Morgunblaðið - 25.03.1950, Page 10

10
MOROli b BLÁÐIÐ
Laugardagur 25. mars 1950.
Dlllfllilllll
Framhafdssagan 70
.wnannirTnnuiiiuin!
BASTIONS-
Eftir Margaret Ferguson
;V!?inni3it Dinuniitnuinii

Hún þagraði og hann sá að
hún skalf í'rá hvirfli til ilja.
Hann sat á rúmbríkinni og
lagði höndiha á öxl hennar.
,,Svo að þú .... hvað? Christ
ine. Segðu mjer það. Eitthvað
um Sheridu og svefnpillurnar?
Var það Leah, sem átti hug-
myndina?“.
„Hún víldi gefa henni eina
töflu svo að hún gæti sofið, en
ekki .... ekki neitt annað,
pabbi. Hún hafði ekki hugmynd
það“.
„Nei. En hvað skeði?“.
Allt í einu var eins og allan
mátt drægi úr Christine og
þrjóskan hvarf úr svip hennar
og rödd heanar varð að lágu
hvískri.
„Jeg býst við að þig .... aíS
ykkur öll hafi grunað það strax.
Jeg setti fimm svefnpillur í
mjólkurglasið, sem jeg gaf
Sheridu og hún drakk alla
mjólkina m ð sjöttu pillunni“.
- „Þú ætlað r að myrða hana“,
ságði Mallory hægt ög bláar
æðar spruttu fram á gagnaug-
um hans. En hvers vegna?
Hvað hefur Sherida gert þjer,
Christine?“. ,,
„Hún hefur ekki gert mjer
neitt. En Leah .... hún hefur
gert henni hræðilega illt. Síðan
“'Sherida kom, hafið þið
.... Leah veit að þú .... hún
gat ekki þolað það og jeg held-
ur ekki. Ó, guð minn góður, jeg
vildi að jeg yæri dauð“.
Hún fleyg5i sjer ofan í rúm-
ið og dró ábreiðuna fyrir and-
lit sjer og rúmfð hristist af
þungum ekka hennar.
Mallory sat hreyfingarlaus
dálitla stund, þangað til hann
hafði náð stjórn á sjer. En reiði
hans var ekki til Christine, sem
lá grátandi undir sSengurfötun-
um. Reiðin var gagnvart Leah,
sem hafði unnið markvisst að
því vikum saman að ná tökum
á viðkvæmu tilfinningalífi þessa
barns. Hún hafði' ekki verið
annað en h;,rpa í höndum Le-
ah, sem hún ljek á það lag, sem
henni þóknaðist í það og það
skiptið. Hann rjetti fram hend-
j,jia og str-uk um kollinn á
Qiristine, sem sá á undan á-
breiðunni.
„Christine, hlustaðu nú á mig.
Mjg grunaði þetta, en jeg vildi
aðeins að þú segðir mjer það
sjálf. Jeg hold áð þjer sje ljóst,
hvað það var, sem þú hafðir
næstum gerí, en það fór betur
en á horfðist. Shérida er úr allri
hættu núna Simon sagði mjer
það, áður en jeg kom inn til
þín. Hún ve.'ður frísk aftur“.
Gráturinr hljóðnaði lítið eitt.
„Er það ;att? Hef jeg ekki
„Já, það er alveg satt. Þú
myrtir hana ekki“.
„Pabbi“. Ohristine reis upp í
rúminu, gr itbólgin í framan.
„Pabbi, jeg hugsaði ekki ....
jeg ætlaði e tki....“.
J’ líún fleyj-ðr sjer í fang hans
Og' byrjaði aftur að gráta, en
f nú var gráturinn ekki eins
I
f þungur. Há'in þrýsti henni að
I sjer og straf ít.hendinni um höf-
I uð hennar og reyndi að finna
| rjett orð;
.Christine, reyndu að hafa
stjórn á þjer, vina mín. Jeg

sagði þjer að þú ættir ekki að
vera hrædd við að segja mjer
allt. Jeg sagði þjer, að jeg
skildi meira en þú vissir um. Ef
Sherida hefði dáið.........en
hún deyr ekki og jeg held að
við þurfum ekki að tala meira
um það. Jeg er viss um, að það
var Leah, sem fjekk þig til
þess að gera þetta. Er það ekki
rjett?“.
„Leah?“. Christine lá hreyf-
ingarlaus við brjóst hans og hon
um fannst hann skynja, hvernig
það rann allt í einu upp fyrir
henni. „Jú, það var hún“, sagði
hún loks lágt. „Hún sagði al-
drei neitt berum orðum, en
hún .... hún ljet mjer finnast,
að jeg yrði að gera eitthvað,
bara eitthvað, sama hvað væri,
til þess að losna við Sheridu.
En jeg hef verið að hugsa um
Sheridu í allan dag, og hvað
hún hefur alltaf verið góð við
mig. Ef jeg hefði gefið mjer
tíma til að hugsa nánar, þá hefði
jeg mátt vita, að hún mundi al-
drei gera .... gera það, sem
Leah sagði að hún væri að
gera“.
„Nei. Það er sumt, Christine,
sem jeg get ekki skýrt fyrir
þjer á rjettan hátt, en Sherida
mundi aldrei gera, það sem Le-
ah ljet þig halda, að hún væri
að gera. Og Leah vissi það“.
Christine lá grafkyrr nokkra
stund og hann undraðist, hve
róleg hún var skyndilega orðin.
Hafði hún fallið í öngvit?
„Já, jeg veit það núna líka“,
sagði hún loks rólegri röddu.
„Leah langaði bara til að vita,
hvort hún.gæti fengið mig til að
gera það fyrir hana. Pabbi, jeg
vil aldrei þurfa að sjá Leah
framar“.
Og í barnalegu andliti Christ
ine, sem þó var of þroskað eftir
aldri, sá hann að hún mundi
taka út refsingu, sem var
þyngri, en hann nokkurn tím-
ann gæti veitt henni. Hin gullna
mynd Leah hafði skyndilega
fallið og orðið að leirdufti og
Christine var eins og mann-
eskja, sem vaknar við vondan
draum.
„Við skulum sjá, hvað við
getum gert“, sagði hann hik-
andi. „Mundirðu vilja fara til
Meg frænku þinnar og búa hjá
henni í Exeter dálítinn tíma?
Jeg get skrifað henni og sagt að
þú bafir ekki verið frísk upp á
síðkastið og hefðir gott af að
breyta um umhverfi. Þú gætir
lagt af stað strax á morgun".
„En eg get ekki verið alltaf
hjá henni“.
„Nei, en á meðan þú ert þar,
get jeg sótt um inntöku fyrir
þig í framhaldsskólann í Som-
erset. Þú þekkir eitthvað af
stúlkunum þar og þú gætir lært
vj^lritun og hraðritun eða mat
reiðslu, eða hvað sem þig lang
ar til“.
„Heldurðu það? Heldurðu að
það vilji fá mig?“.
„Já, því ekki. Ef við lendum
í stríði, þá ættirðu að vera búin
að læra eitthvað, svo að þú get-
ir lagt fram þinn skerf. Það er
víst varla hægt að segja að þú
kúnnir mikið til verka núna?“
„Nei“, sagði hún. '„Jeg veit
það. Pabbi, veit Sherida þetta?
miiiiiiiiiiiiiiics»iiiMmmiimiimiiiiinuiii)«im?in3
Og þó að þú segir henni það
ekki, þá held jeg að hún viti
það“.
„Já, það held jeg líka. Það er
eitt af því, sem þú verður að
ráða við sjálfa þig, Christine.
Jeg get aðeins sagt þjer það
eitt, að Sherida er ákaflega göf
uglynd .... þó að það sje ef til
vill til of mikils mælst að hún
fyrirgefi þjer það, sem hefur
skeð. Þú getur aðeins vonað að
hún skilji“. Hann stóð upp. „Jeg
sendi Meg frænku skeyti strax
og þú getur þá farið með lest-
inni í fyrramálið. Góða nótt“.
„Pabbi“. Hún rjetti höndina
snöggvast í áttina til hans, en
dró hana svo að sjer aftur. —
„Þú ert að tala um .... að
Sherida geti kannske fyrirgef-
ið mjer, en ... . þú sjálfur? Jeg
get ekki þolað....“.
„Það tekur sinn tíma, Christ-
ine“, sagði hann. „Þú ert ekk-
ert barn, og þjer er Ijóst, hvað
þú varst að því komin að gera.
Jeg get ekki tekið þig, sem sex
ára gamlan krakka, sem hefur
játað barnalega yfirsjón, sem
hægt e rað gleyma á fimm mín
útum. En eitt get jeg sagt þjer,
og það er að jeg skil, hvernig
þetta vildi til. Góða nótt“.
Honum-datt í hug, hvort hún
mundi halda áfram að gráta,!
þegar hann færi, svo að hann'
dokaði við fyrir utan dyrnar og
hlustaði, en hann heyrði ekkert
hljóð innan úr herbergi henn
ar. Ef til vill hafði hún á nokkr—
um mínútum vaxið upp úr þvj
að gefa sjer lausan tauminn o?£.
sleppa sjer út í taugaspenning
Hann gekk hljóðlega eftir gang
inum og að svefnhcrbergisdyr-
um Leah. Hann barði að dyrum.
og gekk inn. Hún var að lesa -í
bók og lagði hana frá sjer þeg-.
ar hann kom inn. Hann sá straX
að hún hafði náð sjer mikið yf;
ir daginn. Hún var hraustleg og-
rjóð í vöngum og hár hennar--
var vandlega greitt frá enninu
og hún brosti til hans.
„Mallory. Ó, hvað jeg er fegr
in. Jeg var einmitt að vona aS-
þú mundir koma og segja mjer
frjettirnar. Eru þær góðar? Var
Simon ekki hjerna áðan? Hvað
sagði hann?“. rc
„Henni líður betur. Hún efr-
úr hættu núna“, sagði hann.
Hann sá að henni Ijetti. \
„Það er ágætt. Þetta hefú£
verið hræðilegur sólarhringu^^
sjerstaklega fyrir þig, vinuc
minn. Jeg vona að það eigi ek§í
fleira eftir að koma fyrir hj|i
okkur“. 4;'
Hann varð að viðurkenna að
hún hafði óbilandi hugrekki, of
virti hana fyrir sjer í þess^t
nýja gerfi sínu, sem ástúðleg og
umhyggjusöm eiginkona, seiji
horfði á hann augum fulluijrt
skilnings og viðurkenningar. |í
„Jeg vona það. Vel á minnsif,
jeg er með skilaboð til þín ffá
Christine. Hún bað mig ekígjL
beinlínis að segja þjer það, efi
jeg veit að hún vill að þú heyr4f'
ir það. Hún vill aldrei sjá þiíf’
framar“.
Leah gapti af undrun og allb
líf í augum hennar og andlití
varð eins og helfrosið. Það var
hræðileg sjón. Hún gat ekki
einu sinni talað.
Cjeri() ijkviv' vahóhiriwi
'œ<jiie<jri
rneð þessu 5-stjörnu rakkremi
PALMOI.IVE 5-stjörnu rakkrem
veltir yður gnægð af frábærri raka-
þrunginni olivu-olíu froðu, og upp-
fyllir öll skilyrði rakkrems. Og hafið
hugfast að það er jafn milt við við-
kvæma húð, eins og það er miskunar-
laust við hörðustu skeggbrodda. Því
Palmolive rakkrem:
margfaldast 250 sinnum í rjóma
mjúka froðu.
mýkir hörðustu skegghrodda á
augabragði.
varir rakaþrungiS í a.m.k. 10
mínútur.
■jf lieldur hverju hári upprjettu
meS milj. örsmárra loftbólna
inniheldur olivu-olíu, sem kem-
ur í veg fyrir sárindi viS rakstur
Húseign til sölu
Hæð í húsi á hitaveitusvæðinu til sölu.
Uppiýsingar gefui
GUTTORMUR ERLENDSSON, hrl.
BDC|
Stúlkur
óskast strax í eldhúsið i Kleppsspítalanum. Upplýsingar
hjá ráðskonunni, sími 4499 og skrifstofu ríkisspítalanna,
Bretland er að framleiða vörurnai,
sem þér þurfið.
Framleiðslu ávörumíþarfiryðarhefir forgangsrétt að auðlmduui
og tækni brezku þjóðarinnar. Bretland "hefir kynnt sér þarfii
yðar og nefir með ári hverju fagnað vaxandi fjölda kaupenda
frá landi yðar.
Á brczk’H iðnsýningunni munu 3000 fyrirtæki sýna hinar
nýjustu framleiðsluvörur sínar og 16000 viðskiptamenn frá
öllum löndum heims munu koma par saman til að velia
vörur fyrir heimalönd sín.
Við að búa til nýjar vörur fyrir heimsmarkaðinn hefir brezk ,
framleiðsla náð hærra marki en nokkru sinni áður. Útflutnings -
verzlnniii gerir Bretlandi hinsvegar kleift að kaupa vörur —
og Bretland er mesta innflutningsþjóð heimsins.
Kaupsýslumenn. Tryggið yður húsnæði nú þegar, pví aö
skemmtiferðamenn munu einnig purfa á brezkum gistihúsun/
að halda í maí.
BREZKA IÐNSÝNINGIN
LONDON 8. til 19. MAÍ BIRMINGHAM
Upplýsin.gar wri sýningarfyrirtæki, skrár, sérstakar sýningar
og annað varðandi sýninguna, má fá í næsta brezka sendiráðk
eða ræðismannsskrifslofu.