Morgunblaðið - 08.10.1954, Side 14

Morgunblaðið - 08.10.1954, Side 14
14 MORGUNBLAÐIÐ Föstudagur 8. okt. 1954 J N I C O L E Skaldsaga eítir Katherine Gasin Framhaldssagan 61 ,,Nicole“. — Það var einhver hænartónn og jafnframt ásökun- artónn í rödd hans. — „Þú elsk- ar ékki þennan David, er það? ílg þekki þig. Ég veit hvernig þú vildir hafa karlmennina. Það, sem þú leitaðir að, fannstu í fari Jjloyds Fentons. Það hefur þú hins vegar ekki fundið í fari Ðavids Lanfords." Hún svaraði engu; hún gat engu svarað. „Ég sé eftir því að hafa komið hingað" muldraði hann. „Ég hef komið þér úr jafnvægi." Danslagið var á enda og' hljóm- sveitin tók sér stutt hlé. „Gerry“, isagði Nicole, „hefur þú nokkurn tíma óskað þess að þú gætir fært klukkuna aftur á bak og lifað vpp aftur liðinn tíma?“ Hann leit á hana með forvitnis- svip. „Já, oft.“ „Hve langt aftur mundir þú íæra hana?“ „Fjórtán ár. Ég mundi vilja fá að endurlifa lífi mínu frá þeim ■degi að við Bren tókum heljar- Blökkið mikla á hestunum norður á írlandi. En hvað mundir þú vilja fara langt aftur í tímann? “ „Ekki langt .... nokkra mán- -uði. Það mundi verða afdrifaríkt iyrir mig, ef ég gæti það. Ég mundi sjá hvað í lífinu hefði eitthvert gildi og hvað ékki. Þá xnundi ég vita, hvernig ég hefði átt að halda í hamingjuna á með- an hún lék við mig.“ „Hver var að tala um ham- 5ngju?“ Nicole leit við. Elanor Bentley, konan sem skrifaði samkvæmis- dálkana er flestir lásu, var þar komin. „Ég þykist viss um, kæra ung- frú, að þér eruð hamingjusamasta stúlka í heimi.“ Hún pataði með hendinni til áherzlu orða sinna. „Lynmara er svo fallegijr og yndislegur staður. Þér eruð ó- endantega hamingjusöm stúlka". „Haldið þér það?“ Nicole tal- aði lágum rómi, og Gerry hélt að hún myndi fara að gráta. „En hvað þér eruð í fallegum kjól“, hélt Elanor áfram. „Sléttur er hann og einfaldur .. en yður fer allt slíkt svo vel“, og hún raupaði dálítið um tízkuna. „Ég íór til Parísar á dögunum", hélt hún síðan áfram. Hún andvarp- aði ánægjulega: „Ég elska París. En þó held ég að glaðværðin og gleðin sé þar ekki eins mikil nú og í gamla daga, en hvað finnst yður?“ „Ég veit ekki, hvernig París var í gamla daga“, svaraði Nicole. „Ó“, sagði Elanor afsakandi. „En hvað finnst þér, Gerald?“ Gerry brosti letilega. „Mér líkar alltaf jafnvel við París.“ Elanor gaut tíl hans augunum. „Já, já, auðvitað. Það gat ég nú .sagt mér sjálfSíðan sneri hún eér að Nicole. „Ég hitti vin yðar í París, er ég var þar. Ameríku- manninn. Hann sagði mér, að hann hefði sagt Upp starfi sínu hér við sjúkrahúsið. Ég veit eigin lega ekki hvers vegna? Ég held að hann sé mjög góður læknir og rnjög vel metinn. En hvað um það, hann virtist skemmta sér vel í París. Hann er ákaflega aðlað- andi maður. Ég veitti honum aldrei neina sérstaka athygli áð- ur fyrr. En mér féll ákaflega vel við hann, er við tókum tal sam- an.“ „Hvað ætlar hann að verða lengi í París?“ Nicole hálf hvísl- aði. Spurningin kom dálítið flatt ujíp á Elanor. „Ég held að ég hafi nú ekki spurt hann að því.“ Og hún brosti dálítið íbyggin. „Ég hef það á tilfinningunni, að dvöl hans sé dálítið óákveðin. Hann var með yngstu Bourdonney stúlkunni. Lucille er sérstaklega fögur stúlka. Og hve dásamlega hún klæðir sig. Þau voru saman að snæða hádegisverð, er við hitt- um þau. Kjóllinn hennar Lucille var guðdómlegur. Ég held því alltaf fram að engar kunni að klæða sig eins vel og franskar stúlkur. Eruð þér ekki á sama j máli? En svo að við snúum aftur j að Lucille: Ég held að hún elski I þennan Amerikumann. Að sjálf- j sögðu sagði hún það ekki við okkur, en þessar frönsku .. Þær eru svo ástleitnar .. og Lucille I er engin undantekning.“ „Er hún mjög fögur, Mrs. Bent- ley?“ sagði Nicole og var eins og í leiðslu. „Fögur!“ endurtók Elanor. „Hún er alveg dásamleg. Hún er ákaflega vel vaxin og tíguleg, gáfuð og hefur sérlega fágaða framkomu.“ Nicole var algerlega miður sín. Elanor varð hálf vandræðaleg, veifaði vasaklút sínum og sagði: „Jæja, ég held að ég slíti mig nú frá ykkur og lofi ykkur að halda áfram að dansa,“ Nicole sá hana hverfa inn í mannþröngina. Svo snéri hún sér að Gerry. „Dr. Fenton virðist hafa fundið góða huggun, finnst þér ekki?“ Hún hló kaldranaleg- um hlátri og tár brutust fram í augu hennar. „Komdu, Gerry, við skulum dansa. Komdu, það er verið að leika „Káta ekkjan". Þér fannst það lag alltaf svo skemmti legt, eða man ég ekki rétt?“ Hann tók í handlegg hennar. „Gerðu þig ekki að fífli frammi fyrir öllu fólkinu, Nicole“, sagði hann ákveðinn. „Reyndu að vera róleg, annars færðu alla til að góna á þig eftir nokkrar mínútur. Ég skal ná í eitthvað handa þér að drekka.“ „Nei, farðu ekki. Það er allt í lagi með mig. Ég haga mér bara eins og illa upp alinn krakki." „Elanor Bentley er ekki til að taka mark á. Hún er.... Hún greip inn í fyrir honum. „Vissir þú um þetta .... vissir þú um þennan franska kven- mann?“ „Reyndu að sjá þetta allt í réttu ljósi. Ég þekki Lucille mjög vel; ég hef þekkt hana í mörg ár. Bourdonney-fjölskyldan er vel metin — einhver sú bezta í Frakk landi. En Fenton fór ekki til Parísar til að njót næturlífsins þar.“ „En hvers vegna sagðir þú mér ekki, hvar hann var, þegar ég 1 spurði þig að því?“' „Til hvers var það?“ Hún leit við. „Hérna kemur Ralph Holden“, sagði hún kæru- leysislega. „Ég var búin að lofa honum þessum dansi.“ „Ég hef verið að leita að yður“ sagði hann og var nú kominn til þeirra. Svitadropar voru á enni i hans. „Það er mjög heitt hérna?“ Nicole sá þá að Roger gekk í áttina til þeirra. Hún vonaði að hann mundi ganga fram hjá þeim, en hann nam staðar. „Er hitinn að fara illa með þig, Ralph?“ sagði hann brosandi. j Ralph hló. „Ég er víst búinn að drekka of mikið whisky, það er það sem að er.“ Hann sneri sér að Nicole. „Væri yður illa við ef ég drægi mig í hlé?“ Hann leit á Gerry. „Ef til vill mundi Ger- ald vilja ....“ j En það var Roger sem gekk fram. Hann hneigði sig lítið eitt og bauð henni arminn. „Ég hef hlakkað til þessarar stundar í allt kvöld. Má ég?“ Það var ein- hver stríðnisglampi í augnaráði hans. | Hún tók arm hans og þau gengu að dansgólfinu. Hann kom varla við bak hennar er þau döns- uðu og fingur hans snertu varla hendi hennar þó heita ætti að þau héldu hönd í hönd. Það var ekki að sjá að hún væri verðandi tengdadóttir hans — heldur öllu frekar einhver bráðókunnug Skjall-hvítur þvottur úreynsluluust Flik-Flak er sjálfvirkt þvottaefni og þér þurfið hvorki að nudda né þæfa, en þvotturinn verður samt skínandi hvítur. Það er tryggt, að Flik-Flak er laust við klór. Það hlífir þvottinum, en hreinsar þó ágætlega. Þess vegna er Flik-Flak tilvalið til að þvo með viðkvæm- an og fíngerðan vefnað. Notagildi Flik-Flaks er ákaf- lega mikið og er það því allra þvottaefna ódýrast. SJÁLFVIRKT FLIK- flak FLIK- FLAK Jóhann handfasti ENSK SAGA 34. í VI. KAPITULI j Uin blómaeyjuna Sikiley og hvernig eitt brauð varð til 1 þess að sezt var um mikilláta borg. Eyjan Sikiley er í sannleika aldingarðurinn Eden að ytra útliti, svo ríkulega er hún gædd víngörðum, aldingörðum með eplum og plómum, kastaníhnetum og valhnotutrjám og appelsínulundum, sem gefa frá sér svo sætan ilm á vorin, að þá má finna hann nokkrar mílur til hafs. j Hallirnar í Messína eru fagrar með marmaraskrauti og gosbrunnum, gólf og loft eru þar prýdd dýrmætum litsteina- myndum og dýrum steinum. Fagrir lækir renna þar um garð- ana með þýðum nið. Ennfermur er eyjan umkringd fagur- bláu hafi og yfir henni hvelfist heiður sólbjartur himin. J Til allrar ógæfu voru íbúar Sikileyjar okkur óvinveittir og það spillti vetrardvöl okkar í þessari jarðnesku paradís. |Við kölluðum eyjarskeggja „gamma“. vegna þess hvað þeir (sýndu okkur mikla fúlmennsku og ógestrisni. Til þess að þið, lesendur mínir, skiljið þessa óvináttu fólksins, ætla ég s að segja ykkur það, að Jóhanna drottning, systir Ríkarðar j konungs, var ekkja hins látna konungs af Sikiley, og að hinn nýi konungur, valdaræningi, Tankred að nafni, hafði í látið kasta Jóhönnu drottningu í fangelsi og slegið eign sinni á heimanmund hennar. Það var til að bjarga þessari hrjáðu konu, ekki síður en til að hvíla her sinn, að konungur hafði ákveðið að hafa vetrarsetu á Sikiley. | Unglingur 3 Pilt eða stúlku vantar okkur nú þegar til innheimtu og sendiferða. Hverfisgötu 42 IfetfWWWtfaaátov >«11 rwmaaa Gólfteppi Tökum upp í dag gólfteppi Fallegt úrval j Verzlunin Vardan ■ : Laugaveg 60 — Sími 82031 ■ I.HMHHmiminmm nwiMlimm 8JLM *» • »MÖI

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.