Morgunblaðið - 20.09.1945, Qupperneq 12

12
MOKGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 20. sept. 1945
Jónas Kristjánsson
læknir 75 ára
Vídðlínspostilla
í fallegri útgáfu
Carl D. Tulinius
framkvæmdastjóri
KIRKJUBÆKUR segja, að
Jónas læknir Kristjánsson sje
sjötíu og fimm ára í dag, fædd
ur 20. sept. 1870. Það verður
trauðla vjefengt, þótt í fljótu
bragði að manni virðist harla
ótrúlegt, að svo sje, því kvik-
ari mann getur vart að líta.
Jeg minnist þess, að í fyrra-
sumar mætti jeg honum rjett
utan við bæinn, ekki á göngu,
heldur á hlaupum, því satt að
segja þá hljóp hann við fct,
rjett eins og tvítugur ungling-
ur, og mjer er nær að halda,
að hann verði altaf unglingur,
því hann eldist svo vel, hið
innra líka; það er altaf ljett
yfir hugsunum hans og hann
á svo gott með að klæða þær
í vorljettan búning^ engin
stöðnun hvorki ytra nje innra,
er það ekki dásamlegt. Enginn
skyldi þó taka orð mín svo,
að jeg telji Jónas lækni ung-
gæðislegan í hugsun, því það
á við hann, sem André Maurois
segir á einum stað: Gamlir
læknar eru þrautreyndir og
mjög vitrir. Þeir eru ósnortnir
af ástríðum æskunnar og eru
færir að draga ályktanir sínar
með fullkomirjpi nákvæmni og
rósemi.
Starfsdagur Jónasar læknis
Kristjánssonar er orðinn lang-
ur og eigi er unt í örstuttri
blaðagrein að lýsa til hlítar
þeim margþættu trúnaðarstörf
um, er honum hafa verið falin
og sem hann wns og að líkum
lætur hefir af hendi leyst með
stakri samviskusemi, enda mun
jeg ei gera tilraun til þess, held
ur rjett aðeins drepa lítillega
á hans óskabarn, Náttúrulækn-
ingafjelag íslands. Það var
stofnað fyrir rúmum 5 árum
fyrir atbeina Jónasar læknis,
og má með sanni segja, að það
sje merkilegur áfangi í mafgra
áratuga baráttu hans fýrir
mannbótum eða náttúrulækn-
ingastefnunni eins og það er
kallað. Það er svo með starf
brautryðjandans, að því mæta
jafnan miklir og margvíslegir
erfiðleikar, og hefir Jónas
læknir ei farið varhluta af
þeim, þar sem segja má, að
háskólalæknisfræðin eða ein-
stakir menn innan hennar vje-
banda hafi beinlínis róið öll-
um árum að því að kveða hans
mikla menningar- og mannúð-
arstarf í kútinn. En alt um það
hefir ekkert megnað að buga
mótstöðuþrótt brautryðjandans,
þótt kalt hafi blásið á stund-
um og það úr hörðustu átt, og
mikla og margvíslega blessun
á hið óeigingjarna starf Jón-
asar læknis Kristjánssonar eft-
ir að færa þjóð vorri um ó-
komna framtíð og merki hug-
sjóna hans munu niðjar vorir
blessa um ókomnar aldir.
Jónas læknir er fróður mað-
ur um marga hluti og vil jeg
að lokum persónulega færa
honum þakkir mínar fyrir
margar ánægjulegar viðræðu-
stundir á hans ágæta heimili,
og óska honum og hans góðu
konu frú Hansínu Benedikts-
dóttur til innilegrar hamingju
með þennan merkisdag í lífi
þeirra. Stefán Rafn.
Hjálparþörf
Á EINU sjúkrahúsinu hjer í
Reykjavík er 22 ára gömul
stúlka, hefir verið rúmföst þar
í 10 mánuði. Gert er ráð fyrir
því, að hún verði að liggja enn
all lengi, því að sjúkdómur
hennar er þrálátur og erfiður.
Hún er algerlega eignalaus,
notaði það litla, sem hún átti,
til námskostnaðar sjer, nokkru
áður en hún veiktist. Foreldr-
ar hennar eru fátæk og búa við
fremur erfiðan heimilishag.
Þessi veika stúlka hefir því
miklar áhyggjur um næstu
framtíð sína, því að sjúkrahús-
kostnaður er meiri en svo, að
hún með aðstoð foreldra eða
vandamanna sinna geti staðið
straum af honum.
Ef einhverjir góðir menn
vildu rjetta þessari veiku
stúlku hjálparhönd í erfiðleik-
um hennar, mun Morgunblaðið
fúslega veita gjöfum viðtöku.
Ennfremur geta menn fengið
nánari upplýsingar með því að
snúa sjer til sr. Árna Sigurðs-
sonar fríkirkjuprests.
S. G.
NÝ, FALLEG útgáfa af
Vídalínspostillu er komin út
hjá Helgafellsútgáfunni. Útgáf
una hafa annast þeir síra Páll
á Skinnastað og Björn Sigfús-
son. Falleg mynd af Jóni Vída-
lín og Skálholtsstað, frá hans
tíma, er framan við bókina.
Nýir upphafsstafir í bókinni
eru gerðir af Hafsteini Guð-
mundssyni af mestu smekkvísi.
Band og prentun er í besta
lagi.
Slysavarnafjelagið
þakkar gjöf Lands
bankans
í TILEFNI af hinni stórhöfð
inglegu gjöf Landsbanka ís-
lands til Slysavarnafjelags ís-
lands, hefir Guðbjartur Ólafs-
son, forseti fjelagsins, sent
eftirfarandi þakkarbrjef til
stjórnar Landsbanka íslands:
Reykjavík 18. sept. 1945.
Hr. bankastjóri Magnús Sig-
urðssonar, Landsbanka Islands.
Jeg hefi meðtekið heiðrað
brjef yðar, þar sem mjer er til-
kynt, að stjórn Landsbankans
hafi í dag á 60 ára afmæli bank
ans, gefið Slysavarnafjelagi ís-
lands kr. 50.000.00.
I nafni fjelagsins flyt jeg
stjórn Landsbankans bestu
þakkir fyrir þessa rausnarlegu
gjöf, og óska stofnuninni alls
góðs í framtíðinni.
I þessu sambandi minnumst
vjer einnig með þakklæti þess,
er bankinn gaf Slysavarnafje-
laginu einnig kr. 50.000.00 í
sama skyni á 50 ára afmælinu.
Það er trú mín og von, að
þetta myndarlega fjárframlag
stofnunarinnar til slysavarna-
málanna ásamt hinum hlýja
hug, sem gjöfunum fylgir og
trú á hinu góða málefni, eigi
effir að verða bæði bankanum
og slysavarnastarfseminni í
heild til mikillar blessunar á
komandi árum.
Virðingarfylst
Slysavarnafjelag íslands
Guðbjartur Ólafsson.
IMini
CARL D. TULINIUS andað-
ist 8. þ. m.
Hann var fæddur 13. júli
1902 á Eskifirði. Foreldrar hans
voru Axel V. Tulinius sýslu-
maður þar, síðar framkvæmd-
arstjóri Sjóvátryggingarfjelags
íslands, og kona hans, frú Guð-
rún Tulinius, dóttir Hallgríms
biskups Sveinssonar, og lifir
hún son sinn. Eru mannkostir
þeirra hjóna alkunnir.
Carl gekk í Mentaskóla
Reykjavíkur, en varð að hætta
námi í V. bekk vegna veik-
inda. Fór hann nokkru síðar
til Kaupmannahfnar og vann
þar við vátryggingar, svo og í
Reykjavík, eftir að hann flutt-
ist til landsins aftur. Var hann
um langt skeið aðalumboðs-
maður líftryggingarhlutafjelags
ins Thule, en eftir að það hætti
störfum hjer, var hann fram-
kvæmdarstjóri fjelagsins Carl
D. Tulinius & Co. h.f.
Hann kvæntist 12. apríl 1929
eftirlifandi konu sinni, Guðrúnu
Tuinius, dóttur Magnúsar Jóns-
sonar, bæjarfógeta. Áttu þau
þrjú börn, Magnús Jóhann,
Öglu og Ásu.
Carl var ötull starfsmaður,
meðan honum entist heilsa til.
Hann hafði aflað sjer mjög góðr
ar þekkingar í vátryggingar-
fræði. Ætla jeg, að hann hafi
þar staðið fáum mönnum hjer-
lendum að baki. Fjekk jeg oft
færi á að reyna þetta, því að
fyrirtæki þau, er Carl veitti for
stöðu, þurftu oft að eiga í deil-
um og málaferlum, eins og eðli-
legt má telja. í þessum deilum
kom það glöggt í ljós, að Carl
hafði skýra og rökfasta hugs-
un og góða þekkingu í vátrygg-
ingarfræði, eins og áður er sagt.
Hann flutti og útvarpsfyrir-
lestra um vátryggingarmál.
Carl var þjóðrækinn maður í
besta lagi. Hann ljet sjálfstæð-
ismálið mikið til sín taka og rit-
aði góðar greinar um það. Hann
fór ekki dult með skoðanir sín-
ar í stjórnmálum. Tók hann mik
inn og góðan þátt í störfum
stjórnmálafjelaga á yngri árum
ing
og var um skeið í stjórn Heim-
dallar.
Carl var kátur maður og
skemtinn í vinahópi, enda var
hann maður vinsæll. Hann var
viðfeldinn og ljettur í máli og
jafn við hvern sem var. Hann
var sjerstaklega fyndinn og
orðheppinn. Hann var fljótur
að hugsa og var vel máli far-
inn. Hann átti gott hjarta, var
greiðvikinn og fann til með
þeim, sem bágt áttu. Hann var
tryggur mönnum og málefnum.
Carl var í hærra lagi á vöxt,
vel limaður og þrekinn. Hann
var hraustbygður, en átti við
þrálát veikindi að stríða hin síð
ari ár. Hann átti því láni að
fagna að eiga gott heimili. Góð
kona og mannvænleg börn
veittu lífi hans yndi og ham-
ingju.'
Jarðarför hans fór fram 14.
þ. m. að viðstöddu fjölmennii.
Skátar og frímúrarar stóðu
heiðursvörð við kistu hans.
Magnús Thorlacius.
miinnniiiiumiiimmnrmnmmnniiniuuiimminin
I Herbergi til leigu
H við úthverfi bæjarins,
H gegn húshjálp 2—3 klst.
= árdegis. Þær, er vildu
s sinna þessu, leggi tilboð á
H afgreiðslu Mbl. fyrir kl. 6
H á föstudagskvöld, merkt
„IIúshjálp“.
Bniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiir

■ I
■ ■I
iiyi
^ ^
M.'
:
:
■
m
MP { /PEA OF ALL L
TL/OSB T/ME -
M TABLE5, "GOLPPLAT&
C0/N6 SOME
PLACEI
YOU SA/P VOU hiAP A SUB-
ST/TUTE FOP HORSE-RAC/NG?
'what/)}
TRA/NS
WHAT
WHAT
\MHAT.
Copi 1945, King Featurcs Syndicatc, Inc., World rights rcscrvcd.
Efilr Robert Storm
Glæponinn: Hjer er háfjallasólin, sem þú baðst
um, húsbóndi. Annar: Hvað ertu að gera með
allar þessar ferðaáætlanir. Erut að fara eitthvað?
Þú sagðir að þú ætlaðir að finna okkur eitthvað
að gera. Gullskalli: Rjett er, lagsi. Jeg er með það
hjerna.
Allir glæpamennirnir hrópa: Hvað hvað hvað??
— Gullskalli: Já, er nokkuð verra að veðja á
járnbrautarlestir en hross. Haldið þið að bjánarn-
ir bíti ekki á? Fáið mjer nýjan hárbursta.