Morgunblaðið - 17.05.1949, Blaðsíða 5

Morgunblaðið - 17.05.1949, Blaðsíða 5
Þriðjudagur 17. maí 1949. MORGUNBLAÐIÐ 11111111111111111111111111(11 IMIMIItttilM iHI* UIIIIIMII llilMMIIIIIIIIIIIII í FRÁSÖGUR FÆRAIMDI Eru Éslendingar Ijelegir ferðamenn? Þeir eru vondu vanir, segja flestir KUNNA ÍSLENDINGAR að ferð- ast? Jeg hef lagt þessa spurn- ingu fyrir ýmsa undanfarna daga, og árangurinn er nú orð- ínn sá, að jeg er að heita má engu nær. Menn hafa, eins og raunar við var að búast, mjög skiptar skoð anir um, hvort íslendingar kunni að ferðast. Jeg byrjaði að leita álits manna um þetta, eftir að jeg sá alveg stórfurðulegan ferðalang stíga út úr flugvjel frá Vest- mannaeyjum. Hann var klæddur eins og Norðurpólsfari. Hann var í hnje háum, þykkum leðurstíg'vjelum, peysu og skíðaúlpu með áfastri hettu. Það tekur um hálftíma að fljúga frá Vestmannaeyjum; og veðrið var prýðisgott, þegar jeg sá þennan náunga, og það er nú almennt viðurkennt, að í fáum farartækjum verði ferðamaður- inn fyrir minna hniaski en ein- mitt flugvjelunum. Þó var þessi ferðamaður klæddur eins og hann ætlaði gangandi til Norð- urpólsins, með viðkomu í Síber- íu á bakaleiðinni. JEG BYRJAÐI að velta því fyrir mjer, hvernig þessi sami maður mundi búa sig í ferð með stræt- Isvagni til Hafnarfjarðar. Það hlýtur að vera sjón að sjá hann þá. Strætisvagnsferð til Hafn- arfjarðar er síst auðveldari en flugferð til eða frá Vestmanna- eyjum, en í báðum þessum ferðalögum reynir vitaskuld mjög lítið á líkamsþrek ferða- mannsins. Þó er ekki nema rök- rjett að ætla, að ulpumaðurinn jnundi klæða sig jafnvel betur til Hafnarfjarðarferðar með strætisvagni en flugíerðar frá Vestmannaeyjum; það er að segja, ef honum finnst nauðsyn- legt að klæða sig í peysu og skíðatreyju til flugferðarinnar hlýtur hann að álíta tvær peys- ur og tvær treyjur bráð- nauðynlegar til strætisvagns- ferðalagsins. — Báðar ferð- írnar eru álíka auðveldar og að drekka kaffi á Borginni, en ef gera ætti upp á milli þeirra, mundu flestir að líkindum taka undir það, að flugferðin. væri drlítið þægilegri. Úlpumaðurinn hefur því mis- reiknað sig heríilega; hann hefði átt að vita það fyrir löngu að skíðaklæðnaður er engu nauð synlegri til flugferðar en sti'æt- isvagnsferðar. EN HVAÐ UM ÞAÐ, það var hann, sem vakti hjá mjer spurn inguna um, hvort íslendingar kynnu að ferðast. Hjer fer á eftir aðalefni svaranna, sem jeg hef fengið: — Þeir hljóta að vera dug- legir ferðamenn (svaraði einn) að minnsta kosti gera þeir sama og engar kröfur til einföldustu þæginda í farartækjum sínum Þar eru smærri strrndferðaskip in okkar nærtæk dæmi. Þau eru oftast yfirfull; farþegunum er holað niður á hinum ótrúleg- ustu stöðum. Þeir liggja á borð- um og bekkjum... og' stundum undir borðum og bekkjum. Þeir eru venjulegast tífalt fleiri en legurúmin. Margir eru sjóveik- ir, óhreinir og svefnvana. En þeir eru því nær allir í besta skapi. Þeir eru komnir um borð og þeir eru sigldir af stað og áfangastaðurinn er einhvers staðar framundan. Það skiptir mestu máli í þeirra augum- Þeir láta óþægindin — og stund um vanlíðanina — ekkert á sig fá, henda jafnvel gaman að vitleysunni, því þeir eru ekki öðru vanir. — Þess vegna hljóta íslend- ingar að vera góðir ferðamenn. Það getur ekkert drepið þá. — MJER FINNST ÞEIR heldur ljelegir ferðamenn, sagði ann- ar, að minnsta kosti þeir, senr fara til útlanda. Útlendingarnir eiga áreiðanlega auðvelt með að leika á þá. Jeg þekki einn auð- trúa, sem kom í fyrsta skipti til New York. Þeir bókstaflega rök uðu af honum peningana. — Hann þurfti að fá klipp- ingu. Auðvitað fór hann inn á rakarastofuna i einu dýrasta hótelinu í borginni. Hann var sæmilegur í ensku og gat svarað fyrir sig, þegar því var að skipta, en hneigingarnar og dekrið bar hann alveg ofurliði. Þeir klipptu hann og rökuðu hann, þvoðu á honum hárið og burstuðu það með rafmagns- burstum. Þeir smurðu framan í hann öllum þeim olíum, sem þeir gátu grafið upp, lauguðu andlit hans, kreistu það og krömdu. Að endingu burstuðu þeir skóna hans og hreinsuðu neglurnar á honum, og svo brostu þeir sínu blíðasta brosi og rjettu fram lófana. Harrn borgaði yfir sex dollara fyrir ,,klippinguna“, og þrællinn, sem færði hann í frakkann,|t fjekk 50 centa þóknun fyrirS höndum ber. Þeir svamla þetta áfram, masandi, syngjandi og hlæjandi. Erlendis hef jeg vit- að til þess, að þeir hafi villst. Þeir hafa tekið ranga járnbraut arlest eða jafnvel ranga flug- vjel. En þeir hafa látið sjer þetta í Ijettu rúmi liggja; litið á villuna sem sjálfsagðan hluta af æfintýrinu. $ Þessi stúlka hefur rjett fyx'ir sjer. Það er lítill vafi á því, að íslendingar eru skemmtilegir ferðafjelagar. Ástæðan er að öll um líkindum sú, að þeir eiga litlum þægindum að venjast á ferðum sinum heimafyrir, og hafa því með tímanum orðið úr- ræðagóðir og bjartsýnir ferða- menn, sem sjaldan gefa sjer tíma til að hafa áhyggjur af því, sem í þeirra augum eru smá- munir. erfiðið. — Það er altof auðvelt að raka íslendinga, þegar þeir koma út fyrir landssteinana. Þeir þola ekki blíðu brosin og beygingarnar. — OKKUR VANTAR „ferða- menningu,“ sagði annar, sem jeg talaði við. Það er eftirtektarvert hvað við göngum illa um veit- ingahús og gististaði í Reykja- vík og úti á landi. Auðvitað er meirihluti ferðamannanna kurt- eis og hxæinlegur; en svo slæð- ast hinir með, sem virðast láta það verða sitt fyrsta verk, þeg- ar bílarnir stöðvast við greiða- sölustað, að fara inn á salernin og skrifa klúryrði á veggina. — Stundum eru veitinga- mennirnir líka hirðulausir. En þeim er nokkur voi'kunn. Eftir handklæðunum að dæma, gleyma ýmsir ferðalangar vatn- inu, þegar þeir taka til við að ,,þvo“ sjer eftir bílferðina. Þeir ganga beint að handklæðunum, rjett eins og það sje fyrsta skylda ferðamannsins að skilja eftir fingraför sín sem víðast á leið sinni. STULKA KJER I REYKJAVIK, sem víða hefur farið og margt sjeð, segir, að fáir sjeu skcmmti legri- terðafjelagar en Islend- ingar. — Þeir eru alltaf jafn ljett- lyndir, segir hún, hvað sem að Kvenfðfnsfo til sölu. Tvær b'iússur og. tveir stuttir kjolar, eijin ballkjóll og ein Ijós kapa. Uppl. á Háteigsveg 17, — vestur-dyr, uppi. HadresstkK' j Nokkur stykki a: góðrfnv f „Madiæssum" til sölu. — I Einar Guðmuiuhson Heildverslun Austurstræti 20. - 4823. inu x ( 3 til sölu og sýnis. Sörla- skjól 24. Sími 80 978. 12—14 ára lelpa óskató í til ljettra húsverka og. -i'J" j gæta barns. Kristin Þorb j arnar«iottl*i | Tjarnargötu 43. — Sími- 3 80 222. I ÞO ER ÞAÐ NOKKUÐ vafamál, að útlendingar kunni að meta þessa eiginleika. Jeg hef jafn- vel rekist á íslendinga,- sem ekki hafa litið bjartsýni ferða- mannsins rjettum. augum, sbr, rútubílstjórann, sem jeg fyrir nokkrum árum sá sparka þrem ur æskumönnum ofan af þak- inu á bílnum sínum. Þeir voru búnir að búa sjer þar hreiður innan um töskur og annað dót, og þannig ætluðu þeir að kom- ast frá Stokkseyri til Reykja- víkur. Ef þeir hefðu fengið að ráða, hefði þeim vafalaust tekist þetta — og skemmt sjer kon- unglega í þokkabót. En það er önnur saga. Hitt er ar.nað mál, að það er stund- um aísakanlegt að þeir útlensku skuli eiga erfitt með að skilja hið ,,barnalega“ ljettlyndi sumra íslenskra ferðamanna. — Hjer fer á eftir saga um þetta, sem jeg heyrði í New York. Hún þarf ekki skýringa við, nema hyað vekja má athygli á því, að íslendingurinn, sem ljek aðalhlutverk atburðanna, á enn þá erfitt með að skilja gremju leigubílstjórans, sem fór með hlutverk fórnarlambsins. ÞESSI ÍSLENDINGUR var búinn að skemmta sjer vel og vand- lega kvöld eitt í New York, þegar hann þóttist vera búinn að-fá nægju sína og fannst tími til þess kominn að fara að hvíla sig. Hann náði sjer í leigubíl, sagði bílstjóranum heimilisfang sitt og. hallaði sjer svo aftur á bak í sæti sínu. Þeir óku upp Broadway. Þegar ekið hafði verið skamma stund, tók landinn að ókyrrast í sæti sínu. Skemmti- staðirnir voru allt í kringum hann, og hann fór að langa í eitthvað að borða ogisvo einn eða tvo sjússa svona fýrir hátt- inn. Að lokum bar þessi löngun hann ofurliði. Hann kallaði til bílstjórans og sagði: Heyrðu kunningi, mig langar að fá mjer eitthvað að borða og drekka. Þú vildir nú ekki gera mjer þann neiðar að borða með m'jer og drekka — jeg býð, sjáðu til — og svo geturðu ekið mjer heim á .eftir. Framhald á bls. 12. Chevrolet Pdlthíl i í ®erbeip ™ Frít.t herberui getur til sölu, mode) ’30, selst ódýrt- Upplýsingar skála við Hálogaland frá kl. 6 —8 e. h. í dag og. a rnorg- un. — Lán óslastí 15—20 þús. kr. ]án ósk- ast. Góð trygging. Hajr vextir. Tilboð sendist Mbl., fyrir laugardag — merkt: ..Lán—500“. Nokkur Herbergz til leigu á Nýja stúdenta- garðinum frá 2. yúm til 30. sept. í sumar. Uppl i síma 6482. Frítt herbergi getur stúlka fengið gegn pvi-íuú hjálpa til við nÚK/erty- eftir samkomulagi. Tfpp-- lýsingar Skaftahliu. 6, efri. hæð. f j Vil borga> 1000,00 kr. fyrii gear . kassa ,clomplet“ % JPorcfc ‘31, fólksbíl. Tilboö xnerkt' „Ford ’31—495“, endist Mbl., fyrir miðvikudags-, kvöld. Hiöstöövarfeeil 4.V2 ferm. að stærS, ásamt' | olíukyndingu til söitt, — \ Selzt saman eða sitt' t i hvoru lagi. Skóverslun B- Stcf»nssonar i Sími 3628. Laugavegi 22, 3 Þvottaviel 11 Gólltepph t'VUltaV|17l e 3 ónotað handhnytt holt Til sölu er ny, ensk þvottavjel. Teg.. Scales- Tilboð óskast sent biað- inu merkt: ..Scaleas- 448“; Stúlka í fastri atvinnu, óskar eftir. 1—3ja ber- bergja íbúð Tilboð sendist Mbk, íyrir 20. þ. m., Merivt „Mat- reiðslukona—497". IIIIIIIIM IMIlÍlÍÍMlÍllll IUIIMIMIIMIMIIMIIIIIIIIIMIIII Ónotað handhnytt holl. gólfteppi ásamt tveinuir tilheyrandi mottum, henf- ugt í svefnherbergi eðrt- ,.hall“ til sölu. Til i'ynis ;V Stýrimannastíg 3, fy rstia | hæð, frá kl. 8—10 i is völct j lll•IIMMMIMMIIIIII•ll | SkömlunarmiÖatóiöl | I Dragtir, svartar r<g miv-j | litar. Kápur og kjólar iúr^ | vali. — 1 „NotaS og Ny:ít Lækjargata 6A. f ! .......I IIMIIIMMIIIIMIIIIIIIMMIIIIIII! Ný skotinn Svartfu j Gott Píarió til sölu. Upp’l. I á Frakkastíg 16, uppi. II! - Góður landbúnaðarjeppi óskast, einnig kemur til greina góður 5 manna bíll, ’40 model, eða yngra. Tilboð, er greihi tegund, verð og ástand sendist afgr. blaðsins, rr'.rkt: „Bíll — Jeppí — 476“. Hofteigur h.i. Laugaveg 20A. Húsnæ ðk | óskost Ein til tvær stofur og eki | hús, eða aðgangur að t>ld- | húsi' óskast. Til máia get~ I ur komið einhver f.. i iy- I framgreiðsla, enníremtir j afnot af síma og heinx- 3 ilisvjelum. Upplýsmgar 'i I síma 81047 í dag. % 111 ■ 1111111111111

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.