Morgunblaðið - 17.09.1947, Blaðsíða 2

2
MORGUPÍBLAÐIÐ
Miðvikudagur 17. sept. 1947,
Verðbólguna verður uð lækku
Með því er unt að koma í
veg fyrir vinnudeilu
„EKKI munar um einn blóð-
mörskepp í sláturtíðinni“ hugsa
kommúnistar. Þeim verður þess
vegna ekki mikið fyrir, að bæta
rjett einum ósannindunum við
ofari á öll þau ókjör ósanninda
og rangfærslna, sem út úr þeim
velta um þessar mundir.
Atvinnurekendur standa ekki
undir hinu háa kaupgjaldi.
Engan getur þessvegna furð-
að á þó að kommúnistar
skrökvi upp, að ríkisstjórnin
hafi fyrirskipað uppsögn Dags-
brúnarsamninga. Ákvörðunar-
valdið um það, hvort Dagsbrún-
- arsamningunum skuli sagt upp
eða ekki, er að sjálfsögðu í hönd
um samningsaðila einna. — At-
vinnurekendur tóku þá ákvörð-
un að segja upp samningunum
án nokkurs atbeina ríkisstjórn-
arinnar.
Hitt leiðir af sjálfu sjer, að
Reykjavíkurbæp segði einnig
. upp samningunum af sinni
hálfu, úr því að atvinnurekend-
ur höfðu gert það. Samningar
. Dagsbrúnar og Reykjavíkurbæj
ar hvíla algjörlega á grundvelli
samninganna milli Dagsbrúnar
og atvinnurekenda.
Rcykjavíkurbær horgar sama
kaup og aðrir.
Dagsbrún og Reykjavíkurbær
hafa aldrei samið sjálfstætt sín
á milli. Það hefur fyrst verið
eftir að Dagsbrún og atvinnu-
rekendur hafa náð samkomu-
lagi sín á milli, sem Reykjavík-
urbær hefur gengið inn í þá,
með þeim breytingum einum, er
leiða af sjerstöðu hans.
Ef þessi háttur væri eigi á
hafður, mundi þar af leiða óhæf
an glundroða í kaupgjaldi verka
manna. Glundroða, sem væri
jafn fráleitur og hættulegur,
hvort sem hann væri skoðaður
frá sjónarmiði verkamanna, at-
vinnurekenda eða bæjarfjelags-
ins í heild.
Um þetta urðu allir bæjar-
fulltrúar, aðrir en erindrekar
kommúnista, sammála, enda er
ekki efi á, að yfirgnæfandi
meirihluti borgara bæjarins er
bæjarstjórninni sammaþ um
þetta.
Sökin er hjá kommúnistum.
Ánægja kommúnista af því,
að rangfæra öll mál og snúa
sannleikanum statt og stöðugt
við, á eflaust ríkan þátt í upp-
hlaupi Þjóðviljans nú í þessu
tilefni. En hjer býr einnig ann-
að undir. — Þjóðviljinn er að
reyna að draga athygli manna
frá þeirri scaðreynd, að það er
kommúnistum að kenna, ef nú á
ný hefjast harðvítugar vinnu-
deilur hjer í bænum og víðsveg-
ar um land.
Á síðastliðnu vori ginntu
kommúnistar verkamenn til að
knýja fram nokkra kauphækk-
un með harðvítugu verkfalli. —
Verkamenn Ijetu þá leiðast til
þessa vegna þess, að þeir trúðu
kqmmúnistum um, að stórgróði
yrði á rekstri atvinnúveganna
og þjóðarbúsins á þessu ári.
j Með þessum fullyrðingum
; tókst kommúnistum að blinda
! verkamenn fyrir þeirri stað-
!' reynd, að hvernig, sem síldveið-
árnar tækjust var verðlagið á
Islandi þá þegar orðið svo hátt,
áð í hreint óefni var komið.
Til viðbótar þeirri staðreynd
bættist svo við, að síldveiðarnar
brugðust. Það hefur þessvegr.a,
því miður, sannast, að atvinnu-
vegunum hefur verið um megn,
jafnvel um hásíldarvertíðina að
greiða hið háa kaupgjald, sem
kommúnistar knúðu fram í vor.
Tjónið, sem kommúnistar valda
verkamönnum.
Það er rjett, að verkamenn
verða fyrir miklu tjóni af öllum
þessum tiltektum kommúnista.
Vegna verkfallsins i vor urðu
verkamenn fyrir vinnutjóni sem
þeir þurfa eitt og hálft til tvö
ár til að vinna upp með þeirri
kauphækkun, er þá íjekkst. Ef
nú þarf að lenda í harðvítugum
deilum á ný út úr kaupgjalds-
málunum, er greinilegt að þetta
tjón hlýtur að margfaldast. —
Vonandi verður hjá slíkum deil-
um komist.
Allur almenningur er nú far-
inn að átta sig á þvi, að getan
til hins háa kaupgjalds er ekki
lengur fyrir hendi. Ef ekki
tekst að lækka framleiðslukostn
aðinn svo, að samsvari því verði
sem raunverulega fæst fyrir af-
urðirnar, er þessvegna, því mið-
ur, ekki að ræða um hátt eða
lágt kaupgjald á íslandi, heldur
•íeiðir það til þess, að ekkert
kaupgjald verður hægt að
greiða.
Slíkur hallarekstur megin at-
vinnuvega landsins og þjóðar-
búsins í heild, sem að undan-
förntf hefur verið, hlýtur að
leiða til gjaldþrots og atvinnu-
leysis á örskömmum tíma, ef
ekki verður við gert.
Kommúnistar vilja hrun.
Þjóðviljinn segir, að þeir
menn, - sem brýni þetta fyrir
þjóðinni, vilji leiða hrun yfir
hana. Hjer er, eins og oft ella,
öllu snúið öfugt hjá Þjóðviljan-
um. Þeir, sem nú eru að vara
þjóðina, og hvetja hana til að
koma málum sínum í lag, géra
það einmitt til þess að afstýra
hruni og atvinnuleysi.
Kommúnistarnir, sem segja,
að alt sje í lagi, stinga undir
stól hinum mikilsverðustu upp-
lýsingum og endurtaka dag eft-
ir dag, að vandinn sje ekki ann-
ar en að hækka enn verð afurð-
anna, þeir menn, sem alt þetta
gera, eru einmitt mennirnir sem
vísvitandi stefna að því að leiða
hrun og eymd yfir íslenska al-
þýðu.
Ef til vill þykja það stór orð
að segja, að þeir geri þetta vís-
vitandi. Með því er þó aðeins
bláber sannleikurinn sagður. —
Kommúnistar setja það öllu of-
ar, að innleiða þjóðskipulag sitt.
Þeir vita, að hjá þjóð, sem við
góð kjör á að búa, fá þeir litla
áheyrn.
Það er í akri fátæktar og ves-
aldóms, sem þeir hugsa, að ill-
gresi sitt spretti best.
En skemdarstarf þeirra mun
ekki lánast. íslenskur almenn-
ingur heíur sjeð of mikið til at-
hafna þessara manna til að
þeim takist nú að leiða hann á
villigötur.
Konur brendar lif-
andi
Kanton í gær.
TVÆR fagrar kínverskar
konur, sem voru hjákonur ræn
ingjaforingja eins, voru teknar
til fanga af flokki snnars ræn-
ingjaforingja við Austurfljót,
skammt frá Kanton í suður
Kína.
Þær voru dúðaðar í teppi, er
voru bleytt í steinolíu og síðan
var kveikt í og konurnar
brendar lifandi.
Ræningjaflokkurinn, sem
framdi þennan hræðilega glæp
er 40 manna flokkur og í hon-
um eru að minsta kosti tvær
vjelbyssuskyttur ai japönskum
uppruna. Foringjar hans eru
tveir gamlir rænmgjaforingjar
Chang-bræður.
Sljórnmálasamband
milli Bretlands og
Austurríkis
Vínarborg í gær.
BRETAR hafa lýst því yfir,
að ekki sje lengur ófriðarástand
milli Bretlands og Austurríkis.
Fjögra velda ráðstefnan um
friðarsamninga fór út um þúf-
ur eins og kunnugt er, svo að
breska stjórnin áleit að ekki
væri eftir neinu að bíða. Nú
geta viðskifti milli landanna
tveggja hafist og stjórnmála-
legu sambandi hefur verið kom
ið á. Afhenti sir Henry Mac
sendiherra Breta í Vín, forseta
Austurríkis, Figl, embættis-
skilríki sín.
Figl hjelt stutt ávarp við
þetta tækifæri og sagði m. a.
að Austurríki byði hinn nýja
sendiherra af öllu hjarta vel-
kominn. Hann sagði, að allir
Austurríkismenn óskuðu eftir
friðarsamningum hið fyrsta.
— Reuter.
Hollenska þlngið
sett
Haag í gær.
HOLLENSKA þingið var sett
í dag, en Vilhelmína drottning
gat ekki verið viðstödd vegna
veikindaforfalla. En forsætis-
ráðherra Hollands las upp á-
varp frá drottningunni. Var
þar meðal annars sagt, að verk
efni þessa þings væri að leysa
úr efnahagsörðugleikum lands
ins sem væru mjög ógnandi nú
vegna eyðileggingarinnar í
landinu sjálfu og vegna óeirð-
anna í Austur Indíum.
— Reuter.
Hollensk verslunarnefnd
komin til landsins
------ l
l
á sunnudag
HOLLENSK verslunarsendlnefnd kom hingað a laugardags-
kvöld með einni af flugvjelum KLM flugfjelagsins hollenska,
beint frá Amsterdam til Reykjavíkur. Erindi nefndarnnnar er
að athuga hjer möguleika á auknum viðskiftum milli Hollands
og íslands.
Eru nefndarmennirniv flestir®’
starfandi kaupsýslumenn, og
er nefndin send hingað að til-
hlutun samtaka kaupsýslu-
manna og framleiðenda í Hol-
landi með tilstyrií hollensku
stjórnarinnar.
Hollenska nefndin.
Nefndina skipa: Backer Ov-
erbeek, fulltrúi hollenskra
skipafjelaga, dr. Bakker, full-
trúi í holenska sendiráðinu í
London, Hoogerboord, framkv.
stjóri fóðurverslunarfyrirtækis
í Rotterdam, Kreek. útflutnings
stjóri Philips-viðtækjaverk-
smiðjanna, dr. de Meester for-
stjóri í útflytjendasambandinu
hollenska, dr. Rom Colthoff,
ritari iðnrekendasambandsins í
Haag og Sikkes ritari hollenska
verslunarráðsins.
Þess má geta, að hr. Hooger-
boord hefir árum saman skift
mikið við Síldarverksmiðjur
ríkisins og oft komið til ís-
lands. Er hann urnboðsmaður
síldarverksmiðjanna og sölu-
miðstöðvar hraðfrystihúsanna í
Rotterdam.
íslenska nefndin.
Af hálfu íslendinga ræða full
trúar eftirtaldra aðilja við hol-
lensku sendinefndina:
Kjartan Thors fyrir Lands-
samband íslenskra útvegs-
manna. Er hanri formaður
nefndarinnar. Guðmundur Vil-
hjálmsson forstjóri Eimskipa-
fjelagsins. Sveinn Benediktsson
fyrir Síldarverksmiðjur ríkis-
ins, Friðfinnur Ólafsson fyrir
Viðskiftanefndina, Sveinn Ing-
varssop fyrir Viðtækjaverslun
ríkisins, Eggert Kristjánsson
fyrir Verslunarráðið Magnús Z.
Sigurðsson fyrir Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna, Helgi Þor-
steinsson fyrir Samband ísl.
samvinnufjelaga og Þórhallur
Ásgeirsson fulltrúi í utanríkis-
ráðuneytinu, sem fylgist með
störfum nefndarinnar fyrir
hönd ríkisstjórnarinnar.
í fari sínu frá Hollandi höfðu
Hollendingar fjóra stóra kassa
af blómum frá Aalmeer-blóma
ræktarfjelaginu.Var einn þeirra
gjöf til forsetafrúarinnar, en
hinir til ýmsra spítala.
Þegar blaðamenn höfðu tal
af hollensku nefndinnni, sagði
herra Overbeek formaður
nefndarinnar, m. a. svo frá:
Avarp nefndarinnar:
„Viðskifti Islendinga og FIol-
lendinga standa á gömlum
merg. Þau hófust fvrir mörgum
öldum og hafa jafnan verið
góð.
Hollendingar hafa fagnað
hinum öru framförum, sem orð
ið hafa í iðnaði og tæknj. hjer
á landi. Fyrír ófriðinn höfðui
mikil viðskifti komist á milli
landanna, báðum til gagns og
ábata.
Nú að stríðinu loknu er oss
það ánægja að komast að raun
um að íslensk framleiðsla hef-
ir enn færst í aukana. Viðskifti
hafa hafist aftur, þc af nokkru
handahófi sje. En tilgangur
okkar, sem erum í sendinefnd
viðskifta, iðnaðar og siglinga,
er að ræða við áhrifamikla ís-
lenska kaupsýslumenn um það,
hvernig best verði komið.á var
anlegu viðskiftasambandi á
þessum örðugu tímum.
Viðskiftanefnd okkar er aðal
lega skipuð fulltrúum einka-
framtaks, fulltrúum þeirra fje-
lagssamtaka í iðnaði og við-
skiftum, sem fremst mega telj-
ast með þjóð vorri. — Hefir
nefndin haft sarnvinnu við
hollenska viðskiítaráðuneytið
og landbúnaðar-, fiski- og mat-
vælaráðuneytið. Hún nýtur því
opinbers stuðnings hollensku
stjórnarinnar, sem fengið hefir
nefndinni embættismann ríkis-
ins til föruneytis og aðstoðar.
Getur nefndin þvi einnig bor-
ið Islendingum kveðjur og
árnaðaróskir hollensku ríkis-
stjórnarinnar.
Það e r okkur ánægjuefni að
hefja nú viðræður við fulltrúa
íslenskra framleiðenda og kaup
sýslumarina“.
Fiskiskipaflotinn.
Er Overbeek hafði lokið máli
sínu, lögðu blaðamenn fyrir
nefndina nokkrar spurningar.
Er þeir voru að því spurðir,
hvort hollensk fiskiskip myndu
sækja íslensk fiskimið, var því
svarað til, að hollensku fiski-
skipin væru of lítil til þess að
veiða hjer um slóðir, ennfrem-
ur voru á því ýmsii aðrir ann-
markar. Fiskiskipafloti Hol-
lendinga beið mikið afhroð i
ófriðnum, en nú er flotinn orð-
in jafnstór og hann' var fyrir
stríð.
Nefndarmenn kváðust geta
selt okkur íslendingum nær því
allt það, er okkur vanhagaði
um.
Of hátt verð.
Er nefndarmenn voru að þvi
spurðir hvað þeir hjeldu um
verð á íslenskri framleiðslu,
sagði formaður nefndarinnar,
að það væri vitað um allan
heim, að verðlag á framleiðslu
vörum Islendinga væru allt of
hátt. Hinsvegar kvaðst hann
líta björtum augum viðræð-
urnar.
Fyrsti fundur í gær.
Samninganefndirnar komu
Framh. á bls. 8 ,