu
síðu, myndi frjettin sennilega
koma einhvers staðar á öftustu
síðunum. í dag myndi ekki
verða rætt um annað en Rósu
Dugan, hr. Wilson og litla,
svarthærða manninn. Enginn
myndi taka eftir frjettinni um
giftingu hennar.
Fyrst í stað var hún grip-
in örvæntingu, eins og altaf,
þegar einhverjir erfiðleikar
urðu á vegi hennar, er hún gat ÞeSar fundum
bug á af eigin
móðir sín.
Við þá hugsun var hún grip-
in hamslausri reiði. Hvers
vegna höfðu örlögin leikið hana
svo hart? Hvers vegna var hún
einmitt dóttir frú Wilburn Ev-
erhart? Húh hafði verið búin
að steingleyma móður sinni —
mundi ekki fremur eftir henni
en hún væri ekki til. Nú tók
hún að spyrja sjálfa sig, hvern-
ig Filip myndi lítast á hana,
þeirra bæri
4.
Janie lagði blaðið frá sjer og
hallaði sjer aftur á bak í sæt-
inu. Það voru aðeins 3 dagar,
ekki unnið bug á af eigin1 saman Þessa feitu, héimsku
rammleik — þegar vilji henn-' ^onu, sem ekki hafði áhuga á
ar og geta máttu sín einskis. —' n^ru en Ijelegum reyfurum og
En svo stóð henni alt í einu á! sluðursögum.
sama. Hún giftist Filip ekki til
þess að sjá nafn sitt í biöðun- \ mmmmmmnmmmmmmmm
um, nje vegna þess, að hann|^^ jllorLduS
væri auðugur. Hún giftist hon- j 1' ' lU
um vegna þess, að hún elskaði | hæstarjettarlögmaður
hann — og hann átti engan sinn
líka í víðri veröld. Hún kærði
sig meira að segja ekkert um,
að gifting þeirra kæmi í blöð-
unum. Þau ættu eiginlega að
H Aðalstræti 9. Sími 1875,
nniuiuummnnuMifiimnnmiiiiiiiiinmimiiiMiB
Ef Loftur ffetur bað ekki
— þá hver?
Skrifstofa mín
er lokuð frá hádegi
í dag vegna jarðar-
farar
Cjeir DUUinson !
<♦>
x
HÚSGÖGN
Stórt matborð úr hnotutrje og sófaborð með skáp,
| einnig úr hnotutrje. Ennfremur stór geymsluskápur,
£>
| lokaður. Til sölu með sjerstöku tækifærisverði.
I
Sími 3107. .,

EINBÝLESHÚS
í Laugarneshverfi til sölu. Qrunnflötur hússins er 90
ferm. og fylgir því G00 ferm. lóð. — Nánari uppl. gefur
» \
JUm. Fasteignasalan
Bahkastræti 7. j— Sírni 5743.
!Vandaður Buick til sölu
Buick smíðaár 1940, keyptur í U.S.A., í janúar 1942,
og verið einkaeign síðan. Ónotaðirr bensínskamtur. Ný
% gummí. Varahlutir.
Bifreiðin til sýnis og sölu við afgreiðslu J. Þorláks-
| son & Norðmanh við Ingólfsstræti kl. 2 til 5 í dag.
Kvikmyndasýningarvjel
I 16m/m. Hljóm og tal. Ágæt tegund, til sölu. — Vara-
hlutir fylgja og alt er þarf til sýninga. Þá er og til sölu |
| Bensín-mótor 110 volt. 1000 vött.
Tilboð merkt „Bíó“, sendist til Mbl. fyrir 20. júní. f
Sumarkjólnr
stórt úrval teldð upp í dag.
Kjólabúðin
Bergþórugötu 2.
Best á auglýsa í Morgunblaðinu