Morgunblaðið - 29.06.1954, Qupperneq 14

14
MORGUNBLAÐ1B
Þriðjudagur 29. júní 1954
Framhaldssagan 70
félaginu fyrr en eftir klukku-
tíma.“ Hann var lítill náungi með
fctóran Panamahatt og á stutt-
buxum. Um hálsinn á honum
| hékk lítil myndavél.
„Ég fæ mér bíl“, sagði Douglas.
„'Eg er ekki búinn að ná í hann
cnnþá.“
„Ég vildi gjarnan fá að koma
með yður.“
„Allt í lagi“, sagði Douglas.
Hinn brosti. „Ég heiti Burr-
oughs. Komig þér sælir,“ Þeir
íókust í hendur.
„Ætlið þér að hitta einhvern á
i ílugvellinum eða þurfið þér að
ná flugvél“, spurði Douglas.
„Hvorugt“, sagði maðurinn.
„Ég ætla bara að talca nokkrar
myndir. „Ég hef þær í litum“.
Þeir gengu saman út að bíla-
Btæðinu. Þar stóð bíllinn, sem
Douglas hafði leigt. Það var stór'
Chevrolet, með bensíntank sem j
íók 30 lítra. Douglas hafði látið
fylla hann alveg. Þegar þeir óku
út á götuna, sagði Burrough:
„Þetta er ekki rétta leiðin. Ég
vona að yður sé sama þó að ég
bendi yður á það“.
„Ég þarf að koma við á einum
stað áður en við förum út á völl-
inn“.
Hann stöðvaði bílinn fyrir utan
húsaleiguskrifstofu skammt frá
Haarbor Street. Hann hafði þeg-
•ar gengið frá því, bréflega, að
fá leigðan sumarbústaðinn. Inni
á skrifstofunni voru myndir af
'húsinu í albúmi. Það var hvítt, i
ineð flötu þaki inni á milli pálma j
írjánna á ströndinni við Ocho
Rios. Þar voru líka myndir af
húsinu að innan en það var búið
nýtízku húsgögnum. Leigan var
15 pund á viku. Hann afhenti
peningana. Maðurinn taldi þá og
sagði: „Þetta er inndæll staður.
Við leigjum hann alltaf amerí-
könum á veturna".
En nú var sumar.. Hann tók
lyklana og gekk út að bílnum.
Þar sat Burroughs og var að
•skrifa í minnisbók. Hann sagðist
skrifa nákvæmlega allt sem fyrir
i.ig kæmi á þessu ferðalagi síðan
hann fór frá Englandi . . . hann
sendi mjnnisblöðin til systur
.sinnar og hún vélritaði það fyrir
hann. Þegar hann kæm heim
ætlaði hann nefnilega að halda
fyrirlestur í skólanum, þar sem
dóttur hans var. Þegar þeir voru
lagðir af stað út á flugvöllinn
bað hann Douglas einu sinni um
;að nema staðar. Hann fór út og
tók nokkrar myndir og kom svo
aftur.
„Þarna fékk ég eina góða“,
sagði hann. „Ég er afskaplega |
vandlátur með myndirnar sem ég '
tek“.
Klukkan var hálf fimm þegar i
þeir komu út á völlinn. Douglas
skildi bílinn eftir á bílstæðinu og
þeir fóru út að gaddavírnum, sem ^
var allt í kringum flugbrautina. j
Tvær flugvélar voru að búa sig I
undir að fljúga upp.
„K. L. M. og Pan American",;
sagði Burroughs. „Ég ætla að
taka mynd af Pan American,'
þegar hún fer upp“.
Hann lyfti myndavélínni, en
fékk ekkert nema rykskýið, sem'
stóð aftur af flugvélinni, þegar
vélarnar fóru af stað.
„Þetta hefði ég átt að vita“,
sagði Burroughs, og þurrkaði af
vélinn með vasaklútnum sínum.
„Jæja, ég skal samt ekki gefast
upp“.
Flugvélin var komin út á end-
ann á flugbrautinni og hófst
hægt til lofts, fiaug í hálfhring
yfir völlinn og hækkaði flugið
um leið.
„Það er hreinasta furða, að ekki
skuli koma ooftar fyrir slys hér“,
sagði Burroughs.
„Já“, sagði Douglas. Hann lang-
aði ekki sérstaklega til að ræða
um það við Burroughs.
Flugvélagnýrinn dó út í
fjarska og flugvélin hvarf á bak
við tindinn. Augnabliki síðar
birtist önnur vél og það var
engu líkara en sú hin sama hefði
snúið við aftur.
„Þetta er ekki vélin, sem þér
bíðið eftir“, sagði Burroughs. —
„Hún á ekki að koma úr þessari
átt“.
„Ég ætla að skilja við yður
hér“, sagði Douglas. „Ég fer inn
í afgreiðsluna til að sjá hvað
gengur".
„Ég kem með“
Þegar inn var komið, réðst
Burroughs strax að afgreiðslu-
manni og spurði hann um vélina
frá Buenos Aires. Maðurinn
sagði að hún mundi koma fimm
mínútur yfir fimm.
„Hún kemur fimm mínútur yfir
fimm“, sagði Burroughs. Er það
kunnungi yðar, sem þér eruð að
taka á móti“.
„Já, en það getur verið að hún
sé ekki með þessari vél“.
„Hún hlýtur að vera með, hafið
engar áhyggjur“.
„Það getur'samt verið að hún
komi ekki“.
„Bíðið við“.
Hann hvarf. Stór vél frá Pan
American rann upp að afgreiðsl-
unni með hávaða miklum. Hún
var að fara til Curacao og einir
þrír eða fjórir farþegar stigu af
henni. Allmargt manna beið við
afgreiðsluna og Duoglas gekk inn
í þvöguna í von um að Burroughs
mundi ekki finna hann, en fyrr
en varði birtist hann aftur, með
blað í annarri hendinni.
„Ég fékk lánaðan farþegalist-
ann. Hvað heitir vinkona yðar?
Við getum séð hvort hún er með“.
„Hún er ekki á listanum“, sagði
Douglas. „Hún er ein af áhöfn-
inni“.
„Nú? Þér hefðuð átt að segja
mér það“.
„Ég vissi ekki hvert þér fóruð“.
„Jæja. Það er sama. Ég skila
þessu þá aftur“.
Douglas steig á sígarettuna á
steingólfinu. Burroughs kom aft-
ur.
„Þær eru ágætar sumar þessar
flugfreyjur, sagði hann. „Ég
dáist mikið af þeim. Hvernig
væri að við færum öll saman út
að skemmta okkur í kvöld?“
„Ég er hræddur um að við
getum það ekki“, sagði Douglas.
„Ekki? Við getum spjallað um
það þegar hiún er komin. Mér
þykir gaman að hafa hitt yður.
Alltaf skemmtiilegt að eignast
nýja vini“.
Önnur vél stöðvaðist fyrir fram
an afgreiðsluna. Hann hafði ekki
tekið eftir því, þegar hún lenti.
Rauða merkið var málað á hlið-
ina.
„Þarna er hún“, sagði Burr-
oughs. „Hún er einni mínútu á
undan áætlun".
Douglas gekk alveg upp að skil
rrúminu, eins náiægt flugvélinni
og hann komst. Aluminíum-tröpp
um var rennt upp að dyrunum. A
tröppunum var skilti þar sem
stóð að reykingar væru bannað-
ar. Dyrnar opnuðust, og flug-
freyja kom út.
„Vitið þér hvers vegna ég fór
í þetta ferðalag?", sagði Burr-
oughs.
Flugfreyjan var lítil Og dökk-
hærð. Hún stóð við tröppurnar
þegar farþegarnir gengu út. —
DoUglas kom snöggvast auga á
hina flugfreyjuna sem stóð fyrir
innan dyrnar. Það var Judy. Hún
sagði farþegunum að beygja sig
um leið og þeir gengu út um
dyrnar. Hann dró upp aðra sígar- *
ettu og kveikti í henni.
„Og eftir jarðarförina", sagði
Burroughs, „fannst mér ekkert j
mundi vera mér betra en fara í
ferðalag til þess að ég kæmist ]
fljótt yfir þetta“.

&5í!*!£7BÍP*a\'< £ -WgSi !@V:i H 1 :
Rósaálf urinn
6.
Hana dreymdi svo inndælan draum, og meðan hana var
að dreyma, leið lífið burt. Hún var dáin hægum dauða. Hún
var á himnum hjá honum, sem hún elskaði.
Og jasmínublómin opnuðu stóru, hvítu klukkurnar sínar
og ilmuðu svo undarlega sætt. Þau gátu ekki grátið hina
framliðnu öðru vísi.
En vondi bróðirinn horfði á fallega, blómlega tréð, tók það
til sín, eins og erfðafé og setti það í svefnherbergi sitt, sein
næst rúminu, því að það var yndislegt á að líta og eftir því
sætilmandi.
Rósaálfurinn litli fylgdist með. Hann flaug frá einu blóm-
inu til annars, en í hverju blómi bjó lítil sál. Hann sagði
þeim öllum frá unga manninum, sem hefði verið drepinn,
sagði frá höfði hans, sem nú væri moldu orpið og að moldu
orðið, sagði frá bróðurnum vonda og vesalings systurinni.
„Við vitum það,“ sögðu blómin hvert um sig, „við vit-
um það. Erum við ekki sprottin upp af augum og vörum
drepna mannsins? Við vitum það,“ Og um leið kinkuðu
þau kollinum svo annarlega.
Rósaálfurinn skildi ekki, hvernig blómin gátu tekið þessu
svo rólega, og flaug til býflugnanna, sem voru að safna
hunangi. Hann sagði þeim söguna af vonda bróðurnum, en
þær sögðu drottningu sinni, og hún bauð, að þær skyldu
drepa morðingjann næsta morgun.
En um nóttina áður, sem var fyrsta nóttin eftir dauða
systurinnar, þá bar svo til, er bróðirinn svaf í rúmi sínu
hjá ilmandi jasmínutrénu, að þá opnaðist hver blómbikar,
og komu úr blómsálirnar, ósýnilegar að vísu, en vopnaðar
eitruðum spjótum.
10 BLÁ GILLETTE BLÖÐ í
Gillette
; ^ málmhylki
Bláw rakhlöðin
með heimsins
beittustn egg *
Bláu Gillette blöðin gefa yður bezta rakst-
urinn og eru þar að auki ódýrustu blöðin
miðað við gæði og endingu. Ör málmhylkj-
unum eru blöðin sett beint í rakvélina á
þægilegan hátt. Sérstakt hólf fyrir notuð
blöð. Kaupið því Gillette blöð 1 málm-
hylki strax í dag.
★ Gillette blöðin eru algjötlcga olíuvarin.
10 blaða málmhylki kr. 13,25,
Bláu Gillette Blöðin
VERZLIiN ARST ARF
Ungur, reglusamur maður, óskast til afgreiðslustarfa, jj
sem fyrst. — Tilboð er greini aldur og fyrri störf sendist >j
afgreiðslu blaðsins fyrir hádegi fimmtudag, merkt:
„Framtíðarstarf“ —787.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■
■ ■■■■,■■■
■■■■■■■■■■•4
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■
TRESMIÐIJR
óskast strax. — Má vera réttindalaus. — Uppl í
Álafoss, Þingholtsstræti 2
1
3
Baksturinn tekst BEZT
me5
BEST
hveiti (eínabætt)
Framleitt til alhliða notkunar
Ávailt hreint. — Ávallt nýtt — Ávallt sama gæðavaran.
Fremsta hveititegundin