Morgunblaðið - 25.11.1952, Side 14
14
MORGUNBLAÐI9
Þriðjudagur 25. nóv. 1952
I
ADELAIDE
Skáldsaga eftir MARGERY SHARP
iimini»iiininiiniini«H>iiimHiinniiiimiinniniiiniiHiii»iiinnHiiiMWmnnimiiiiwmiiiniiiiiiiiiiiHHiiMiinii:ii»
Framhaldssagan 70
„Eða einhverju svoleiðis sóða-
hverfi. Vesalings Adelaide....“
„Britannia Mews er ekkert
sóðahverfi. Það þykir einmitt
mjög eftirsóknarvert að búa þar.
í>ar er brúðuleikhúsið. Mamma,
hvað sagðir þú að maðurinn henn
ar héti?“
„Lambert", sagði Treff ill-
kvitnislega.
„Frú Lambert. Það er þeirra
leikhús. Mamma, því í ósköpun-
um hefur þú ekki sagt mér þetta
fyrr?“
„Ég vissi ekki að þú hefðir
nokkurn áhuga fyrir því“, sagði
vesalings Alice. „Ég vissi ekki
einu sinni að þau ættu þar ennþá
heima .... eða að þau ættu leik-
hús. Ég get ekki sagt að mér finn-
ist það sennilegt*T
„Hefði ég engan áhuga fyrir
því?“ Dodo þaut á fætur, nam
staðar fyrir framan móðuf sína
og sagði ógnandi röddu: „Finnst
þér það ekki líklegt að ég hafi
áhuga fyrir eina ættingjanum,
sem hefur sýnt hugrekki. Frú
Lambert. Ég hef séð hana. Hún
er sú dásamlegasta manneskja,
sem ég get hugsað mér“.
„Dodo, hvenær sástu hana?“
„í leikhúsinu. Og um daginn,
þegar ég gisti hjó Sonju. Ef ég
hefði aðeins vitað að hún er
frænka mín .... nákomin
frænka.___“
„Hún er ekki nákomin frækna
€t
„Ef Treff er mér nákominn, þá
irnar .... ég sá hana. Mér finnst
það dásamlegt".
Herra Cuiver hagræddi sér í
stólnum og lokaði augunum. —
Skapvonzka hans hafði fengið
fulla útrás, og árangurinn var að-
eins sá, að nú hafði hann misst
gersamlega alla löngun til að sjá
systur sína, Adelaide. Af ölium
sólarmerkjum var hún ennþá
yfirlætisleg og framkvæmdasöm
eins og hann mundi eftir henni.
Auk þess var hann nú kominn í
ónáð hjá Alice.
4.
„Dodo“, sagði herra Hitehcock,
„má ég drekka þína skál?“
Dodo brosti tilgerðarlega. Hann
var ágætur karl og honum þótti
vænt um hana. Hinum megin við
skreytt jólaborðið sat frú Hitch-
cock dálítið súr á svip. Hún hugs-
aði með sér að Dodo hefði drukk-
ið of mikið sherry fyrir matinn.
Og það var satt. Tommy ljómaði
af ánægju og Ellen frænka ....
jú, hún var þarna líka og Hitch-
cock-fólkið stjanaði við hana
eins og það frekast gat. Hún lýsti
því yfir að Dodo væri mikið ham-
ingjunnar barn. „Þau ætla að
koma á morgun að skoða allt hús-
ið“, sagði hún við frú Hitchcock.
„Tommy hefur aldrei séð það
allt“. Tommy leit þakklætisaug-
um á hana. Hann hefur líka
drukkið of mikið sherry, hugsaði
Dodo. Það var auðséð að allir
biðu eftir að hún segði eitthvað,
en Dodo lét eins og hún væri yfir
sig komin af feimni. Hún þurfti
verðum ábyggilega ekki búin að
'skoða meir en kjallarann, þótt
þú komir ekki fyrr en eftir
klukkutíma“. |
i Hún var eins öfug og snúin og
hún gat, enda var hún mikið
áhyggjufull. Tommy var fullur
áhuga fyrir húsinu og blíður og
I hugulsamur við hana um leið.
Það þótti henni verst. Hann hljóp
upp um alla stiga, um alla ganga
og opnaði hvern einasta skáp,
rétt eins og hann væri fasteigna-
sali og væri að meta húsið.
„Hvernig getur hann nennt
þessu“, hugsaði Dodo. „Og hann
veit líka, hvað mér þykir þetta
| leiðinlegt. Hann veit að ég vil
ekki búa hér“. Ellen frækna lýsti
því hreinskilnislega yfir, að hún
kærði sig ekki um húsið. Hún
ætlaði að fá sér íbúð. Með öðrum
orðum hugsaði Dodo, hún var að
létta af sér þessari byrði á þau.
Dodo átti að hreinsa ellevu eld-
stæði og Ellen frænka átti að
láta sér líða vel í þægilegri íbúð
með rafmagni.
I „Þið megið ekki halda að þið
séuð að reka mig út“, sagði Ellen.
„Þið getið séð mig fyrir ykkur, 1
þar sem ég sit og læt fara vel um
mig í lítilli tveggja herbergja
íbúð með litlu eldhúsi“.
„Og baðherbergi", bætti Dodo
við. Hún hafði séð íbúðina.
„Já, auðvitað, vina mín“.
„Og er ekki líka stúlknaher-
bergi?“
„Það er litil hola fyrir Mörtu,
sem hún segist geta látið sér
nægja“. Ungfrú Hambro hló við.
er systir hans það líka“. I ag íátast svo mikið þessa dagana
Dodo sneri sér að Treff. „Segðu ag hana munaði ekkert um það.
mér meira um hana. Hvenær j Eftir hádegisverðinn næsta
struku þau. Hvernig var hann dag kom Tommy til að sækja
þá?“ 'hana og öllum til undrunar
_ „Kæra barn, ég sá hann aldrei. bauðst herra Culver til að koma
Ég var í skóla“. I með þeim til að skoða húsið.
„í skóla. Það hlýtur að vera „Treff, þú veizt að þau kæra sig
hræðilega langt síðan“. ekki um að þú komir líka“, sagði
„Hvaða vitleysa. Það var árið Alice. En Dodo hafði veika von
1886“. ! um hjálp frá honum og sagði glað
„Þá hafa þau verið gift í nærri iega; j Því fieiri þvi þetra“.
40 ár. Það er alveg dásamlegt . Tommy hins vegar, var ábyggi-
Alice stóð á fætur með virðu- iega á sama máli og Alice, en
legum svip. hann sagði ekkert. Loks var á-
„Faðir þinn og ég höfum líka
verið gift í nærri 40 ár og ég hef
aldrei dáðst sérstaklega að sjálfri
mér fyrir það. Adelaide fékkst
ekki til að snúa við af þeirri
braut, sem hún hafði lagt út á,
enda þótt henni væru gefin mörg
tækiíæri til að snúa aftur til fjöl-
skyldu sinnar....“
„Áttu við að fjölskyldan hafi
reynt að fá hana til að snúa aft-
ur?“
„... .og ég get ekki séð að hún
eigi það skilið að gert sé úr henni
hetja, þótt tíminn hafi liðið síðan.
Það gleður mig að heyra að þau
hafa komið upp brúðuleikhúsi
eða hvað það nú er, en mér finnst
þú gera sjálfa sig æstari en þörf ^
er á út af engu“.
Dyrnar lokuðust á eftir henni.
Dodo stóð þegjandi r.iðursokkin
í huf'sanir sínar, svo hún hrökk
við þegar frændi hennar ávarp- .
aði hana.
„Hvað ertu að hugsa um, barn-
ið gott?“
„Ég er að hugsa um þetta. sem
hefur lifað af 40 ár“, sagði Dodo
hægt.
„Það er margt, sem hefur lifað
af 40 ár. Ég siálfur er t.il dæmis
kominn yfir fimmtugt“.
„Ó, þú ^kilur mig ekki“.
„Og elrs og móðir þin sagði,
þá er það ekkert sjaldgæfur at-
kveðið að unga parið færi fyrst
og Treff kæmi svo á eftir. „Við
„Við Marta erum orðnar of gaml-
ar til að geta séð hver af annarri".
Tommy flýtti sér að grípa
fram í.
„Dodo er svo hæversk. Hún vill
ekki láta fara orð af því hvað
hún er húsleg". I
Dodo horfði rannsakandi á
hann. Hermi fannst hún sjá eitt-
hvað í augum hans, sem hún
hafði ekki séð áður. „Hann hefur
líka breytzt", hugsaði hún. „Hann
er kominn á kaf í fjölskyldulíf-
ið. Við verðum að tala alvarlega
saman. Því fyrr því betra“. Og
þá datt henni líka í hug að hún
yrði að tala við móður sína ....
Hrói höttur
snýr aftur
eftir John O. Ericsson
61.
— En, kæri Guy, hvað kemur þér til að flækjast um
skóginn á þennan hátt? spurði munkurinn. Og hver hefir
gerzt svo djarfur að fara svona illa með ykkur, tvo heiðar-
lega menn?
, Alit í einu gall við óstöðvandi hlátur. Vilhjálmur munkur
var nærri dottinn af baki. Hinn smávaxni asni hafði komið
auga á Stork, sem reyndi að fela sig á bak við hann. Hann
jós og sló aftur undan sér með því líkum hamagangi, að
Stork steyptist emjandi á hausinn. Hinir öskruðu af hlátri.
I Guy stökk í varúðarskyni nokkur skref til hliðar til þess
að verða ekki fyrir hinu hamlausa dýri. Munkurinn kippti
|í taumana og sló í asnann og varð hann þá spakur altur.
Hann leit hvasst á förunauta sína með nokkrum skipandi
orðum og hætti þá hláturinn snögglega, en bændurnir sneru
aftur til vagnanna.
— Ég var að spyrja, hver hefði dirfzt að leggja hendur á
þig og Stork? sagði munkurinn alvarlega.
— Hrói höttur og menn hans ginntu mig út í skóginn og
lágu þar í fyrirsát, sagði Guy með tregðu.
-— En, Guð minn góður, sagði munkurinn óttasleginn. Ég
hef heyrt, að þessir bogmenn væru með Ríkarði konungi yfir
burður að hjónaband sé svo lang- . ' „ T. 7,- .V' . f y\\\
„ , i Frakklandi. Heldurðu, að Hroi hottur se kommn af tur til
líft'
En v”r ** r^óti
því“, sagði Dodo. „Fjölskyldan
hennar vildi að hun yfirgæfi
hann. Og þú sagðir sjálfur að þau
hefðu búið við sult og seyru. Og
nú eru þau búin að koma upp
brúðuleikhúsinu og .... og hún
Jaeyrði þegar hafin kom út á sval-
Sherwood?
— Hann var í höll minni í fyrrinótt. Hann náði í stiga-
mann einn, sem menn mínir höfðu klófest, og fór burt með
hann fyrir augunum á okkur öllum, án þess að við fengjum
nokkuð að gert.
— Áttu við Tuck þann, sem lagði hendur á sjálfan ábóta
sinn og strauk svo til skógar og gerðist einn af mönnum
Hróa hattar? .1 ; <> í
Ljúffemrt og hressandi.
Anserískar sportskyrtur
nælðfl ðg rayoo
Hcri'alúðin
Skólavörðustíg 2
Einbýlishús
eða 5—8 herbergja íbúð, óskast til kaups.
Hefi kaupendur að íbúðum af ýmsum stærðum.
Kristján Guðlaugsson, hacsíaréttarlögmaður,
Austurstræti 1, sími 3400.
Ivæi* nýjar bækur:
MiU ðiidlit ðg þitt
sögur eftir JÓN ÓSKAR
Fyrsta bók þessa unga höfundar, sem sýnt hefur •
mikla hæfileika og unnið sér vinsaeldir með ljóðum ;
m
og sögum, sem birzt hafa eftir Ihann m. a. í Tíma- Z
m
riti Máls og menningar, Helgafelli og Lífi og list.
; Skulu bræHur berjast ? j
í eftir KRISTINN E. ANDRÉSSON :
: -
• ;
• Frásögn af fundi heimsfriðarráSsins í Berlín í ;
sumar, tileinkuð friðarþingi þjóð&nna, sem kemur Z
m ■
; saman í Vínarborg 12. desember n. k. Margar •
■ . , , , m
myndir eru í bókinni. Verð 25 krónur.
Bókaútgáfan HEIMSKRINGLA :
■
Kaupum hreinar
Ijereftstuskur.
Morgunblaðið