Morgunblaðið - 25.07.1951, Blaðsíða 5

Miðvikudagur 25. júlí 1951.
MORGUNBLaÐIÐ
ittrnp skip
eimsækir fsli
Nsnnisf fyrri daga á bjorgimarskipinu Gsir
N. J. WITTRUP, skipherra hjá
Björgunarfjelaginu Em. Z. Svitz-
er í Kaupmannahöfn, dvelst nú
hjcr í bænum, en hann var skip •
scjóri á hinu kunna björgunar-
skipi „Geir“, sem fjelagið hafði
bjer í mörg ár, og er hann hjer
. mörgum að góðu kunnur, en
Wittrup skipherra varði hjer 13
árum af sínu mikla ævistarfi.
Nokkrir vinir og aðdáendur
Wittrups skipherra komu sjer
sr.man um að bjóða honum í
stutta íslandsferð og mánaðar-
dvöl hjer. Skipheírann tók boði
þessu með mikilli ánægju, enda
ú hann hjer margs að minnast frá
hans mikla starfí h.jer, eru 40 ár
. síðan hann hóf starf sítt hjer, en
hann fór hjeðan alfarinn með
.skip sitt 1925.
Björgunarskipið ,,Geir“ var
&ðal viðgerðarstöðin og eina
björgunarskipið hjer við land i
þá daga.
Undirritaður átti stutt samtal
við skipherrann á Mótel Borg,
tn þar fór hann mörgum og fögr-
• um orðúm um dugnað og fram-
takssemi íslendinga, og þau
vindraverðu umskipti, sem orðið
lvafa á höfuðstað landsins, en þar
telur hann hitaveituna einna
merkiiegasta.
„Bærinn hefir auðvitað stækk
uS mikið á þessum 25 árum“,
gegir Wittrup skipherra. Nú er
íillt fullt af þessum dásamlegu
fcjnbýlishúsum, sem eru svo fall-
eg, að maður þreytist aldrei á að
horfa á þau.“
„Þjer hafið auðvitað skoðað
höfnina.“
„Já, og þar er mikil breyting
n oíðin. Allt fullt af nýtísku vjel-
um og mennirnir við höfnina
vinna svo eðlilega með þeim. —
íslendingar virðast elska vjelar.
„Hvað er yður minnisstæðast
frá fyrri dvöl yðar hjer?“
„Það er auðvitað frá björgun-
arstarfinu, því að oft vorum við
killaðir til að aðstoða báta, sem
voru með bilaðar vjelar. Vjelarn-
&Y voru ekki eins öruggar í þá
daga eins og nú. Ein slík björg-
un var við sandana. Jeg held, að
það hafi verið árið 1923. Vjel-
báturinn Hulda var að berast upp
í brimgarðinn og tahð mjög hæp-
ið, að björgun yrði við komið.
Þegar við komum þar að, sóst
báturinn ekki fyrir sjóroki og
biimi, enda var báturinn að kom-
:>st upp í brimgarðinn. Þegar
dráttartaugin, eftir nokkrar til-
jaunir var orðin föst, skall ólag
yfir bátinn og tók mennina með
sjer aftur eftir bátnum. Kjeldum
við, að þeim hcfði skolað út, en
svo var þó ekki, og allt fór vel.
Drógum við bátinn svo til Vest-
mannaeyja.“
„Þjer hafið auðvitað margs
fleira að, minnast frá dvöl yðar
hjer“.
„Vissulega, en nú er þr.ð fram-
tíðin. Mig furðar á einu, sem
virðist vera álög á þessum bæ,
og það er að hjer skuli ekki vera
komið fullkomið skipauppsátur
iyfir þennan friða flota landsm.
Mjer er málið vel kunnugt, því
að hjer á árunum hafði Svitzer-
fjelagið mlkinn hug á að koma
hjer upp skipauppsátri og við-
gerðarstöð og fóru brjefaskrift-
ir fram á.milii viðkomandi að-
ila um þetta þýðingarmikla mál,
og verkfræðingur fjelagsins, hr.
Steenberg var sendur hingað eitt
sumarið. Gerði hann mælingar og
Uikningar. Voru áætlanir aðal-
.lega bygðar á byggingum í Örfir-
isey og við Elliðaárvog, en allt
korh fyrir ekki. TómlætiS í
þessu nauðáynjamáli hindraði
framgang þess, en allir hugsandi
menn sjá, hvert sem litið er, að
iðnaðarmannastjett landsins er
íyllilega sambærileg við það
btsla, sem annars staðar þekk-
ist, en.það er höfuoatriði í hverri
slikri. framkvæmd, Að endingu
íinineisfaramát
DAGANA 30. júní og 1. iúlí s.l.
fór frárii 'í sundlaug ólafsfjarðar
fyrsta Sundmeistaramót Nofður-
lands á vegum íþróttafjelagsins
Leiftur, Ólaísfirði. Mótið fór í
Mokkiar orð"'um ségm
sem Itlns&l verMaun
FYEIIÍ nokkru efndi ,ímaritið Síóri-Gráhi fann lyktina af hrýss—
Samvinnan til smásagnakeppni. —
Bárust 196 sögur, og segir í címa-
ritinu, að þar á meðal hafi verið
alia staði vel fram. Því miður »íu£ir af smásögum, sem stand-
gátu Siglxirðingar ekki sjeð sjer
frort að taka þátt í mótinu, en
þ?ir höfðu áður tilkynnt minnst
10 nianna þátttöku. — Að vísu
synti ein stúlka fyrir Siglufjörð,
en hún æfði á ólafsfirði.
ast þær kröfur, cr íslensk címa-
i-it almennt gera nú til smásagna“.
Úr þeim völdu dómendur, svo þrjár
sögur, sem þeim þóttu bestar, og'
veittu höfundum verðlaun. Fyvst.u
i verðlaun hlaut Indriði G. Þor-
; steinsson, fyrir söguna Blástör, og
unurn, off hann flennti út nasirnatr
off kumraði o;j stóð á fætur o;t
hristi sig“.
En stundum koma dálítil til -
brigði: ■
„Hún heyrði vindstrokurnar *
hestuhum, og hún sá gráan melini*
og bláan■ himininn, en samt fannc
hún ekkert af þessu, nje heyrði <"k
þessu nje sá.“-----
„Hánn' gekk fram or/ dró hæl -
Höfuðstaður Norðurlands, Ak
i' .'eyri, sencii heldur enga kepp- j hirtist hún í júníhefti Samvinn- j ana, og hún heyrði, að hann dvcV
endur, en
vrtað.
Vonandi
stærstu kai
það var fyrirfram J unnar. I.angar mig nú íil að fara í hælana, oy vissi að hann var syfj
nokkrum orðum um þessa sögu.
Efnið, sem höfundur hefur valið,
verður að teljast lítilfjörlegt, og
fi’cmur óskemmlegt, svo að ekki
við jeg biðja yður að bera kæra
kveðju til þeirra vina minna ,sem
jeg hefi ekki haft tím'a til.að sjá.
Jeg hefi auðvitað sjeð inarga
þeirra, og þar á meðal marga
n inna góðu landa ,og gleður þáð
n.ig, að margir þeirra standa
framarlega í þessum miklu átök-
um“.
„Finnst yður ekki hafa orðið
mikil breyting á unga fólkinu,
frá því þjer voruð hjer?“
„Jú, alveg undraverð. Eigin-
lega gæti maður haldið, að þetta
væri allt annar kynstofn. Nýja
fólkið er svo vel búið, frjáls-
mannlegt og glæsilegt, og stúlk-
urnar, allar í nýtísku fötum. —
Unga ísland er glæsilegt, og þess
er tramtíðin“.
„Hvað myndi yður verða minn-
isstæðast eftir þessa íslands-
íerð?“
„Því er erfitt að svara. Jeg
hefi orðið svo undrandi á fram-
förum þeim, sem orðnar eru, að
jeg er hættur að furða mig á
nokkrum hlut hjer, en jeg get
ckki gengið fram hjá listamönn-
rm landsins og vona, að engir
aðrir athafnamenn móðgist, þótt
jeg segi, að af öUum þeim stór-
kostlegu nýjungum, sem jeg hefi
sjeð hjer, er Þjóðleikhúsið sjálft
og sýningin á Iligoletto, sem jeg
var svo heppinn að vera við-
staddur. Það sýnir, að tæknilegar
og andlegar íramfarir hafa hald-
ist hjcr í hendur.“
X—15.
sjá þessir tveir
pstaðir nyrðra sjer
fært að senda keppendur á nœsta
sundinót hvar svo sem það verð- ! sje meira sagt. Sagan fjallar mest
ur haldið. | megríis um þarfanaut, laung-raðan
Fjöhnargir áhoi'fcndur voru .á hest, kvensaman mann, vitlausan
móiinu og áhugí manna mikiil , kálf og athafnir þeirra. Líklega er
Cyru' auknu samstarfi fjelaganna þó vangt að álasa höfundi xyrir
á Norð'.u'iandi. — Abugamenn í þetta, þar sem hver og- cinn hlýtur
Diuisfirði gat'u 5 bikara iil að að sjálfsögðu að skrifa um það,
koppa um. Einn ai beim er far- • sem honum liggúr á hjarta. Blær-
andbikar sem stighæsta fjelagið inn á frásögninni ber þess glögg
hlýtur. — Að þessu sinni vann j merki, að Indriði hefur orðið fyr-
Iþróttaíjelagið Leiftur, Ólafgfirði ; ir miklum áhrifum af stíl Halldórs
b.karinn með mikium yfirburð- , Kil.jans Laxness. Ekki aðhyllist
uin- Ihann þó stafsetningarsjervisku
Þátttakendur í mótinu voru skáldsir.s á Gljúfrasteini, ncma á
alls 45. Frn Iþróttafjelaginu Leift J stöku stað.
ur, Olafsfirði 37. Frá Ungmenna-
aður, o<) hún kímdi að þessui *
ski'uðningTim í honum“.
LesencUir 'ottu að reyna, hveftt--
ig það Gr að draga hælana.
er hræddur um, að það sje ókl. *
þæg'ilégt ’og þaðan 'if síðul" Hk-
legt, að syfjaður myndi leggja þaí*
á sig. En fleira er skrítið es»
hæladráttur Indriða.
„Nú yrði hann (drenguiinn) nS'
vera hjá mótbýlisfólkinu í ivo-
daga, og hann myndi sakná, þerr.
aleinas'ta, er hann ætti, mötnmi*.
sinnar, og hvernig rikyldi honunt
líka það?“.
„Já, hvernig skyldi honum líka
það? Líklcga vel!
Að síðustu koma hjer sögulokin,
höfundi iíl heiðurs, þar ;ð þaux
sambancli Skagafjarðar 3. Frá komast skáldlega að orc
Hjeraðssambandi Þingeyinga 1. al tæmis á byrjunina:
Höfundur gerir sjer far um að bera vott um háfleygan anda:
Lítum
Frá Knattspyrnufjelagi Siglu-
fjarðar 1.
Mesta athygli á rnótinu vöktu
„Það var kaldur ágústmorgunn.
Fölur ljósgeisli frá sólaruppkom-
, unni þrýsti sjer inn um gluggann,
þeii Gísli Felixson UMSSK. j 0g gCislinn var cins og ungmeyjar-
Sverrir Jónsson. Leiftur, Halldór
Halldórsson HSÞ og Jón Þor-
valdsson, Leii'tur, en Jón er að-
cins 14 ára.
Urslit í einsökum greinum
urðu bessi:
100 m skriðsund karla: — 1.
Gísli Felixson UMSSK 1:09,3
mín. 2. Severin Valdenhaug,
Leiftur, 1:10,2 mín. Ólafsf.met.
brjóst, prúður í smæð siimi, hálf-
hikandi og veill og umkomulaus“.
Þetta cr oinstaklega hjartnæm
lýsing: prúður súlargeisli, sem or
eins og hikamli, veikt og umkomu-
Jaust meyjarbrjóst".
Ekki þykir mjer minna koma <il
lýsingar indriða á lautsöskrum:
„. . . og hann heyrði öskrin í
m saragm-
lep íístaltjérn
V’ASHINGTON, 23 júií. — Bret-
ar og Bandaríkjamenn hafa fall-
ist á að hefja viðræður, ef lakast
mætti samkomulag um einn sam-
eiginlegan yíirflotforingja á Mið-
jarðarhafi.
Viðræður þessar oru þegar
hafnar og heíur komið fram til-
laga um að stofnsetja nýia flota-
stjórn undir breskri yfirstjórn.
Ábyrgð á vörnum í Miðjarðar-
hafi er skipt milli Breta og
Bandaríkjamanna ,að þvi er þcss-
at- fregnir herma, en Frakkar og
ítálir hafa með höndum stjórn
strandsvæða landa sinna í Afríku
og Sikiley. — Iieuler.
Þá eru lýsingar Indriða á mönn- SAUBÁRKRÓKI, 23.
Hljcmsveit Bjöini
kmin ú r Vestijarðaför
HLJÓMSVEIT Björns R. Einars-
sonar korri í fyradag frá Vest-
fjörSuin, en þar hjclt hljóm-
sveitin fyrstu sjálfstæðu iazz-
hljómloika sír.a á Isafirði. Einnig
hjelt hljómsveitin danáleiki á
fleiri stöðum. Var aðsókn góð og
hljómsveitinni mjög vel íekið.
Rómuðu hljórnsvoitarmer.nirn-
ir móttokurnar og báðu fyrir
sjerstakt þakklæti til ASelsteins
Hallssonar, skólastjóra á Suður-
eyri og konu hans, Jóns Hjartar
og frú á Flatayri, lónatans Sin-
arssonar i Eolungavík og Sverris
Guðmundssor.ar á Isafi’-'ði.
3. Sverrir Jónsson, Leiftur, 1:17,7 jnautinu; þetta þrjár og fjórar og
mín. I 5 í'okur í síhylju. Og- hvert öskur
100 m. bringusund kvenna: —'var stutt og hvellt og eirðarlaust,
1. Ásta Helgadóttir, L, 1:46,1 Hkt og vindsveipur á vatni, þegar
mín. Ólafsf.met, 2. Lillý Valder- ákfer fyrir eirihversstaðar utan úr
haug, L, 1:47,0 mín. 3. Lisbet áttleysnnni".
GeStsdóttir, L, 1:52,3 mín. Höfundur notar nokkur orð, er
100 m baksund karla: — 1. kema ókunnuglega fyrir sjónir, og-
Jón Þorvaldsson, L, 1:30.0 mín. J auk þess fáein, sem virðast hafa
ólafsf. met, 2. Daníel Williams- ; náð míklum vinsældum meðal
son, L, 1:45,9 mín. 3. Yndrjes hinna yngri rithöfunda, sjer í lagi
Sigurðsson, L. 1:50,3'xnín. jvegna þcss, að cnginn veit mcð
50 m skriðsund drengja: — 1. vissu hvað þau eiga að merk.ja. —
Brynjar^ Vilmundarfeon, L, 35,2 Þéssi eiginleiki orðanria kemur að
sek. 2. Ásgeir Ásgeirsson, L, 36,3 góðum notum við að varpa óljós-
sek. 3. Hreinn Sveinsson og Viðar , um og dularfulium blæ á frásögn-
Yiihjálmsson, jafhir, 37,2 Sek. í ina og gera hana þokukennda:
, 59 m skriðsund telpna: — 1. j „Og upp úr því varð hún cin-
Asta Helgadóttir, L, 41,7 sek. 2. . kennilegt sambland af trúar-
Lillý Valderhaug, L, 46,1 st-k. kenndu duirteði og heimsborgara".
3. Hafdís Jóharmsdóttir, L, 17,1
sek.
100 m bringusund karla: •— 1.
Sverrir Jónsson, L, 1:24,7 mín.
2. Halldóf Halldórsson, HSÞ,
1:25,0 mín. 3. Magr.ús Stefánsson,
L, 1:28,4 mín.
400 m bringusund karla: ■— 1.
Gísli Felixson, UMSSK, 5:52,2
mín. Skagaf. met, 2. SeVerin
Valdehhaug, L, 5:58,0 mín. Ólafsf.
met, 3. Hreinn Svcinsson, L,
6:34,0 mín. Hann er aðeins 13
ára.
200 m bringusund karla: — 1.
Sverrir Jónsson, L, 3:04,8 mín.
Ólal'sf. met. 2. Halldór Halldórs-
son, I-ISÞ, 3:09,0 mín. 3. Sigurður
JóhannSson, L. 3:16,3 nín.
100 m bringusund drengja: —
1. Þorbergur Jósepsson, UMSSK,
og Brynjar Vilmundarson, L,
jafnir á 1:33,4 mín. 2. Gunnar
Sigvaldason, L, 1:42,8 mín.' 3.
Kristinn Gíslason, L, 1:44,1 /nín.
50 m baksund drengja: •— 1.
Jón Þorvaldssón, L, 41,7 sek.
Ólafsf. met, 2. Óli Sveinn Bern-
harðsson, L, 48,7 sek. 3. Daníel
Williamsson, L, 19.2 mín.
50 m bringusund tcipna: — 1.
Ásta HeJgaaóttir, L, 47,1 sek. 2.
Sólveig í'elixdóttir, UMSSK,
48.6 sek. 3. Lillý Valderihaug, L,
48.7 sek.
!- 4x50 rn boðsund-—skriðsund: —
1 1. A-sveit Lcifturs, 2:16,1 mín.
„Ráðskónan hljóp . . . Dásamlegk-
var að hlaupa í'yrir sinn cigin kálf.
Og hún íann hann aUsðtaðar. Og,-
hún fann þefinn af honum í vituir*
sjei', þennan ísúra s/i ta þef, bland -
aðan fylltri angan af villtri blástöi'
úr Tjarnarbotnum“.
Hjer Iæt jcg staðar numið, þótk
gaman hefði veiið að minnast á.
fleira, enela af nægu að caka. Un»
það skal engu spáð, hver afrek
Indriði G. Þorsteinsson, kann aS
vinna í framtiðinni. Vel má vc.ia,
að hann eigi eftir að skrifa góðair
sögnr. En hvað Illástör viðvíkur,
er hún að minu áliti fyrir það eitte
merkileg, að hafa hlotið þai»
hæstu verðlaun, sem mjer er kunn—
ugt um, að veitt hafi verið fyriir
omásögu hjev 4 'andi.
(Allar leturbreytingar ern.
mínar).
Þ. S.
ur KirKjUKorasam-
bands SkagafjarSar-
prófesidamis
JUll.
um og landslagi margar hveijar
einstakar í sinni röð:
„Nef hennar var eins og stef
í mansöng ..." — —
„Hann var hár og reriglulegur
i og hvassnefjaður, og hann bauð
hánn góðan.'1 — —
„Þeir (Tjarnarhotnarnir) vorú
þaktir hlástör og inn á niilli sá. í
smátjarnir, or voru bláar og tærar
og jir.vnar." — —
j „Kyrrðin ' ar staðbundin, og
það virtist vera hægt að gangu
að henni og þreifa á henni, og'
það virtist <’cra hægt að rjóðra
henni eins og ilmandi kvoðu um
öll skilningarvit." — ■—
1 „Litlar tjarnirnar voru cins og
blá augu, tregaþrungin og full af
vatni . . .“.
Iridriði er elckert spar á „og“-in.
Hárin notar þau hvar sem færi
gefst, svo að þetta verður verulegt
lýti á ritsmið 'lmns:
,,Oji hann hafði legið við hlið
hennar, og hann hafði kysst harm
ofi verið prúfcur og góður o</ fram- |1
ancii og heillancli. Og þarna í morg
unsólinni hafði henni orðið svo
annt iiin hann“. — • —
„I óratíð höfðu lækir vunnið of- ^
Rn úr Ðiigunai'skarði, velst j>ar
K ii k jukóvasamband Skagaf jarð-
&] prófastsdæmis gekkst fyrir
söngmóti að Varmahlið s. I.
sunn.udag. Söngmót þetta var hiS-
þric5ja í röðirini á vegum sam-
bondsins. Sex kirkjukórar tóki*
þátt í mótinu, með samtals 120
meðlimum.
Forfri. sambandsins, Eyþóv
Stefánsson, setti mótið með ræðu,
t n því næst sungu kórarnir hver
í sínu lagi, fjögur !ög. Kórarnir
voru þessir: Kirkjukór Reykja—
sóknar, söngstj. Árni Jónsson,
Víðimel, Kirkjukórai Flugumj'r—
ar- og Víðimýrarsókna, söngstj.
Árni Jónsson. Kirkjukór Glaum-
bæjar- og Reynistaðarsókna,
söngstj. Jón Björnsson, Hofsteins.
stöðum og Kirkjukór Sauðár-
króks, söngstj. Eyþór Stefánsson_
Þá fluttu ræður sr. Gunnai'
Gíslason, Glauir.bæ og sr. Helgi
Konráðsson, Sauðárkróki. Því.
r.æst sungu kórarriir sameigin-
lt’ga þrjú lög undir stjórn söng-
stjóranna til skiftis og að encf-
ngu sungu kórornir Þjóðsöng-
inn untíir stjórn Eyþórs Stefáns-
sor.ar. Einsöngvarar voru þau.Sig.
uvður F'. JónssOr. og' Snæbjörg
Snæbjörnsdóttir. Undirleik önn-
söngstjórarnir til skiftis,
yfir stokka og stemá, og hjalla og . .... ....
■ ,,, v , • , r.samt Evu Snæbjornsdottur. —-
gjalfrað oa ai’Uað, uggi-nn langBn, . •
og
af
Söngmótið fór i alla staði vel
í'rem og þótti söngurinn takast
lítmþurði þeirra . ’iíifði
2. Drengjasveit Leifturs, 2:27,5 stöi'in Vaxið. 0</ »ueð vímaniim , , , .
mín. ' .3. B-sVcit Leifturs 2:57,0 færðist hún í aukana.<>//..nam :iýtt PO'ðxlega, erida urðu korárnir aA
' , endurtaká morg logm. Veðuy
Frqmhald ú bls. 8.
iaiicl.'i — :rr
„Off hapn vakti Stóra-Grána, oq
Fih. á bls. 8.