Morgunblaðið - 20.02.1948, Síða 10

MORGUTSBLAÐIÐ
Föstudagur 20. febrúar 1948.
10
KENJA KONA
(Cftír Een L4mee WJiíli
icuná
13. dagur
Hann fjekk undir eins kaup
anda að þessu timbri og verðið
var talsvert hærra heldur en
hanji hafði fengið fyrir hitt.
Báðir kaupendur greiddu hon-
um andvirðið í seðlum Bangor-
bankans, og Tim var í sjöunda
himni. En það fór fljótt af. Þeg
ar hann kom í New England
bankann og ætlaði að leggja
seðlana þar inn, var honum
sagt, að Bangor bankinn væri
gjaldþrota og seðlar hans yrði
ekki teknir.
„Hvaða vitleysa11, sagði Tim.
„Það getur ekki verið neitt at-
hugavert við Bangorbankann.
Þetta eru alt auðugir menn,
sem að honum standa. Sam
Dutton er ríkur og John Bar-
ker og Joe Lewitt. Hann er nú
svo auðugur að hann gæti
keyot bankann hvenær sem
hann vildi. Og svo er það
Adams, sem aldrei hefir mátt
vamm sitt vita“.
Hann lamdi hnefanum í
borðið til frekari árjettingar.
Gialdkerinn brosti að ákefð
hans.
„Þeir eru of stórir til þess að
hugsa um smámuni“, sagði
hann gletnislega. „Og þeir hafa
verið svo stórhuga að gefa út
svo mikla seðlafúlgu, að það
er eins og þeir hafi þóst hafa
öll auðæfi Bandaríkjanna í
höndum. En nú hafa nokkrir
af skuldunautum bankans
brugðist, og seðlar hans eru nú
ekkj meira virði en pappírinn,
sem fór í þá“.
Tim þerraði varirnar með
handarbakinu. „Hvað á jeg þá
að gera til þess að fá það sem
mjer ber?“ spurði hann.
„Mjer er sagt að fundur eigi
að vera í Marlboro House og
þangað komi allir þeir, sem
eins er ástatt um og yður. En
þeir geta ekki gert neitt nema
tala. Jeg ráðlegg yður að fara
heim og gleyma þessu“.
Tim gat ekkert sagt. Hann
gekk út og var örvílnaður og
ráðalaus. Hann fór til þeirra,
sem keypt höfðu timbrið af
honu.m og bað þá vingjarnlega
að borga sjer í gjaldgengri
mynt. En þeir ráku hann út.
Hann dvaldist svo í Boston
þangað til fundurinn var hald-
inn í Marlboro House, en það
• sem bar gerðist gerði hann enn
ruglaðri. Seinast lagði hann á
stað heimleiðis eins og hala-
kliptur hundur.
Skútan fór upp til Hampden
og kom þar undir kvöld og ætl
aði að liggja þar til næsta dags.
Tim gekk þar af henni og lagði
á st.p.ð fótgangandi heim. Hann
mintist þess er hann hafði geng
ið bessa sömu leið fyrir átta
árum með Jenny í fanginu. Þá
eins og nú hafði hann verið
örvílnaður maður og virst lífið
óbæriíegt.
Það var komið fram á nótt,
er hann kom til Bangor. En
hann fór ekki rakleitt heim.
Hann varð að fá að tala við
einhvern. Og hann hafði einna
mesta trú á Isaiah Poster. Fór
hann því rakleitt þangað og
bað hann að leggja sjer heil-
ræði.
Hann sagði Isaiah upp alla
sögu. En það varð honum til
lítill'ar hugarhægðar, því að
Isaiah sagði með þjósti:
„Mikill bölvaður asni varstu
að láta þá leika þannig á þig.
Engum lifandi manni dettur í
hug að taka seðla bankans sem
gjaldeyri. Þú hefir mist alt
þittj Tim. Rífðu bölvaða seðl-
ana sundur og brendu þá. Þeir
eru ekki til annars“.
Svo varð hann dálítið þægi-
legri og sagði:
„Hjerna, fáðu þjer í staup-
inu. Þú skelfur eins og þú hafir
hitasótt“.
Tim tæmdi glas, sem hann
rjetti honum. Hann hafði nú
ekki bragðað romm síðan nótt-
ina góðu í Hampden, og hon-
um svelgdist á þegar hann ætl-
aði að kingja hinum sterka
drykk.
„Fáðu þjer annan“, sagði
Isaiah. „Það gengur betur“.
Tim gerði það og var honum
þakklátur fyrir. Nú gat hann
kyngt. En áhrifin voru ekki
eins og áður. Fyrrum var eins
og eldur færi um hann allan,
þegar hann hann drakk og
honujn leið vel, en nú varð
hann aðeins daufari í dálkinn
en áður. Hann lagði margar
spurningar fyrir Isaiah, en
hann svaraði honum jafnan
hinu sama, að seðlarnir væri
bráðónýtir. Að lokum sagði
hann þó:
„Við erum gamlir vinir,
Tim,.og mig tekur það sárt að
svona illa skyldi vera farið
með þig. Það getur verið að
seinna meir greiði bankinn eitt
hvað upp í andvirði seðlanna.
Þú verður að bíða rólegur —
en þú verður að bíða lengi“.
„Já, það er ekki um annað
gera en að bíða“, mælti Tim
dapurlega og rendi úr einu
stáupi enn.
„En hvað segirðu um það
að jeg hlaupi undir bagga með
þjer, Tim“, sagði Isaiah. „Ef
þú kærir þig um, þá skal jeg
taka seðlana með afföllum. En
væri það einhver annar en þú,
þá mundi jeg ekki líta við
þeim. Þjer get jeg gert þann
greiða að kaupa þá af þjer fyr-
ir tíu af hundraði — láta þig
fá tíu cent fyrir hvern dollar
— það er að scgja ef þú kærir
þig um það“.
Lítið var betra en ekkert.
Rommið hafði líka gert Tim
dómgreindarsljóan. Hann sam-
þykti þetta.
IV.
Það var framorðið þegar
Tim lagði á stað heim til sín.
Hann var eitthvað undarlegur
í höfðinu. Honum sýndist
stjörnurnar dansa faldafeyki í
loftinu og húsið hans Rich
læknis riðaði fram og aftur
líkt og dingull í klukku.
Frú Hollis hafði sofið í rúm-
inu hans á meðan hann var
burtu, ásamt Jenny, því að hún
var nú orðin of stór til þess að
vera í gamla fletinu sínu, Þær
voru báðar í fasta svefni, þeg-
ar Tim barði að dyrum. Frú
Hollis rauk á fætur til að opna
fyrir honum. Hún var stór-
hneyksluð á því að sjá hvernig
hann var á sig kominn. En
Tim Ijet sem hann heyrði ekk-
ert og svaraði henni engu orði.
Hann fór rakleitt til rúmsins
og fleygði sjer þar út af í öll-
um fötunum og var þegar far-
inn að hrjóta. Þegar frú Hollis
sá það, að hún gat engu tauti
við hann komið, klæddi hún
sig í snatri og rauk heim til
sín í versta skapi.
Tim svaf eins og rotaður til
morguns og hann mundi lík-
lega hafa sofið allan daginn
líka, ef honum hefði ekki fund
ist hann vera að kafna. Hann
reyndi að bylta sjer og seinast
vaknaði hann og varð þess þá
var að Jenny hafði gert það af
hrekk að taka fyrir vitin á
honum. —-
„Vertu ekki að þessu, Jenny.
Hvað á þetta að þýða?“
Hún hló: „Vaknaðu, pabbi.
Það er komin bjartur dagur og
þú liggur í öllum fötunum.
Hvað færirðu mjer frá Bost-
on?“
FJÓRÐI KAFLI.
Frú Hollis kom aftur um
þetta leyti og hún Ijet skamm-
irnar dynja á Tim bæði fyrir
drykkj uskapinn og ósiðsemi,
að lig'gja þarna í rúminu hjá
dóttu,r sinni. Tim var enn svo
rykaður að hann reyndi ekki
að verja sig. Það þoldi Jenny
ekki. Hún rauk fram úr rúm-
inu og æpti:
„Hættu þessu. Hættu að
skamma pabba“.
Frú Hollis Ijet sem hún
heyrði þetta ekki.
„Uxinn þinn“, sagði hún við
Tim. „Þú óforbetranlegi fylli-
raftur. Jeg á ekki spönn eftir
að fara hjeðan alfarin, og
hvernig heldurðu að þá fari
fyrir þjer?“
Jenny varð nú enn reiðari er
ekjcert mark var tekið á henni.
Hún rauk á frú Hollis og barði
hana með hnúum og hnefum.
„Út með þig. Burt með þig“,
æpti hún. „Þú hefir ekkert hjer
að gera“. Og svo reyndi hún
að hrinda frú Hollis út um
dyrnar. „Farðu. Snautaðu
burtu. Jeg hata þig“.
Frú Hollis þótti vænt um
telpuna og þetta kom henni á
óvart. Hún ávarpaði Tim enn
og sagði: „Ætlarðu að leyfa
barninu að tala þannig við
mig?“
En áður en Tim gæti svarað
hafði Jenny gripið steikar-
pönnu og veifaði henni yfir
höfði sjer eins og hún ætlaði að
láta hana ríða á höfuðið á frú
Hollis. Það brann eldur úr aug
um Jenny, og frú Hollis varð
hrædd og flýði sem fætur tog-
uðu.
• Jenny skelti hurðinni á eftir
henni sigri hrósandi. Svo gekk
hún til pabba síns og sagði
honum að hann skyldi reyna að
sofa léngur. Svo kysti hún
hann og sagði:
„Það er gott að við erum
laus við frú Hollis. Við þurf-
um ekki á henni að halda. Jeg
get sjeð um heimilið fyrir þig“.
Klukkustund síðar kom frú
Hollis aftur. Hún hjelt að
Jenny mundi þá runnin reiðin.
Þegar hún kom var Jenny í óða
önn gð steikja mat, en Tim lá
sofandi í rúminu. Jenny vildi
ekki hleypa henni inn. Frú
Hollis reyndi þá að koma vit-
inu fyrir hana.
„Hver á nú að sjá um ykkur,
elda matinn, þvo og þrífa til í
húsinu?“ sagði hún.
„Jeg ætla að gera það sjálf“,
sagði Jenny.
„Lofaðu mjer að tala við
hann pabba þinn“.
CiiRyse lextietfabrieken
„CllTEr Hollandi
framleiða margskonar metravörur úr ull-
Sýnishorn fyrirliggjandi
Einkaumhoðsmenn A C T I V E
«
Potta og Pönnur
á rafmagnseldavjelar, útvegum við frá Tjekkóslóvakíu Z
gegn innflutnings- og gjaldeyrisleyfum-
■
■ !
Verð mjög lágt. \
Myndalistar fyrir hendi. ■
Jc
Sími 5821. Reykjavík Austurstræti 1. •
m
JóL
anneááon
& Co.
|J
íy ií !
■
■
Brauðsölubúðir vorar og hakarí verða lokuð kl. 4 síðd. ■
ó morgun (laugard. 21. febr.) í tilefni af 40 ára afmæli ■
Bakarasveinafjelags Islands. Z
Fró Breiðfirðingubúð
Tökum smærri og stærri veislur. Seljurn út köld horð
og heitan veislumat.
• n
5
i
1
Smurt brauð og snittur.
Bor&ið í Brei&fir&ingabuS.
k
■
:
liiiiiliiBiiiaiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiRiiiiiiiiaiiiaiiiiiiiii tfWWV
■j
■
H
Hjélsagir |
með bensínmótor fyrirllggjandi.
ARNAR (
(ekki rafmagns) nýkomnir.
Austurstræti 14. Sími 6003.
M
nVjfllllfllKI ilfa ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■■■ ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ ■ ■ ■ ■]