Morgunblaðið - 11.05.1950, Blaðsíða 3

PILS OG PEYSA
HJER ER uppskrift á fallegum
prjónafötum fyrir smástúlkur,
um það bil 6- eða 3 ára. Töl-
urnar innan sviga eru fyrir
minni stærðina.
PiLSIÐ
Efni: 170 gr. (140 gr.) af fjög-
urra þráða ullargarm. 2
prjónar nr. 2,5 og nr. 3.
2,5 cm. breiður borði til að
hafa í streng í mittið.
Prjónið sýnishorn, 20 lykkj-
«.r sljett (annan hvorn prjón
sljettan, annan hvorn brugð-
inn) og á það að vera 6,5 cm.
Ef lausara er prjónað, er ráð-
lagt að nota fínni prjóna, þyí
að til þess að rjett stærð hald-
xsí; á pilsinu, má ekki prjóna
J?að lausara.
1. sljett, aukið 1 í, 1 lykkja
sljett, (x 1 brugðin, 2 'sljettar
1 lykkja aukin í, 1 sljett, end-
urtakið frá x tvisvar sinnum
og prjónið áfram. 1 brugðin,
1 lykkja aukin í, 15 sljettar, 1
lykkja aukin í,' 1 sljett) og
prjónið (—• —) einu sinni til.
Því næst er aukið í á sljettu
jg 22 cm.) frá mittissnúningn-
um. Prjónið þangað til komn-
ir eru 30 cm. (26 cm.). Prjómð
þá 5 sljetta prjóna og fellið af.
— Hinn helmingurinn er prjón-
aður á sama hátt.
V
HLÝRARNIR
Fitjið upp 10 lykkjur á
prjón nr. 2,5 og prjónið alla
prjónana sljett uns komnir eru
54 cm. (46 cm„) í hvern hlýra.
Leggið bæði stykki pilsins á>
milli rakra dagblaða og látið i
þau þorna þannig. Pilsið er síð-
an saumað saman í hliðunum
og hlýrarnir festir á það. Síðan
er strengurinn hexaður laust,
bæði að ofan og neðan, inn-
an á mittissnúninginn. Þá situr
pilsið þar sem það á að vera.
Aukningarnar á pilsinu eiga I
að sjást eins lítið og mögulegt I ^fni
er, og cru þær myndaðar á
Annar helmingur pilsins.
Fitjið "upp 82 lykkjur (74 1.)
á prjón nr. 2,5 og prjónið 3 cm.
foreiða ræmu með 1 lykkju
sljettri og 1 brugðinni til skipt-
ás. Færið síðan yfir á p. nr. 3
<og aukið jafnt í á 1. prjóni,
Scm er sljettur, uns komnar eru
120 1., prjónið síðan í brugðinn
prjón til bóka.
Á næsta sljetta p. er prjón-
að 10 1. sljett, x 1 1. brugðið
3 J. sljett, 1 brugðið, 3 sljett, 1
forugðið, 3 sljett, 1 brugðið, 16
sljett. Endurtakið frá x út
prjóninn og Ijúkið honum með
10 lykkjum sljett. Á prjónin-
ym til baka og öllum brugðnu
prjónunum er prjónað sljett yf-
ir sljett og brugðið yfir brugðý-
áð. —
Þegar prjónaðir hafa verið
,4 slíkir prjónar er aukið í á 5.
prjóni (sljettum) þannig: prjón
áo 1 lykkju sljett, aukið 1 í, 8
þann hátt, að prjóna nýja
lykkju beint undir þeirri, sem
á að auka í.
ræmunum á hinum helmingi
prjónsins, þannig: xx 1 brugðin.
1 lykkja aukin í, 3 sljettar, end-
urtakið frá xx tvisvar sinnum, 1
brugðin, 1 lykkja aukin í, 15
sljettar, 1 lykkja aukin í, 1
sljett, xxx 1 brugðin, 1 1. auk-
in í, 3 sljettar, endurtakið frá
xxx tvisvar sinnum, 1 brugðin,
1 lykkja aukin í, 8 sljettar, 1
lykkja aukin í, 2 sljettar. —
Brugðni prjónninn er prjónað-
ur í samræmi við sljett og
brugðið á hinum.
Haldið þannig áfram og auk-
ið í á sömu stöðum eins og
að ofan er sagt, 7, 10, 13, 16
19, 23 og 27 cm. (7, 10, 13, 17
P E Y S A N
100 gr. 3 þráða ullargarn.
2 prjónar nr. 2,5 og nr. 3
3 litlir hnappar.
Útprjónið er þannig:
1. p. 2 lykkjur sljettar sam-
an, sláið garninu upp á
prjóninn, 2 sljettar — end-
urtekið út allan prjón-
inn.
2. p. 2 lykkjur brugðnar
saman, sláið garninu upp
á prjóninn, 2 brugðnar —
endurtekið út allan prjón-
inn.
Þessir 2 prjónar mynda út-
prjónið og eru endurteknir alla
peysuna.
Bakið.
Fitjið upp 74 lykkjur (68 1)
á prjón ni 2,5 og prjónið 5 cm.
snúning í mittið með 1 lykkju
sljettri og 1 brugðinni. Skiftið
yfir á prjón nr. 3 og aukið í
á fyrsta sljetta pi’jóninn,. uns
komnar eru 106 lykkjur. Prjón-
ið einn brugðinn prjón til baka.
Byrjið nú á útprjóninu og
prjónið fyrstu og síðustu lykkju
á hverjum prjóni slétt. Prjómð
beint upp þangað til stykkið er
orðið 23 cm. (21 cm.) og takið
úr fyrir handvegi: Fellið af 4
lykkjur í byrjun 2 fyrstu prjón-
anna, og fellið síoan af 1 lykkju
í byrjun hvers prjóns, þangað
til lykkjuinar «ru orðnar 86.
Þegar handvegurinn er orðinn
13 cm. (12 cm.), tr öxlin mynd-
uð. Fellið þá af 9 lykkjur í
þyrjun næstu 6 prjóna og þær
32, sem þá eiu eftir, í einu.
Framstykklð.
Prjónað á S&ma hátt, þangað
til handvagurinn er orðinn 10
cm. (9 cm). Felllð af 20 lykkj-
ur í miðjunni og fellið sí.ðan af
1 lykkju í hálsmálinu í byrjun
hvers prjóns þangað til eftir
eru 27 lykkjur. Þegar hand-
vegurinn tr orðinn 13 cm. (12
cm), er fellt af á öxlinni eins og
á bakstykkinu.
Ermin.
Fitjið upj 56 lykkjur á prjón
nr. 2,5 og prjónið 2,5 cm. snún-
ing. SkiftiJÖ yfir á prjón nr. 3
og aukið í uns xomnar eru 82
lykkjur (78 1) og prjónið b«nt
upp, þangað til ermin er orðin
5 cm. (4 cm.). Fellið 6 1. af í
i
PrjónaS pils og peysa handa telpum.
Börnin okksr — Vandamál heimilanna
HVAÐ ER EINSTAKL-
XN6SKENNSLA ?
Eftir cand. psych. Grete Janus. t
í HINUM mörgu og miklu um-
ræðum, sem nú heyrast um upp
eldismál og nýtísku skóla, get-
ur ekki farið hjá því, að mað-
ur heyri nefnda einstaklings-
kennslu. En hvað er einstakl-
ingskennsla? — Það er í stuttu
máli sagt, kennsluaðferð, þar
sem tekið er fullt tillit til ein-
staklingsins, hæfileika hans,
þroska, heilsufars og umhverf-
is. —
hegar kennari, t. d. á að byrja
að kenna 1. bekk og notar þessa
kennsluaðferð, verður hann
Hún á að líta allt öðruvísi út
heldur en þær skólastofur, sem
við áttum að venjast. Þar eiga
helst að vera lítil borð, með
sljettri, lárjettri plötu og lausir
stólar, svo að hægt sje að færa
húsgögnin sundur, eða saman
og búa til úr þeim stór borð,
eftir því sem nemendurnir helst
vil'ja. Þar þurfa að vera margic
skápar og hyllur, fyllt af papp-
ír, skærum, lími, penslum,
kubbum, prjónum, myndabók-
um og yfirleitt öllu því, sem
hægt er að ná í af leikföngum
og- öðrum skrítnum hlutum.
Þegar allt eis. tilbúið, mega
börnin koma.
Fyrst í stað minnir kennslu-
byrjun fyir.tu 2 prjónanna, síð-
an 2 1. í bj'rjun næstu 2 p. og
síðan er felld af I lykkja í byrj-
un hvers p1'jóns þangað til eft-
ir eru 28 i, sem felldar eru af
í einu.
Snúningur í hálsinn.
Bak: Fytiið upp 30 lykkjur á
prjón nr. 2.5 og prjónið 2 cm.
snúning. Fellið af. Framstykki:
Fitjið upp 60 lynkjuf (54 1) á
prjón nr. 2 5 og prjónið 2 cm.
snúning. Fellið aí.
Síðan er peysan saumuð sam-
an og ermarnir settar í. Háls-
snúningurinn er festur á rjett-
unni með litlum nálssporum í
hverja lykkju á snúningnurp.
Önnur öxlin er saumuð saman
en hinum megin eru saumaðar
þrjár lykkjur á framstykkið og
hnapparnir festir á bakstykkið.
stofan mest á barnaleikvöll.
Nemendurnir leika sjer og taía
saman á meðan þau og kennar-
inn eru að kynnast. En stráx
meðan á leiknum stendur, kem-
ur það skýrt í ljós, að sum böfn
in eru miklu þroskaðri heldur
en hin.
Þau börn, sem koma of
snemma í skóla, leilca sjer mjög
barnalega. Benna litla finnst
t. d. mest gaman að sitja óg
klippa gömul dagblöð sundur
í smámiða. Niels er aftur á móti
allt öðruvísi. ' Hann kann áð
lesa. Það hefir hann lært
heima, mest af því að spyrj-
ast sjálfur fyrir um stafina..
Hann skilur ljettustu mynda-
bækurnar og situr stilltur viS
borðið sitt og hefir ofan af fyr-
ir sjer sjálfur. Eiríkur kærir
sig enn ekki um að lesa, fen
honum finnst ákaflega gaman
að öllum tölum. Hann leikur
sjer að kúlum og prjónum óg
um leið og hann sjer mynd,
verður hann að komast að þvi
hve margt fólk eða hve marg-
ir hlutir eru á henni.
Bent vill helst teikna. Hann
býr til stór málverk, þar sen:
villt dýr hlaupa um í frum-
skógum. Hann teiknar urmul aí
myndum af kennaranum og fjo
lögunum og allir segja þeir, sð
þær sjeu mjög líkar.
Smám saman breytist leik-
urinn svo í vinnu. Hávaðinn
í kennslustofunni verður að
þægilegu suði. Þeta byrjar með
því, að þroskuðustu börnin
byrja að lesa, skrifa og reikna.
Þau klippa út orð og myndir
og líma rjett orð undir rjett-
ar myndir. Þau lesa smásögur,
og um leið og kennarhm kemst
að því að barnið hefir lokið
einum kafla í bókinni, fær það
að byrja á öðrum.
Bækurnar fyrir íestur o g
reikning eru útbúnar þannig,
að börnin geta að mjög miklu
leyti unnið og lært upp á eig-
in spýtur og án hjálpar.
Ef til vill kemst duglegt barn
miklu lengra í reikningi, heldur
en það í raun og veru átti að
gera í fyrsta bekk og óduglegt
barn kemst ef til vill ekki yfir
helminginn af því, en hvert i
sínu lagi komast þau eins langt
og þau eru fær um, og er í
samræmi við gáfur þgirra,
þroska og vinnuhæfileika.
Þau eru ekki tafin hvort af
öðru og enginn er rekinn á-
fram með hraða, sem ér of mik-
il fyrir hánn. Þessvegna verða
þau smám saman róleg og á-
nægð. Og þegar hvert barn fæst
við það efni, sem það hefir á-
huga á og getur ráðið við 1
svipinn, gefast eigi mörg tæki-
færi til óheilbrigðrar innbyrþ-.
is keppni, sem dregur kjarkrr
inn úr þeim, sem síst eru geí-
in, i hópnum.