Morgunblaðið - 18.11.1954, Side 2

18
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 18. nóv. 1954 1
Marso dei úusdice
um háskólaiífiB
MíaMr
©Jfefe?
I^TALIR eru alls ekki kynntir á
réttan hátt með öðrum þjóð-
um. Flestir hugsa sér ítali ýmist
sem kvennabósa, leikandi angur-
vær lög á mandólín eða hámandi
i sig makkaróní eða spaghetti.
Sjálfur bragða ég aldrei spag-
hetti, segir Mario del Guidice,
ítalskur stúdent, er leggur stund
á norrænu við Háskóla íslands.
En á Ítalíu eru svo sem misjafnir
sauðir í mörgu fé eins og annars
staðar.
KEMUR FRÁ PARADÍS
FERÐAMANNANNA
Mario kemur frá paradís ferða-
manna á Ítalíu, Neapel við fló-
ann bláa, er heillað hefir margan
manninn eins og sjá má af því,
sem einum ferðalangnum varð
að orði: „Sjá Neapel og dey síð-
an“. í héraðinu við Neapel-flóann
er líka eitthvað fyrir alla. Þeir
sem njóta vilja náttúrufegurðar-
innar fara til eyjarinnar Capri,
sem fræg er fyrir bláu hellana,
er vart eiga sinn líka í víðri
veröld, eða eyjarinnar Ischia með
gufuhverum og skógarlundum.
Aðrir, sem hafa áhuga á vísinda-
legum efnum leggja leið sína til
Pozzuoli. Og síðast en ekki sízt
er Pompei, sem grófst undir ösku
og hraunleðju eldfjallsins
"Vesuvíusar fyrir um 200 árum
síðan, og nú hefir verið grafin
út og endurbyggð og er bezta
lieimild, sem til er um lifnaðar-
háttu Forn-Rómverja, svo að
livergi hefir hnífur fornfræðing-
anna komizt í feitara.
Nú er í ráði að sýna í hring-
leikahúsinu í Pompei gamanleiki
Plautusar, forn-rómverska leik-
ritaskáldsins, er sýndir voru þar
áður en borgin grófst undir hraun
leðjunni, svo að ítalir munu sjá
sömu leikrit í sama leikhúsi og
Porn-Rómverjar sóttu, bætir
Mario við.
ÐRAMB ER FALLI NÆST
— ftalir hljóta að vera stolltir
af sinni fornu frægð?
— Slíkt er ekki hyggilegt.
Dramb er falli næst. Við höfum
engan rétt til að vera stoltir af
l>ví, sem forfeður okkar afrekuðu.
ítalir eru mjög fjölmenn þjóð, 48
Tnilljónir, þó að núverandi stjórn
Jandsins hafi miklu komið til leið
ar, er það samt ekki nóg. Efna-
hagslífið beið mikinn hnekki í
heimsstyrjöldinni, við misstum
mikið af nýlendum okkar og þrátt
Tyrir næga framleiðslu í mörg-
um greinum iðnaðarins eru út-
flutningsmöguleikar ekki nægi-
lega miklir.
— Neapel t. d. hefir átt við
mikla efnahagsörðugleika að
stríða, húsnæðisvandræðin þar
eru gífurleg. Það á rót sína *að
rekja til þess, að um 99% af
iðnfyrirtækjum borgarinnar voru
jöfnuð við jörðu í heimsstyrjöld-
inni.
★ ★ ★
— Þér lögðuð leið yðar til ís-
lands aðallega til að læra nor-
trænu?
— Mig hefir alltaf langað til
að sjá ísland, því að íslendingar
eru raunveruleg þjóðarheild.
líinar Evrópuþjóðirnar eiga all-
ar meira eða minna sameiginlegt.
íslendingar aftur á móti hafa
sérstöðu, þeir eru ekki aðeins
-eýj'a landfræðilega, heldur einnig
þjóðfræðilega.
.1
SANNIR LÝÐRÆÐISSINNAR
— Island hefir verið kallað
vagga lýðræðisins og íslendingar
-eþu sannir lýðræðissinnar. Hér er
engin stéttaskipting. Síðan ég
höm, hefi ég reynt að blanda
geði við sem allra flesta, verka-
menn, stúdenta og prófessora, ég
yil' kynhast íslendingum sem
IfCZt. Þeir eru sjálfstæðir í hugs-
un. Eitt bezta dæmið, sem hægt
er að taka í því sambandi, er
byggingarstíllinn'hér í bæ. allir
byggja eítir sínum smekk. Einnig
íinnst mér áberandi, hvað börnin
hér eru miklu frjálslegri, en ég
á að venjast á rneginlandi
Evrópu.
— Svo að þér fellur vel?
— Já, einkum er ég þakklátur
menntamálaráðuneytinu fyrir
alla sína greiðasemi. Eitt af því
Frh. af bls. 17.
mun nægja minna en 13—14.000
krónur til vetrardvalar við nám.1
Peningaráð margra þeirra hafa
og rýmkazt á síðustu tveimur
árum og er það að þakka góðum
tekjum, einkum við varnarliðs-j
vinnu. Garðarnir sjálfir eru aft-
ur á móti í fjárþröng, skuldir
þeirra nema tæpri 1 millj. króna
og eru það byggingarskuldir og
húsgagnaskuldir, en ný húsgögn
voru þangað keypt fyrir tveim-
ur árum.
\lario del Guidice: „ítalir eru
ekhi rélt kynnlir . .
viðfelldasta við íslendinga er, að
þeir eru svo einlægir í sinni I
kurteisi.
Mario hefir fengizt við kenn-
arastörf í Neapel, og einnig ,
nokkuð við þýðingar og blaða-
mennsku. Hann stundaði þar nám
í þýzkri tungu og bókmenntum.
Einnig hefir hann stundað nám
við háskóla í Þýzkalandi og Sví-
þjóð og farið í námsferðalög til
Danmerkur, Hollands og Austur-
ríkis. Má segja að viðfangsefni
hans hafi verið tungumál, menn-
ing og þjóðarhættir Vestur-
Evrópu og býst hann við að Ijúka
námi næsta sumar. Mario ætlar
að stunda hér nám í einn vetur
og fara síðan til Bandaríkjanna
í tveggja vikna ferðalag.
ALVÖRUGEFNIR — OG ÞO
— Er norrænan örðug við-
fangs?
— Verst er að verða að lesa
íslenzku málfræðina á ensku. En
ef tækifæri gefst ætla ég að
leggja frekari stund á íslenzka
tungu og bókmenntir.
Mér líkar háskólanámið hér vel
þó að segja megi, að háskólinn sé
ungur að árum og gætir þess
sumsstaðar í starfi hans. Stúdent-
arnir vinna meira en við marga
háskóla, sem ég hefi stundað nám
við í Evrópu og á Ítalíu. Þeir eru
alvörugefnir eins og íslendingar
yfirleitt, en ef þeir ætla að gera
sér glaðan dag, skortir fjörið ekki
hjá þeim. Stundum má jafnvel
segja, að þeir búi yfir sams kon-
ar óstýrilæti bg einkennir ítali.
Mér finnst satt að segja, að ís-
lendingar gætu verið fyrirmynd
annarra þjóða. Ég er ekki að slá
meiningarlausa gullhamra. ítalir
segja yfirleitt það sem þeim býr
í brjósti. Fyrir nokkru fóru er-
lendir stúdentar við Háskólann
austur fyrir fjall um Þingvelli,
Reyki í Ölfusi, Hveragerði og
skoðuðu Sogsvirkjunina, sem
mér finnst stórkostleg og gott
dæmi þeirra framfara er ísland
hefur tekið á síðari árum.
— Hvernig lýst þér á íslenzku
stúlkurnar?
— Þær eru mjög glæsilegar, en
nokkuð alvörugefnar. Hinsvegar
eru þær kjarkmeiri og bjartsýnni,
en stúlkur eru yfirleitt á megin-
landi Evrópu.
Vonandi verður vistin á fslandi
Ríario sem allra ánægjulegust og
árangursríkust.
— G. St. — ,
f^ÉLAGSLÍF háskólastúdenta
Sl' hefur jafnan verið heldur
dauft og fábrotið. Hafa margir
harmað það, en fæstum tekizt
úr að bæta. Er líka svo, að nám
í flestum deildum er svo strangt,
að lítill tími gefst aflögu til ann-
arra iðkana, og má segja, að
fremur bætist ávallt við náms-
efnið en úr dragi. Félög starfa þó
innan allra deildanna, en starfs-
svið þeirra er ekki vítt. Laga-
stúdentar erd þeir einu, sem gefa
út tímarit, Úlfljót að nafni, lög-
fræðilegs efnis, leikfélag er ekk-
ert starfandi, málfundafélag
ekki, hvorki tónlistarfélag né
bókmenntafélag, og starfsgrund-
völlur bindindisfélags ekki fyrir
hendi. Stjórnmálafélögin hrista
af sér doðann á hverju hausti
fyrir stúdentaráðskosningar, en
að þeim loknum virðast stúdent-
ar hafa takmarkaðan áhuga á
stjórnmálum og þrasa lítt um
þau sín á milli.
Þá er það og svo, að í Háskóla
njóta stúdentar hins svonefnda
akademiska frelsis, en það hefur
verið mjög umdeilt hugtak innan
skólans á undanförnum árum og
sætt nokkurri gagnrýni. Að und-
irlagi Háskólaráðs, sem deildar-
forsetar skipa, ásamt rektor, var
borið fram á þingi í hitteðfyrra
frumvarp, er skylda átti með
stúdenta til að sækja alla fyrir- I
Giíð úæðincmar hlýða á fyrirlestur próf. Bjcrns Magnússonar.
námi sínu eftir eigin geðþótta,
sem bezt á við hvern einstakling.
Rektor skýrði frá því fyrir
tveimur árum, að af þeim st.úd-
entum, sem innrituðust, lykju að- j
eins 40% lokaprófi. Fjarri er þó,
að þetta beri vott um hyskni við
nám. Hitt er sannara, að fjöl- j
margir stúdentar innritast aðeins
til málamynda og samkvæmt
upplýsingum háskólaritara ljúka
r.ær undantekningarlaust allir
þeir prófi, sem eru enn við nám
á þriðja háskólaári. Einsdæmi;
eru það, ef stúdent hættir námi1
vegna slarks, en allmargir stað- |
festa ráð sitt, hverfa frá námi
og taka að vinna fyrir sér.
m
MESTA breytingin á lífi há-
skólastúdenta frá því ég tók
hér við störfum, segir Pétur Sig-
urðsson háskólaritari, er sú hve
margir þeirra eru nú kvæntir.
Pétur hefur gegnt ritarastörf-
um í aldarfjórðung og notið ein-
stakra vinsælda stúdenta, enda
gerður að heiðursprófessor ný-
lega fyrir dyggilega unnin störf.
í skóla. Nefna má og það að fyrir
nokkru voru niðjar stúdenta í
tannlæknadeild fleiri talsins en
allir, sem í deildinni sátu.
Þá munu stúdentar nú jafnvel
eldri en áður fyrr, og er það
öfugt við það, sem margir halda.
Mun meira er nú um roskna
menn við háskólanám, allt til
fimmtugs aldurs. Önnur breyt-
ing mikil hefur og orðið. Nú má
ætla, að allt að helmingur há-
skólastúdenta stundi einhverja
vinnu, og sumir vinna fullan
vinnudag með námi. Eðlilega
tefur það þá nokkuð frá námi,
margir hafa fyrir fjölskyldum að
sjá. en það veitir mönnum einnig
ábyrgðartilfinningu og skyldu-
rækni.
Áður fyrr var það og áberandi
hve stúdentar fóru betur með
skotsilfur sitt en nú, og skemmtu
sér minna, enda voru tækifærin
ekki eins mörg þá. En ekki sækja
stúdentar síður námið á síðustu
árum, þótt auðvitað sé misjafn
sauður í mörgu fé eins og gengur
og gerist.
Þannig komst Pétur ritari, eins
og stúdentar nefna hann, að orði
um þessi efni, en þau þekkip
hann manna gerzt.
ÖM
í kennsluhléum safnast stúdentarnir saman í hinu rúmgóða anddyri
Háskólans, reykja og skeggræða saman.
lestra prófessora, en ella væri
þeim meinað prófs. Það sætti
hinni hörðustu andspyrnu flestra
stúdenta og náði aldrei fram að
ganga. Var hinu alcademiska
frelsi þar með við haldið, og er
stúdentum nú sem fyrr í sjálfs-
vald sett, hvort þeir sækja íyrir-
lestra og ganga upp hjá prófess-
orum. Hins vegar mun þeim
flestum ljóst, að í hugtakinu aka-
demiskt frelsi felst ekki frelsi
til að svikjast um og skrópa,
heldur frelsi til þess að vejja
námsgreinar og hafna og hága
Á háskólaárum
mínum var það
algjör undan-
tekning, ef stúd-
ent staðfesti ráð
sitt meðan hann
var enn við há-
skólanám, og
mér er í fersku
minni hverja at-
hygli það vakti,
er einn af merkustu læknum
bæjarins kvæntist þá á fyrsta
háskólaári. Nú hygg ég, að nær
helmingur stúdenta séu kvæntir
OG enn fjölgar í Háskólanum,
brátt eru þar nær 800 við
nám, og í sumum fyrirlestrar-
stofunum er svo þröngt, að stúd-
entarnir þurfa að standa og sitja
uppi í gluggakistunum, rétt eing
og niðri í Alþingishúsi í gamla
daga. Gleðskapurinn er helduu
ekki horfinn, þótt lesturinn taki
flestar stundir, stúdentakvöld-
vökur eru annálaðar fyrir líf og
fjör, Rússagildi þykir dýrleg
veizla og Garðsböllin láta hvergi
undan síga.
Og þeir, sem falla í vor, reyna
aftur að hausti og þeir sem loka
fá sitt láð eða háð, ganga út uni
dyrnar, en gleyma þó ekki þeim
gamla stúdentasöng, er Ragnap
Jóhannesson eitt sinn orkti:
En reyndu svo að geyma þína
glöðu stúdentslund,
þótt gangi seint með eksamen og
gróða,
sem studiosus perpetuus alla
ævistund,
ver aðdáandi kvenna, víns og
Ijóða.
ggs.
Wirrnie rannsakar
ieiknimyndir
★ LONDON, 15. nóv. — Sir
Winston Churchiil hefur sýnt
áhuga fyrir að rannsaka frekar
„hryllings" teiknimyndir þær, er
fluttar eru inn til Bretlands frá
Bandaríkjunum. Hlátur glumdí
við í neðri deild brezka þingsins
við tilhugsunina um, að forsætis-
ráðherrann fengist við rannsókn
teiknimynda. Umræður hófust
um teiknimyndir bessar eftir að
innanríkisráðherrann, Gwilyn
Lloyd George, var spurður í
þaula um þær á fundi neðri
deildarinnar. — Myndirnar eru
álitnar hafa óholl áhrif á siðferði
barna og unglinga. — NTB.