Morgunblaðið - 04.01.1958, Síða 8

Morgunblaðið - 04.01.1958, Síða 8
8 MORGUNBLAÐIÐ Laugardagur 4. janúar 1958 tftttiisttfritafrtfr CTtg.: H.f. Arvakur, Reykjavík. Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson. Aðairitstjorar: Valtýr Stefánsson (ábm.) Bjarni Benediktsson. Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Einar Asmundsson. Lesbók: Arni Öla, simi 33045 Auglýsmgar: Arni Garðar Kristinsson. Ritstjórn: Aðalstræti 6. Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480. Askriftargjalrí kr. 30.00 á mánuði innaniands. í lausasölu kr. 1.50 eintakið. UMMÆLI FORSETANS UM GAGNS- LEYSI HLUTLEYSISSTEFNUNNAR UMMÆLI forseta íslands í nýjársboðskap hans til þjóðarinnar um hlut- ieysið og þýðingarleysi þess hafa að vonum vakið mikla athyglj. Um það komst forsetinn m.a. að orði á þessa leið: „Eins og nú er komið viðskipt- um, samgöngum á sjó og í lofti, vígbúnaði og allri tækni, þá geta fámennar þjóðir ekki staðið ein- ar og varnarlausar. Öll vopn eru nú geigvænlegri en í síðustu styrjöld. Þar er enginn saman- burður. Það er viðurkennt af leiðtogum stórveldanna, að stór- styrjöld verði ekki takmörkuð við tiltekin svæði. Hlutleysi virð ist ekki lengur hugsanlegt í ó- friði, enda vísar reynslan til þess, og hiutleysi á friðartímum þarf ekki að tryggja. f upphafi stóðu vonir til þess að Hinar samein- uðu þjóðir héldu uppi alþjóða- löggæzlu, en þegar það brást var Atlantshafsbandalag stofnað". Allar vonir brustu Þessi ummæli forseta íslands styðjast vissulega við reynslu þjóðanna á undanförnum árum. íslendingar og fleiri smáþjóðir höfðu lýst yfir ævarandi hlut- leysi sínu. Ætlun smáþjóðanna var að halda sér utan við heljar- átök stórveldanna og njóta frið- ar og öryggis, hver í sínu landi. En allar þessar vonir brustu. Stórveldin höfðu að vísu gert samninga við margar smáþjóðir um að virða hlutleysi þeirra. En þeir samningar voru fótum troðn ir og einskis virtir. Nazistar og kommúnistar lögðu hvert smárík ið á fætur öðru undir járnhæl sinn, alveg eftir því sem hags- munir þeirra kröfðust. Jafnvel ísland, afskekkt úti í Atlantshafi, var hernumið í byrjun síðustu styrjaldar af einni nágrannaþjóð þess. Danmörk og Noregur voru hernumin af Þjóðverjum. Eftir styrjöldina lögðu Rúss- ar svo margar þjóðir undir sig eða gerðu lönd þeirra að leppríkj um sínum. Öllum heilvita mönnum varS þá ljóst að í hlutleysinu var ekki lengur minnsta skjól. Skálkaskjól Rússa Rússar og hinn alþjóðlegi kommúnismi undir þeirra for- ystu heldur hins vegar áfram að boða hlutleysisstefnuna, sem hina einu vernd og skjól smáþjóð- anna. Tilgangur þeirra er hinn sami og Hitlers á sínum tíma, að halda þjóðunum óvörðum og löndum þeirra oppum fyrir árás- um, hvenær, sem hrægammi kommúnismans þóknaðist að hella sér yfir þau og ræna þau frelsi. Atlantshafsbandalagið var stofnað til þess að hindra þau áform. Og þessum víðtæku varn- arsamtökum vestrænna þjóða hef ur til þessa tekizt að vernda heimsfriðinn og koma í veg fyrir frekari ofbeldisverk Rússa í Vest- ur-Evrópu og víðar um heim. Öll ríkisstjórnin ber ábyrgð á ræðu forsetans Aðalmálgagn vinstri stjórnar- innar, „Þjóðviljinn" ræðst í gser heiftarlega á forseta Islands fyr- ir að lýsa gagnsleysi hlutleysis- ins fyrir íslenzku þjóðinni. En yfirgnæfandi meirihluti íslend- inga er forsetanum sammála í þessu máli og lítur á ræðu hans sem hreinskilnislegt svar við bréfi Bulganins forsætisráðherra Sovétríkjanna til ríkisstjórnar Is lands. Og vitanlega ber ríkis- stjórnin í heild ábyrgð á ræðu forseta lýðveldisins. Það sýnir því einstakan ræfildóm þegar „Þjóð- viljinn" ræðst á forsetann fyrir ræðu hans og reynir í leiðinni að firra ráðherra kommúnista allri ábyrgð á henni. Forseti íslands sagði það, sem segja þurfti um hlutleysið og gagnsleysi þess í nýjárs- ræðu sinni. Enda þótt komm- únistum og nánustu samverka mönnum þeirra svíði það, komast þeir þó ekki hjá því að bera sjálfir ábyrgð á um mælum hans. BARATTAN UM DAGSBRUN IÞESSUM mánuði fara fram stjórnarkosningar í Verkamannafélaginu Dagsbrún í Reykjavík. En það félag hefur um árabil verið aðal- vígi Kommúnista hér á landi. Hafa þeir misnotað það á ýmsa lund í þágu póiitiskra klíkuhags- muna sinna en vanrækt að gæta sjálfsagðra hagsmuna verka- manna. Allir lýðræðissinnaðir verka- menn innan Dagsbrunar hyggj- ast nú taka höndum saman gegn kommúnistum í þessum stjórnar- kosningum. Leiðtogar Fram- sóknarflokksins hafa að vísu reynt að vinna gegn slíkri sam- vinnu lýðræðisaflanna innan verkalýðssamtakanna. Kommún- istar hafa krafist þess að þeir styddu sig. En þeir fáu Fram- sóknarmenn, sem eru í verka- lýðsstétt hér í höfuðborginni UTAN UR HEIMI „Öryggis-ballettinn" og Eisenhower munu fæstir láta glepja sig til þess að hjálpa kommúnistum í Dagsbrún. Svo illræmd er stjórn þeirra orðin þar. Um úrslitin í baráttunni um Dagsbrún skal engu spáð að sinni. En á s.l. vetri stórtöpuðu kommúnistar fylgi í verkalýðs samtökunum, bæði hér í Reykja- vík og úti um land. Þeir töpuðu stjórn Iðju og fleiri félaga, og á s.l. hausti var svo af þeim dregið að þeir þorðu ekki að bjóða fram í Sjómannafélagi Reykjavíkur. í Félagi framreiðslumanna töpuðu þeir verulega við stjórnarkjör er fór fram fyrir skömmu. í Dagsbrún hafa kommún- istar einnig stórtapað fylgi, enda þótt ekki sé víst, hvort það fylgistap nægi til þess að svipta þá stjórn félagsins. En allir lýðræðissinnaðir verka- menn stefna nú að því marki. SÁ MAÐUR, sem mesta athygli vakti á NATO-fundinum í París í fyrra mánuði var án alls efa Eisenhower Bandaríkjaforseti. Fyrst og fremst var það heilsufar forsetans og vafinn á því að hann treysti sér til þess að sækja fundinn, sem olli því, að athygli manna beindist meira að honum en nokkrum öðrum stjórnmála- manni, er fundinn sótti. Blaðamenn og aðrir, sem fylgd ust með fundinum og störfum hans, veittu Eisenhower einnig fremur athygli en öðrum fund- armönnum. Það var ekki einung is vegna vanheilsu hans — eða sökum þess að hann var forseti Bandaríkjanna, heldur vegna föruneytis hans, sem aldrei yfir- gaf hann. Auk stjórnmálamanna og ráðgjafa, sem jafnan voru í fylgd með Eisenhower, gættu hvorki meira né minna en 17 líf- verðir forsetans í Parísarförinni. f tveim bílum Lífverðir Eisenhowers eru allir meðlimir bandarísku leynilög- reglunnar FBI svo sem lög gera ráð fyrir. Foringi lífvarðasveitar- innar í Parísarförinni var Row- ley, yfirmaður öryggislögreglu Hvíta hussins. 12 þessara lífvarða flugu með Eisenhower í flugvél hans til fundarins, en 5 voru komnir þangað áður. Fóru þeir sjóleiðis — með hina skot- heldu einkabifreið forsetans og tvo bíla lifvarðasveitarinnar meðferðis. Bílarnir 2 eru stórir, opnir — og þannig úr garði gerð- ir, að lífverðirnir geta hlaupið út úr þeim hvernig sem á stendur. Þessir bílar fylgdu einkabíl for- setans allan tímann, sem hann var í París — og í honum sátu og stóðu vopnaðir lífverðir með aðra hönd í vasa, klæddir gráum og brúnum ullarfrökkum. „Lifandi múr“. Þegar forsetinn stígur upp í bíl sinn — og, þegar hann gengur úr honum, byrjar það, sem frönsku blaðamennirnir kölluðu „öryggis ballett". Þá er forsetinn um- kringdur 12 lífvörðum. Þeir standa vörð allt í kringum hann og ekkert það, sem fram fer í næsta umhverfi, fer fram hjá líf- vörðunum. Þeir standa þar með fráhnepptan frakka og höndina í djúpum frakkavasanum þar sem þeir fela skammbyssuna — við öllu búnir. Þessi „lifandi múr“ fylgir forsetanum síðan hvert sem hann hreyfir sig, en það ein- kennilega er, að fæstir taka eftir lífvarðahópnum. Þjálfun þeirra er m.a. fólgin í því að standa allt- af þar sem minnst ber á þeim, en samt víkja þeir ekki nema fáeina metra frá forsetanum. Bak við gluggatjöldin Lífverðirnir 5, sem áður voru komnir til Parísar, höfðu rann- sakað gaumgæfilega allar þær leiðir, er forsetinn átti að aka meðan á dvölinni í borginni stóð Þeir rannsökuðu einnig húsa- kynni öll, sem forsetinn átti að dveljast í — hvort sem var um lengri eða skemmri tíma. Tveir þeirra stóðu einnig alltaf innan við dyr fundarsalarins á hverj um fundi ráðstefnunnar. Þeir voru alls staðar á næstu grösum, hvar sem forsetinn fór. Eina stundin, sem forsetinn virtist vera laus við fylgdarmennina var sú, er hann varði einslega með Coty Frakklandsforseta og snæddi með honum málsverð. Síðar vitnaðist það hins vegar, að einn lífvarðanna hafði staðið bak við gluggatjöld, rétt fyrir aftan stól Eisenhowers, allan tímann, er þeir forsetarnir ræddust við. MikiÖ' lið. Þessir 17 flytjendur „öryggis- ballettsins" í París voru valdir úr 40 manna hópi, sem hefur það eitt hlutverk að vaka fyrir Bandaríkjaforseta og vernda líf hans dag og nótt. Þessir 40 menn Mynd þessa tók Ijósm. Mbl. ÓI. K. Magnússon í des. sl., er Eisenhower Bandaríkjaforseti og föruneyti hans hafði við- komu á Keflavíkurflugvelli á leið vestur um haf að Parísar- fundinum loknum. Hér gengur Bandaríkjaforseti niður af efri hæð flugvallarhótelsins. Sá, sem gengur honum næstur — og fast á eftir honum — er líf- vörður. Þar næstur kemur John, sonur forsetans. hafa áður verið sérstaklega vald ir úr hópi snjöllustu manna bandarísku leynilögreglunnar. Áður en þeir fara til starfa í Hvíta húsinu eru þeir á 18 vikna námskeiði leynilögreglunnar. Þjálfunin fer fram skammt fyrir utan Washington og stendur yfir 14 stundir á dag óslitið allan tím- ann. Strangur skóli. Þar eru þeir þjálfaðir í skot- fimi, f j ölbragðaglímu auk margs annars og meðal þeirra skilyrða, sem þeir verða að uppfylla að námskeiðinu loknu til þess að komast til starfa í lífverði for- setans, er að geta fylgzt greini- lega með hvíslandi samtali úr 4,5 metra fjarlægð, skotið 45 skot- um af vélbyssu áður en and- stæðingurinn hefur dregið upp vopn sitt, geta talað og skilið til hlítar tvö erlend tungumál — og auk þess verða þeir að vera al- gerir bindindismenn. Ein próf- raunanna er einnig sú, að þeim er fengin 400 blaðsíðna þung bók að kveldlagi að 14 stunda æfinga tíma liðnum og sagt að lesa hana um nóttina. Snemma næsta morgun eiga þeir siðan að gefa greinargóða skýrslu um efni bók- arinnar. Þá má og bæta því við, að þeir mega aldrei þiggja gjafir frá mönnum, er þeir kynnast í sambandi við starfið. Þegar Saud Arabíukonungur kom til Banda- ríkjanna í fyrra gætti lífvarða- sveit Hvíta hússins hans. Að skilnaði gaf Saud einum lífvarð- anna geysiháa peningaávísun. Ekki mátti lífvörðurinn þiggja féð til eigin nota. Hann lagði það í eftirlaunasjóð lífvarðasveitar- innar. „Öryggisballettinn“ hefir bjargað Parísarbúar hlógu að „öryggis- balettinum". En þetta var samt enginn gamanleikur, þvert á móti. Menn eru þess minnugir, að ekki eru liðin nema átta ár síðan „öryggis-ballettinn" bjarg- aði lífi Trumans þáverandi Bandaríkjaforseta, er þjóðernis- sinnar frá Puerto Rico reyndu að ráða hann af dögum við Blair House. Einn lífvarðanna beið bana, tveir særðust hættulega. Fórnin var mikil en forsetanum var bjargað. í- KVI K M Y N D I R e „Heillandi bros' TJARNABÍÓ sýnir nú ameríska dans- og söngvakvikmynd í lit- um, er nefnist „Heillandi bros“. Aðalleikendur eru þau Audrey Hepburn og Fred Astaire. Er þetta fyrsta kvikmyndin, sem Hepburn dansar í og syngur, en Astaire hefur, sem kunnugt er, um áratugi, verið einn mesti dans j snillingur í kvikmyndaheiminum. , Er langt siðan hann hefur sézt hér 1 á léreftinu og því gaman með mynd þessari að rifja upp gamlan kunningsskap. Hann dansar enn af mikilli list og fimi og sérstak- lega er hér athyglisverður hinn skemmtilegi „nautabana-dans“ hans. Audrey Hepburn dansar einnig vel og syngur laglega, enda mun hún hafa lagt fyrir sig listdans áður en hún gerðist kvikmyndaleikkona. — En sá er hængur á myndinni að Fred Astaire er of gamall til þess að leika ástarhlutverk á móti þess- ari ungu og heillandi „stjörnu". — Ýmis atriði þessarar myndar eru dágóð og sviðið oft glæsilegt og umhverfi fagurt, enda gerist myndin í París. En í heild er myndin næsta veigalítil og getur sízt af öllu kallast „stórmynd". Ego. — Kýpur Framh. af bls. 6 hver væri vinur og hver væri ó- vinur. En ef Bretar ætluðu að losna frá Kýpur-öngþveitinu, þá yrðu þeir að þora að taka á sig nokkra áhættu. Þau viðhorf, sem þurfa fyrst og fremst að breyt- ast, sagði landsstjórinn, eru, að við eigum að líta á hvern eyjar- skeggja sem vin okkar, þar til annað hefur komið í ljós. Fram til þessa höfum við litið á hvern mann sem fjandmann okkar, þar til annað hefir sannazt. Sir Hugh Foot hefur nú eftir fyretu kynni sín af Kýpur, snú- ið skamma stund heim til Lund- úna. Hann hefur með í skjala- tösku sinni nýjar tillögur um stjórn eyjarinnar. Og nú vona menn að þessari leiðu deilu megi lykta hið skjótasta.

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.