Morgunblaðið - 24.12.1961, Qupperneq 2

iumnoq jjtf
n<J ittjao -uuipunq jo mrun
i?q umiofj uinunjncfs jb ujoaij
gfÁ. Bfs fiB ÍIOAgnB iqqo jngJOA £BI]
iai} ‘uuidiAS v tpuBsSnq ys uueq
ffoi[ [SaijBpun qjoqqa ja gEC[ u;.j
•Bqsij gB bjbj fiB jBiqæ ipuæjj jnjoa
ýt
’OÍStoBm'/n
■uinuj[i9i
gBdBq gaui jec[ jnjsq
So — Jifja ga<J oaj suia
-gB B JOAII JBUUB IIJ JB^
uibjjb gipjBq. ja nuqidg
„•BAqqOIS1* B3{TI uueq
B.UI b<[ ‘Jijja gad nfjc[
buiou jnpisq iqqs b uubu
I{j jb<[ UBti uBSainfuoA b
Bjæj gB uibjjb inpisq uut
-jBqiaupiAl jngnB ja suio
-gB uuBq jo 'jsiuXs uinuoq
iuos ‘{idop BgBAq b ‘jnjcíu
UUBq tuos ‘god gB< BfJOS
BUI UUBq ‘BfgOS gB JO gBq
‘,,BAqqojs“ uuBq bui ‘jijjo
god nfjq suiogB' b joAq jb
-UUB* ÍBSOtJ' •SUBJBq.IOIJpUI
umgod jb jqo BfgæiJBfj
bui ‘ni{tui jæj jngBtu 3o
ijdiqs jjoAq j qioj uBsnBi
Bjsæu b uis god sijdiqs m
BtjXu ‘BIJOJ UIOS Jioq. gB
‘tAq goui UIBJJB gtpiBq JO
‘gigJoqBiids b uiuioq nJO
‘gojs nuqids b UBgoui nui
-gjoq JB njoA gSæiJBtj
uios ‘uitoq lunpnqsuBpun
gB ‘utgod np jb3o<í
•nuigjoq
jb {Jnq suisuuB'Uingpisjpui
•jBuunjojs npuo umjgö t bjojs b Jtu’.ft
njo ‘tununjjpfq goiu jioaj jiujBnoa
•(jjo3 jo uinpunjs uios ‘gjoj buto
UO IJIOIJ BJBJ UTJB[ OS TpUBqBJJJBc} JOAq
biuou) ijjæj sjbuub ‘uinjjptq jb qjs
tjioij JJB^ ‘tjioij JToq nos ‘uinJOAq j oi
•p q ‘BqíqoiJ oaj t fSBjdiqs inpuaqEj
-JJB<J •ijojq in jn nio Jddqq uios ‘um
-jjotq jb 'jqs 02 ’BO qne ‘jb[b>[S JBijq
Bgo Bqoq g Jieq oas 3o jojSos BjBq gB
ipuBqBWBq JOAq jjsq qioi MílSSad J
dnomqoqoiJDtH
— “„UBUUB glA JOAq JtgoS
bioa jBjqB njnqs jtujiuuoui gB sssq
uqpj bjoa [Bqs geq -inp[Bq 3o Jnuuuip
jo sjbuub uuijnuiioq JB3sq ‘uqpt uin
jSBSuipiq jBjqB unui ‘qsiAq umsssq jb
ddn xsa uiss ‘goiJ“ ‘uibjjb uusq qsq
*„giBtS“ •OJJIUSI3 jb uisjS uuBq jneiq
Bjjsq TgSBS uueq uegojv -„sipuX 3o igs[3
qj gO[suÁq iqjo gpisuÁq BgJSA unui
uiss ‘joE3 mqquí bjs3 gB 3s eqæ lun
-unBi gv '3iut giA gpS giJSA gijBU giq“
:uueq igSes ‘jpj uusq 3o gisj urq ^
•BUIS BJBtSjSoS BfgSAq
gB jba uuBq JBgsq ‘uui3usjp eqq uun
Suijq jn3nBqB[sis3 Jn3squusquis eqi[
JBA gBcJ •Bungisjqofus BJTAq b uisqs
uqps 3o in3ep injiBfq 3o JJcfq .iba
gB<j qzXsiq giJgSA igjeq jqjs uuiSea
•nui
-snq t giuini Bjzsq t ubjo ingBqeq uueq
jba jqjs B 30 eqqs.ip gB jjisq gBAq
-jqs 3o Bgioq ge qqsj i ( -eunfAiq
t uut uueq Bisq gB jss 3o adn
xunuoq qjiíi uuiingeuisSSoqjeSpqs
•jnSusip jnqcfsiq So qqq go;s
uinuepinq 3o lunuotus t t;n 3o dan
qne[ 3o uibjj joj uuimgBuisSSpqjBSoqg
•uinicíp gB giJBq jba nuts i ;qe ug
•nutigSAO
nIIff I ffignjffq jijcC ipfqs jss bSts gB
JiicCj ignS ngnqqpq 3o nuisnq B[;q { :sa
gisi uitsct •uinuioq So iuuis nuo>[ ;uibsb
Buiisq t;;b jngBiusSSoqiBSoqs tuss
jbcJ ‘ijoq qi;q jba tunUtSoqs uinfgiui j
iuuj 'uin ;stgBijXq uuiiptus So igBi^sp
uuiinputA "JngaAO ;3aqgæiq igBSisS
nSupi bSubi jijáj buis JLLQMV'IQÍ
uBpso/oI
/nmpi)
91
vnnvnhvh xoasaa
VNNVNHVa xoasxi
81
V
2
LESBÓK BARNANNA /
/ '
LESBÓK BARNANNA
31
Jólahugsanir
„Fríð er himin festing blá,
fagurt þangað upp að sjá,
gullnar stjörnur broshýrt
blika,
benda þær með ljósið hvika
oss frá jarðheim upp til sín".
HEFIR það ekiki oft verið
íþér mikið gleðiefni að
horfa upp í alstirndan
himininn á heiðu og kyrru
vetrarkvöldi? Og hefir
þér þá ekki virzt stjarna-
fjöldinn, sem þú sást,
brosa við þér, eins og þúí-
undir af barnsaugum,
sem tindruðu til þín eins
og þau vildu segja:
„Komdu til mín! Komdu
til miín!“
Og ef til vill hefir þér
þá dottið það sam.a í þug
sem mér einu sinni, þegar
ég var lítill: Ef ég staeði
þarna uppi á hæðinni, út
við sjóndeildarhringinn,
þá næði ég vel til stjarn-
anna, — þá gæti ég him-
ininn höndum tekið.
En aldrei er himininn
jafnfagur og á jólanótt-
ina og aldrei tindra stjörn
urnar eins blítt til þín og
þá.
í>ví einmitt þá nótt
hljómaði gleðiboðskapur-
inn um fæðingu frelsar-
ans, sem kom í heiminn
til þess að endurleysa
mennina og færa þeim
frið. Og hann vísaði börn-
unum leiðina til himins,
— þangað sem stjörnurn-
ar blika.
En ekki þarft þú að
standa uppi á nokkurri
hæð til þess að nálgast í
anda dýrð himinsins. í
herberginu þínu getur þú
í kyrrlátri bæn talað við
Jesú þessa helgu nótt og
beðið hann að hjálpa þér
til að vera gott barn.
Þá mun hann leggja
höndina á höfuð þitt og
segja: Guð blessi þig,
barnið mdtt! Himnaríki
heyrir þér til!
Og þá verður jólahá-
tíðin þér til ómetanlegrar
blessunar, hvort sem jóla-
tréð þitt er stórt og skraut
legt, eða lítið og fáskrúð-
ugt, og jafnvel þó þú sért
svo fátækur að eiga ekk-
ert jólatré.
Æskan, 1910.
Þau lýsa fegurst,
er lækkar sól,
í blámaheiði
mín bernskujól.
í gullnum Ijóma,
hver gröf mér skín.
En kærust voru mér
kertin min.
Þau kerti brunnu
svo bjart og rótt,
í Jesú nafni
um jólanótt.
Stefán frá Hvítadal.
J. F. Cooper:
SÍÐASTI MÖHÍKANINN
47. Þegar sólin næsta
mjorgup kom upp, höfðu
delawararnir vissulega
sigrað og jafnað þorp
húronanna við jörðu. En
eigi að síður ríkti mikil
sorg í herbúðum þeirra.
Allur ættflokkurinn var
saman kominn á auðu
svæði í miðju þorpinu.
Þar stóðu á börum lík
þeirra Uncasar og Córu
sem fallið höfðu í bar-
daganum. Við líkbörur
Córu sat hinn aldraði
faðir hennar í djúpri
sorg. En lík Uncasar,
hins hrausta hermanns,
var skreytt og hann sat
uppi eins og hann væri
lifandi og albúinn til or-
ustu. Faðir hans sat
þögull og horfði á lík
sonar síns. Sorgarsöngur
inn steig til himins, og
þegar hann hljóðnaði,
lyftu ungu stúlkurnar
Córu upp í kistu úr
birkitré. Hún var jörðuð
og Davíð söngvari söng
yfir henni sálma sína.
Skömmu síðar héldu
Munro, Alica, Heyward
og Davíð á brott. Fálka-
auga hélt til staðarins,
þar sem indlíánarnir
voru að búa Uncasi leg-
stað. Hann sneri gengt
austri, landi sólarupp-
komunnar og vopn hans
voru lögð hjá honum, svo
að hann væri ekki vopn-
laus, þegar hann legði upp
í hina síðust, löngu ferð
sina.
Skrítlur
Sonurinn: Þarna skríður
ur maðkafluga á loftinu
pabbi.
Faðirinn (skrifar í
ákafa): Jæja stígðu ofan
á hana og láttu mig í
friði.
Blaðamaður (við 100
ára gamlan mann):
Hvaða ráð gefið þér nú
æskumönnum nútímans,
svo að þeir geti náð yðar
aldri?
‘Maðurinn: Að deyja
ekki ungir.
Krossgátur
Lárétt: 1. nagdýr; 5.
hæstur í spilum; 6. eldi-
við; 8. flýtir.
Lóðrétt: 2. klukka; 3.
krot; 4. himinljósj 7.
klaki.
Lárétt: 1. skyggnast
um; 2. keyri; 4. beita; 5,
fiskinn 6. eítinhermur;
7. ólæti; 9. tæki til að
sauma með.
Lóðrétt: 1. ljóta keri-
ingin; 2. reita til reiði;
3. reiðmenn; 4. tvíhljóði;
8. á fæti.