Morgunblaðið - 31.12.1953, Page 14
14
MORGUIS B L AÐIÐ
Fimmtudagur 31. des. 1953 ^
Bílamarkaðurinn,
Brautarholti 22.
Fiskhöllin.
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu
Kexverksmiðjan Frón,
Sig. Þ. Skjaldberg.
K-jleóilecýi nyar:
Þökk fyrir viðskiptin á liðna árinu
Iðnó,
Ingólfscafé.
Verzlunin Brynja
Pétursbúð,
Njálsgötu — Gunnarsbraut.
jleóLleffl nyar.
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
KýleóLlecýL nyar:
Þökkum veitt vöðskipti og auðsýnt traust
á liðnum árum.
Baníel Þorsteinsson & Co. h.f.
í , ,
nýár:
Jóhannes Eilert Eggertsson — sextugur
„Traustir skulu hornsteinar
hárra sala.
Bóndi er bústólpi, bú er lands-
stólpi.
því skal hann virður vel “
FYRIR réttum 60 árum, eða 31.
desember 1893, fæddist að Meðal-
felli í Kjós, piltur, er síðar var
vatni ausinn og skírður Jóhannes
Ellert. En í daglegu tali meðal
kunnugra er hann alltaf nefndur
Ellert á Meðalfelli. Og gæti ég
vel hugsað mér, að ókunnugir
vissu ekki um hið fyrra nafn
hans. Foreldrar hans voru merkis
hjónin Elín Gísladóttir, prests að
Reynivöllum og Guðlaugar Ei-
ríksdóttur, Sverrisson, og Eggert j
Finnsson bóndi á Meðalfelli,
Einarssonar prests að Reynivöll-
um og Kristínar Stefánsdóttur
Stefánsson, síðast prests að Reyni
völlum. Forfeður þeirra Elínar og 1
Eggerts voru hinir *merkustu
menn víðsvegar um landið. Bæði
prestar, sýslumenn og biskupar.1
Mun ég ekki rekja þær ættir,
nema aðeins að litlu leyti og
minnast tveggja atgerfismanna í
þeirri átt. Enda ekki á mínu færi ,
svo að vel sé.
Eggert Olafsson lögmaður, sem
fórst með brúði sinni á Breiða-
firði. Sem hið stórbrotna kvæði
Matthíasar er um kveðið „Þrút-
ið var loft“. Eggert lögmaður var
nátengdur Eggert á Meðalfelli,
og mun hann heitinn eftir honum.
Og annan mann vil ég nefna ná-
skyldan Elínu á Meðalfelli, sem
er hinn mikli landkönnuður Vil-
hjálmur Stefánsson. Var Elín og
hann systkinabörn. Þar sem að
faðir Elínar og móðir Vilhjálms
voru systkini. Það má því með
sanni segja, að Ellert sé grein af
góðum stofni, enda hefir eplið
ekki fallið langt frá eikinni. Um
leið má þess geta, að Ellert var
einbirni. Foreldrar Ellerts voru
hvort í sínu lagi sómi sinnar
stéttar. Elín, sem hagsýn og góð
húsfreyja og Eggert sem braut-
ryðjandi í ýmsum búnaðarhátt-
um. Mun Eggert hafa verið með
þeim allra fyrstu hér á landi, sem
reyndi votheysverkun. Er næsta
furða hve seint sumum mönnum
hefir lærzt sú verkunaraðferð,
jafngóð og einföld sem hún í raun
og veru er.
Ellert ólst þvi upp í góðum
skóla heima fyrir, auk þess sem
hann sótti sér fræðslu síðar til
frekara náms. Enda hefir Ellert
trúlega og vel haldið uppi merki
foreldra sinna, eftir að hann tók
við húsforráðum á Meðalfelli.
Að vísu með aðstoð ágætrar eig-
inkonu, Sigurlínu Einarsdóttur,
sem hann missti fyrir fáum ár-
um — og sem vitað er var hon-
um sár og mikill missir. Eignuð-
ust þau 7 mannvænleg börn, 6
sonu og eina dóttur, sem er elzt
og sér um bústörfin innanhúss
með prýði. Og ber hún nafn Elýi-
ar ömmu sinnar. Fyrir nokkrum
árum var Meðalfell gert að óðal-
setri. Eftir því sem ég bezt veit,
mun nú stærst kúabú á Meðal-
felli, hér í sveit. Og eiga þó marg
ir bændur hér lagleg bú. Er Með-
alfell sérstaklega fallegt býli —
eitt með því fallegasta að ég tel,
og eru þó mörg önnur óneytan-
lega mjög falleg hér í sveit. Ligg-
ur túnið á Meðalfelli mót suðri,
undir samnefndu felli. Þegar
Eggert Finnsson hóf þar búskap,
var mest af túninu kargaþýft og
með óræktar mýrarsundum. Nú
er það allt þurrt og rennislétt og
flæmi stórt og því allt unnið með
nýtízku vélum. Nær túnið upp
að fjallsrótum og niður að Meðal-
fellsvatni. I logni og heiðskýru
veðri er sólin hellir vermandi
geislum sýnum yfir vatnið og
nálæg fjöll sýnast standa á höfði
og margir menn, bæði á bátum og
á annan veg, eru að veiðum í
vatninu, er fagurt yfir að líta
heiman frá Meðalfelli. Það getur
líka orðið úfið og illt yfirferðar.
Og einnig í sambandi við Meðal-
fellsvatn geymast hinir ömurleg-
ustu atburðir. En svo hefir það ,
alltaf verið og mun verða, — að
skyn og skúrir skiftast á í lífi
mannanna. Að mínum dómi er
Ellert frekar hlédrægur maður
og hefir sig lítt frammi. Eigi að
síður hefir hann ekki komizt hjá
því að starfa fyrir fjöldann. Hafa
því hlaðizt á hann fjölmörg störf,
bæði innansveitar og utan, að
lengja myndi það mál mitt um
of svo að ég kýs þann kostinn að
sleppa þeirri upptalningu. Og
þegar leitað er til Ellerts er hann
manna fúsastur að inna þau störf
af hendi er honum kunna að
verða falin, enda nýtur hann
fyllsta trausts sveitunga sinna í
þeim efnum, og það að verðleik-
um.
Fyrir fáum árum var Ellert
endurskoðandi reikninga Slátur-
félags Suðurlands og hafði það á
hendi í nokkur ár, en er nú í
stjórn þess félags. Einnig er hann
í stjórn Mjólkurfélags Reykja-
víkur. Fyrr á árum naut Ellert
töluverðrar menntunar. Stundaði
hann nám við Flensborgarskóla
í Hafnarfirði, og síðar á bænda-
skólanum á Hvanneyri, og lauk
hann var námi í búfræði. Hefir
hann trúlega fært sér þessa
menntun i nyt, enda nauðsynleg
manni við jafn margþætt störf,
er honum hafa verið falin.
Ellert er hverjum manni bón-
greiðugri, enda hafa margir sveit
ungar hans notað sér það óspart.
Var Ellert með þeim fyrstu, sem
eignuðust jeppabíl, og hefir hann
verið óbágur á það að flytja fólk,
bæði að hehnan og heim aftur.
Hafa bæði ég og aðrir notað sér
góðsemd hans í þessum efnum.
Hefir hann eytt allmiklum tíma
og fjármunum í slík ferðalög.
Venjulegast án endurgjalds, að ég
hygg. Ellert er maður yfirlætis-
laus og hinn vingjarnlegasti í
daglegri umgengni. Vinátta hans
mun ekki bregðast þeim, er eitt
sinn hefir eignast hana, því hann
er drengur hinn bezti í orðsins
fyllstu merkingu. Fjölmargt
fleira mætti gott um Ellert segja
og hans nánustu, en mér er ekki
grunlaust um, að Ellert kæri sig'
ekki um það, ef ég þekki
hann rétt, því skulu hon-
um þakkir færðar og óskir send-
ar. Ég vil því óska honum alls
góðs og börnum hans, á hinu
nýja ári og einnig með nýja ára-
tuginn í lífi hans, sem einnig
hefst á morgun og með nýju ára-
tugina sem þá koma þar á eftir.
Vildi ég biðja þér alls góðs, hvort
sem árin kunna að verða fá eða
mörg, sem enn eru ólifuð. Þessa
ósk sendir þér einn samferða-
maður.
St. G.
Minning
Framh. af bls. 12.
kross með sérstöku þreki, óvenju
legum léttleika. Hún þráði að
lifa, en gat þó vel sætt sig við
að deyja, af því hún átti útsýn
til tveggja heima. Hún gat bros-
að í gegnum þjáningarnar ög tár-
in, af því að hún átti hug skálds-
ins: „ef að missir allt þú vinnur,
eilífðin hið týnda finnur“.
Við samstarfsmennirnir í Arn-
arhvoli þökkum þér, Elín, ánægju
legt samstarf Og viðkynningu. •—
Allir samferðamennirnir þakka
þér „laufin, sem þú lagðir í lífs-
ins sjóð“, allt það, sem þú varst
og vannst þessum heimi. Blessuð
sé minning þín, — eftirlifandi
börnin þín, allt það hér, sem var
þér helgast og kærast. Og blessuð
sé koma þín heim þangað, sem
fegurstu vonirnar og draumarnir
fá að rætast.
Jón Skagan.
H. F. EIMSKIPAFÉLAG ÍSLANDS
AÐALFUNDUR
Aðalfundur hlutafélagsins Eimskipafélags íslands verð-
ur haldinn í fundarsalnum í húsi félagsins í Reykjavík,
laugardaginn 12. júní 1954 og hefst kl. 1,30 e. h.
1. Stjórn félagsins skýrir frá hag þess og framkvæmd-
um á liðnu starfsári, og frá starfstilhöguninni á
yfirstandandi ári, og ástæðum fyrir henni, og legg-
ur fram til úrskurðar endurskoðaða rekstursreikn-
inga til 31. desember 1953 og efnahagsreikning með
athugasemdum endurskoðenda, svörum stjórnar-
innar og tillögum til úrskurðar frá endurskoð-
endum.
2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórnarinnar um skipt-
ingu ársarðsins.
3. Kosning fjögurra manna í stjórn félagsins, í stað
þeirra sem úr ganga samkvæmt samþykktum
félagsins.
4. Kosning eins endurskoðánda í stað þess er frá fer,
og eins varaendurskoðanda.
5. Umræður og atkvæðagreiðsla um önnur mál, sem
upp kunna að verða borin.
Þeir einir geta sótt fundinn, sem hafa aðgöngumiða.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum
og umboðsmönnum hluthafa á skrifstofu félagsins í
Reykjavík, dagana 8.—10. júní næstk. Menn geta fengið
eyðublöð fyrir umboð til þess að sækja fundinn á aðal-
skrifstofu félagsins í Reykjavík. Óskað er eftir að ný um-
boð og afturkallanir eldri-umboða séu komin skrifstofu
félagsins í hendur til skrásetningar, ef unnt er 10 dögum
fyrir fundinn, þ. e. eigi síðar en 2. júní 1954.
Reykjavík, 22. desember 1953.
STJÓRNIN