Morgunblaðið - 18.05.1949, Blaðsíða 1

36. árgangur.
111. tbl. — Miðvikudagur 18. maí 1949.
Prentsmiðja Morgunblaðsins
TEKIST HEFIR EIMIM AÐ BÆGJA
ATVIIMIMULEYSIIMU FRÁ ÞJÖÐIIMIMI
,,Er það hækkunartillaga?"
Þannig spurði háttv. landskj.
■þm. -Brynjólfur Bjarnason fyrir
tveimur árum við afgreiðslu
fjárlaga. Ilann hafði vikið sjer
írá en vildi nú greiða atkvseði
■á riý, og þessvegna fá að vita
;hvers eðlis tilll., sem til atkv.
.var væri. Hann spurði ekki um,
hvort tiliagan væri þörf eða
óþörf, hvort hún væri til stvrkt-
ar góðu máli eða illu.
Hið eina, sem Brynjólfur
Bjarnason taldi hafa þýðingu
og rjeði atkvæði hans, var.
hvort um væri að ræða hækk-
un útgjalda eða ekki. Þegar
hann heyrði, að um hækkunar-
tillögu væri að ræða, greiddi
hann henni hiklaust atkvæði
sitt.
Þetta atvik hefur orðið minn-
isstætt flestum eða öllum, sem
viðstaddir voru. En þess mun
einnig verða getið í sögu þjóð-
arinnar, jwí að fáir atburðir
sýna í einu vetfangi ljósar meg-
instefnu kommúnista í fjármól-
um.
Allstaðar hafa þeir verið
með hækkunum útgjalda,
hvergi með lækkunum, a.m.k.
hvergi þar sem þýðingu hafði.
Vilja minnka
löggæsluna .
En engin regla er án und-
antekninga. Við afgreiðslu fjár-
laga að þessu sinni greiddu
kommúnistar atkvæði með ein-
staka lækkunartillögum. Eftir-
tektarverðast um þá afstöðu
þeirra var, að þeir vildu lækka
útgjöld til löggæslu, rannsókn-
ar sakamála og hætta útgáfu
Hæstarjettardóma. Þarf ekki
skýringar við af hverju komm-
únistar taka þessa þætti út úr
og viija umfram allt koma í
veg fyrir, að hafðar sjeu hend-
ur í hári sakamanna og frásagn-
ir af athæfi þeirra birtar í
Hæstarjettardómum.
Fjandskapur þeirra við rjett-
arrannsóknina út af ofbeldis-
verkunum 30. mars s. 1. er af
sama toga spunnin.
Þeir óttast, að þar muni sitt
hvað sannast, sem þeir vilja
hafa dulið. Sá ótti þeirra er
skiljanlegur, því að þó að þar
muni ekki sannast öll launráð
þeirra og vina þeirra til undir-
búnings árásinni á Alþingi,
mun hlutur þeirra verða ærið
slæmur fyrir því. Vitanlega
reyna kommúnistar að hræða
menn frá að segja satt um það,
er þeir sáu til tiltekta komm-
úni^ta þennan dag og reyna eft-
ir föngum að skjóta undan sönn
unargögnum.
Þessvegna vona þeir einnig,
að kvikmyndirnar, sem teknar
voru þennan dag, verði ekki
sýndar og reyna að telja kjark
Þrátt fyrir ofsafengnar árásir
á fjárhagsafkomn þjóðarinnar
íslendmpr fordæma einræði, skoðana-
í lið sitt með því að skrökva
því upp, að banna eigi sýn-
ingu mynda þessara. Sú skrök-
saga verður hinum seku mönn-
um skammgóður vermir. Mynd-
irnar munu verða sýndar, og
umfrám allt verður að sýna
þær óstyttar, því að þótt þær
að sjálfsögðu nái ekki nema
litlu af þeim ljótu afbrotum,
sem kommúnistar og vinir
þeirra frömdu 30. mars, þá
sjest þar þó margt, sem komm-
únistar kvíða, að komi fyrir
augu almennings.
Snýr við myndum og
sannleikanum
Kommúnistar kvíða sannleik
anum. Þeir vita, að hann muni
eyða slíkum söguburði og háttv.
þm. Ásm. Sigurðsson, maður-
inn, sem sneri við mynd Jóns
Sigurðssonar, viðhafði hjer áð-
an. Öfugmæli hans um atburð-
ina 30. mars eru sýnishorn af
sagnfræði kommúnista. Sumu
því Ijótasta úr Þjóðviljanum
slepti hann þó. —
T. d. hinni lubbal. árás á
nafngreindan íslending, sem
starfaði með Þjóðverjum í Nor-
egi fyrri hluta stríðsáranna, og
hlaut fyrir það þunga refsingu
í Noi'egi að ófriðnum loknum
og var þó sleppt þaðan úr
haldi. Þjóðviljinn hefur dag eft-
ir dag fullyrt, að þessi maður
hafi verið í liði lögreglunnar
eða a. m. k. lýðræðisflokkanna
30. mars. Sannleikurinn er sá,
að þessi maður kom þar hvergi
nærri og er sannast sagt furðu
níðinglegt að rífa stöðugt upp
á ný sár hans. Allra síst situr
það þó á kommúnistum að
brígsla manni þessum, bvi að
afstaða hans í upphafi stríðs-
ins var einmitt hin sama oe
Molotovs, sem óskaði sendi-
herra Þjóðverja til hamingju
þegar hann sagði honum frá
innrás Þjóðverja í Noreg.
Þeir vilja sem mest
„ríkisbákn*
Allir þykjast vera á móti út-
gjaldahæð fjárlaganna, meðan
ekki er vikið að því í einstökum
atriðum, hvað eigi að spara.
Mikið er talað um aukning
ríkisbáknsins í því sambandi.
Síst skyldi jeg verða til þess
að verja vöxt þess. •
Sjálfstæðisflokkurinn er eini
flokkurinn, sem er í beinni and
stöðu við ofmikil ríkisafskipti
af atvinnuvegum landsmanna
og framkvæmdum. En flokkur-
kúgun og miaidamyrkur kommúnismans.
Ræða Ejarna BenedikSssonar, uianríkisráðherra,
við framhaid 3. umræðu fjáriaganna.
Bjarni Benediktsson, utanríkisráðherra.
inn hefur því miður ekki meiri
hluta atkvæða með kjósendum
landsins og ræður þessvegna
ekki einn stefnunni, heldur
verður hann að semja við
aðra flokka, gjörólíka að skoð-
unum, um framgang allra mála
og hverri meginstefnu skuli
íyigt-
Allir þessir flokkar, andstöðu
flokkar Sjálfstæðismanna, vilja
meiri og minni ríkisafskipti.
Kommúnistaflokkurinn þó
mest. A engum flokki situr þv;
síður en honum að ásaka aðra
um útþenslu ríkisstarfsem-
innar, ríkisafskipti, skrifstofu-
bákn og skriffinnsku.
Sannleikurinn er sá, að þó að
ýmsum þyki að vonum of mik-
ið um þvílíka iðju hjer á landi
nú, þá er hún ekki nema svip-
ur hjá sjón miðað við ástand-
ið í þeim löndum, þar sem
socialismi, hvað þá kommún-
ismi, hefur fengið öll ráð. Þeg-
ar kommúnistar þessvegna lýsa
andstöðu sinni við þvílíka
stjórnarhætti, tala þeir þvert
um hug sjer sem endranær. Þar
ráðast þeir einmitt á þau stjórn
ax-einkenni, sem öllu öðru frem
ur eru ráðandi í því þjóðf jelags-
formi, sem þeir vilja koma á.
En þó að rjett sje, að hjer
á landi sje nú oi mikið um
skriffinnsku, og úr öllu því
fargani verði seint bætt til hlýt
ar nema Sjáiístæðisflokkurinr.
einn fái hi'einan meiri hluta við
kosningar, þá verður þó að
segja söguna eins og' hún er.
Og hún er sú: að hækkun út-
gjalda ríkissjóðs stafar ekki
fyrst og' fremst af þessum sök-
um. Það eru aðrar ástæður en
fjölgun starfsmanna ríkisbákna
ins, sem mestu ráða um þetta.
Starfræksla ríkisins
gleypti ekki fjeð
Eftir 2. umr. fjárl. voru heild
arútgjöld fjárlaga í’úmlega 293
milj. kr. í hverju var megin-
hluti útgjaldanna fólginn?
Var það hin eiginlega starfs-
ræksia í’íkisins, embættis-
mannafjöldinrt, sem gleypti
allt þetta fje?
Nei, það voru örfáir liðir,
þessu í rauninni ó\dðkomandi,
sem tóku mest af fjenu. Til
verklegra framkvæmda, sa.m-
göngumála, kennslumála, land-
búnaðarmála, raforkumála, al-
mannatrygginga, dýrtíðarmála
og skuldaniðurgreiðslu var var-
;ð h. u. b. 225 milj. kr.
Þegar við lítum á einstakar
fjárhæðir fjárlaganna, sjáum
við að samgöngumál, en þar
eru taldar flestar verklegar
framkvæmdir, voru þar með
h. u. b. 37x/2 milj. kr., sem
hækkuðu um miljónir við 3.
umr. Við þetta má bæta 5 milj.
til raforkumála og a. m. k. 800
þús. til notendasíma hjá Lands-
símanum, sem ekki er talið til
eignaaukninga. Þá eru í 20. gr.
taldar auk skuldaniðurgreiðslu
10 milj. til ýmiskonar eigna-
aukninga, nær allt verklegar
framkvæmdir.
Hvað vilja þeir lækka
Vilja kommúnistar lækka
verklegar framkvæmdir frá því,
sem nú er? Þvert á móti. Þeir
vilja auka þær og ásaka núver-
andi meirihluta Alþingis og nú-
verandi ríkisstjórn um allt of
mikið aðgerðarleysi í þessura
efnum.
Þá eru h. u. b. 20 milj. ki'.
ætlaðar til ýmiskonar landbún-
aðarframkvæmda, mæðiveiki-
varna, fjárskipta og apnars
slíks. Ekki hefi jeg orðið þess
var, að kommúnistar hafi flutt
neinar tillögur til lækkunar
þessum liðum, heldur hafa þeir
viljað hækka þá svo hundruð-
um þúsunda skifti.
Til skólamála eru ætlaðar h.
u. b. 28 milj. og 300 þús. Mjög
verulegur liður í þessari geypi-
fjárhæð er kostnaður af fræðslu
lögunum nýju.
Jeg skal ekki ræða um það,
hvort þessi löggjöf, með hinu
langa skólanámi fyrir alla ungl
inga, hvernig sem námshæfi-
leikum og löngun þeirra er var-
ið, horíi til góðs eða ills. Hxtt
þori jeg að fullyrða, að komm-
'N únistaflokkui'inn, og þó einkum
fyrrv. menntamálaráðherra
Brynjólfur Bjarnason, mundi
telja mjög á hlut sinn gengið,
ef neitað væri, að hann hefði
Frh. á bls. 2.