Morgunblaðið - 19.03.1946, Side 12

fifOKGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 19. marz 1946
Bókafregn
RóSrar að stöðvasf í Ólafsvík.
Frystihúsið yfírfullt
Ólafsvík, laugardag. Frá frjettaritara vorum.
MJÖG GÓÐUR AFLI hefir verið í Ólafsvík á yfirstand-
andi vertíð. Hjeðan róa nú fimm bátar, 15—78 smálesta.
Hafa veiðst um 900 smálestir af slægðum fiski frá áramót-
um til þessa tíma. Hefir hraðfrystihús Ólafsvíkur tekið á
móti mestu af aflanum, en sökum þess að vjelaafköst húss
ins eru svo lítil, hefir það ekki ávalt getað tekið á móti
aflanum öllum.
12
Utvarpið
8.30— 8.45 Morgunútvarp.
12.10—13.15 Hádegisútvarp.
13.15 Erindi Búnaðarfjelags^ ís
lands: a) Ávarp (Bjarni As-
geirsson). b) Erindi: Um
fjelagsstarfsemi bænda
(Steingrímur Steinþórsson,
búnaðarmálastjóri). c) Er-
indi: Plöntuuppeldi í gróð-
urhúsum (Unnsteinn Olafs-
son, skólastjóri).
15.30— 16.00 Miðdegisútvarp.
19.25 Þingfréttir.
20.20 Tónleikar Tónlistarskól-
ans: a) Concerto grosso í e-
moll eftir Corelli. b) Larg-
hetto og Menuetto eftir
Boccherini. (Strengjasveit
leikur. — Dr. Urbantschitsch
stjórnar).
20.50 Erindi: Hugleiðingar um
sköpun heimsins. •— Ýmsar
nútímahugmyndir. (Steinþór
Sigurðsson magister).
21.15 íslenzkir nútímahöfund-
ar: Kristmann Guðmundsson
les úr skáldritum sínum.
21.45 Kirkjutónlist (plötur).
22.00 Frjettir.
22.05 Lög og ljett hjal (Einar
Pálsson o. fl.).
Brjef
Framh. af bls. 6.
vörðustíginn. Þá segir Þjóðvilj-
inn, og hefir það eftir sínum
vanalegu heimildum, að engin
furða sje, þó Rússaher sje kyrr
í Iran, og liðinu sje fjölgað og
það sje búið miklum hergögn-
um. Því að Rússar hafi farið
fram á að fá ýms fríðindi í
landinu, olíulindir og þesshátt-
ar. En Iranbúar hafi verið svo
ósvífnir að neita stórveldinu
um þetta. Og hvað eigi þá hin-
ir friðelskandi Rússar að gera,
annað en að hafa her í landi,
svo ósvífinnar smáþjóðar, er
spilla vill heimsfriðnum, með
því að gera ekki alveg eins og
stórveldið heimtar.
Þetta er lina Þjóðviljans, í
viðskiftum stórvelda og smá-
ríkja — línan frá Moskva þeg-
ar svo ber undir.
Með þökk fyrir birtinguna.
Vesturbæingur.
Sig. B. Gröndal: — Svart
vesti við kjólinn. Smá-
sögur. Útgef.: ísafoldar-
prentsm. h.f. Reykjavík,
1945. 191 bls., 8vo.
Sigurður Gröndal hefir þeg-
ar skrifað allmargar bækur,
bæði smásögusöfn og ljóðmæli,
sem vakið hafa athygli, og er
óþarfi að telja þær upp hjer. —
Þetta mun vera fimta bókin
hans. Og mjer er ekki grun-
laust um, að sú 6, sje í smíðum,
jafnvel fullsamin, og hún sje
nokkuð annars eðlis en skáld-
rit þau, sem hann hefir sent
frá sjer til þessa. Einhver ,,á-
stands“-saga ef til vill, — löng
saga í þetta sinn. Hennar, mun
verða beðið með eftirvæntingu,
því að við eigum enn eftir uð
fá þá ,,ástands“-sögu, sem sje
verðugur minnisvarði eins
merkilegasta þáttarins í sögu
hinna viðburða- og afdrifaríku
hernámsára.
Sögur þesar eru flestar smá-
þættir frá ýmsum miður upp-
lýstum afkimum þjóðlífsins.
liprir pennadrættir, sem - eigr
það til að bregða upp fyrir les-
andanum furðu óhugnanlegum
myndum. Auðsjeð er, að þær
eru skrifaðar af glöggskygnum
áhorfanda, sem hefir aðstöðu
og hæfileika til að fara með
þetta efni og beinir athygli
sinni stöðugt að því, með sí-
vakandi áhuga, án þess að
hann flíki því.
Hann er hinn hlutlausi, ver-
aldarvani áhorfandi, sem getur
þó ekki ætíð leynt beiskju sinni
yfir hinin siðferðilegu og menn-
ingarlegu eymd, sem mætir
rannsakandi auga hans jafnvel
á ólíklegustu stöðum. Og hann
fær þar nóg efni til frásagnar.
Hann þarf ekki að leita að per-
sónum, sem eru frásagnarverð-
ar. Þær koma óboðnar, knýja
á dyrnar, og hann lætur þær um
það sjálfar að kynna sig. — í
þeim hópi vekja þær mesta at-
hygli, sem höfundurinn er
stöðu sinnar vegna einna kunn
ugastur: hótellýðurinn, þessi
,,heimsborgaralegi“ skríll, sem
á svo lítið skylt við heilvita
fólk, að óspiltur sveitamaður
mundi eiga erfiðara með að
fylgjast með samtölum þess en
bendingum útlendings, sem
hann getur ekki talað við. Til-
svörin eru oft óvænt, af því
hvað þau eru ruddaleg, und-
arlega hvöss, lýsa sálarásandi,
sem ekki er allskostar í eðlileg-
um skorðum.
Annars kennir margra grasa
í sögusafni þessu. Margt er þar
vel sagt, og sumir kaflarnir
prýðilega bygðir upp, svo að
menn fá ekki slitið sig frá lestr
inum. En stundum dettur frá-
sögnin niður, áður en lesand-
inn hefir fengið að vita -það,
sem hann var að bíða eftir. —
Hann saknar framhaldsins. Það
er eins og þessir kaflar sjeu að
eins brot úr lengri sögu, sem
kannske er til eða er í smíðum.
Stíll Gröndals verður liprari og
ersónulegri með hverri nýrri
bók, sem hann sendir frá sjer.
Hann hefir þegar sýnt, að hon-
um er ekki ofvaxið að taka sjer
fyrir hendur stærri viðfangs-
efni.
Jeg vil að lokum óska höf-
undinum til hamingju meé
þetta skáldrit sitt, og vænti
þess, að ekki verði langt að
bíða, að við fáum fleira að lesa
frá hans hendi, eitthvað, sem
getur,- ekki síður en þessar smá
sögur, verið bæði skemtilegt af
lestrar, og eins vakið menn til
hollrar íhugunar um ýms
vandamál þess umhverfis, sem
við lifum nú í.
Þórh. E^orgilsson.
BEST AÐ AIJGLÝSA
í MORGUNBLAÐINU
Hljémleikar
á Isafirði
Frá frjettaritara Mbl.
á Isaíirði.
SUNNUKÓRINN, söngstjóri
Jónas Tómasson, hjelt söng-
skemtun s. 1. föstudagskvöld
hjer í kirkjunni að viðstöddu
fjölmenni miklu. Á söngskrá
voru eingöngu lög eftir söng-
stjórann, flest sálmalög, mörg
þegar góðkunn. Fyrsti þáttur
var kórsöngnr Sunnukórsins
með orgeli, alls sex lög. Annar
þáttur samleikur á fiðlu, Ingv-
ar Jónsson og orgel, Jónas
Tómasson, alls 3 lög. Þriðji
þáttur ungmeyjasöngur með
orgeli, þrjú lög. Fjórði þáttur
kórsöngur, Sunnukórinn með
orgeli, alls fimm lög. Undir-
leik annaðist frú Sigríður
Jónsdóttir. Jön Hjörtur söng
einsöng í laginu Hinnsti geisl-
inn, eftir sr. Böðvar Bjarna-
son. — Söngnum var ágætlega
tekið.
Jónas Tómasson er þegar orð
inn mikilvirkt tónskáld og
hafa mörg lög hans náð al-
menningshylli. Þó er enn
stærri skerfur hans sem söng-
stjóra hjer, en því starfi hefir
hann gegnt um aldarþriðjung
með áhuga og dugnaði. Söng-
urinn var endurtekinn á sunnu
daginn.
Af þessum sökum hafa bát-
arnir orðið af þó nokkuð mörg-
um róðrum, þar sem engin fisk
tökuskip hafa fengist til að
kaupa hjer afla. Er það mjög
tilfinnanlegt fyrir þorpið, bæði
fyrir sjómenn og veikafólk,
þar sem nóg er .af góðu verka-
fólki, til þess að vinna aflann,
er á land gæti borist. Samt er
hraðfrystihúsið búið að fyrsta
13 þúsund kassa af flökum frá
áramótum til þessa dags, og
eru það mestu afköst hjá því
húsi, frá því það^ hóf rekstur
1939, og mun vera með hæstu
húsum landsins í frystingu yf-
ir þenna tíma
Forstjóri og verkstjóri húss-
■ins er Markús Einarsson frá 1.
nóvember 1945. — Nú eru all-
ir frystiklefar hússins að verða
fullir og lítur því helst út fyrir
að allir róðrar stöðvist, nema
því aðeins að afskipum á fryst-
um fiski fáist ’.lveg næstu daga.
Ef róðrastöðvun verður, er það
ólýsanlegt og^ óbætanlegt tjón
fyrir þorpið.
SKJÁTLAÐIST ILLA
NEW YORK: Fjórir vopnað-
ir þjófar ruddust inn í blóð-
gjafastöð eina og miðuðu
skammbyssum á hjúkrunarkon
urnar þar. Þær hlógu aðeins
að bófunum, rem sáu að þeim
hafði skjátlast og snautuðu
burt. (Blóðgjafastöðvar eru
nefnilega neíndar „bank“ á
ensku og þar af kom misskiln-
ingurinn).
n
ídí
ý myndaóena 'a
/ öc
arzan
TARZAN OG SJORÆNINGJARNIR
J(
owun
lól ahúdir
!i!:;iíiinii!innnnnimn[it!nni!i!iimi!iiimiiiniiiiiimim[ii:]imi!i:iii!]imi!iiimimiHiiiniimii§iii)mimi!!iiimi!U!i!HH
X-9
&
&
&
HIIiril!l!!l!ll!Íimi!m!!!limtlIiniÍI!!!IIinH:il!llli!illlllll!llll!limill!!llll!llll!IH1!!llimillHlillII»
> well, tmere eoea
FRANME...1 H0PE HE MAKE&
THE GRADE... CAN'T HELP .
FEELING A LITTLE 60RRS I
w FOR HlM — ,
yCúpr ID^^KmiJÝatufes SynJicatf, Inc.^Workl ri^lits rcscrvcJ
YE5...I,DREA/MER'' BLACKMAILEdT^ RAlNINGl
HIM INTO TH|£ ÖET-UP BV / LET’G BREW
THREATENING TO EXP05-E / / POT OF COFFE
HIM A£ A DRAFT .____J WANT TO HEAR
-sí EVADERl M VOUKNEWfO
Meanwhile
* MANDRíúL. fP
ÝOU HAD ANOTHER
5HINER, YOU COULP
PAS5 'EM OFF A&
9M0KED ÖLA55-EE!
WAPCAP
X-9: Jæja, þarna fer Franki. Jeg vona að honum
batni. Jeg get ekki gert að því, að jeg kenni tals-
vert í brjósti um hann. Munroe: Já, það var Glámur,
sem neyddi hann út í þetta, með því að hóta að
koma upp um að hann hljópst úr hernum. X-9:
Það er farið að rigna. Við skulum fara og hita
okkur kaffi. Og þú segir mjer, hvernig þú fórst að
vita svona mikið um Franka. Snjáldri: Ef þú hefðir
annað glóðarauga, gæti maður haidið þú værir með
sólgleraugu, ha, ha, — Apinn: Þegiðu.