Morgunblaðið - 01.04.1952, Síða 12

12
MORGUNBLAÐlfí
Þriðjudagur 1. apríl 1952
LÁNDSFUNDUR SlysavarnaféJags ís’ands kó'fst í Reykjavík s. 1
kmgardag. 104 fulltrúar sitja laodsfundinn, en gert er ráð fyrir
að honum muni Ijúka í kvöld. — Á laugardag voru eftirtaldir
starfsmenn fundarins kosnir i r.efndir. Ritarar fundarins eru Rögn-
valdur Möller, Rannveig Guðmuodsdóttir, Eygló Gísladóttir, Geir
Ólafsson og séra Jón Þorvarðarson.
í Kjörbréfanefnd sitja ÓJafur •
Þórðarson, Guðrún Jónasson og
Sesselja Eldjárn. — í dagskrár- IVL 1 í
nefnd eiga sæti séra Jakob Jóns- — iSillSfSfPlll
son, Rannveig Virjlúsdóttir o,
íorseti S.V.F.Í., Guðbjartur
Ólafsson. — í Nefndanefnd eiga
sæti Júlíus Havsteen, sýslumað-
ur, Sigríður Magnússon, Jóna
Guðjónsdóttir, Gróa Pétursdótt-
ir og Ragnar Þorsteinsson.
KOSIÐ í FASTANEFNDIR
OG FLEIRA
Fastanefndir þingsins eru 4
og skipa 15 manns hverja þeirra.
Formaður Allsþerjarnefndar er
Ólaíur B. Björnsson. Formaður
Slysavarnanefndar er ÓJafur
Þórðarson, Hafnarfirði. Formað-
ur Fjárhagsnefndar er Júlíus
Havsteen sýslumaður og formað-
ur Skipulagsnefndar er dr. Árni
Árnason.
Á sunnudag var haldinn ann-
ar fundur. Tilkynnti Henry
Hálfdánarson fundarmönnum þá
strand vélbátsins Skjaldar í Þor-
geirsfirði, en síðan flutti Ólafur
Sveinsson skipaskoðunarstjóri
erindi um skipaskoðunarmál.
Rakti hann sögu þeirra mála er-
iendis og hérlendis, svo og þró-
un löggjafar á því sviði. Gerði
hann samanburð á kröfum til
sliipaskoðunar héi’ og meðal ann-
arra þjóða, og kom glögglega í
Ijós, að kröfur í þessum efnum
eru strangari hér á Jandi. Gat
hann þess og, að á þessu ári væri
væntanleg ný og ýtarleg reglu-
gei'ð um skipaskoðunarmál.
Nokkrar umræðUr urðu á eftir
erindi skipaskoðunarstjóra. Kom
þá m. a. fram óánægja með und-
anþágu, sem veitt var til þess
að nota björgunarbáta úr gúmmí.
eru þeir eldfimari og viðkvæmari
fyrir stungum, ,og þeim er ekki
hægt að róa eða sigla. Var undan-
þága þessi talin lögbrot.
ÖFLUN VEÐURFREGNA
IIEFIS STÓRUM BATNAÐ
Þá flutti Theresía Guðmunds-
son veðurstofustjóri fróðlegt og
ý tarlegt erindi um starf veður-
stofunnar í þágu atvinnuveganna.
Kom þar fram, -að mikil breyt-
ing hefur orðið á öflun veður-
fregna eftir stríð og þróunin ör í
þeim eínum.
Lýsti hún sambandi Veðurstof-
uanar við notendur veðurfregna,
og lýsti ánægju sinni með þá
samvinnu, sem tekizt hefði milli
veðurstofunnar og Farmanna- og
fiskimannasambands íslands.
Á sunnudagskvöld fóru þing-
fultrúar í boði Slysavarnadeildar-
i.inar Hraunprýði til Hafnarfjarð
ar. Voru þar móttökur glæsiieg-
ar og skemmtun góð.
innm
Minningarorð
Framh. af bls. 11
! hramh. af bls. 8
þá skapast nýir möguleikar fyrir
nostulíns og leirkeragerð hér-
Jendis.
■ Námurnar v'ð Stakkahlíð eru
tvær, önnur i fjaUshlíðinni niður
við sjó, skammt frá fcænum. Er
hún miklu minnst og voru úr
henni teknar 25 lestir af stein-
inum, sem sent var vestur um
haf til efnagreiningar. Hin er
uppi í fjallinu, noltkurn veg frá
sjó, og er liún geysiauðug. Eins
og má'um er háttað er beðið eftir
úrskurði að vestan um hvort
kaun þaðan verða gerð eftir að
ítarleg efnarannsókn hefir farið
fram. Væri það sanna'dega ósk-
andi að svo gæti orðið
!
BETRA EN TEItRAZZO
Þá sýndi Tónias fuodarmönn-
um grænleita f'ögusteina eina
mikla, er ættaðir voru úr Beru-
firði, en finnast. einnig í Álfta-
fjarðarfjölJum. Voru þejr sJínað-
ir vel og hinir fegurstu á'itum.
Kvað Tómas steina taka
fram öllu terrazzo til gólfskreyt-
| ingar og fJestum mp’rnarýteg-
| undum sömuleið's. Vakti "ræn-
j steinn þessi milila ath'i,c'1i fnnd-
j armanna, en hann finnst í þykk-
i um lögum rétt, niður undir sjó í
Berufirði. Mundi hann eflaust
finnast þar ósprunginn þegar graf
ið væri niður úr frosti P'-ófosco-
Trausti Einarsson kvaðst hafa séð
stein þennan hér í Esjunni oe
einnig mundi hann finrast í Norð
urárdalnum í Bo'garfirði. Væri
það sannarlega búhnykkur mik-
ill ef hægt væri að vinna stei”
bennan og nota tú gólfsgerðar m
húsabygginga á ís’andi, en mjö"
vrðu b^u skrautJe? s'’o n mvo^
nf baðstofunni í Markúsarse'i :
ÁJftaíh'ði, sem Tómas svndi. K-
með sér. en hún var að hálfu
hlaðin úr þessum steini.
Að framsöpu' æðu Jokinni oáru
j fundarmenn fram nokkvar fyvjr-
snurnir um máJmauðug svæði
víðsvegar um land. hvort mi’
væri í Svínahólum í Lóni (Jítið
eitt), járn í Héraðssöndum
(ó-annr.rk; ð) o. s f’’v
í fundarlok var Stefápi hrepp-
rt:ó-p í Stakkahlíð í Loðmondp'’-
fi’’ði. konu hans og sonum. bakk-
að sérstaklega f''umicvæði
o? mik’1 og góð S5mvi-"'.a í bik
tsninsmá!.unum öi'um, Fundi va”
slitið á ellefta timar.um.
pr
Cr.imh pf t’le ’’
ina er gersamlcga rofið í þess- j
um efr.um. Þriggja hæöa einbýlis-!
hús í sveit á íslandi og svo heita j
býlin eftir sam áður Hvamnur.’j
Eær og jafnve! Hruni.
Slefán Þomteinsno■ i.
í DAG fer fram jarðarför Hall-
dóru Þorsteinsdóttur frá Hnífs-
dal.
Hún var fædd á ísafirði 12.
marz 1890.
Lézt á Landakotsspítalanum
25. marz s.l.
Hún var dóttir hjónanna Guð-
rúnu Þórðardóttur og Þorsteins
Jóakimssonar sem þá bjuggu á
ísafirði. Árið 1910 giftist hún
eftirlifandi manni sínub Magnúsi
Hálfdánarsyni og fluttist þá til
Hnífsdals og bjuggu þau þar alla
tíð síðan.
Þau eignuðust sjö börn. Lauf-
eyju, Elenóru og Hrefnu, sem all-
ar dóu um og yfir tvítugsaldur.
A lífi eru: Guðmundur og Rafn,
sem báðir eru trésmíðameistarar
búsettir á Akureyri, Ásmundur
vélstjóri í Höfðakaupstað og Lauf
ey búsett í Reykjavik.
Það fór ekki mikið fyrir Hall-
d.ru utan síns heimilis. Eins og
að ofan getur, giftist hún ung
og börnin urðu mörg, svo heim-
ilið krafðist allrar hennar starfs-
orku.
Þegar ég minnist Halldóru
Þorsteinsdóttur, kemur mér i hug
vaeurt og viðkvæmt blóm, en
lífið tók hana ekki ávallt mjúk-
;m tökum, með stuttu millibili
’arð hún fyrir þeirri sáru sorg,
að s.iá á bak þrem uppkomnum
’ætrum sínum, hinum mestu
rfnis stúlkum, og nú síðast að
bo’a kvalafullan sjúkdóm um
lengri tíma. En þessi fíngerða
kona var gædd þeim innri styrk,
a3 allt þetta bar hún með alveg
a'vstöku iafnaðargeði. Halldóra
Þa’steinsdóttir skilaði miklu og
r'óðu dagsmerki. Hún bjó manni
Á’um fyrirmyndar heimili, og
börnum sínum var hún sérstak-
Iesa ástrík og umhyggjusöm
móS-ir. Hún hefir nú skilað þjóð-
•nni duglegum og vel uppöldum
borgurum;
Þes~’ !áu kveðjuorð eiga að
binni látnu mínar beztu
bakkir fvrir margar ógleymdar
'ri^stundir á heimili þeirra
! jóna.
v'r ’’ntta manni hennar og
••"rr.rm innilega samúð.
Steingrímur Árnason.
* .TiNTorjNUM — Um 20 þús.
— ’ vafnaðariðnaðinum
• No ðar-írlandi eru nú atvinnu-
Viðsklpfasaanpisigtsr við
Svíþjóð undirrifaður
í GÆR var undirrituð í Stokkhólmi bókun um framlengingu á
samkomulagi um viðskipti milli íslands og Svíþjóðar, er falla átti
úr gildi hinn 1. apríl 1952. Bókunin var undirrituð af Helga P.
Briem, sendiherra, fyrir hönd ríkisstjórnar íslands og Östen
Unden, utanríkisráðherra Svíþjóðar, fyrir hönd ríkisstjórnar Sví-
þjóðar. —
Öióður maður mis-
þyrmir félaga sínum
UTANBÆJARMAÐUR hefur
kært til rannsóknarlögreglunnar
árás er drykkjufélagi hans gerði
á hann, en drykkjufélaginn hafði
barið hann skyndilega í höfuðið,
þar sem þeir voru á göngu. Komst
utanbæjarmaðurinn undan mjög
illa til reika og varð að flytja
hann í sjúkrahús. — Hinn ölóði
hafði í vígamóðnum tognað á
fæti.
Utanbæjarmaðurinn, sem ekki
mun fyrr hafa séð þennan
drykkjufélaga, hitti hann á Heitt
og Kalt, en með þeim var maður
sem þeir báðir þekkja. Þessi mað
ur var hvergi nærri er árásin var
gerð.
Suður við Tripolikamp Voru
þeir er æðið greip manninn. Fyrir
varalaust sló hann -utanbæjar
manninn með flösku í höfuðið og
var það högg svo mikið að flask-
an molaðist á höfði hans, — og
með flöskubrotinu sem hann hélt
á sló hann manninn enn í höfuðið
og síðan með hnefunum. Það er
ekki að sjá sem utanbæjarmaður-
inn hafi misst meðvitundina.
Honum tókst að komast undan
hinum óða manni, Hann barði
upp í skála einum í Trípólikamp.
Var þá alblóðugur orðinn og
blæddi mjög úr höfði hans. —
Lögreglunni var gert viðvart og
flutti hún manninn á slysavarð-
stofuna, en hann hafði hlotið
marga djúpa skurði á höíuðið og
var hann síðan fluttur í Hvíta-
bandssjúkrahúsið.
Við lögreglurannsókn hefur
komið í ljós, að tilefnið til árás-
arinnar hefur ekkert verið. —
Árásarmaðurinn hefur skyndi-
lega verið gripinn æði. Er talið
hreinasti mildi að utanbæjarmað-
urinn skyldi sleppa lifandi.
Gilfer efstur eftir
þriðju uitiferð
ÞRIÐJA umferð landsliðskeppn-
innar í skák var tefld s.l. sunnu-
dag. Leikar fóru þá þannig, að
Eggert Gilfer og Guðjón M. Sig-
urðsson gerðu iafntefli. Sömu-
leiðis varð jafntefli hjá Ola
Valdimarssyni og Árna Snævarr
og Sturlu Péturssyni og Bjarna
Magnússyni, en Sigurgeir Gísla-
son vann Hauk Sveinsson. Aðrar
skákir fóru í bið.
Leikar standa þannig eftir 3.
umferð, að Gilfer er enn eftur
með 2% vinning.
Fjórða umferð var tefld í gær-
kveldi, en úrslit hennar voru ekki
' kunn, er blaðíð fór í prentun.
Samkomulagið er írcmlengt til
31. marz. 1953. Sænsk stjórnar-
völd munu leyfa innflutning á
saltsíld, kryddsíld og syJcur-
I saltaðri síld frá íslandi á samn-
ingstímabilinu með þeim tak-
mörkunum einum, er leiða af því,
að í Svíþjóð er síldarinnflutning-
ur heimilaður fyrir ákveðna
heildarupphæð.
Innflutningur á öðrum íslenzk-
um afurðum verður leyfður j
Svíþjóð á sama hátt og áð'ur hef-
ir tíðkazt, og innflutningur á
saenskum vörum verður leyfður
á íslandi með tilliti til þess hve
útflutningur verður mikill á ís-
lenzlíum vörum til Svíþjóðar og
með hliðsjón af venjulegum út-
flutningshagsmunum Svíþjóðar.
Jón Nordal heldur
píanófónleika
JÓN NORDAL, píanóleikari, hélt
hljómleika fyrir styrktarfélaga
Tónlistarfélagsins í gær og endur
tekur þá á miðvikudag í Austur-
bæjarbíói. Þetta eru fyrstu sjálf-
stæðu hljómleikarnir, sem Jón
Nordal heldur enda þótt hann sé
þegar orðinn bekktur píanisti.
Fyrst á efnisskránni er Cha-
conne eftir Hándel, síðan sónata
eftir Stravinsky, samin 1924. Þá
eru Ungverzk þjóðlög, Rúmensk-
ir dansar og Allegro barbaro,
eftir Bela Bartok, og loks veiga-
Imesta viðfangsefni hljómleik-
anna: „Myndir á listsýningu“ eft-
ir Mussorgski. Eins og riafnið
bendir til er þetta tónverk sam-
ansett úr ýmsum myndum, sem
tónskálriið virðir fyrir sér á
göngu um sýningu.. Verkið er
ærið langt, tekur rúman hálf-
tíma i flutningi.
Það er ástæða til að vekja at-
hygli tónlistarvina á þessum
konsert. Hinn ungi tónlistarmað-
ur vakti snemma á sér athygli
fyrir fágaðan leik og gérhygi. En
auk hinnar miklu vinnu, sem
hann hefur lagt í að þjálfa sig í
níanóleik, hefur hann vakið verð
skuldaða athvgli fyrir hinar frum
legu tónsmiðar sínar.
B. G.
Hdrdúkur
o" niiili fóðurssiri ”i.
Freyjugðtu 26.
TiEZT AÐ AVGLÝS 4 J.
/ MOHGVNVLAÐ11VV1*
Jónsson og Margrét Tónsdóttir, og
stóðu sterkar og mikilhæfar ætt-
ir að Árna og sannaðist það á
] onum á marga lund. Mnn nú
margur sakna hans, sem féll í val-
inn á bezta aldri, einmitt þegar'
lífsstarfið var svo að seg.ja að
byrja. En sárastur harmur er þó
hjá hinni ungu einginkonu hans,
fi'ú Sigrúnu, og öldruðum foreldr- !
um hans og systkinum, — og ótal j
virium um land allt, því Árni var ;
vinmargur og víða þekktur og alls- j
í.íaðar að góðu.
Ég enda þessi fáu og fátæk-
Lgu orð mín með innilegn samúð-
arkveðju til allra ástvina hins
I ítna. En þér sjálfum, Árni minn,
þakka ég fyrir samfylgdina hérna
megin. Við eigum vafalaust eftir
að ferðast saman á ný og „geym-
inn hæða að skoða“.
G. E. J.
’sm

Marteöm
imw mixi nmmmtmmmsmutarm
Eftir Eá D44
FLA5W UOWARD PROM THE
GREEN DEPTHS/
ÁS THE RAZOQ-TOOTHED JAWS OF
THE KÍLLER OPEN BEHIND REG'S
FLAILING LEG5...
In insane ^ase, the man-eater
HURLS HIMSELF ONCE MORE AT
REG/
Markús 8—3
jsnýr hákarlirm
1) í- sKt’lfingaræði og illslut j Ragga.
sér aftur að 4) En rétt hjá er gedduvaða. ins. Því þær hafa runnið á blóð-
I Þær koma upp úr djúpum hafs- lyktina.