Morgunblaðið - 06.04.1962, Qupperneq 20

20
MORCVlSBLjÐtÐ
Föstudagur 6. april 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
Saga samvizkulausrar konu
----------- 28------------
Jæja, ég er orðin dauSþreytt á
þessu öllu, sagði Gina, Dauð-
þreytt á þessum svikum hans og
lygum. Ég væri vel til í að
heimta peninga og fara svo til
Bandaríkjanna með son minn.
Don Diego mundi borga vel fyrir
að vera laus við mig.
Reyndu ekki að mótmæla mér,
barn, sagði gamla konan. Don
Diego er rausnarlegur maður, en
hann mundi aldrei stinga hend-
inni djúpt í vasann eftir að þú
hefur gert gabb að honum og
fjölskyfeu hans. Hann gæti haft
margar hægari aðferðir til að
fleygja þér út. Hún hikaði og
bætti svo við: Og mundirðu
vilja fara með hálf-kínverskt
barnabarn til hennar mömmu
þinnar
Hann er hálf-amerískur.
Já, það kynni að koma í ljós
siðarmeir, en það gerir það ekki
enn. Ef þú vilt vinna manninn
þinn til þín aftur, verður þú að
finna ráð til þess. Svo var gamla
konan sofnuð.
Og það gerði Gina, enda þótt
það væri ný Gina, sem hitti Vic-
ente í herberginu hans og sallaði
óskum sínum á hann. Nú var hún
kona sem var að berjast fyrir
velferð sinni og þoldi engum
neitt, sem stóð í vegi hennar. Og
hún var reiðubúin að greiða
hvaða verð, sem vera vildi og
fórna allri sjálfsvirðingu sinni og
velsæmi.
Ég hef játað, að þú áttir ekkert
i barninu, sagði hún. Hvað ætl-
arðu að gera í því máli?
Losna við þig! hvæsti hann, og
þakka guði fyrir daginn þegar
það verður.
Ef þú vissir nokkra leið til
þess, værirðu búinn að fara hana
íyrir löngu, sagði hún upp á von
og óvon, en mundi þá orð gömlu
konunnar: En það geturðu ekki
gert án þess að verða að almennu
athlægi í allri borginni.
Borgin hefur hlegið að mér
fyrr.
En að fjölskyldunni þinni. Hef-
ur borgin fyrr hlegið að henni?
Ég býst ekki við, að hann faðir
þinn verði sérlega ríflegur við
þig, ef hann getur ekki komið
inn í Spænska Klúbbinn, án þess
að kunningjar hans fari strax að
pískra.
Haltu kjafti, skepnan þin.
Hann stikaði fram og aftur um
gólfið hálfklæddur, því að Gina
hafði sætt færi að skjótast inn í
herbergið til hans, þegar hann
hélt, að það væri þjónninn að
koma njeð morgunkaffið. Hvað
viltu mikið? spurði hann snögg-
lega og stanzaði fyrir framan
hana.
Hún hvorki svaraði né horfði
á hann.
Ég spurði hvað þú vildir mik-
ið! Allt í einu fékk reiðin vald á
honum og hann gaf henni utan
undir. Ó, guð minn, hvað ég hata
þig! æpti hann. Guð minn almátt-
ugur!
Þetta geturðu ekki gert, Vic-
ente, svaraði hún rólega og vildi
ekki einu sinni lofa honum að
njóta höggsins. í>ú hefur um ekk-
ert að velja. Ég held, að hann
mundi kasta þér út og það aura-
lausum. Liklega mundi ungi
Diego fá allt eftir hann.
Hún sá, að hann náfölnaði. Og
hverju stingur þú upp á?
Ég vil fá þig til mín aftur,
Vicente.
Það færðu aldrei.
Ég var einmana, sagði hún, en
orðin voru litlaus og máttlaus til
þess að lýsa því, sem gerðist
forðum við sundpollinn. Við vor-
um einu sinni hamingjusöm sam-
an og við gætum vel orðið það
aftur. Faðir þinn er orðinn gam-
all, og hann er farinn að venjast
mér. Hann vill, að við séum
hamingjusöm og við gætum vel
látizt vera það.
Ég hef einu sinni áður „látizt“
með þér, minnti hann hana á.
Þú gætir lifað eins og þú vild-
ir, Vicente sagði hún, og ég
skyldi ekkert reyna að halda í
þig. Það þyrfti ekkert að vera
milli okkar en við skyldum láta
föður þinn halda að allt væri í
lagi, og svo þegar þú ert búinn
að erfa hann, mundi ég fara.
Nei, þegar að því kemur yrð-
irðu búin að finna upp eitthvert
annað bragð.
Hún stóð upp. Þú átt um ekk-
ert að velja, Vicente. Þú veizt
mæta vel að faðir þinn má aldrei
fá að vita þetta.
Hún þagði og horfði á hann.
Jæja þá?
Ég ætla að hugsa um það.
Hann þaut út úr herberginu.
Ennþá veit ég ekkert.
Tíminn líður á sumum stöð-
um en á öðrum hleypur hann, en
í hitabeltinu er hann svo óákveð-
inn, að stundum virðist hann
alls ekki vera til. Önnur jól Ginu
í Cebuborg voru komin áður en
hún vissi af. Það voru ríkmann-
leg jól þótt ekki væru þau á-
nægjuleg og gömlu hjónin
reyndu að bæta upp það, sem
skorti á hamingju hennar með
gjöfum. Frú Lolyta gaf henni
gimsteina og tengdafaðir hennar
nýjan bíl. Meira að segja fékk
hún gamlan hring með svart-
steini frá frú Tiu. Fyrir einu ári
hefðu svona gjafir komið tárun-
um fram í augu hennar en nú
hafði hún enga ánægju af þeim
af því að jólin færðu henni ekki
Vicente.
En þau færðu henni annan í
staðinn:Tim.
Það var snemma á gamlárs-
kvöld, að frú Lolyta kom að dyr-
unum hjá Ginu. Hún var að
klæða sig, en án alls áhuga, því
að hún ætlaði að fylla hópinn í
Spænska Klúbbnum um kvöldið
og kveið eiginlega alveg jafnmik-
fyrir því eins og hún hefði kvið-
ið fyrir að vera heima.
Komdu niður og fáðu þér kok-
teil sagði frúin. Við bíðum eftir
þér og ætlum að gera þig hissa.
Þegar frúin var farin út aftur,
datt Ginu [ hug, að nú mundi
Vicente vera kominn heim, svo
að hún lauk við að klæða sig í
snatri og flýtti sér niður í salinn.
Hún var næstum búin að kalla
upp nafn Vicentes þegar hún
kom auga á Tim, sem stóð milli
gömlu hjónanna með glas í
hendi rétt eins og hann væri
þarna heimamaður.
Gina, sagði hann, og greip
hönd hennar. Gina!
Ég skil ekki, hvemig þú getur
verið hingað kominn, Tim. Hvað
ertu að gera hérna?
Rétt sent\ stendur er ég að
drekka ágætis kokteil. Hann hló.
Því gerir þú ekki sama?
Síðan var gengið til borðs og
Gina gat varla orði upp komið,
bœði vegna undrunar og svo
vegna borðsiðanna.
Ég hlakka til að sjá Diego aft-
ur, sagði Tim, — enda þótt ég
efist um að hann þekki mig
lengur.
Já, auðvitað hafið þér þekkt
hann í San Francisco, sagði frú
Lolyta sakleysislega. Ungi Diego
á heima á Leyte. Ég býst varla
við honum í heimsókn hingað
fyrr en i vor og kannske ekki
einu sinni svo snemma.
Ég áitti við manninn hennar
Ginu.
Ungi Diego er fóstursonur
minn, reyndi Don Diego að út-
skýra. Hann sér um kúabúið í
Leyte. Gina er gift Vicente syni
mínum.
Já, þetta er allt dálítið flókið,
reyndi Gina að útskýra, til þess
að forða vandræðum fyrir gömlu
hjónunum, sem sendu henni
biðjandi augnaráð. Ég skal skýra
þetta fyrir þér seinna.
Seinna, þegar þau voru á leið-
inni í Ameríska klúbbinn, beidd-
ist hann skýringa af henni, og
þegar Gina eyddi því með því
að hrósa nýja Packardinum sín-
um, gekk hann enn fastar á hana.
Það er ósköp einfalt mál, Tim.
Hún reyndi að hlæja. Mér sner-
ist hugur, það var nú allt og
sumt. Þú veizt hvað mér getur
verið fljótt að snúast hugur og
ég giftist Vicente í stað Diegos.
Ég varð snögglega ástfangin af
honum.
Var það fyrir eða eftir, að þú
vissir hvor þeirra var ríkur?
Tim!
Sjáðu til, Gina! Þú veizt að ég
er Tim og það þýðir ekkert að
reyna að ljúga að mér.
Þú sakar mig um að hafa gifzt
til fjar. Ég er elckert hrifin að
því, Tim.
Tim hló. Þið stúlkurnar reynið
eftir því sem þið getið að giftast
til fjár, og svo þegar ykkur hefur
tekizt það, hafið þið ekki við
að æpa út um allar jarðir, að
þið hafið ekki gert það. Já, ég
get ekki annað en hlegið, svei
mér þá. Svo að þú fleygðir Diego
og giftist erfingjanum. Hvar er
hann annars í kvöld?
Hann er í burtu í verzlunarer-
indum, sagði Gina.
Á gamlárskvöld?
Já. Hann vildi nú ekki fara,
en komst ekki hjá því. En hvað
er um þig, Tim? Hvað ert þú að
gera hér, og hvað verðurðu
hérna lengi?
Ég var fluttur hingað, sagði
hann, blátt áfram. Ég geng út
frá, að þér sé það allt kunnugt,
en gamli Diego er að kaupa mikl-
ar eignir í Ameríku og hefur
fengið marga sem unnu hjá hon-
um þar, hingað, til skrafs og
ráðagerða. Ég hef staðið fyrir
San Francisco-deildinni undan-
farið ár, eins og þú veizt sjálf-
sagt. Ég vona, að ég verði aðal-
forstjóri með tíð og tíma, eins
og ég var að reyna að segja þér
forðum, þú manst!
í samkvæminu var mikið hleg-
ið og mikið drukkið af kampa-
víni, og Gina kastaði sér út í
kætina og skemmti sér prýðilega
fram undir morgun. Þarna kom
Vicente ásamt Luisu Sffredo og
fjöida af verndarvættum. Hún
benti Tim á manninn sinn, og
hafði nú alveg gleymt verzlunar-
ferðinni, sem hann átti að vera í.
Við skulum fara til hans, sagði
Tim. Mig langar að heilsa upp á
hann.
Nei. Nei, Tim. Ég vildi helzt
vera laus við það. Okkur kemur
ekki vel saman.
Nú, er það svo Tim leit aftur
á hópinn og Gina tók eftir því,
að hann horfði mikið á Luisu.
Þetta erindi, sem tók hann frá
mér um nýárið, lítur ekki sér-
lega illa út, sagði hún.
Hún er mjög falleg, samþykkti
Tim. Mig langar til að kynnast
irenni <
Eftir þetta var lrvöldið eyði-
Xegt fyrir Giinu og skömmu
seinna heimtaði hún að fara
heim. Tim skildi við hana við
dymar heima hjá henni og þegar
hún svo horfði á hann fjarlægj-
ast húsið í bílum hennar, tók hún
að hugsa um, hvað hefði breytzt
milli þeirra, því að hann hafði
ekki einu sinni reynt að kyssa
hana. Og, það sem verra var: það
leit ekki út fyrir, að hann lang-
aði neitt til þess. Hún hafði hall-
að sér upp að honum, þegar
hann stöðvaði bílinn, og beið eft-
ir örmum hans, að þeir umvefðu
hana, beðið eftir, að varir hana
kitluðu eyru hennar og leituðu
að hexmar vörum.
Góða nótt, frú — sé þig 4
morgun, hafði hann sagt og síðan
ekið burt.
Hún hitti Don Diego í forsaln-
um. Guð minn góður! sagði hún.
Þér eruð þó ekki að fara í skrif-
stofuna í dag? Á nýársdag!
Á hverjum degi. Hann vav
iþreytulegur Veiztu ekki, að þa3
hófst ófriður í Evrópu í septem-
ber síðastliðnum?
Já, í Evrópu. Það snertir eklcl
okkur.
Ég á líka eignir I Evrópu. Auk
þess verðum við áður en lýkur
varir við allan ófrið hér, hvar
sem hann svo hefst. Fáðu þér
kaffi með mér.
aitltvarpiö j
Föstudagur f. aprflU
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.08
Morgunleikfimi — 8.15 Tónleikar
—8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleika*,
— 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. — 14
12.25 Fréttir og tilkynningar), }j
13.15 Lesin dagskrá næstu viku. p
13.25 „Við vinnuna**: Tónleikar.
15.00 Síðdegistónleikar (Fréttir. tilk.
Tónl. — 16.30 Veðurfr. — TóniL
17.00 Fréttir. — Endurtekið tón«
listarefni).
17.40 Framburðarkennsla i esperanto
og spænsku.
18.00 „I>á riðu hetjur um héruð“: Gufl
mundur M. Þorláksson talar un»
I>orstein uxafót.
18.30 Þingfréttir. Tónl. 18.50 Tilkynu*
ar. — 19.20 Veðurfr.
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Bjarni Einarsson
cand. mag.).
20.05 Efst á baugi (Tómas Karlsso*
og Björgvin Guðmundsson).
20.35 Frægir söngvarar; XX: Mariaa
Anderson syngur.
21.00 Ljóðaþáttur: Kristinn Kris4«
mundsson stud. mag. les kvæðl
eftir Pál Ólafsson.
21.10 Tvö verk eftir Chopin: Kínverskl
píanóleikarinn Fu Ts’ong leikur
noktúrnu í E-dúr op. 62 nr. 8
og pólska fantasíu op. 61.
21.30 Útvarpssagan: „Sagan um Ólaf
Árið 1914“ eftir Eyvind Johnson;
V. (Árni Gunnarsson fil. kand).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.18
Passíusálmar (40).
22.20 Upplestur: „Myndin'*, smásaga
eftir Guðmund L. Friðfinnsson;
síðari hluti (höfundur les).
22.40 Á síðkvöldi: Létt-klassisk tónl.
a) Anna Moffo syngur aríur eftir
Mozart.
b) Fílharmoníusveit Vlnarborg*
ar leikur vinsæla þætti úr sin«
fóníum; André Cluytens stjórnar,
23.25 Dagskrárlok.
Laugardagur 7. aprll.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.0®
Morgunleikfimi — 8.15 Tónleikar
—8.30 Fréttir. 8.35 Tónleikar.
— 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —• j
12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.55 Óskalög sjúklinga (Bryndis
urjónsdóttir).
14.30 „Vér, hinir blindu í veröldinni,*
samfeld dagskrá flutt að tilhluit*
an alþjóða heilbrigðismálastofn-»
unarinnar. — (15.00 Fréttir).
15.20 Skákþáttur (Guðmundfur Am*
laugsson).
16.00 Bridgeþáttur (Stefán Guðjohn*
sen).
16.30 Veðurfregnir. — Danskennsln
(Hreiðar Ástvaldsson).
17.00 Fréttir. — I>etta vil ég heyrat
Halldór Þorsteinsson kennari vei
ur sér hljómplötur.
17.40 Vikan framundan: Kynning á
dagskrárefni útvarpsins.
18.00 Útvarpssaga barnanna: „Leitin a®
loftsteininum*' eftir Bernhard
Stokke; VIII. (Sigurður Gunnan
son).
18.30 Tómstundaþáttur barna og ung-
linga (Jón Pálsson).
18.55 Tilkynningar. — 19.20 Veður*
* fregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Leikrit: „Varið yður á málnlng*
unni“, gamanleikur eftir René
Fauchois, í þýðingu PáJs Skúla-
sonar. — Leikstjóri: Indriðl
Waage. Leikendur: Brynjólfur
Jóhannesson, Arndís Björns-
dóttir, Anna Guðmundsdóttir,
Jón Aðils, Klemens Jónsson.
Margrét Guðmundsdóttir, Helga
Löve o.fl.
22.00 Fréttir og veðurfregnlr. — 22.1fl
Passíusálmar (41).
22.20 Danslög. — 24.00 Dagskiárkdc. 1 {
X- X- *
GEISLI GEIMFARI
X- X- Xr
v Áður en Vandal getur skotið, kast-
ar John durabilium-stönginni að
honum.... og hleypin' á brott.
— (Ég verð að komast undan.
Láta öryggiseftirlit jarðar vita um
durabilium.... Og um hvað Vandal
og Lára Preston ætla að gera við
peningana).