Morgunblaðið - 09.05.1948, Blaðsíða 7

Morgunblaðið - 09.05.1948, Blaðsíða 7
Sunnudagur 9. m: 1943. MORGVNBLAÐIÐ RE R B R J E F mm Liítill IdöBur ' £'máþjó5um, er oroin næsta mik frekar en frá manni, sem látið viljinn hefur tuggið síðan, og það ÞJÓÐVILJAMENN' lengu aftur * 'ú þar e7stra’ tJ1 Þess að menn, j hefir lífið í einum þeirra gas- fengið upp úr því hverja grein- n eru ekki gáfaðri, en þeir j klefa, ■er enn standa í fanga- málið um og eftir 1. mai. Það var gott. Fyrir mánaðamótín var þetta ekki orðiS annað en vælutónn og velluskapur í mál- gagni Moskvavaldsins hjer á landi. Svo þeir, sem þar halaa \ á penna vpru ekki orðnir við- i mælandi að heitið gæti. Þeir fengust ekki til þess með ! nokkru móti, að minnast á þá : fræðslu og skólagöngu, sem • sem rita Þjóðviljann, geti iengi talio íslensku alþýðufóiki trú um, að Moskvavaldið sje tilval- ian vérndari þeirra minnímátt- ar í heiminum. I Nore^i. I NOREGI er kommún:sminn að þurkast út. Þráfaldar sögu- sagnir bárust u.m það. fvrir nokkrir af heLstu fylgismönn- j nokkru, að Norðmenn mættu um Þjóðviljans hafa notið aust- 1 eiga von á, að.íá aðra eirís örð- ur í Moskvu. Hvorki til eðá frá. | seWdíngu austan úr Moskvu, Þeir hvorki neituðu því, áð Þór oddur og Figved, og Eggerí Þor bjarnarson, og hvað þeir nú lieita allir saman, hafi verið þar cyslra Við nám. Nje heldur að játa það og ,vera hreyknir yfir forfrömuninni. Ekki hafa þeir heldur fengíst til að nefna með einu orði, hvef hafi. verið eða sje, tilgangur skólagöngúnnar. Nasismi og kommúnismi. ÞEGAR um það hefir verio rætt hjer í blaðínu, og annörs staðar, að ískyggilega mikil til- lÆing sje orðin á milli nas- ismans og kommúnismans í framkvæmd, þá hafa Þjóðvilja menn þagað- eins og steinar. — Með engu móti viljað um þetta tala. Farið hjá sjer. Eða látist sem.þeir skildu ekki mælt mál, Hvað eru þeir að gera við fangabúðirnar, sem tiasistarnir notuðu í Austur-Þýskalandi? Því skyldu þær veTa í brúki enn? Þarf kommúnistisk stjórn á fangabúðum að halda? — Reynslan þarna bendir til að svo sje. Og hvað er um þrælahaldið í Rússlandi sjálfu? Áætlað hef- ur verið, að stjórnin í Moskvu hafi kringum 12 milj. manria í nauðu.ngarvinnu. Og þar réyi menn svo ört útaf, að ekki þyki taka því að refsa mönnum eða dæma þá til dauða, öðru vísi en að senda þá í hið innlenda „barbarí“. Erindreki Stalins, Vishinsky, sagði á fundi I sumar sem ieið. að sá maður, sem nefndi hina háu tölu á föngum eða þrælum í Rússlandi væri bandítt. Og mun þar hafa átt við, að talan væri ekki áreiðanleg. En af einhverri ástæðú, hliðraði hann sjer hjá því, að gefa ná- kvæmar upplvsingar um málið. — Svo Þjóðviljamönnum er kannske vorkunn, þó þeir við og við missi af sjer andlitið, þegar minst er ástandið í fvrir myndarríki þeirra,' og á þeirra andlegu .fósturjörð. Flóttinn frá kommúnistum FYRIR, mánaðamótiir muh kom- múnista '’háfa • vérið farlð að gruna, að sá dagur myndi vefa ískyggilega nálægur, að flótt- ínn frá kommúnistmn gerði ó- þyrmilega vart viS sig hier á landi, alveg eins pg í Óðrum Vestur-Evrópulöndum. — Það myndi t. d. ekki duga þeim lengi, að halda því fram, að smá þjóðirnar baltnesku lifðu við sældarkjör í náðarfaðmi Moskvavaidsins. þjóðirnar þr.jár sem eru tíndar að heita má. Leifarnar af þeim innilokað i eins-og -Finnar fengu. — Norsku þjóðinni, verð ekki um sel.; i Voru i skyndWeittar 100 milj. til eukinna lc.ndvarna. —- Svo fnilcið þótti bingi og stjófn við þurfa, til l>ess ...eð banda frá sjer hinni ..aust.rænu biessun11. sem : Þlóðvl!jphjen.n. helst vrlja líkja við alsælu. . _ . -• Menn, sem nýlega heía verM í Noregi segja að allur alroenn- ingur sfe þess aibúinn,- að grip- jð vegði +il voþná ef ráðist verði á frelsi þjóðerinnar.' Síarfsmaður • í rússneskri •sendisveit vestanhafs- hafði Ijóstrað unn því, að Norðmenn ættu: áð fá „vinarkv.eðjur áð aiistán“, næst á eftir Finnum, ásamt tiimælum um hernaðar- bahdalag. að onria land sitt fyr- ít aústrænum hersveiturh. í 5 ér lifði norska þjóðin við harðstjórn og kúgun nasista. Veit þ\rí: hvað það þýðir, Það er af reynsiudalað, þegar Norð- menn-líkja saman nasisma og kommúnisma. Þeir áttu sína Kvislinga á styrialdarárunum, og hafa gert upp þá reikninga. Nu eru kommúnistar þar í landi í svipuoum metum og Kvisling- árnir. Það er því ekki að undra bó daglega sjáist í norsku blöð- unum yfirlýsingar frá mönnum sem hafa verið kommúnistar eða ,hálfkommúnistar‘ um það, að þeir sieu horfnir frá þeirri ■tiórnmálastefnu fyrir fullt og allt. Þár í iandi munu „hálf kom- múnistar" ekki vera taldir hót- :nu be+rí, en hinir sem tekið iftifa virkan þátt í flokksstarf- seminni. Holi bending fyrir þá íslenska menn, sem undanfarin ír hafá verið með þessu marki brendir. I Oslo efndu kommúnistar til skrúðgongu 1. maí. Það varð fýluför. Sjónarvottur hefir sagt Mofgunbiaðinu frá því, að þátt- takendur hafi samtals verið ‘jórum sinnum fleiri en hljóm- a\*eitin sem fyrir gekk. Ekki á öðru von. Hvernig myndi „skrúðganga" Kvislinga hafa titið .út í Tiöfuðstað Noregs? V estrænu þióðirnar. UM ÖLL lönd. Vestur-Evrópu er,. nú yerið' að, ,-gera -upp. við kommúnista-. Ekki' svo ,að. þeir sjeu teeð valdboði ú.tilokaðir frá háttíiöku í opinheru lífi, því merm eru- sammála um, að jþað sje K'ðræðisþjóSiJm ósamboðið, að beita einræðisvopnum til þess að útrýma einræðisrriöhn- þfp og einræðishneigðum með þjóðunum. Af frjálsum vilja eiga vestrænar þjóðir að snúa baki við hinni austrænu stefnu, sem ógnar frelsi þjóða og ein- staklinga. Vestrænar bióðir.Eyrópu eru búðum Ausíur-Þvskaiands. Ávöxtur þessarar vakningar með Vestur-Evrópuþjóðum, er fundui inn mikli í Haag; þar sem 800 fulitrúar korna saman frá þeim lúófium, sem enn mega um írjálst. liöfuð ‘Strjúka í álfunni, til að undirbúa þau samtök, er tryggja eiga þróun frelsis og menningar í Evrópu. Það er sem kunnugt er Win- ston Ciiurehill. -sem- er íundar- ’up.ðandinn og forustumaðurinn í Haag. Maðurinn, sem ,h,eim- urinn á mest . að þaklca. af öll- um þeim, sem mi eru uppi, sagði forseti samkomunnar, þégar fvrsti fundurinn var sett- úr. Én SÍðan fiutti Churchill hína íriikl.u ræóu siria. Myndin á Lækjartorgi. F.NDA ÞÓTT Þjóðviijamenn háfi verið', aðþrengdir mjög síð- ina af anriafi. Hefur sem sagt fengið málið að nýju, á liinn skerntílegasta hátt. iMeginatriði greinanna. hefur verið þetta. Þama sjáið þið hinn volduga kömmúnistaflokk ís- lands, eða fiokksdeildina, sem hjer; er.. .Þ\ú„ ekki. má gleyma? að floklturinn hjer er þó ekki annað en svoiítið brot. af hin- um aiþjóðlega flokki, ekki nema svo sem eins og kræiciber í stóru íláti, -sem verður, erfitt..að fmpa,-. þegar alt kæmi saman, En sje hin marglofaða: Þjóðvilj axnynd- ahuguð, kemur í Tjós hve fé- ránlega lítið ber á ,feföfugöngu‘ monnunum. Þarna sjáið þið! HIÐ NÝJÁ líf, sem færst hef- jur í Þjóðviljann um stund, er af því sprottið, að ritarar hans haldá, að þeir geti talið ein- hverjum trú um, að allir þeif sem voru á . Lækjartorgi þgssa stund sjeu fvígismetín og á- ustu vikur, og allt sem. gerist! hangendur kommúnistaflokks- löndum sinum eins og fjenaður l farnar að skilja, áð sundraðar í fj.árheldri rjett. En-þeir, sémjfá þæf ekki arinah ffið, en frið höfðu styrk til þess að halda! tortímingarinnar. eins og litlu uppi menning Iandanna, horfn- ir. Tæknin. í því, að' ótrýma þjóðifnar við áustanvfert Eystra salt, sem ekkert heyrist frá, 1 heiminum, þendi ótvírætt til þess að bessv fjarsfýrði fiokkur eigi ekki framtíð með frjáls- hugá lýðræðisþjóðum, þá fengu ritstjórar hirinai- ísl. Pravdu spert af munnræpu eftir l.-maí. Og alt var það úí efjmynd, sera Sigurður nokkur Guðmundsson hafði tekið á. Læiartorgi, um það leyti sem þar hófst fund- ur. er haldinn v-ar í nafni verka lýðsfjelaganna. Kröfuganga fjelaganna var nýkomin þangað. En hún var þunnskipuð að þessu sinni, sem eðlilegt var. Enda hefir Þjóð- viljinn ekki þorað að mótmæla þeirri staðrevnd. Hinir komm- únistisku stjófnendur Alþýðu- sambands Islands höfðu gért sig seka um það ódæði, að heimta a'ð hin íslensku verkalýðsfjelög skipuðu sjer í einingu undir merki hinnar austrænu kúgun- ar, sem með ílestum lýðræðis- þjóðum á nú álíka vinsældum að fagna, eins og nasisminn sál- ugi. Því kommúnisminn er nú orðinn viðuakend afturganga þeirrar kúgunárstefnu, sem frjálshuga þjóðir útheltu blóði sínu til að stöðva, í heimsstyrj- öldinni síðustu. Göngnumenn og áhorfendur. NOKKUÐ af eindregnum and- stæðingum kommúnistanna tóku þó þátt í göngunni að þessu sinni, af því, að til hennar var síofnað í nafni fielaga þeirra. Enda hafði fengist sú leiðrjett- ing, að dregið h.affii verið ver.u- le,Ta úr hinum kommúnisiska áróðri. sem þar átti uppruna- lega að vera. Að sjálfsögðu voru þarna allir kommúöistar. bæj- arins. En hópurinn allur, ásamt börnum. sem fyhrdu fyrir for- vítnissakir, var ekki: nerna tvö þúsiind msrins. Vegna þessarar aumu þátttöku gátu kommúnistsr, sem áttu að h.afa. umsjón með göngurini, Qg fylgdu henni í öskurbíl, ekki setið á sjer, og deagdu hrakyrð- um vfir mannfjölda, sem stóð og horfði á gönguna, með hót- unum, til að fé menn að' slást i förina. Þegar svo. þessi reitinfrur af fólki sem í hópgöngunni var, kom á Lækjartorg, til að hlýða þar á ræður, sem fíuttar voru af tröppum Útvegsbankans, var mannfjöldi þar fyrir. Og þá var tekin mynd. Ög sú mynd hefur verið það hálmstrá sem Þjóð- ins. Að vísu tala þeir um þetta undir því yfirskyni, að komm- únistar sem eru í stjóm Al- þýðusambandsins, yinni að því þennan dag að haida uppi „,éin- irigu“ verkafólksins. En þéirri „einirigu" á að fylgja sá bögg- ull, að mehn eiga um leið að játast undir yfirráð kommún- istanna. Þann skrípaleik hafa þeir reynt að leika um öll lönd. Hollandi hafa verkalýðsfjelögin Idofnað í tvær fylkingar og ráða kommúnistar annarri þeirra. — Hvert fjelagið af öðru segir nú skilið við samband það, sem kommúnistarnir stjórna. Er. þau samtök heita ,,samfylkingin“. Samfylking, og Sameiningar- flokkur eru nöfnin, sem komm- únistum út um öll lönd er sagt áð hafa á sjér, í blekkingar- skyni. Alt eftir sama „recepti", eins og sæmir mönnum, sem út- gengnir eru úr sömu skólunum. eínu friðarins“ að íylgja þeim íil- grafar; sem ■ vjýjir 'rttÞ sjálístæð menning smáþjóða fáét. lilverarjett í heiminúm. Graf- arfriðurinn er að vísu sá alfuW- komnasti, sem hægt er að hugsa sjer, þó hann'eigr-h'tið'skylt'vttí frelsi og írarnþróun mannkyns- ins. -E»- eitt. <er ■>að •■- Bokkr»- ieyti rjett í Þjóðviijagrein þessari. Að.þurfa mun vissa tegund hug- rekkisy til- þess-að- haJdíi Öfugmælum kornmúiiisrijans, þó •þap-. koBj.LeEgm • h«gkwes«ísrt.i-|- greina, þar sem hver kennisetn- ing í hinu öíuga siðalðgmáli or fengin tilsniðin austan frá ein- ræðisstólnum j Moskvu. Það skemtilegasta við - -íhvisj* Þjóðviljagrein er. að allur belg- ingurim ,er -.kemi nn. -út. €tf - ■þim# umræddn rnynd af Lækjartorgi, Enginn getur neitað myndirmi, segja Þjéðviijarnenn. Hún er þar, En gléyma svo því, að sö.nn- unargildi ■ hennaar -ér-áííkar og þegar maður einn fyrir nofckr ura—áruDs... sendi— Landsbókasafninu til útíamfca* með þeirrí uppiýsingurn, að þetfc* væri sumarbústáður föður s.i.ns» Myritíin var þar, og alveg rjett. Og Landsbókasafnið steiadur enn, og á vonandi eftir að. starMi* lengi. En fólkið, sem - stóð -4 Lækjartorgi, til þess f ð -sjá framan í kommúnista 1. ma1, verður álíka snemma áhang- endur þeirrar „einingarstefnu“, sem miðar að því að fjötra ís- lenskan vérkalýð undir««»'givai4 - I hins austræna kornrrúnisrna, eins og Landsbókasafnið Verður að sumarbústað fyrir uppáfínn- ingasama gárunga. Skilja ekki sjeT> stöðu sína. MENN sem lagst hafa í and- lega fjötra, og það af. íúsun* vilja, eiga, eins og eðliiegt er, erfitt með að skilja annað fólk. Og þar á meðal frjálshuga ís- lendinga. Kommúnistar sk-ilja ekki enn hvaða sjerstöðu jteir hafa valið sjer í þjóðlífinu. Þeir skynja ekki, að þeir eru orðnir að viðundri í augum allra rnanw;* með heilbrigða skynsemi. Þeir vita ekki af því, að menn telja það ekki eftir sjer, -að ganga - spottakom, til þess að sjá svona fólk, sem afneitað hefur írjálsvi hugsun, og játast undir erlenda andlega kúgun og kalla” :þ*að| háleitt hlutverk. að ger;. inga að austrænum þrælum.. Og það eitir að augu allra Vestur- Evrópuþjóða eru orðin opin iyr- ii* því, að stefnan, sem koram- únistar hafa tekið sjer, raiðar að því, að þurka út 5 alda franv- farir á Vesíurlöndum, og keyra þjóðirnár :til baka aftur í Mið- aldir, bæði með tilliti til me.rm- ingar, mannrjettinda og lífs- Landsbókasafnið á mynd. FORYSTUGREÍN Þjóðviljans á fimtudag er mefi uppskrúfað- asta þvætting, sem þar: hefur lengi sjest. Þar talar ritstjórinn lun „andiegt frelsi" kommún- ista. Sjer er hvert freisið. sem þeir njóta, mennirnir, sem hafa aðhyllst þá glórulausu kúgun á skoðunum, sem ríkir í löndum kommúnismans, þar sem eng- inn má hafa aðra skoðun,. en stjórnarvöldin fyrirskipa. Skvldi maður ætla áð fvrr sæist „kött- urinn svngja á bók“ en komm- únistar yrðu svo viti sínu fjær að státa af anölegu frelsi sínu. Um „andlegan þroska“ er líka kjara. talað í greininni, sem einkenni t Islenskir. -kommúnistar apt* fylgismenn kommúnistanna! — j orðnir að því viðundri í þjóð- Það ætti eftir því að heita „and- i lífinu, að ekkert er eðlilegra, et*. legur þroski“ íslendinga að snúa ‘ mönnum leiki forvitni á -að sjá öllu við eins jpg liGmmúnistaí-. .þá, sem fyrirbrigði, er 'hlýtur gera. Iúalla undirgefni og þjónk- ■ að eiga sjer skaromarv: unina við erlent vald, frelsisþrá aldur. Rjett eins og memv og. þjóðarrækni e:ns og þeir | myndu leggja stóra lykkju \ gera, kalla einræði lýðræði, kalla | leið sj'na, til þess að fá að sjá* áþján verkalýðsins, alsæld, sult! nokkra geirfugla, sern frjetst inn allsnægtir, og kalla það fram ^ hefði til að enn væru uppi. Hætt þróun og eftirsóknarvért hnoss, j við að þar yrði fljótlega íleirv fyrir aiþýðu manna, þegar leitt um manninn en geirfuglinn. er asítiskt afturhalö yfir Ev- rópu þjóðir. „Siðferðisþrc-k" kaliar Þjóð- viljinn það líka, áð fvlgja þeim, sem lyft haxa merki hinnar nas- istisku kúgunar, og halda því áfram, sem nasistarnir hurfu frá, að tortíma þjóðum, sem hafa ekki afl til að spyrna gegn Þannig Ijetu kommúnistán gabbast í þetta sinn. ÍJr því>. þeir hafa haldið, að allir seiri af forvitni komu ti! að sjá framari í þá 1. jnaí, væFU orðíi- ir fylgismerm þeirra, og þacÞ um sama leyti, sem allar þjóðir Norðuiálfu, sem skyldar eru ís- Fraroh. á bls. 8

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.