Morgunblaðið - 29.03.1952, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 29. marz 1952
Fimmiugu?:
ÞÓBDUR ÞORSTEINSSON
HREPPSTJÓRI Á SÆBÓLI
I SUNNANVERÐUM Fossvogi
Btendur lítið hús með rauðu þaki
á smáhöfða við sjóinn. Við hlið
Þess eru nokkur gróðurhús og
vermireitar. Þetta litla býli heit-
ir Sæból og þar býr Þórður Þor-
Bteinsson hreppstjóri í Kópavogs-
hreppi, sem í dag hefur lagt 50
ár að baki sér.
Þórður Þorsteinsson er fæddur
í Vigur á ísafjarðardjúpi. For-
eldrar hans voru Jensína Guð-
mundsdóttir frá Hafrafelli í
Skutulsfirði og Þorsteinn Ólafs-
Bon, Þórðarsonar Magnússonar
alþingismanns í Hattardal.
Nokkurra daga gamall fluttist
t>órður frá fæðingarstað sínum
og dvaldist á ýmsum stöðum
hjá skyldfólki sínu og vanda-
Jausu fólki fram til 10 ára aldurs.
Mun hann hafa búið við mjög
misjafna aðbúð á þeim árum. En
é 11. ári fluttist hann aftur í
Vigur til séra Sigurðar Stefáns-
Bonar og móður sinnar, sem þar
var til heimilis. Þar dvaldist hann
BÍðan þar til hann var orðinn
íulltíða maður.
Meðan Þórður var barn aðl
Saldri varð það þegar Ijóst, að
hann var bæði kjarkmikill og
duglegur. Hann var röskur tilj
allra verka, en sérstaklega var
hann áhugasamur um allan1
veiðiskap og sjósókn. Kornungur
gerðist hann háseti á vélbát og'
þótti þegar hlutgengur þar til
ellra starfa. Þegar hann hafði
Etundað rjóinn heima í Vigur:
tim skeið réðist hann í skipsrúm
S Bolungarvík. Þótti unglingurn
yið Djúp jafnan að því nokkur!
frami þar sem þar var öndvegis-
yerstöð Vestfjarða. !
Aðeins 17 ára gamall varð
Þórður svo formaður á fimm
manna fari úr Vigur, sem gert
yar út frá Bolungarvík. Farnaðist
honum ágætlega formennskan, |
þrátt fyrir æsku sína og reyndist ■
hann fengsæll og ijuglegur sjó- i
maður. Hafði hann formennsku á
hendi fyrir Vigurbónda um nokk
urra ára skeið.
Árið 1924 réðist Þórður á tog-
sra og var á slíkum skipum og
stórum mótorbátum fram til árs-
Sns 1930. Veturinn 1927—1928 var
hann í Stýrimannaskólanum og
Jauk þaðan fiskimannaprófi.
En árið 1930 slasaðist hann og
Varð að hætta sjómennsku. —
Næstu 3 árin var hann svo veill
til heilsu að hann1 gat lítt eða
ekki unnið.
Þórður fluttist árið 1925 úr'
Vigur til ísafjarðar. Var hann j
búsettur þar til ársins 1929. Þá1
íluttist hann hingað til Reykja-
V:kur og hefur verið hér búsettur
sítan. Settist hann fyrst að í
Sogamýri og byggði skömmu
e'tir komu sína þangað lítið timb-
mhús. Hafði hann þar hænsna-
rækt en tók síðan að stunda
gaiðyrkju. — Árið 1933 byrjaði.
lic.nn torgsölu á blómum og græn 1
incti. Hygg ég að hann hafi fyrst- j
ur manna byrjað þá atvinnu hér
í fcre.
/ rið 1936 fluttist Þórður suður
í l ossvog og reisti þar nýbýlið
Sæfcól. Þar hefur hann átt heima
síðan. — Tók hann þegar til
ósp:"ltra málanna við garðrækt-j
ina. Fyrsta gróðurhúsið, sem*
hanrt reisti þár var 75 fermetra
að tærð. Nú hefur hann 4501
fermetra lands undir gleri í gród-
ui húsum og vermireitum og rek-
ur þ-ar blóma- og grænmetisrækt
í stó.'um stíl.
Þórður hefur verið hreppstjóri
í Kópavogshreppi síðan árið 1948
og í hreppsnefnd síðan árið 1949.
Þórður giftist árið 1928 Helgu
Sveinsdóttur, ágætri konu ætt-
aðri úr Barðastrandasýslu. Hafa
þau átt 4 börn. Hefur frú Helga
verið manni sínum mjög sam-
hent.
Þetta er í stórum dráttum ævi-
ferill Þórðar vinar m.íns Þor-
steinssonar. Þegar ég lít yfir
hann kemst ég ekki hjá að undr-
ast duttlunga örlaganna. Þórður
elst upp út við eyjar og nes. —
Hugur hans stefnir allur út á
sjóinn. Þar hefur hann lífsstarf
sitt og farnast vel og giftusam-
lega, verður dugandi sjómaður
og aflamaður á litlum árabátum
og vélbátum. - Hann fær skip-
stjórnarmenntun og ræðst á skip
hins nýja tíma. Þá koma örlögin
og segja: Hingað, en ekki lengra.
Þú átt ekki að vera að stunda
sjó. Á land með þig. — Eftir það
byrjar aðal lífsstarf hans, rækt-
un blóma og annars jarðargróö-
urs, hænsnarækt og torgsala.
En þessi snöggu umskipti frá
sjósókn til ræktunarstarfa hafa
ekki orðið þórði til ills. — Hann
hefur alltaf kunnað að laga sig
eftir aðstæðum hverju sinni. —
Dugnaður hans, þrautseigja og
hugkvæmi hafa komið honum að
góðum notum við blómaræktina
eins og á sjónum.. Honum hefur
farnazt vel í Fossvogi.
Ég man eftir Þórði frá því að
ég var barn, enda þótt hann væri
lítið heima eftir að ég komst á
legg. En móðir hans dvaldi þar
til dauða dags, samtals í yfir 50
ár. Hún var gæðakona og
tryggðatröll. Við systkinin í Vig-
ur munum aldrei gleyma þessari
vandalausu manneskju, sem æv-
inlega vakti yfir hverju okkar
spori, fyrirgaf alla okkar upp-
vöðslu og bernzlcubrek og jafnari
var reiðubúin til þess að taka
málstað okkar, ef í hart sló.
Þórður hefur marga eiginleika
sinnar góðu móður. Hann er allra
manna hjáÍDfúsastur og greiða-
samastur við þá, sem hjálpar eru
þurfi. Hann hefur hlýtt hjarta og
e£ tryggur í lund. Fráságnarhæfi
leiki hans og kýmnigáfa hafa
gert mörgum samferðamönnum
hans á iífsleiðinni glattí geði.
Þórður Þorsteinsson hefur ailt
af verið að vaxa. Margvíslegir
erfiðleikar hafa orðið á vegí
hans. Slysfarir, heilsuleysi og ó-
höpp hafa mætt á honum. En
hann hefur staðið af sér öll ólög
og komið sterkari út úr hverri
raun. Nú situr hann fimmtugur
'við rósarækt suður á Sæbóli.
Ég óska Þórði og fiölskyldu
hans til hamingju rrieð fimmtugs-
afmælið. Vinir hans hér sýðra og
vestur í Djúpi órna honum alls
farnaðar um leið og þeir þakka
honum liðinn tíma.
s. ::j.
Kári Hagnússon
Haga — Minning
ÚTFÖR hans fer fram í dag, frá
heimili hans, Haga í Staðarsveit,
en þar hafði hann búið frá því
á árinu 1918, þar til hann lét
jörðina í hendur syni sínum. —
Kári var fæddur í Hóium í Ilelga
fellssveit, 14. des. 1874, sonur
hjónanna þar, Magnúsar Bene-
diktssonar og Karítasar Jóhanns-
dóttur og ólst hann þar upp. Ár-
ið 1902 giftist hann Þórdísi, dótt-
ur Gísla á Saurum í sömu sveit
og hóf búskap á þeirri jörð móti
tengdaföður sínum. Þaðan flutt- .
ist hann að Dældarkoti í sömu j
sveit og bjó þar til ársins 1918. í
Þetta er í stuttu máli feri l
Kára, en bak við er svo ótal
margt biítt og strítt eir.s og ger-
ist og gengur. Þau Þórdís ei^n-
uðust 9 börn og eru sex á lífi,
öll hin mannvænlegustu.
Um 10 ára skeið átti ég kost
á að kynnast Kára sáluga og
geymi í þakklátum huga marg-
ar skemmtilegar minningar frá
þeim stundum. Létt skap og góð-
leg glettni voru hinir skemmti-
legu förunautar hans og nutu
þess margir. Dugnaðarmaður var
hann og þrátt fyrir það þó á
hann hlæðist ómegð, sá hann vel
sér og sínum farborða. Ekki
taldi hann eftir sér að ganga
um 4 km veg frá Dældarkoti of-
an í Stykkishólm á hverjum degi
til að vinna við fermingu skipa
og við húsbyggingar, til að geta
þannig aflað sér og sínum bjarg-
ar. Og kom sér þó vel að hann
var kvikur á fæti.
Kári var greindur maður og
voru honum falin mörg trúnað-
arstörf. Einn sterkasti þáttur í
lífi hans var trúrækni og kirkju-
rækni. F’eytti sú trú honum yfir
brim og boða lífsins. Hann var
lengi safnaðarfulltrúi sinnar
sóknar og sótti jafnan kirkju-
fundi og nú þann síðasta til
Reykjavíkur i haust.
Með Kára er mörgum horfinn
tryggur vinur og góður dreng-
ur. — \
Blessuð sé minning hans.
Á. H.
Reykjavík — Akureyri
■ ■
■ . ■
Í NÝVOIGTLANDER S
■ ■
■ ■
i P E R K E O II. :
■ ■
■ ■
■ ■
■ ■
j Ijósm yndavél ;
■ ■
i ásamt filterum og filmum er TIL SÖLU. :
■ ■
■ ■
| Upplýsingar í síma 1243. I
Köflótt kjóíaef
tekin upp í dag
Bezt
Vesturgötu 3 — Sími 1783
Léreft
Köfum fyrirliggjandi I. fl. léreft.
Sueinóóon (S? CCo.
- AUGLYSING ER GULLS IGILDI -
r
á mánutli getið þið eignsist
ititsgfsi Jóns Trausta
dCóLaútcjápci Cja&jóná O.
Fyrir hundrað