Morgunblaðið - 15.06.1950, Page 6

Morgunblaðið - 15.06.1950, Page 6
0 MORKVNBLAÐIÐ FÍBimtudagur 15. júní 1950 Útg.: H.f. Árvakttr, Reykjavík. Framkv.stj.: Sigfús Jónsson. Ritstjóri: Valtýr Stefánssou (ébyrgCane.J Frjettaritstjóri: íyar Guðmundsson. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ristjórn, auglýsingar og afgreiðsla: Austurstræti 8. — Sími 1600. Lesbók: Árni Óla, sími 3045. Askriftargjald kr. 14.00 á mánuði, innanlands. í lausasölu 60 aura eintakið. 85 aura með Lesbók. Atvinnumál og efnahagssam vinna ÞAÐ HLÝTUR jafnan að vera meginsjónarmið sjerhverrar umlótasinnaðrar ríkisstjórnar að efla svo atvinnuvegi þjóð- arinnar, að þeir geti tryggt öllum landsmönnum örugga atvinnu og sæmileg lífskjör. Á undanförnum árum hefir ötullega verið unnið í anda þessarar stefnu. Núverandi rík- isstjórn fylgir sömu stefnu, en í hennar hlut hefir einnig komið sá erfiði vandi að reyna að lækna með róttækum rðgercum sjúkt fjármálalíf í landinu og verða um leið að fást við óvænta erfiðleika í afurðasölumálum þjóðar- innar. Það ætti að vera hverjum heilvita manni auðskilið mál, þó kommúnistar þykist ekki skilja það, að engin þjóð getur keypt eða framkvðemt meira en því svarar, sem hún rflar af verðmætum, nema því aðeins að til komi erlend lán. Það er því fram úr hófi fávíslegt að kenna ríkisstjórn eða gjaldeyrisyfirvöldum um það, að ekki sje hægt að gera ýmsa þá hluti, sem æskilegir eru og nauðsynlegir. Þessir aðilar geta ekki skapað gjaldeyri, þótt þeir gjarnan vildu gera það. Þeir geta aðeins reynt að verja hinum takmark- aða gjaldeyrisforða þannig, að hann komi að sem mestum r.otum. í því sambandi hefir einmitt það sjónarmið verið haft í huga að láta sitja fyrir vörur til starfrækslu atvinnu- veganna. Þótt slæmar horfur sjeu í ýmsum atvinnugrein- um, þá á ríkisstjórnin ekki sök á því, heldur gjaldej-ris- i.korturinn. En þótí erfitt sje um erlendan gjaldeyri eins og sakir standa, verður að sjálfsögðu að freista allra ráða til þess að koma í veg fyrir atvinnuleysi, enda er þjóðinni full þörf á starfi allra vinnufærra handa. ^átttaka fslands í efnahagssamvinnu Evrópuþjóðanna iieiir verið sjerstakur þyrnir í augum kommúnista. En hvers virði hefir þetta samstarf verið íslandi? Það er vafa- s:-,mt, að þjóðin hafi til hlýtar gert sjer þetta atriði Ijóst. Framlög efnahagssamvinnustjórnarinnar til íslands hafa b1átt áfram komið í veg fyrir það, að hjer yrðu stórfelld vandræði og atvinnuleysi. Þetta er staðreynd, sem tilgangs- hmst er að mótmæla. Það eru þessi framlög og lánveiting- ar, sem gera oss kleift að ráðast í þær stóru og mikilvægu raforkuframkvæmdir, sem nú er verið að undirbúa og von- ir standa til þess, að aðstoð efnahagssamvinnustjórnarinn ar íáist til þess að koma upp sements- og áburðarverk- smiðju, sem báðar myndu spara þjóðinni tugmilljónir í er- lendum gjaldeyri og veita fjölda manns atvinnu. Það er áreiðanlegt, að reynslan mun sýna það, að íslenska ríkis- stjórnin hafi með þátttöku í þessum merkilegu samtökum v.nnið þjóðinni ómetanlegt gagn. Kommúnistar tala mikið um þá vanvirðu, sem þjóðin baki- sjer með því að þiggja þessi framlög. Víst væru allir sam- mála um það, að æskilegast væri að þurfa ekki á neinni slíkri aðstoð að halda, en það getur þó naumast talist hneisa fyrir smáþjóð að þiggja aðstoð, sem stórþjóðir telja s;er lífsnauðsyn — ef þessi aðstoð er notuð á rjettan h tt. Hitt er enn meiri hneisa að ráðast með svívirðingum cg óhróðri á þjóð, sem bíður fram slíka aðstoð. Barátta kommúnista gegn eínahagssamtökunum er sjúk- leg, en hún hefir sínar broslegu hliðar. Fyrir nokkru helltu þeir svívirðingum yfir ríkisstjórnina fyrir að „betla“ kart- öflur í Bandaríkjunum, en þegar þessar kartöflur voru á þrotum ásökuðu þeir stjórnina fyrir að hafa ekki beðið um meiri kartöflur!! Efnahagssamvinnustarfið er mikilvægur stuðningur fyrir oss íslendinga til þess að efla atvinnuvegi þjóðarinar og búa henni þannig betri og tryggari framtíð. En það má aldrei til þess koma, að hjer verði alvarlegt atvinnuleysi, enda r.-íti- ekki að vera hætta á því, ef ekki verður stórfel’dur eflabrestur eða önnur óhöpp. Hitt er svo annað mál,.að vel getur orðið nauðsynlegt að flytja fólk milli starfsgreina, og þá fyrst og fremst yfir í framleiðslustörfin. Þau störf eru undirstaðan að velmegun þjóðarinnar. Vihverji iktil»: ,'| R QAGLEGA LlFINU ÍSLENSKUR VEISLUMATUR í GREIN, sem birtist fyrir nokkrurri 'dögúm í kvennadálkum Morgunblaðsins, eru húsmæð- ur hvattar til að bera fram íslenskan mat í veislum, í stað útlendra fæðutegunda, sem erfitt er að afla. Undir þessa áskorun skal tekið kröftuglega. Því miður er það svo, að íslenskur matur er að hverfa af íslenskum borðum og er það ó- viðunandi skömm. En húsmæður eiga ekki hægt um vik, að fá fyrsta flokks íslenskan mat, sem er fram- bærilegur í óbrotna máltíð, hvað þá á veislu- borð. • ÍSLENSK MATARGERÐ AÐ GLEYMAST UNDANFARIN haust hefur það verið líkt og að biðja kölska um sál, ef húsmæður í Reykja- vík hafa farið fram á að fá innan úr lambi til sláturgerðar. Sömu sögu er að segja með efni í önnur íslensk matvæli. Þeir, sem vilja fá bragð af góðum íslensk- um mat verða helst að kaupa hann tilbúinn í verslunum, því sjaldan sjest hann á veitinga- húsum, þar sem matseðlar eru nú allir orðnir upp á útlensku. . íslensk matargerð er víst að gleymast. • ÞAÐ BESTA, SEM VIÐ EIGUM VIÐ EIGUM að gera okkur ljóst, að betri mat getum við ekki boðið gestum okkar við há- tíðleg tækifæri, hvort, sem þeir eru innlendir, eða útlendir. en vel gerðan mat úr íslenskum matvælum. Það er ekki víst, að ókunnugum falli strax allur okkar matur, en það er gikk- ur og ekki matarþurfi, sem gengur svangur frá góðu íslensku borði. v gý VEITINGAR ÚR ÍSLENSKU r g " " ELDHÚSI ‘ FURÐULEGT, að engum veitingamanni skuli hafa dottið í hug jafn augljós aðferð til vin- sælda og að stofna til veitingahúss með ís- lensku eldhúsi, þar sem eingöngu, eða alltaf væri hægt að fá allan algengan íslenskan mat. - Slík stofa yrði ekki síst sótt af útlending- um, sem hingað koma, og varla myndi líða á löngu þar til íslendingar kæmu einnig auga á matstofu, þar sem þeir gætu jafnan gengið að uppáhalds íslensku rjettunum sínum. • skyr í öll mál 1 ERLENDIR gestir komast furðu fljótt upp á lagið að borða íslenska rjetti. Undanfarið hef- ur ferðamaður (kona) frá Suður-Ameríku búið í einu stærsta gistihúsi bæjarins. Fyrstu dagana, sem hún var hjer benti einhver henni á skyrið og hún bragðaði það og þótti gott. Síðan hefur þessi erlenda kona borðað skyr við hverja máltíð og stundum bæði á undan og eftir aðalrjetti máltíðarinnar. • ÚLEAHUNDAR Á i ALMANNÁFÆRI LESANDI einn fullyrðir að hundakyni, sem hann kallar „úlfahunda“ fjölgi ört í bænum og sjeu þó nokkuð margir slíkir hundar á ferli meðal almennings, eftirlitslaust. Telur hann að börn hræðist þessar skepnur og þori ekki að leika sjer úti vegna þeirra. — Jeg skal trúa því. — En er eltki ofur einfalt ráð við þessu? — Segir ekki lögreglusamþykktin að allt hunda- hald sje bannað í bænum. — Og hver á að sjá til þess að lögreglusamþykktinni sje fram- fylgt? — Lögreglan. — Einföld lausn, bara bringja í 1166. ÍÞRÓTTIR Merkjasala ÍSÍ verður í Reykjavík á morguu állsherjaríjáröfíun um aííf Send 11 og 16 júní. I DAG og á morgun gengst íþróttasamband íslands fyrir alls- herjar fjáröflun um allt land með merkjasölu til eflingar starf- semi sinnar og íþróttahreyfingarinnar. — Hjer í Reykjavík sjer ÍBR um merkjasöluna og verður hún á morgun. Væntir banda- lagið þess að á morgun beri allír Reykvíkingar merki ÍSÍ. Blaðinu hefir borist svo- hljóðandi ávarp um merkja- söluna frá stjórn ÍSÍ: „Það er kunnara en frá þurfi að segja hvað íþróttahreyfingin er orðin mikill þáttur í skemmti- og fjelagslífi þjóðarinnar. í ungmennafjelögum og í- þróttafjelögum í byggð og bæ, eru það íþróttirnar, sem hafa safnað til sín fjölda ungra karla og kvenna til leiks og fjelags- legs starfs. Þetta er viðurkennt af öllum, sem um mál æsku- fólks hugsa, að hafi sín hollu og góðu uppeldisáhrif. Þálfun í- þrótta er líka einn þátturinn í því að gera fólkið starfhæfara og líkamlega stæltara og feg- urra. Þó mest allt hið daglega starf sje borið uppi af áhugamönn- um, sem ekki taka laun, þá krefst samt íþróttahreyfingin mikils fjármagns til starfsemi sinnar, ef hún á að ganga eins og æskilegt er og allir íþrótta- unnendur óska. íþróttasam- bandið hefur því fengið leyfi fyrir merkjasölu dagana 15. og 16. júní n.k. til ágóða fyrir sig og hjeraðssamböndin víðsvegar á landinu. Er því heitið á alla unnend- ur iþrótta, að bera merki síns áhugamáls þessa daga og með því efla fjárhag og starfsmögu- leika þessarar vinsælu áhuga- manna-hreyfingar. ®---------------------------- Bandalögin sjálf sjá um sölu merkjanna og rennur helming- ur ágóðans í þeipra sjóð“. ~k Eins og fyrr segir verða merk in seld hjer í Reykjavík á morgun, en þau verða afgreidd til sölubarna í dag kl. 1 -5 í Amtmannsstíg 1. Merkin kosta 2 og 5 krónur. Islandsmófsll: Fram (1) 4 Valur (1) 1 (Lárus, Ríkarður, 2, Guðm. J.) (Halld. Halld.) EFTIR þessi úrslit eru mögu- leikar Vals í mótinu að engu orðnir, en enn eru möguleikar ó, að þrjú fjelög verði jöfn að stig- um. — Eins og fyrri daginn gekk liði Vals heldur illa að finna smugu inn í mark andstæðinganna, en þetta eina mark, sem það skoraði mun að líkindum vera einsdæmi á knattspyrnukappleik. — Þegar Fram hafði skorað fyrsta mark sitt um miðjan fyrri hálfleik, en það gerði Lárus með skalla úr aukaspyrnu, og Valur hóf leik að nýju, dró Svéinn sig aftur með knöttinn, sendi hann síðan á milli innherja Fram í eyðuna milli mið rv. og vinstriframv. Fram og tók Halldór Helgason þar við hon um aftur. Eftir stutt .,dribbl“ gaf hann knöttinn áfram til Halldórá Halld., sem með spretti hafði komist á undun og sendi hann knöttin af 10 m. færi inn í netið. Frá því leikur hófst að nýju og þar til knötturinn lenti í netinu munu ekki hafa liðið nema um 6 sekúndur. Fyrri hálfleikur var nokkuð jafto og oft á tíðum vel leikinn. Það háði þó sóknarlínu Vals, að Sveinn hjelt uppteknum hætti og ljek framvörð fremur en inn- herja. Náði liðið því fáum þrótt- miklum upphlaupum, því að fremstu framherjarnir urðu nær alltaf að láta í minni pokann fyr- ir bakvörðum Fram. Þegar slík neikvæð taktík situr í fyrirrúmi er ekki að furða þótt lítið fari fyrir skoruðum mörkum liðsins. Furðulegt er, að ekki skyldi breytt til, þegar liðið var orðið undir eftir vítaspyrnumarkið og átti því allt að vinna, en hafði engu að tapa. Síðari hálfleikur var framan af nokkuð jafn, en eftir stundar- fjórðungsleik fjekk- Valur á sig vítaspyrnu, sem Ríkarður skoraði með. Þegar í stað skipti algjör- lega um og til leiksloka rjeði Fram svo til lögum og lofum á vellinum. Nokkru síðar krækti Ríkarður knettinum frá Halld. v. innh. Vals og skoraði umsvifa- Jaust, en Halldór hefði átt að vera búinn að koma knettinum af h^ettusvæðinu. Nokkru fyrir leiks lok náði Guðmundur Jónsson að bæta því fjórða við. Þetta síð- asta mark verður að skrifast á reikning Einars H., sem spyrnti eiginlega knettinum úr höndum Arnar nnarkv. Á bak við slíkt frumhl. getur eigi legið annað en vantraust á markverði eða hrein knattfrekja, en það var mjög á- berandi í varnarleik Vals hve lít- ið traust vörnin bar til markvarð arins, en ekkert dregur eins kjark úr markv. og finna að honum er ekki treyst. Fram: Adam Jóhannsson, Karl Guðmundsson, Guðmundur Guð- mundsson, Sæmundur Gíslason, Franihald á bis. 3.

x

Morgunblaðið

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.