Morgunblaðið - 24.03.1948, Qupperneq 2

MORGUNBLAÐIÐ
Vliðvikudagur 24. mars 1948*
Goðtdoss er Imitsl skip og irítt
PAÐ var áhrifamikil stunr g
er nýi Goðafoss sigldi inn íl
íteykjavikurhöfn á fimmtaR
tímanum í gærdag. Þúsundir
manna höfðu safnast saman
við höfnina og um leið og hið
nýja skip sigldi inn hafnar-
mynnið þeyttu öll skip í höfn-
inni flautur sínar, en skip
Eimskipafjelagsins í höfninni
voru skreytt hátíðaflöggum
•og víða var flaggað í bænum,
m.a. á flestum opinberum
byggingum. Það var auðsjeð,
að koma Goðafoss var við-
burður í bæjarlífinu. Veður
var hið ákjbsanlegasta er hið
giæsilega, nýja skip lagðist að
gamla hafnarbaklcanum, bjart
veður og kyrrt og háflæði,
svo skipið bar hátt. — Mátti
iieyra á máli manna, að öll-
um þótti það tignarleg sjón.
Móttökur við Akurey.
Goðafoss var væntanlegur á
ytri höfnina klukkan rúmlega 2
v. h. Um það leyti lagði dráttar-
báturinn Magni úr höfn og voru
með honum stjórn Eimskipa-
fjelags íslands, forstjóri fjelags-
íns, blaðanrenn og útvarps og
Lúðrasveit Reykjavíkur. Goða-
foss haf ði staðnæmst útaf Akurey
og þar mætji Magni skipinu. Var
síðan haldið á ytri höfnina og
lagst þar við festar um hríð á
meðan gestir skoðuðu skipið, en
fyrirfram hafði verið ákveðið að
Goðafoss legðist uppað um 4
íeytið.
Frítt skip og gott.
Goðafoss var tígulegur á sjón-
iim og ekki urðu gestir fyrir
vonbrigðum er um borð kom. Þar
var alt heldur betra, en lýsingar,
sem þegar hafa birst af skipinu
gáfu til kynna. Öllum, skipshöfn
og farþegum bar saman um að
skipið væri hið besta. Það hafði
hreppt versta veður í hafi, eink-
um frá Skotlandi, en reynst
traust og gott sjóskip og voru
allir ánægðir með ferðina.
Hingað til hefir borið á því,
að mótorskip titruðu og hristust
talsvert er vjelar eru í gangi, en
komist hefir verið hjá þeim ó-
þægindum í Goðafossi og finst
varla þótt vjelar þess sjeu settar
í gang.
Þá er svo haganlega Umbúið
skrúfu skipsins. að þótt hún komi
uppúr, eins og venja er þegar ilt
er íjsjó, verður ekkert vart við
þrýsting, því nýr útbúnaður er
á skrúfunni, sem dregur úr snún-
ingshraða hennar, sjálfvirkt, er
hún kemur upp úr sjó og verða
því engin óþægindi af þeim á-
stæðum.
Rúrngóöar vistarverur.
Goðafossi hefir áður verið lýst
hjer í blaðinu ítarlega og skal
ekki endurtaka þá lýsingu hjer.
Ea geta má þess, að vistarverur
■eru allar hinar rúmbestu, bjart-
ar mjög og vel búnar húsgögnum.
Hásetar og vjelamenn búa aft-
an í skipinu, en aðrir skipverjar
og farþegar miðskips. Þar er svo
háttað, að innangengt er í öll
herbergi og þaif aldrei að fara
út á opið dekk.
Sjerstakur sjúkraklefi er í skip
inu og sjerstakur símaklefi, en
bæði matsalur og reyksalur, eða
setustofa farþega eru vistlegar í
Letra lagi. Þá er rúmgott úti-
dekk (Promenade).
Búr fylgir matstofu yfirmanna
og annara skipverja, en hrein-
fcetisklefar eru á víð og dreif í
«kipinu.
Að öðrú leyti er skipið búið
■öl}um nýtísku tækjum siglinga-
tíákninnar og til þæginda. 15 far-
þégar voru með skipinu í þessari
íyárstu ferð þess. I skipinu eru um
l'SÖO smálestir af vörum og voru
þar af 800 smálestir cement.
Þúsundir Reykvíkinga
fagna komu þess
í ísienska höfn
Emil Jónsson samgöngumála-
ráðherra flutti Eimskip árnað-
aróskir ríkisstjórnarinnar og
þjóðarinnar ailrar.
*
Skipsijori sæmdur
stóiriddarakrossi.
Skipstjóri á. Goðafossiver hinn
góðkunni sægarpur Pjetur Björns
son, sem er elsíi starfandi skip-
stjóri Eimskipafjelagsins og hefir
verið í þjónustu þess í 30 ár. Á
meðan beðið var á ytri höfninni
sæmdi Matthías Þórðarson, for-
maður Eálkaorðunefndar skip-
stjóra stórriddarakrossi Fálkaorð
unnar. Var hrópað ferfalt húrra
fyrir skipstjóra að þeirri athöfn
lokinni. Pjetur skipstjóri var
sæmdur riddarakrossi Fálkaorð-
unnar 1936.
Pjetur skipstjóri ljet mjög vel
yfir hinu nýja skipi og sagði,
að það hefði reynst hið besta í
alla staði. Hreppti skipið slæmt
veður, sem áður segir og fjekkst
reynsía fyrir, ac: það er hið besta
skip og fer vel í sjó.
Fyrstl maðnrinn, sem dró upp
íslenska fánann.
Þorvarður Bjórnsson yfirhaf-
sögumaður sigldi Goðafossi í
höfn. Hann sagði við mig á þessa
leið:
„Þetta er í senn einkennileg og
skemtileg tilviijun, að Pjetur
Björnsson skuli koma með fyrsta
Eimskipafjelagsskipið eftir styrj-
öldina og sem hefir svo tákn-
ræna þýðingu fyrir nýsköpunina.
Því það var einmitt Pjetur Björns
son, sem íyrstur allra íslenskra
skipstjóra dró íslenska fiaggið að
hún á íslensku skipi, að vísu
fjórum klukKustundum of
snemma, en sá fyrsti.
„Það var í Fieetwcod í síðasta
stríði. Pjetur Björnsson var þá
skipstjóri á „Borg“ og við lágum
í Fleedwood. Jeg var þá annar
stýrimaður hjá honum. Kiukkan
8 um morguninn skipaði hann
svo fyrir að íslenski fáninn yrði
dreginn að hún og var það gert.
Er enskir embættismenn komu
um borð spurðu þeir hvaða flagg
þetta væri og svöruðum við því
til að það væri íslenski fáninn.
Ljetu þeir bað gott heita og heils-
uðu því að herrrannasið“.
Þetta sagði Þorvarður Björns-
son, yfirhafnsögumaður.
Lagst að bryggju.
Eins og f-yr er sagt sigldi Goða-
foss hinn nýi inn á Reykjavíkur-
höfn laust eftir klukkan fjögur.
Þegar skipin tóku að flauta til að
bjóða hann velkominn varð ein-
um farþeganum að orði: „Þetta
er eins og á gamlárskvöld“. Mun
nokkuð vera til í því, að með
komu Goðafoss er gamalt tíma-
bil að kveðia í sjóferðasögu okk-
ar og nýtt að hefjast.
Er landfestar höfðu verið
bundnar ávarpaði Guðmundur
Vilhjálmsson framkvæmdastjóri
mannfjölda á bryggjunni og er
ræða hans birt á öðrum stað hjer
í blaðinu. Að ræðu hans lokinni
Ijelc lúðras/eitin, „íslands hrafn-
istumenn“.
Þá tók til máls Emil Jónsson
samgöngumálaráðherra. Fagnaði
ráðherrann komu Goðafoss og
minti á nýsköpunina og kvaðst
vona, að Eimskipafjelagið og ís-
lensk skipafjelög gætu fullnægt
allri flutningaþörf þjóðarinnar
áður en langt iði.
Að ræðu ráðherrans lokinni
hrópaði mannfjöldinn ferfalt
húrra en lúðrasveitin ljek þjóð-
sönginn. Var þar með þessari
hátíðlegu stund lokið.
Goðafoss var kominn í íslenska
höfn og hinu glæsilega skipi var
fagnað af ailri þjóðinni, sem ósk-
ar skipinu heilla og blessunar.
f. G.
Hannes Arnórsson
yfirverkfræðingur
3n memoriam
Pjelur Björnsson skipstjóri
í brúarvæng ,,Goðafoss“.
— Kommúnisfar
Framh. af bls. 1
ar hefðu getað gert sjer vonir
um viðskifti við.
í fyrstu umferð í gærkvöldi
talaði Jóhann Þ. Jósefsson fjár-
málaráðherra og gerði grein
fyrir niðurstöðutölum fjárlag-
anna og ræddi viðhorf í fjár-
málum þjóðarinnar.
í annari umferð talaði Pjet-
ur Magnússon fyrverandi fjár-
málaráðherja.
Benti hann m. a. á hversu
blygðunarlausum ósannindum
hefði verið reynt að dreifa út
um star.f og stefnu fyrverandi
ríkisstjórnar og hversu óhyggi-
legt það hefði verið ef þjóðin
hefði á þeim árum haldið að
sjer höndum um uppbyggingu
atvinnulífs síns.
í síðustu umferð umræðn-
anna talaði svo Bjarni Bene-
diktsson utanríkisráðherra eins
og fyr var sagt.
Af hálfu annara stjórnar-
flokka töluðu ráðherrarnir
Stefán Jóhann Stefánsson, Em-
il Jónsson, Eysteinn Jónsson og
Bjarni Asgeirsson.
Athyglisverðasta atriði þess-
ara utvarpsumræðna var hin
skýlausa yfirlýsing kommún-
ista um að Islendingar verði að
halla sjer að utanríkisstefnu
kommúnista ef þeir ætli sjer að
koma í veg fyrir að land þeirra
og heimili verði lögð í rústir í
nýrri heimsstyrjöld, sem þeir
ógna almenningi með að sje að
brjótast út.
HANNES Arnórsson var fæddur 3,
júlí 1898 að Hesti í Borgarfirði.
Foreldrar hans voru Arnór J. Þor
láksson, prestur þar, og kona Lans
Guðrún E. Jónsdóttir.
Stúdent varð Hannes 1918, og cand
polyt. 1926.
Hann kvæntist 1937 Ethel Ingólfs
dóttur og lifir hún mann sinn ásamt
þrem sonum þeirra. Dóttur misstu
þau unga fyrir nokkrum árum.
Ævistarf hans var allt helgað vega-
og brúarmálum þessa lands, og var
hann skipaður yfirverkfræðingur við
vegamálin árið 1946, eftir 20 ára
starf.
Hann Ijetst óvænt og snögglega þ,
19. þ.m.
Nú eru þeir horfnir sjónurn okkar
á fám mánuðum, og með stuttu milli
bili, þrir: Einar, Þorlákur og Haaines.
Sami sjúkdómur varð þeim öllum
að fjörlesti. Allir voru þeir á besta
þroskaskeiði ævinnar, og mikils starfs
af þeim að vænta, hefði þeim orðið
lengra' lífs auðið. Er það mikið al-
vörumál þessari þjóð, hvað sjúkdóm
ur þessi ber víða niður og verður
gott til fanga. Allir þessir menn voru
frábærir starfsmenn, hver á sinu
sviði, og er þjóðarskaði að fráxalli
þeirra.
Hannes Arnórsson kom ungur í
skóla og átti heimili hjá frænda sín-
um, Jóni Þorlákssyni og hans góðu
konu.
Verða áhrif' þau, sem hann varð
fyrir þar á mótunarárunum, vart
metin til fulls, en engum kunnugum
kæmi á óvart þó þau hefðu verið
drjúg, og komið honum að haldi síð-
ar í lífinu. Hitt er víst, að Jón mun
hafa stutt hann til mennta, og er
þá ekki ólíklega til getið, að hann
hafi einnig verið honum ráðhollur
um stöðuval. Minnist jeg þess, er
Hannes sagði mjer að hann ætlaði
sjer að leggja stund á mannvirkja-
fræði, að mjer þótti það ofur eðlilegt,
bæði vegna fóstra hans og ijálfs
hans. Það, sem mjer fannst einkenna
hann, allt frá okkar fyrstu kynnum,
árið 1912, var traustleikinn og styrk
urinn. Hann var afremdur að afli,
bæði líkamlega og andlega. Ganga
margar sögur af því meðal skóla-
bræðra hans frá Hafnarárunum.
Mun styrkur sá og traustleiki vera
kynfylgja. Væri ekki ólíklegt, að
þessir eðliskostir. ættu vel heima hjá
manni, sem velur sjer það að lifj -
starfi, að reikna út burðarþol og end
ingu mannvirkja, enda er mjer það
sagt af starfsbræðrum hans hjer
heima, að þetta hafi glöggt komið
fram í starfi hans.
„Gáfaðri mann og betri verkfræð
ing hefi jeg aldrei þekkt“, sagði einn
starfsbróðir hans, verkfræðingur, við
mig í fyrradag.
Mesta starfsgleði mun hann nafa
fundið í erfiðum úrlausnarefnum.
Þau urðu honum íþrótt, sem átti við
hann.
Hann var og taflmaður góður og
eins spilamaður.
Hannes Arnórsson var skarpgáfað
ur maður, en nokkuð hljedrægur. En
þegar hann setti sjer að leysa ein-
hverja þraut, þá var ekki við það
komandi að gefast upp. Þetta oý.tdi
sig þegar í skóla.
Hannes var prúðmenni í fram-
göngu, en hleypidómalaus, óálcitmn
og óframur, sanngjarn og sáttfús,
stiltur, jafnlyndur, og brá manna
síst við óvænta atburði. Hann var
skemmtilegur og ógleymanlegur fje-
lagi í sinn hóp. En það, sem ein-
kenndi hann mest, var traustleikinn,
sem skein út úr hverju orði Jiant
og athöfn, og rósemin. Hann va
ákaflega vinsæll. Övildarmann munl
hann engan hafa átt, hvað þá óvin,
Hann var sjerstæður og óvenjulejj
ur persónuleiki, sem aldrei gleymisí
þeim, sem honum kynntust.
Þegar við hekkjarsystkini lian.j
komum saman í vor, á 30 ára ..túcj
entsafmæli okkar, þlasir við okkud
skarð í hópjjin og gleðina. En það eá
sá hrollkaldi veruleiki, sem ekkerj
þýðir að fást um.
Arni Pjctursson.
Benzínsparnaður
Washington — Innanríkismála-*
ráðuneyti Bandaríkjanna hefuri
skorað á bandaríska bifreiðaeig-
endur að fara sparlega með
benzín. Telur að öðrum kosti ac3
skortur á benzíni geti orðið til-
finnanlegur í sumar.
til sölu — miðalaust
Gretitsgötu 71, II. hæð.
IIIIIIIIIIIIIIMllMHIIIIIIIIIIIIIimiflllllMimillMMMI’IHIIUt
Vanur
íl
óskar eftir að keyra bíl.
— Tilboð leggist inn á
afgr. Mbl., merkt: „Vanur |
— 260“.
auHiiiiiMMiMiiiiiiiiiitiiiiiiMiiMiimiiimmmHmmiiiiti
11 solu
íbúð, 3 herbergi og eldhús |
í kjallara, í smíðum,
Barmahlíð 37. — Upplýs- |
ingar á staðnum.
5

Afvinnn
Vantar mann vanan landbúnaðarvinnu, sem getur tekið
að sjer bústjórn að Setbergi við Hafnarfjörð. —- Sjeríbúð.
Uppl. í síma 9221.
UMMMUl