Morgunblaðið - 13.12.1947, Blaðsíða 9

Laugardagur 13. des_ 1947
MORGVNBLAÐIÐ
9
KOTIST TIL ÖTLANDA MEÐ „HEKLIT
SKYMASTERFLUGVJEL LOFTLEIÐA
EFTÍR GISLA ASTÞORSSON
MYNDIRNAR TÓK ÓLAFUR K.
MAGNÚSSON, LJÓSMYNDARI
MORGUNBL.
JEG held, að enginn vegur
sje betri til að sjá hve veröldin
er lítil, en að ferðast loftleiðis.
Jeg held einnig, að hvergi megi
betur sjá smæð mannfólksins,
en einmitt úr flugvjelinni, mitt
á milli himinsins og jarðarinn-
ar og innan um skýjabólstrana
margbreytilegu. Jeg reyndi
þetta núna um helgina síðast-
liðna, og alla vikuna síðan hef-
ur það hálfvegis legið í mjer,
að flugfólkið okkar hljóti að
vera hamingjusamasta fólkið á
íslandi, og þótt víðar væri leit-
að. — Því veröldin öll er leik-
vangur flugfólksins, og hálfur
himininn líka.
60 stunda ferð.
Jeg eyddi síðastliðinni helgi í
útlöndum. Ljósmyndari Morg-
unblaðsins var með mjer, og
saman lögðum við uþp til Bret-
lands og Danmerkur á sunnu-
dagsmorgun, og vorum komnir
aftur hingað heim á þriðjudags
kvöld. Við vorum 60 klukku-
stundir í ferðalaginu og ferð-
uðumst alls um 4,700 kílómetra.
Við hefðum raunar getað gert
þetta á 18 til 20 stundum, en
við erum heldur rólegir í tíðinni
•— nú og urðum svo auðvitað
að halda okkur við ferðaáætl-
un flugvjelarinnar, sem Við fór-
um með. Og þó höfðum við tíma
til að heimsækja kunnirigja okk
ar í kóngsins Kaupmannahöfn,
og skoða skemmtistaðina og
verslanirnar og jólaskreyting-
arnar á „Strikinu“ og Ráðhúss-
plássinu.
I þessu ferðalagi vorum við
farþegar Loftleiða h.f., en flug-
vjelin, seiri við fórum með, var
Hekla, Skymastervjel fjelags-
ins, sem nú mun vera á leið til
Bandaríkja. Við lögðum upp
af Reykjavíkurflugvellinum
klukkan rúmlega át.ta um sunnu
dagsmorguninn, komum til
Prestwick um eitt íeytið og lent
um á Kastrupflugvellinum ná-
kvæmlega níu klukkustundum
og tuttugu rriínútum eftir að
vegabrjefaskoðunin íslenska
hafði lagt blessun sína j'fir það,
að við færum til Danaveldis. —
Og allan þennan tíma höfðum
við hvorki hreyft hönd nje fót,
aðeins hallað okkar aftur á bak
Hreyflaorka hennar samsvarar
vielaafli 25 60 — 80 fonna báfa
Vœnghaf Heklu, Skymasterflugvjelar LoftleiSa, er 117 fet. AS liæS er vjelin á horS viS
myndarlegt tveggja haSa hús.
í þægilegum hægindastólum og
öðru hvoru ómakað okkur til
þess að drekka kaffi og borða
brauð, snæða ljúffenga smá-
~steik, sötra í okkur súpu og
reykja og þamba Coca cola-
drykkinn, sem flugfreyjurnar á
Heklu færðu okkur.
Þannig fórum við á milli
landa.
Farkosturinn var flugvjelin,
farartæki tuttugustu aldarinn-
ar, og vjelin, sem við ferðuð-
umst með, sú flugvjela okkar,
sem víðast hefur farið og veg-
legust er þeirra allra.
Flytur 45 farþega.
FIEKLA Loftleiðs er af Dou-
glas DC-4 Skymaster-gerð.
Flugvjelategund þessi er ein af
þeim stærstu, sem nú eru not-
aðar til farþegaflugs í heimin-
um, mun stærri en ýms flug-
fjelög Evrópu nota á langflug-
leiðum sínum, geysimikið bákn,
| sem getur á örfáum klukku-
' stundum flutt 45 farþega og
farangur þeirra milli heimsálfa.
Flugmennirnir á Heklu hafa
gefið mjer ýmsar upplýsingar
um vjelina og notagildi hennar.
Fullhlaðin vegur hún yfir
þrjátíu tonn Hún er 93 feta
löng, en vænghaf bennar hvorki
meira nje minna en 117 fet, eða
sem samsvarar lengd um
þriggja myndarlegra íbúðar-
húsa. Að hæð til er flugvjelin
á borð við tveggja hæða hús
með kjallara og nshæð — hún
er tæplega tuttugu og átta feta
há.
5,000 hestöfl.
HEKLA er knúin fjórum
hreyílum. Samanlögð orka
Tvœr flugþernur annast farþegana á ferS Hekluvjelarinnar
milli landa. FœSan er hœSi góS og mikil. Flugþernumar
heita Elinborg Ólndóltir og SigríSur Pálsdóltir.
Kristinn Olsen er flugstjóri
Skyniastervjelarinnar á fcrS
hennar til I\'eu> Yoric.
hreyflanna er 5,000 hestöfl —
orka, sem við getum ef til vill
gert okkur í hugarlund hve
mikil er, ef þess er gætt, að
hún samsvarar vjelaafli um 25
nýjustu 60—80 tonna bátanna
okkar. Þessir hreyflar þeyta
vjelinni áfram með 333 kíló-
m. meðalhraða á klst. og hraðj
og öryggi er svoiil hið sama,
enda þótt einn þeirra sje ó-
virkur. Auk þess getur flugvjel
in svo flogið um 3,700 kíló-
metra, án þcss að taka bensín
eða hæglega til Skotlands og
aftur til baka.
Þægilcg ferð.
ÞEGAR jeg veltj fvrir mjer
utanferð minni um síðastiiðna
helgi, get jeg ekki annað en
játað það, að mjer hefðj staðið
svo innilega á samá, þótt flug-
mennirnir á Heklu hefðu tekið
unp á þeim skolla að fljúga til
Skotlands og aftur til baka, í
stað þess að lenda í ferðalokin
á Reykjavíkurfiugvellinum.
Þægindi vjelarinnar eru svo
margvísleg og þjónustan svo
góð, að það mætti vera vand-
látur maður, sem ckki hefði á-
nægju af því, að dveljast í henni
nokkrar klukkustundir. Mest-
alla leiðina til Kaupmannahafn
ar og heim var flogið í átta til
tíu þúsund feta hæð, og þótt
tíu -stiga frost vær' úti við, var
þægilega heitt í flugvjelinni.
Flugfreyjurnar tvær, Sigríður
Pálsdóttir og Elinborg Óladótt-
ir, í gráum smekklegum ein-
kennisklæðum og með merki
Loftleiða í barminum, snerust
í sífellu kringum farþegana, en
út um gluggana mátti ýmist
sjá endalausar og mjúklegar
skýjabreiður, eða örsmáa
hnoðra og glitrandi hafflötinn
undir þeim.
Flugvjelin ruggaði lítið og
sjaldan. Kristinn Ólsen, flug-
stjóri hennar, hjelt sig í stjórn-
klefanum, en öðru hvoru skaust
einn af áhöfninni fram til
farþeganna og skýrði þeim frá
því, hvar þeir væru staddir —
við suðurströnd Noregs . . . yf-
ir Shetlandseyjum .. . Færeyj-
um . . . að nálgast austurströnd-
ina íslensku . . . og loks: tuttugu
mínútna flug til Reykjavíkur.
Auglýsingagildi.
AÐ því algerlega öslepptu,
hversu sjálfsagt er að við Is-
lendingar önnumst sjálfir
fiutninga okkar í lofti ekki síð-
ur en á sjó, er auglýsingagildi
flugvjelanna okkar erlendis
heid jeg meira, en við flest ger-
um okkur grein fyrir. Banda-
rískur flugmaður hefur bent
mjer á, að jafnvel ein Sky-
mastervjel sje mikil eign fyrir
jafn fámenna þjóð og okkuY, og
hann vill halda því fram, að
eftir því sje tekið erlendis.
Jeg held hann fari hjer með
ekkert fieipur. Þnð er flughug-
ur í fólki eftir styrjöldina, og
það þykir vottur um nokkurn
framfarahug og framtaksemi að
senda þjóðfána sinn fljúgandi
tíl fjarlægra landa. Hjer er
tæknin á sínu hæsta sviði og
framtíð heimsins, góð eða ill,
er yfir skýjadreifunurp, þar
sem þúsundir hesíafla knúa sí-
vaxapdi flugför með síauknum
hraða milli stöðugt fjarlægari
staða. Því er það að jeg held,
að við eigum að styrkja þau
íjelög og einstaklinga, sem nú
beita sjer fyrir því, að við verð-
um þarna uppi við líka og eign-
umst fleiri og stærri flugför til
að halda af okkar hálfu við sam
bandinu við umheiminn.
Stálfrðm!ei$sia
Þýskafands
London í gærkvöldi.
ÁKVÖRÐUN utanríkisráðherr-
anna um að stálframleiðsla
Þýskalands skuli nema 11 miljón
og 500 þús. tonnum árið 1948, er
yfirleitt tekið með mikilli van-
trú, bæði af þýskum og bresk-
um stálíramleiðslu sjerfræðing-
um. Einn þýskur sjerfræðingur
komst þannig að orði um þessa
ákvörðun. ,,Ef við getum fram-
leitt 4 miljónir og 250 þús. tonn
árið 1948 þá þykjumst við heppn
Breskir járn og stál sjerfræð-
ingar, sem sjá um þýsku fram-
lei’rlnna, segja þó að það magn
sem utanríkisráðherrarnir gerðu
ráð fyrir, verði til þess að minka
framleiðsluna, þar sem áður hafi
framleiðsla í bresk-amerísku
svæðunum verið ætluð um 10
milljón og 700 þús., en þessi
nýja tala utanríkisráðherranna
virðist vera ætluð fyrir alt
Þýskaland. — Reuter.
Húsakynnin á Kastrupflugvelli eru hæSi stór og vistleg. Á
myndinni siest sá hluti eins salarins, þar sern tollskoSu og
farþegaafgreiSsla fer fram. ^