Morgunblaðið - 22.05.1953, Qupperneq 7

1
Föstudagur 22. maí 1953.
MORGLNBL4ÐIÐ
// /• k' jj • /i
^JSuenbt ootn ocf ^ /Jeimiho .
Fyrst stúdentsmyndin, síðtm
'Uortízh
2CUI
„GÓÐAN DAGINN, var það
Biyndataka íyrir yður? Gjörið
svo vel — það verður rétt eftir
augnablik.“
— Takk fyrir — en það var
nú eiginlega ekki meiningin, mig
langaði aðeins til að fá að rabba
ofurlítið við ykkur um það
hvernig það er að vera ljósmynd-
ari.
— Nú, það er svoleiðis lagað
>— því ekki það, yður ætti að
vera það velkomið.
— Auðvitað þurfti ég að vill-
ast upp í Bankastræti 2 — þar
var mér sagt, að þið væruð flutt-
ar niður í Búnaðarbanka, þar
upp á 6. hséð alla leið. Hér er
auðvitað miklum mun rýmra
um ykkur og betri starfsskilyrði
á allan hátt?
ÞEGAR LYFTAN BILAR
— Já, hér er ágætt að vera —
þó að okkur finnist reyndar ekk-
ert sérstaklega gaman að hlaupa
upp alla 6 stigana, þegar lyftan
bilar, en það kemur nú sem bet-
ur fer ekki svo oft fyrir.
— Hvað vinnið þið margar hér
í „Asis“?
— Við erum 6—3 starfstúlkur,
þar á meðal einn iærlingur, auk
okkar eigendanna þriggja. Það
væri annars ekki úr vegi, að við
kynntum okkur: Ingibjörg Sig-
urðardóttir, Jóhanna Sigurjóns-
dóttir og Hanna Brynjólfsdóttir.
— Hvernig er þetta orð, „Asis“
til komið?
— Það er nú í rauninni einföld
saga — eða þannig, að það ei'
til orðið úr upphafsstöfum okkar
tveggja, sem stofnuðum stofuna
upphaflega, þ. e. a. s. Adda, sem
er gælunafn fyrir Jóhanna Sigur
jónsdóttir og Ingibjörg Sigurðai'-
dóttir. Margir halda, að það sé
miklu lengra sótt að.
— Eruð þið lengi búnar að fást
við ljósmyndagerð?
ngibjörg og Jóhanna sitja við
>g „redúsera“ — það er mikil
lákvæmnisvinna.
— Þær Ingibjörg og Hanna
munu vera fyrstu íslenzku kon-
urnar sem luku ljósmyndar-
prófi hér á landi, — segir Jóhanna
•— Þær voru búnar að vinna hjá
„Lofti“ víst upp undir hálfa æv-
ina, áður en við byrjuðum í
Bankastrætinu með „Asis“ — svo
að þær hafa ekki litla reynslu í
starfinu.
— Og töluvert mikið nárfi til
Undirbúnings ljósmyndarastarf-
inú — er það ekki?
— Nú orðið er það venjulegt
iðnnám — þrjú ár með iðnskóla-
prófi.
— Og hafið þið hiotið mennt-
Un ykkar hér heima — eða er-
lendis?
— Á íslandi néma Jóhanna,
sem var við ljósmyndahám áti í
Bandáríkjunum um Skeið.
BANDARÍKJAMENN
FRAMARLEGÁ í
LJÓSMYNDAGERÐ
— Eru I^ahdgrjkjapienn á und-
brúðkaupsmyndin og
sio fyrsti erfinginn
Heimsókn á Ijósmyndasiofuna „Ásis"
Þegar krakkar eru annars vegar verður að beita ýmissa bragða
og grípa tækiíærið, þegar það gefst.
an okkur íslendingum í ljós-
myndagerð?
— Tja — ég veit ekki —: jú,
líklega eru þeir það nú. Hér
eins og yfirleitt á öllum tæknt-
legum sviðum standa þeir býsna
framarlega, þó að þar finnist
reyndar fúskarar í sínu fagi rétt
eins og annarsstaðar.
— Er þetta ekki skemmtilegt
starf? -— og hvaða eiginleika
munduð þið telja góðum ljós-
myndara nauðsynlegasta?
— Jú, s.tarfið er skemmtilegt,
sjálístætt og lifandi að mörgu
leyti. Hvað ljósmyndaranum er
nauðsynlegast? — Þolinmæði
fyrst og fremst. Það er til dæmis
enginn hægðarleikur að gera
brosandi „sæta“ og fallega mynd
af barnunga, sem komið er með
háorgandi, í versta skapi. Það
verður að beita öllum hugsanleg-
um brögðum og grípa tækifærið
um leið og það gefst. Krakkarnir
eru sjaldnast tilbúnir að gera það,
sem við viljum í það og það
skiptið — en einhvern veginn
blessast þetta samt.
HANDLAGNI OG GÓÐ
SJÓN NAUÐSYNLEG
— Nú — auk þolinmæðinnar
er svo hverjum , ljósmyndara
nauðsynlegt að vera handlaginn,
þ. e. mikill hluti ljósmyndagerð-
arinnar er handavinna, sem
krefst mikillar nákvæmni og svo
síðast en ekki sízt góð sjón —
eða sterk gleraugu! Hún er nauð-
synleg, sérstaklega þegar verið
er að redúsera, sem er einn mesti
vandinn við Ijósmyndagei'ð.
— Þið sögðuð „redúsera" — er
ekki til eitthvert Islenzkt orð yfir
það? _
— fslenzkt orð? — við skulum
sjá. — Nei, elcki svo að við vit-
um. Það er víst bara alls ekki
! til, svo að víð verðum að notast
við það erlenda — því miður.
YFIRLEITT í GÓDU
SKAPI
— Það er nú svo — þiö sögðuð
áðan, að gtjpidiiprj (yæri erf-itt .að
fá barnungana til að sýna ykk-
ur „sætu“ hliðina. Er ekki fólk
annars yfirleitt í, góðu skapi þeg-
ar það kemur til ykkar? Oft
er það þó í tilefni af einhverju
hátíðatækifæri, sem það vill fá
mynd af sér?
— Jú, jú, oftast er fólkið í góðu
skapi og ágsett við að eiga, þó
að einstaka sinnum sé það svo,
að það er engu líkara en að fólk-
Frh. á bls. 12.
Svona eru vorblússurnar í Pansjp #,
t ár. Þær eru hver annarri fallegri
ekki sízt vegna þess, hve eim
taliiar og látlausar þær eru í senm.
Nú fæst hér í verzlunum mikiö’
af alls konar blúndum og blúndu-
efnuin, svo að íslenzku stúikun
uin verður áreiðanlega ekki skota
skulð úr því, að koma sér tspp
einnri slíkri. _________
Fyrir smáfólkiði
Nyir téniffilar
TÓMATARNIR eru komnir á
maikaðihn. Enda þótt þeir séu
enn æði dýrir er hægt að veita
sér þá til hátíðabrigða — hér er
uppskrift að Ijúffengum og
skemmtilegum tömatrétti: j
Tómatarnir eru skornir eins og
myndin sýnír, kjarnarnir teknir
varlega úr. Rifinn ostur er hrærð
Pilsið hér að oían er úr gabardine
efni. Það er töluvert vítt og slær
sér fallega út að neðan. Nú eru á-
berandi mjaðmir mjög í tizku og
gera vasalokin á piisimi sitt til að
bjálpa þar upp á sakirnar. Blúss-
an er úr riffluðu nylon efni, létt
og þægileg.
nr í skál með rjóma eða mjólk,
salt og pipar sett í eftir smekk og
hakkaður laukur. Þetta er svo
sett i tómatana. Með þessu er
ágætt að borða „samlökur"
fransbrauð og rúgbrauð lagt sam
an. Þetta ér Ijúffengur forrétt-
réttur með köldum mat.
—:------:-----^---------------
KVENNASÍÐAN óskar les-
endum sínum gleðileg;rar hvlía
sunnu.
Lfúffemjtir
ábæfir
2 EGGJARAUÐUR þeyttar með
3—4 matskeiðum af sykri. 75 gr.
súkkulaði brætt á undirskál yfir
gufu og sett út í. 3 og hálft blað
at' matarlími lagt í bleyti í kalt
vatn, brætt yfir gufu. Matarlímið
kælt með því að setja út í það 2
matskeiðar af köldu kaffi. Því
síðan helt í eggjablönduna, helzt
um leið og súkkulaðinu. Hrært
val. Loks er 1 og hálfur decilíter
af þeyttum rjóma ásamt eggja-
hvítunum sett út í.
Þegar ábætirinn fer að stífna
lítið eitt, er honum helt í gler-
skál.-Skreytt með þeyttum rjóma.
Auðvitað langar litlar stúlkur th
að vera fínar, þótt þær séu ekkifi
nema 4—5 ára. Þessar tvær yfhr-
hafnir eni alveg eins fínar, og’-
þær kæmu frá frönsku tízkuhúsi^'
en reyndar eru þær saumaðar aftA'Á
lagiientri móður.
Frakkinn er úr sterku grá-yrj- ,c;
| óttu bómullarefni, sem blanda®
er ull, hnepptur að framan meíf
gráum skelplötutölum. HatturiaHnr.
er úr hvítu bómullarefni mel:
bláum dopimm. fn:
Stuttjakkinn er úr gráu ullarr- ,ÍÍT
efni með Dior-hneppslu. Blússarkfkr •
er hvít. Húfan er ljósrauð me@-nó!
rii's-bandi í sama lit. íííís'
_______________________:di9i>
alöí .
13
B IIJ
tiBóa
t g.,.
« m
ðfit;
AvaxtáðSírÍst
FEITUR ostur, finskornar döðlur,
hakkaðar möndlur.
Gáftcs
dogsisss
Mjúklyndur, hófhár, hjúklyndui,
vinbrár, •
Jjúfur lands, viklyndur, kær, *
knár, • •li
kviklyöcfurj ovðfár gæfði — glanó16'
frjólýndur, forspár, fnjolýndur,'ritod
misdár,
koúi í krans, hæglyndur, þelþi'ái'j
þæglyndur, geðskár draup í dand.'S37.
Ráðning á bls. 12. s
. .. -i b