Morgunblaðið - 03.07.1954, Qupperneq 14

14
MORGVTÍBLAÐ19
Laugardagur 3. júlí 1954 ]

Skugginn og tindurinn
SKÁLDSAGA EFTIR RICHARD MASON
1
' Framhxxldssagan 74
’ Hann beið eftir því, að hún
S3gði eittlivað með mikilli vand-
lætingu, en svo var ekki.
„Ég ætlaði ekki að fara ein-
göngu vegna þessa“, sagði hann. I
„ég reyr.di að útskýra það fyrir ’
lierra Pawley".
„Þér ætlið að fara vegna mín“,
Bagði hún.
„Ekki eingöngu“.
„Jú, ég veit það. Ég hef hagað
imér mjög illa. Komið illa fram
við yður. Mig langar til að biðja
J'ður fyrirgefningar".
„Það hefur líka verið mér að
fcenna“.
„Nei“, sagði hún. „Það er næst-
um óafsakanlegt, hvernig ég hef
kómið fram. Það var satt, sem
þér sögðuð við manninn minn.
3<;g opnaði skeytið til yðar og las
|)áð“.
Hann velti skeytinu á milli
fmgra sér. Innsiglið hafði auð-
t-jáanlega verið rifið upp en límt
5«>ður aftur. Nú fann hann ekki
íil neinnar reilði.
„Ég vona að þér hafið getað
kkemmt yður yfir því“, sagði
hann. „Mér skemmti það ekki“.
„Þér hafið orðið fyrir miklum
vonbrigðum“, sagði hún. „Mér
þykir það leitt“.
„Yður þótti það ekki leitt í síð-
ustu viku“, sagði hann.
„Nei“, sagði hún. „En mér þyk-
ir það leitt núna“. Hún stóð rétt
innan við dyrnar. Hún var í síð-
buxunum og gulri blússu, með
ppenntar greipar. „Mér þykir það
leitt vegna þess, að ég vil ekki
að þér farið . . . . ég vil það ekki
f yrir nokkurn mun“. Rödd henn-
ar skalf lítið eitt. „Áður en þér
komuð hingað að skólanum,
fannst mér dvölin hér næsta
óbærileg. Ég held að ég mundi
<ekki geta afborið það, ef þér
#:eruð“.
Hann sat ennþá við borðið.
Heimurinn var allt í einu orðinn
mjög lítill. Heimurinn var allur
þarna inni og fyrir utan var bara
joyrkur. Smátt og smátt fannst
hónum hann vera að verða til
aftur.
Eftir dálitla stund sagði hann:
„Má bjóða yður rommglas?"
Hún starði á hann án þess að
.svara. Hann stóð á fætur og lok-
aði dyrunum að baki hennar.
„Hvað ætlið þér að gera?“
spurði hún titrandi röddu.
„Skemmta konu skólastjórans
cftir myrkur“, sagði hann.
„Komuð þér með hundana?"
Hún hristi höfuðið. Hann sótti
glas og blandaði í það. Svo setti
hann það á borðið fyrir framan
hana. Hún hló við einkennilegum
íilátri og reyndi að hefja sam-
í æður.
„Stelpan hefur svikið yður, var
það ekki?“
„Jú“, sagði hann. „Þér höfðuð
á réttu að standa þegar hún kom
liingað fyrst. Hún er einskis
virði.“
„Mér datt það í hug.“ Hún kom
nær borðinu. „Douglas þér hafið
gefið mér allt of mikið í glasið.
Ætlið þér að gera mig fulla?“
„Já“, sagði hann.
Hún tók glasið. Hönd hennar
titraði svo að hún varð að láta
það niður aftur.
„Ég skil ekki hvað gengur að
mér.“ Hún hló kjánalega.
„Ég þarf ekki að gera yður
drukkna", sagði hann.
Hún skalf ennþá meira og það
Var eins og hún stirnaði upp á
ftnilli skjálftakippanna, og svip-
•urinn á andliti hennar hefði getað
lýst óumræðanlegri angist.
15. KAFLI
Rakarinn hafði komið heim í
skólann daginn áður, svo Duffield
var nýklipptur. Hann minnti mest
á fanga, en hann var í ágætu
skapi.
„Hvernig var fríið?“ spurði
hann þegar Douglas settist niður
við morgunverðarborðið. „Hvað
kom fyrir? Gátuð þér ekki slitið
yður lengur frá skólanum eða
hvað?“
„Nei“, sagði Douglas og reyndi
að _vera glaðlegur, en honum
fannst eins og hver sem væri
mundi geta lesið allt sem fyrir
hafði komið á andliti hans.
En Duffield sinnti því ekki að
lesa út úr svip hans. Hann ætlaði
ekki einu sinni að heimta frekari
skýringu á þessari skyndilegu
heimkomu Douglas. Brátt kom í
ljós, hvers vegna hann spurði
ekki frekar. Það var vegna þess
að sjálfur hafði hann fréttir að
færa. Hann var guðsfeginn að
Douglas skyldi vera kominn, því
þá gat hann sagt fréttirnar fyrr.
„Þér hafið auðvitað heyrt hvað
skeði í gær?“
„Nei“.
„Allan var óhlýðinn".
Hann þagnaði til að sýna, hve
alvarlegt þetta hefði verið. Hann
brosti. — Venjulega var ekkert
hægt að sjá á andlitinu á honum
nema hvort hann var í vondu eða
góðu skapi. En nú var hann sigri
hrósandi, eins og maður sem hef-
ur unnið sigur gegn heilli her-
sveit.
„Ég flengdi hann svo að um
munaði. Ég er mest hissa á því að
þér skylduð ekki heyra það niður
eftir til Kingston."
„Jæja„ við erum þá komnir
aftur í pyntingarnar, eins og þær
voru í gamla daga“, sagði Douglas
glettnislega, vegna þess að hann
vissi að til þess var ætlast.
„Ég veit ekki hvort hægt sé
að kalla það pyntingar“, sagði
Duffield. „Ég veit bara að hann
hafði verulega gott af því. Ef
hann óhlýðnast aftur á þessu
skólaári þá skal ég borða alman-
akið þarna á vegnum.“ Hann hló
dátt að þessari fyndni sinni. „Hin
börnin hafa líka bætt ráð sitt.
Það ríkti dauðaþögn hérna í
borðsalnum í gær.“
„Hvað sagði Pawley?“
„Það væri nær að spyrja, hvað
ég sagði við Pawley“.
Hann sagði frá atburðinum í
öllum smáatriðum. Alan hafði
verið að tala í kennslustundinni,
þó að hann hefði nýlega verið
áminntur og Duffiled hafði sagt
honum að koma heim til sín eftir
skóla. Hann hafði haldið góðan
fyrirlestur yfir Alan og síðan
spurt hvort hann vildi heldur fá
lága einkunn í hegðun, eða fleng-
ingu. Sú staðreynd að drengur-
inn kaus heldur líkamlegu refs-
inguna, fannst Duffield vera næg
sönnun til að kollvarpa öllum
kenningum Pawley. Hann lýsti
nákvæmlega fyrir Douglas, hvern
ig refsingunni hefði verið hagað
og hve Alan hafði borið sig karl-
mannlega. Þegar hann hafði veitt
Alan ein 5—6 högg á þann eina
viðeigandi stað, þá hafði hann
tekið í höndina á honum og þá
sagðist hann fyrst hafa fundið
til þess síðan skólinn byrjaði að
einhver bar virðingu fyrir hon-
um. Fréttirnar af þessu hetju-
dáði Duffield bárust brátt til
Pawley og hann var kallaður inn
á skrifstofu hans. Duffield fann
ekki til neinnar sektar. Hann
benti aðeins á það að það sem
hafði þótt nógu gott við beztu
skóla í Englandi væri nógu gott
fyrir hann.. og ef það væri ekki
nógu gott fyrir Pawley, þá skyldi
hann gjarnan segja af sér strax.
Þetta varð til þess að Pawley
varð mildari og þar sem hann var
miklu hræddari um að missa
starfsliðið, heldur en hugsjónirn-
ar, þá sagði hann Duffield að
hann skyldi vel hans sjónarmið
en framvegis mundi hann vera
feginn ef þeir mundu leggja á
W*mm a ■■ ■ ■ ■ ■■■ ■ ■■ ■ ■ ■■ ■■ ■■■■■■ 3 * « ■■■*■■■■■■■■■ ■ ■ ■■"■’■ ■ ■'■ ■
■ ■vrnryiiKni
Vondi kóngurinn
Danskt ævintýrl.
3
Ernirnir flugu æ hærra og hærra. Þá sendi drottinn einn
af sínum óteljandi englum, og lét vondi kóngurinn drífa á (
hann þúsundir kúlna, en þær hrutu sem hagl af hinum <
Ijómandi vængjum engilsins. |
Aðeins einn einasti blóðdropi lak niður úr einni af flug-
fjöðrum hans, og féll sá dropi inn í skipið. — Þyngdi á því
eins og þúsund vættir af blýi, svo það hrapaði með flughraða
cfan til jarðarinnar. |
Ernirnir hríðefldu vængbrotnuðu, vindurinn hvein um
höfuð kóngsins, og skýin allt í kring, sem myndazt höfðu
af reykjarsvælunni frá brenndu borgunum, breyttust nú
í ógnamyndir. Þau urðu að stórum kröbbum, sem teygðu
eftir honum heljarklær sínar, eða að veltandi björgum og
eldspúandi drekum. 1
Lá kóngurinn hálfdauður í skipinu, og loksins kom það
niður í skóg nokkurn og hékk þar fast í viðargreinum. j
„Ég skal sigrast á guði,“ sagði hann. „Eg hef svarið það,
og mínum vilja skal verða framgengt.“ j
Síðan lét hann í sjö ár samfleytt smíða skip til loftsigl-'
inga og enga vél til spara. Hann lét hamra eldingaskeyti úr (
harðasta stáli, því að hann ætlaði sér að sprengja festingu^
himinsins. Og hann dró saman óvíga heri úr öllum löndum1
sínum, svo að þeir tóku yfir margra mílna svæði, þegar búið
var að skipa þeim í fylkingu.
Og nú steig allt liðið á hin listilega gerðu skip, og kon-
ungurinn var sjálfur á leiðinni að sínu skipi, kóngsskipinu,
en í sama bili sendi drottinn mýflugnahóp, aðeins lítinn
mýflugnahóp, og sveimaði nú mý þetta kringum konunginn
og beit hann bæði í andlit og hendur. I
STRAUBRETTIÐ
MEÐ BLÁA BAIMOINU
er hægt að hækka eða lækka svo hægt er að
sitja eða standa við strauningu. Þess vegna er
líka hægðarleikur fyrir böm eða unglinga að
hjálpa mömmu sinni við staruninguna.
Höfum tvær gerðir fyrirliggjandi.
Fást aðeins hjá okkur.
\Jéla- ocj ra^tœkjauerzlunin
Bankastræti 10 — Simi 2852
SveinAájort
verkfrceðinqur cand.polyt. Kársnesbraut 22 simi 2290
A[táúíö5va]j2iLauiqoA CllbúUibjúírtqoa
((jóáq&lfOJvU uæaJcfaz&inquA i bifqqinqauMkjfioiói
Sænsku
■ •1
H
múramáhöldin
eru komin
Verð og gæði alþekkt.
Verzlun B. H. Bjarnason
ASTRAL
Hinn spameytni ódýri 3;
5
A S T R A L kæliskáp- S
:|
ur er nú fyrirliggjandi j;
*;■
■'
og verður framvegis.
■;
Verð kr. 2,950.00 S
ÞORSTEINN BERGMANN
Laufásveg 14 — Simi 7771.
.
:
1
5
■4