Morgunblaðið - 01.06.1961, Síða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 1. júní 1961
'Mary Howard: .. ..
- Lygahúsiö -
>13 (Skdldsaga)
— Jæja, það er þá bezt að fara
beim í gullbúrið, sagði hann að-
eins og beindi bílnum út í um-
ferðaþvöguna.
Þegar Stephanie kom heim,
ákvað hún að fara inn til Karó-
línu og biðja hana um að fá að
vera laus um kvöldið. Hún
stanzaði aðeins til að taka upp
skeyti, sem lá á forstofuborðinu.
Henni til mestu furðu, var
Karólína í rúminu.
— Mér þykir leitt ef þú ert
eitthvað lasin, sagði hún og rétti
henni skeytið.
Karólína brosti vesældarlega-
— Það er bara sólinni að kenna.
sagði hún. — Ég hef aflýst kvöld
verðarboðinu í dag. Ég ætla að
liggja fýrir og hvila mig.
Hún leit kæruleysislega á
skeytið. Það var frá Charles
Jerome. Hann hafði hitt Marion
konu sína Oig skilnaðarmálið var
hafið. Hann mundi koma til
Roque d’ Or eftir tíu daga.
Karólína lagði frá sér skeytið.
Tíu daga?! Svo fljótt! Hún var
alls ekki reiðubúin að hverfa
aftur inn í hlutverk sitt sem ást-
kær unnusta — að minnsta kosti
ekki með Bill svona á næstu
grösum.... Hún varð þess vör,
að Stephanie var eitthvað að tala
við hana og hún leit á hana svip-
lausum augum.
— Færðirðu Bill skilaboðin
mín? endurtók Stephanie.
— Já, víst gerði ég það.
Charles var samstundis gleymd-
ur. — Við áttum einkar skemmti-
legt samtal. Hún hló léttilega.
— Ég er hrædd um, að það sé
Bill að kenna, að ég varð að af-
lýsa þessu boði. Hann tafði mig
svo lengi úti í sólskininu. Hún
athugaði Stephanie vandlega og
hafði það upp úr því að sjá von-
brigðasvipinn í andliti hennar.
Og Stephanie fann til nokk-
urra vonbrigða- — Ég ætla að
fara og hitta hann í kvöld.
— Já, en góða mín! Ég hélt þú
ætlaðir að vera heima og hafa
af fyrir mér í kvöld sagði Karó-
lína blíðlega. — Við höfum varla
getað talað orð saman síðan ég
kom.
Stephanie dró djúpt andann.
—• Karó.... þú ert nú búin að
vera heima í viku, og ég hef
ekki átt éinn einasta klukkutíma
fyrir sjálfa mig. Ég vildi þess
vegna fá að fara út í kvöld.
— Já, en þá verð ég hérna ein,
Stevie. Og ég þoli alls ekki að
vera ein, þegar ég er lasin.
— Carter verður heima.
— Ég er búin að gefa Carter
frí. Ákafinn í Karólínu var nú
orðinn næstum óhemjulegur. —
Mér finnst það óþarfleg eigin-
girni af þér að vilja.... Hún
þagnaði.
Stephanie horfði á hana með
nýjum tortryggnissvip, og Karó-
lína minntist snögglega Láru
systur sinnar, hvernig hún hafði
líka horft á hana með sömu, tor-
tryggnu augunum og reiðin gaus
upp í henni við þá hugsun.
Carter sem kom inn í sama
vetfangi var fljót að átta sig
á öllu saman.
— Hvað gengur nú að? spurði
hún Karólínu, ásakandi. — Ertu
nú enn að æsa þig upp?
Karólina bældi niður reiði
sína og neyddi sjálfa sig til að
vera blíðlega. — Ungfrú Stevie
vildi fara út í kvöld, en þetta er
einmitt kvöldið, sem ég hafði lof-
að að gefa þér frí, Carter, var
það ekki?
Carter horfði lengi á hana, og
Stephanie skildi samsttmdis, að
þetta var það fyrsta, sem þetta
frí hafði verið nefnt á nafn.
En Carter sagði bara rólega.
— Þetta er afskaplega fallegt af
þér, en ég hef bara svo margt
að gera. sem ég þarf að klára í
kvöld. Far þú bara út ef þú vilt,
Stevie. Ég skal sjá um húsmóð-
urina.
— Þakka þér kærlega, Carter,
sagði Stephanie. — Þetta er
fallega gert af þér. Síðan sneri
hún sér að Karólínu og nú talaði
hún við hana í fyrsta sinn með
þeirri formlegu kurteisi, sem
einkaritari viðhefur við hús-
bónda sinn, og án allrar hlýju í
augnaráðinu: — Var það nokkuð,
sem ég þyrfti að ljúka við áður
en ég fer?
Karólina harkaði af sér með
miklum erfiðismunum. Þetta var
annar ósigurinn, sem hún beið á
einum og sama degi. Hún hefði
getað myrt Carter.
— Nei, sagði hún og reyndi
enn að brosa. — Viltu bara senda
hr. Jerome skeyti um, að ég hafi
fengið skeytið hans.
Stephanie lokaði dyrunum
hægt á eftir sér og gekk inn í
skrifstofuna til að skrifa skeytið.
Hún fann sig einkennilega
frjálsa. en um leið einmanalegri
en nokkru sinni fyrr á ævinni.
Síðustu blekkingar hennar um
Karólínu voru nú horfnar út í
veður og vind og þar með von-
irnar um að finna þar sem hún
var, velviljaðan og nærgætinn
vin.
III.
Stephanie lagði f.rá sér sírnann,
eftir að hafa beðið fyrir skeytið
til Jerorne, og opnaði borðskúffu,
til að leita að gamalli minnisbók.
Þar fann hún heimilisfangið:
John Cameron, 17 Hitherley
Avenue, Hamstead. Nafn föður
hennar. Henni hafði orðið ein-
kennilega innanbrjósts í fyrsta
sinn sem hún sá það — fyrstu
raunverulegu sönnun þess, að
hann væri í lifenda tölu.
Hún tók fram pappírsörk og
fór að skrifa. Hún skrifaði í hér
um bil stundarfjórðung, hiklaust,
og lokaði síðan bréfinu og frí-
merkti það. Hún ætlaði að setja
það í póst og síðan ætlaði hún
að hitta Bill.
Hún gekk til herbergis síns.
fór í snatri í ljósbláan léreftskjól
og gekk síðan út.
Póstkassinn var á vegg nokkr-
um við aðalgötuna, ofurlítirm
spöl eftir henni í áttina til Monte
Carlo. Stephanie stanzaði við
kassann og velti bréfinu ofurlítið
milli handa sér. Hún hafði aldrei
áður skrifað föður sinum, og
aldrei heyrt orð frá honum. Allt
þangað til Fauré hafði minnzt á
hann í dag, vissi hún það eitt
um hann að hann kærði sig ekk-
ert um hana, þegar hann kom
aftur af vígvellinum, og svo hitt,
að hér um bil fimm árum eftir
að móðir hennar dó, hafði hann
gift sig aftur.
Hvernig skyldi hann líta út?
Og stjúpa hennar?
Hávaðinn sem heyrðist þegar
komið var móts við vinnustofu
Faurés. kom henni til að líta
upp. Einhver, sem hún þóttist
kannast við, íklædd róáóttum
kjól, fór út úr vagninum. Það
var áreiðanlega Sally. Stephanie
stakk bréfinu sínu í kassann, án
þess að hugsa um það frekar, og
hljóp til baka eftir veginum.
Þegar hún kom upp á hæðina
fram undan, sá hún þar enga
lifandi sálu. Hún varð steinhissa.
Ekki hefði Sally getað komizt
inn í þorpið á þessu augnabliki.
Hvert hafði hún þá horfið? Búð-
in undir vinnustofu Faurés var
ramlokuð og sömuleiðis bílskúr-
inn, rétt eins og Claude hefði far-
ið eitthvað að heirnan — líklega
í einhvern spilabankann.
Stephanie varð hugsað til þess,
sem frú Rowland hafði sagt þá
um daginn, og sínar eigin fálm-
kenndu tilraunir til að Ijósta
ekki upp leyndarmálinu, Hvað
sem það leyndarmál nú kynni að
vera. En þá mundi hún flóttalega
augnaráðið hjá Claude, þegar
hann spurði hana, hvort hún
hefði sagt frú Rowland, að hún
hefði alls ekki séð Sally dögun-
um saman. Og hafði honum ekki
sýnilega orðið léttara, þegar hún
kvaðst ekkert hafa sagt um það!
Claude Fauré og Sally? Nei,
það gat blátt áfram ekki verið!
En svo minnist hún þess, hve
Sally var vitleysislega róman-
tísk, og í því ljósi séð. var það
ekki eins fráleitt. Stephanie var
áhyggjufuli, þegar hún hljóp upp
skrautlegu tröppurnar' að íbúð-
inni, sem var uppi yfir búðinni.
Hún gat séð ljós gegn qjn hurð
ina á vinnustofunni, en þegar
hún hringdi, slokknaði það. Hún
^ Kc”

Q 0 **
l£3e97..
©PIB
— Alex, það var gott að sjá
þig!
— Það er gött að þú skulir
vera komin aftur Jessie!
— Ég fékk ágætis hugmyndir
í Evrópu um sælgætisgerð, Alex,
og er með margvíslegar áætlanir!
En segðu mér eitthvað um
spjaldaauglýsingar Good-goo . . .
Hafa þær tekizt vel?
1 — Ég veit það ekki enn,
Jessie . . . Og það getur verið að
þú sért mótfallinn auglýsinga-;
bragðinu, sem Tripwell fann1
upp á!
skrölti óþolinmóðlega með dyra-
handfanginu.
— Opnaðu, Sally, ég þarf að
tala við þi.g. Ég veit, að þú ert
þarna.
Löng þögn. En svo kviknaði
ljósið aftur, dyrnar opnuðust og
Sally stóð frammi fyrir henni og
glápti á hana.
— Hvað vilt þú? spurði hún.
Stephanie fannst eins og þarna
væri komin allt önnur mann-
eskja — aðallega eldri. Hún
hafði fengið nýja og fullorðins-
legri háruppsetningu og var
meira máluð en hún hafði áður
séð hana.
Stephanie gekk inn í forstof-
una, lokaði á eftir sér hurðinnil
og horfði á Sally með svip sem
lýsti í senn hryggð og skilningi
— Jæja, svo þú hefur þá verið
hérna, þegar mamma þín heldur,
að þú sért hjá okkur.
Sally gerði sér hroll. — Eitfc.
hvað varð ég að segja. Hún gekk
inn í vinnpstofuna með heljar-
stóru gluggunum og málverka-
stöflunum við veggina. Á grind
á miðju gólfi var ófuUgerð mynd
af Sally sjálfri.
Fauré hafði náð mætavel
snotru útliti hennar, en um leið
heimskusvipnum, sem verða
mundi á henni þegar hún væri
orðin fullorðin kona, eftir tíu ár
eða svo. Þetta var gott málverk.
ÍHÍItvarpiö
Fimmtudagur 1. júní
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 T6n
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:3*
Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (12:15 Fréttir). 1
12:30 IJtvarp frá guðsþjónustu 1 Bessa*
staðakirkju, að viðstöddum Nor«
egskonungi og íslenzku forseta*
hjónunum (Biskup Islands, herra
Sigurbjörn Einarsson, prédikar;
séra Garðar Þorsteinsson prófast
ur þjónar fyrir altari).
13:10 Tilkynningar.
13:30 „A frívaktinni'*, sjómannaþáttu*
(Kristín Anna Þórarinsdóttir).
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:0*
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. __ 16:05 Tónl. — 16:30 Veð*
urfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:15 Norsk tónlist:
a) „Galdreslátten**, «infönískiflP
dans með passacaglíu eftir
Harald Sæverud (Fílharmon-*
íusveitin í Osló leikur; Öivin
Fjeldstad stj.).
b) „Karneval í París" op. 9 eftií
Johan Svendsen (Konunglega
óperuhljómsveitin i Covent
Garden leikur; John Hollingi
worth stjórnar).
20:35 Úr Heimskringlu (Helgi Hjörvar)
20:55 Tónleikar: Walter Gieseking leilc
ur lýríska píanóþætti eftir Grieg.
21:15 Erindi: Framkvæmdir Frakka i
Alsír (Eiríkur Sigurbergsson vitt
skiptafræðingur).
21:40 íslenzk tónlist: Lagaflokkur eftií
Skúla Halldórsson við ástarljóð
Jónasar Hallgrímssonar (Þuríð«
ur Pálsdóttir, Kristinn Hallsson*
og Kristinn Hallsson og hljómsv,
Ríkisútvarpsins flytja; Hans
Antolitsch stjórnar).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Úr ýmsum áttum (Ævar R*
Kvaran leikari).
22:30 Sinfónískir tónleikar:
^ Sinfónía nr. 2 í B-dúr eftir Johan
Svendsen (Fílharmoníusveitin í Osló
leikur; Odd Griiner-Hegge stj.)#
23:00 Dagskrárlok .
Föstudagur 2. júní
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tón
leikar. — 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónl. — 12:25
Fréttir og tilkynningar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónl. — 16:30 Veð-
urfregnir.
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:50 Tilkynningar.
19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Efst á baugi (Björgvin Guð«
mundsson og Tómas Karlsson).
20:30 Tónleikar: Píanókonsert í a-moll
op. 16 eftir Grieg (Dinu Lipattt
og hljómsveitin Fílharmonía i
Lundúnum leika; Alceo Galliera
stjórnar).
21:00 Upplestur: „Kjarvalsstemma" eft
ir Þorgeir Sveinbjarnarson —
(Andrés Bjömsson).
21:10 íslenzkir píanóleikarar kynna
sónötur Mozarts; XI: Ásgeir
Beinteinsson leikur sónötu í A«
•' dúr (K331).
21:30 Útvarpssagan: „Vítahringur" eft
ir Sigurd Hoel; VII. (Arnheiður
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Garðyrkjuþáttur: Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri talar við
Gunnar Hannesson verzlunar*
! stjóra um rósir o. fl.
22:30 A léttum strengjum.
23:00 Dagskrárlok.