Morgunblaðið - 08.08.1956, Blaðsíða 13

Mlðvikudagur 8. ágúst 1956
MORCUNBLAÐIÐ
13
Minningarorð um Maríu
Einarsdóttur Johnson
F. 2. jan. 1886. — D. 3. ágúst 1955.
Mamma, við sendum þér svolítið
tár, .
einn sveig á þinn legstað hvert
komandi ár,
mun uppvekja bcrnsku sem
brosti’ okkur við,
og bænirnar þínar, sem gáfu
þann frið,
er einungis trúin á tállausa náð
og traustið án efa, sem glæðir
það ráð,
sem ljómar í vissunnar verki
— F. J.
ÞAÐ hefur dregizt lengur en vera
ætti að birta fáein minningarorð
um þessa yfirlætislausu móður og
landnámskonu. Hún var fædd að
Ilríshóli í Reykhólasveit í Barða-
strandasýslu 2. janúar 1886, dóttir
Einars Péturssonar hreppstjora s.
st. Gestssonar hreppstjóra s. st.
Einarssonar Dannebrogsmanns í
Rauðseyjum Sturlaugssonar. —
Föðursystir Einars á Hríshóli var
Rangheiður móðir Gests Pálsson-
ar skálds. Móðir Maríu en kona
Einars var Elín dóttir Jóhannes-
ar bónda á Blámýrum í Ögursveit
og Guðfinna Andrésdóttir. En
móðir Einars, föður Maríu, var
Ástriður Magnúsdóttir úr Skál-
eyjum Einarssonar. Bróðir Magn-
úsar í 'Skáleyjum var séra Guð-
mundur Einarsson prófastur á
Breiðabólstað á Skógarströr.d, en
systir þeirra var Þóra, móðir séra
Matthíasar Jochumssonar. — Að
Mariu stóð því gáfað fólk og list-
rænt; enda var hún einkar vel
gefin og ágætum sálarhæfileikum
búin, eins og allir vissu, er kynnt-
ust henni. Hún ólst upp með for-
eldrum sínum, en ung fór hún til
Reykjavikur og þjónaði á nokkr-
um góðum heimilum þar og gat
sér hinn bezta orðstír fyrir hátt-
prýði og listræni í handavinnu og
matreiðslu, samfara hugkvæmni
og lipurð við umönnun sjúkra.
Ég hef séð lofsamlega vitnisburði
sumra húsbænda hennar, sem
eru undirritaðir af Kristinu Sig-
urðardóttur saumastofueiganda,
Sigríði Schou, hjónunum Ólaíi
Stephensen og Hallberu Péturs-
dóttur, Páli Halldórssyni skóla-
stjóra Stýrimannaskólans og
Þuríði Níelsdóttur konu hans.
María kom vestur um haf 1912;
var hún um hríð þjónustustúlka
á heimili Mr. og Mrs. Árna Egg-
ertssonar fasteignasala í Winni-
peg og gat sér þar góðan orðstír.
Þann 16. október 1915 gekk
hún að eiga Guðmund Magnús
Johnson bónda í Odda í Geysis-
hyggð í Nýja-íslandi. Var hann
ekkjumaður og barnlaus. Guð-
mundur Magnús var sonur Jóns
Guðmundssonar bónda Jónsson-
ar á Torfalæk í Húnaþingi og
Soffíu Magnúsdóttur bónda á
Valdalæk á Vatnsnesi Árnasonar
bónda í Hindisvík. En lengra í
ættir fram var hann afkomandi
Þóru brókar, hinnar mestu at-
gerviskonu, systur Einars ábóta
ísleifssonar á Murika-Þverá, eins
hins lærðasta manns á meðal
klerka á þeim tímum. Hlaut Þóra
auknefnið ,,brók“ fyrir það að
vetur einn geysilega harðan
klæddist hún karlmannsfötum og
gætti sjálf fjár síns. Elín, dóttir
Þóru, giftist síðar Ara Sigurðs-
syni priors Jónssonar. Þeirra sor.
var Jón biskup Arason. — Guð-
mundur Magnús Jónsson var
maður harðduglegur, er barðist
drengilegri líísbaráttu, jafnan
glaður og reifur og hugarstyrkur
og viidi í engu vamm sitt vita.
Hann andaðist að heimili sona
sinna í Odda, 26. okt. 1852. Höfðu
þau Maria og Guðmundur búið í
Odda í 30 ár, er þau létu sonum
sínum í hendur jörðina, er þau
fluttu til Gimli-bæjar 1945.
Börn þeirra eru;
Jóna Kristín, kona Sigursteins
Magnússonar, Hnausa, Man.: Ein-
ar Daníel, bóndi í Odda; Filipus
Frú María E. Johnson.
Fi'anklin, bóndi í Odda; Elín
Magdalena, Mrs. D C. Hood, Bass
wood, Man.; og Lilja Soffia, Mrs.
J. C. Johnson, Winnipeg. Barna-
börn eru 8 á lífi. — En systir
Mariu er á lífi hér vestra, Mrs.
Jóhanna Shaw, Toronto, og önn-
ur systir, Kristin, er búsett á ís-
landi.
Á heimilinu í Odda mátti segja,
að aðalævistarf Maríu væn af
hendi leyst, í þágu ástvina henn-
ar og fyrir hag heimilisins. —
Studdi hún mann sinn í strangri
lífsbaráttu af beztu getu. Þangað
kom hún ung og glæsileg. Þar
voru börn hennar fædd og upp-
alin. Þau eru mannvænlegt og
dygðugt Jólk og vel gefin að
hæfileikum og mannkostum, og
voru foreldrum sínum til gleði og
gott samverkafólk. Munu synir
þeirra ávallt hafa unnið heimil-
inu og aldrei að heiman dvalið til
langframa.
Odda-heimilið er í suðurhluta
hinnar víðlendu Geysis-byggðar.
Á fyrri árum var þaðan nokkuð
langt að sækja til kaupstaðar og
aðdrátta — einkum í vegleysum
hinna íyrri tíma. Oft gekk lifs-
baráttan allnærri karlmennsku-
lund húsbóndars og hjarta móð-
urinnar. Lífsbaráttan var líkust
lífróðri á sæ úti, sem háður er
mótfalli og vindi að brimsollinni
strönd — þar sem óvist er um
lendingu. Slílt var barátta vors
íslenzka fólks lengi fram eftir ár-
um. Öryggið eina var í því fólgið
að leggja fram ýtrustu krafta af
einbeittum huga — í trausti til
þess að Guð léti úr rætast. Oft
var lífsframsókn Odda-hjónanna
torvelduð af veilli líkamlegri
heilsu Maríu, en hvorki hún né
maður hennar kunnu að bera
vandkvæði sín fram fyrir mönn-
um. Fast var að þeim sorfið á
kreppuárunum, að geta ekki veitt
börnum sínum þá menntun, er
þau þráðu og voru meðtækileg
fyrir, og allt var gert er í þeirra
valdi stóð til að greiða þeim veg
á menntabraut — er það þráðu.
Yfirlætislaus og sönn var trú
Maríu á guðlega íorsjón og hand-
leiðslu, jafnt j blíðu og
stríðu. Reyndist trúin henni sval-
andi orkulind í stríði og Iwngri
hinztu sjúkdómsbaráttu. Trú sina
ávaxtaði hún með grandvarleik
á kyrrlátan hátt sem eiginkona
og móðir og starfandi kristin
kona, er í nágrenni sínu og um-
hverfi lét jafnan gott af sér leiða;
þannig var hún einnig starfandi
I heimasöfnuði sínum, er hún
unni og lét þar í té þá þjónustu,
er hún mátti og lífskringumstæð-
ur hennar leyfðu.
Og þegar horft er ýfir vegferð
umliðins ævidags hennar má
segja að lífssigur hennar væri
stór — og ljúft að minnast á ó-
eigingjarna og sanna þjónustu
ástvinum og heimili hennar til
handa — er oft var af hendi leyst
af veikum kröftum, en fúsum og
ráðnum vilja. Og hið innra, sigur
sálarinnar, sem birtist í því að
vera sjálfri sér trú — og gera sitt
ýtrasta til að lifa jafnan hugsjón
sinni samkvæmt. Ég hygg að
María ætti jafnan draumaland
sér í sál, þaðan sem hún gat horft
ofar hversdagslegu striði dagsins
og margþættum önnum, og fyndi
þar griðastað og endurnýjaði
krafta sína og innri þrótt.
Hún var kona háttprúð cg stillt,
fámælt við fyrstu kynningu,
trygglynd. þjálfuð í reynsluskóla
lífsins er hafði mótað hana djúpt
en ekki brotið. Hinztu æviárin,
eftir lát eiginmanns síns, dvaldi
hún meðal barna sinna. Hún átti
við sjúkdóm að stríða í 3 ár, en
var rúmföst að mestu síðustu 6—
7 mánuðina. Hún hafði ráð og
rænu til síðustu ævistundar. Hún
andaðist aðfaranótt hins 3. ágústs
sl. kl. 2 árdegis í Red Cross
sjúkrahúsinu í Árborg. Útförin
fór fram frá heimilinu í Odda, 6.
ágúst. Fjölmenntu þar fornvinir
og nágrannar, auk ástvinaliðsins.
Þar mælti undirritaður kveðju-
Magnús Jolinson frá Odda.
CONTACT BONDADÍIESIVE
Lím fyrir plast plötur
8H8>HIH88BNtJIBNSIHf
GRJÓTAGÖTU 7 — SÍMAR: 3573 og 5296.
Kaupstefnuskírteini, sem jafngilda vegabréfsáritun
afgreiðir:

orð. í sóknarkirkjunni — Geysis-
kirkju — flutti sóknarpresturinn
séra Róbert Jack einkar fögur og
hugðnæm kveðjuorð. Jarðsett var
í grafreit saínaðarins.
S. Ólafsson.
Kaupstefnan—Reykjftvík, Pósthússtræti 13
Símar: 1576 og 2564.
ÍEIPÍIGER MESSEAMT UíPflG fl HAiNSTRáSSE 18.

8ASILE Þvottavélarnar
liafa hlotið einróma lof allra vegna
þess hve þær eru vandaðar, ódýrar
og sterkar.
Klukkurofi slekkur á vélinni að
þvotti loknum.
Þvottatíminn aðeins 4 mínútur.
Stór og góð stillanleg vinda.
Taka 6 V& pund af þurru taui.
Þar sem hreyfingin á vatninu þær
þvottinn, þá slíta þær ekkert tauið.
Fást einnig með 3000 vatta suðu-
elementi.
Ársábyrgð. Affeorgunarskilmálar.
Kynnið ykkur verð og gæði.
Eiukaumboð
ÞÓRÐUR H. TEITSSON
Grettisgötu 3 — Sími 80360.