Morgunblaðið - 12.03.1963, Síða 3

> Þriftiudagur 12. marz 1963
MORGUNRT. 4 Ð 1 B
3

SÍÐASTLIÐINN föstudag
fann bóndinn á Breiðabóls-
stað á Skógarströnd örn í
dýraboga, er hann hafði
lagt ekki langt frá bæ sín-
um. Öminn var nokkuð
hart leikinn, en óbrotirjn
og tók bóndi hann og fór
iofti til hreiðurs síns í
,••• • $ííScW iwi&íw v íc •• /V . / y^™
Dr. Finnur Guðmundsson fuglafræðingur við myndatöku af
erninum.
Daníel hafði farið daglega
inn að vatni að vitja um bog-
ann og fengið í hann 8 dýr,
refi og minka auk nokkurra
hrafna. Er hann á föstudag-
inn kom inn eftir var örn
fastur í boganum og hafði
barizt þar um, enda dasaður
orðinn. Var hann blautur og
bólginn á hægra fæti. Daníel
brá fyrir sig jakka sínum og
tók fuglinn úr boganum, enda
vildi hann hvorki eiga undir
kjafti hans eða klóm. Fór
hann síðan heim með fuglinn
og setti hann í hlöðu, er gef-
ið hafði verið úr í vetur svo
nægilegt rúm var þar fyrir
„einn örn“, eins og hann
sagði.
Þar var örninn svo í
geymslu þar til sunnanmenn
komu að skoða hann og var
hann þá þurr orðinn og virt-
ist allvel hress. Borinrí hafði
verið fyrir hann nýr fiskur
og nýtt lambakjöt og gerði
hann kjötinu góð skil, en mat
fiskinn að engu.
— Eru ernir í námunda við
ykkur þarna á Skógarströnd-
inni? spurðum við Daníel.
— Já. Heita má að við sjá-
um þá daglega, enda eiga þeir
hreiður í fjallinu Háskerð-
ingur, sem er beint upp af
bænum Dröngum. Einnig
leiddu arnarhjón unga út ekki
alls fyrir löngu í Narfeyrar-
hlíð.
— Veitir örninn ykkur þá
ekki þungar búsyfjar þarna
á Skógarströndinni? spyrjum
við.
— Hann hefir einhverjar
skráveifur gert með lamba-
drápi á vorin, en ekki svo við
vitum til stórskaða.
— Hvernig bar örninn sig
að eftir að þið slepptuð hon-
um á túninu.
— Hann var þar um
tveggja klukkustunda skeið
og virtist “æfa þar flugtak, en
fór skammt í senn. Hlífði
fætinum til að byrja með, en
nokkru eftir að þeir sunnan-
menn fóru, hóf hann sig til
flugs og við sáum hann taka
hátt flug til vesturs í átt til
Háskerðings.
. ★
I gær náðum við tali af dr.
Finni Guðmundssyni fugla-
fræðingi og spurðum hann
nokkurra spurninga um ferð
hans.
— Hvað teljið þér fuglinn
gamlan?
— Það er ekki hægt að sjá
nákvæmlega, en hann er full-
orðinn, því stél hans er hvítt
orðið, sem er merki þess að
hann sé ekki ungfugl.
Framh. á bls. 8.
með heim og gerði vel til
hans, en tilkynnti fundinn
til fuglaáhugamanna í
Reykjavík. Erninum var
sleppt síðari hluta sunnu-
dags, er sýnt þótti að hann
mundi geta bjargað sér af
eigin rammleik.
B — dýraboginn opinn
A — klemmdur um fót
Fréttamaður blaðsins
hringdi að Breiðabólsstað sL
sunnudag og hafði tal af hús-
móðurinni þar, frú Valgerði
Guðjónsdóttur, því bóndi
hennar var þá úti að ganga
við fé. Örninn hafði það þá
égætt, flögraði um í hlöðunni
og hafði etið af mat þeim, er
fyrir hann var borinn.
Svo háttaði til að um mán-
•ðamótin nóv.-des. hafði dýr-
bítur lagzt á kind, sem Daníel
bóndi Njálsson á Breiðabóls-
Stað átti, inni við vatn, sem
nefnist Breiðabólsstaðarvatn.
Bóndi taldi rétt að láta hræ
kindarinnar liggja og setti við
það dýraboga. Frá áramótum
hafa 3 tófur og 5 minkar lent
í dýraboganum, enda hefir
Daníel vitjað hans daglega.
Svo er frá gengið að dýrin
fótbrotna ekki í boganum,
heldur festast og eru því af-
lífuð með skotvopni er að er
komið.
Er Daníel vitjaði bogans sl.
föstudag sat örn í honum
blautur og illa leikinn. Tók
bóndi örninn með sér heim
og setti í hlöðu en tilkynnti
til Reykjavíkur um atburð
þenpa, ef fuglafraeðingar og
fuglaáhugamenn hefðu löng-
un til að rannsaka hann.
★
Dr. Finnur Guðmundsson
var ekki heima á laugardag
fyrr en að kvöldi og hafði
Birgir Kjaran alþingismaður
þá samband við hann og hafði
gert ráð fyrir að fljúga vest-
ur og bauð dr. Finni að koma
með. Þeir héldu síðan vestur
laust fyrir hádegi á sunnu-
dag og komu til Breiðabóls-
staðar að tveimur tímum liðn-
um eftir hálfrar stundar flug
og hálfs annars stundar akst-
ur í jeppum, því vegur var
slæmur inn Skógarströndina.
Með. í för þeirra Finns og
Birgis voru sýslumaðurinn í
Stykkishólmi svo og Vilhjálm
ur bóndi og stærðfræðingur
á Narfeyri.
í gær átti blaðið samtal við
Daníel bónda Njálsson og
spurði bann hvernig þennan
atburð hefði borið að.
★
Daníel bóndi Njálsson með fuglinn í fanginu.
(Myndirnar tók Birgir Kjaran).
Kommúnísk fölsun
Kommúnistablaðið hér á landi
hefur líklega verið farið að öf-
unda Tímann af snilld hans við
fréttafölsun, a.m.k. birti það
s.l. miðvikudag mynd, sem það
hefur augljóslega tekið úr tíma
ritinu LIFE. Undir þeirri mynd
stendur eftirfarandi:
„Eins og kunnugt er eru fjöl
margir bandarískir hermenn í
Suður-Víetnam og aðstoða Diem
einræðisherra við að berja nið-
ur frelsishreyfingu þjóðarinnar.
— Myndin sýnir slíkan her-
mann, sem ógnar ungum pilti
að hræða hann til þess
um skæruliða.“
Á andlitssvip mannsins á
myndinni í LIFE sézt greinilega,
að hann er ekki af hvítum
stofni, en hinsvegar hefur „Þjóð-
i viljinn" augljóslega krotað ofan
á andlitsdrætti mannsins, þannig
að ekki er hægt að átta sig á
þessu, þótt myndin í þvi blaði
se þriggja dálka.' í LIFE ségir
lika að það sé Víetnam-maður,
sem ógni fanganum, en ekki
bandarískur hermaður, eins og
Moskvumólgagnið heldur fram.
LIFE skýrir einnig frá því, að
það sé verið að krefja fangann
sagna um falin vopn, en ekki
„að ljóstra upp um skæruliða"
eins og kommúnistablaðið segir,
og Xoks skýrir svo LIFE frá því
að fanginn hafi engu svarað og
þá ekki verið gert mein, heldur
tekinn til fanga.
Morgunblaðið verður að játa,
að þarna hefur „Þjóðviljanum“
tekizt að slá Tímann út.
« Orðnir skelfdir
Það leynir sér ekki, að Fram-
sóknarmenn eru nú orðnir skelfd
ir út af kosningunum, sem fram
undan eru. Framan af kjörtíma
bilinu töldu þeir sig standa vel,
að vígi, því að menn tryðu stór-
yrðum þeii-ra um „samdrátt“,
„kreppu“, „móðurharðindi af
manna völdum“ og hvað það
nú allt saman hét. Nú gera þeir
sér hinsvegar grein fyrir því að'
engu af þessu er lengur trúað
og öll stefna þeirra og stóryrði
er fallið um sjálft sig. Velmegun
er meiri hér á landi en nokkru
sinni áður, atvinna hefur aldrei
verið jafn mikil og afkoman
aldrei jafn góð. Ennþá verra
finnst Framsóknarmönnum þó
það, að landsmenn gera sér nú
grein fyrir því, að traustur grund
völlur hefur verið lagður að enn
stórstígari framförum í framtíð-
inni, og þess vegna mun fólkið
ekki vilja hætta á það að fórna
öllu því, sem áunnizt hefur.
Gildir sjóðir
S.l. sunnudag má lesa hræðslu
Framsóknarmanna milli línanna
í ritstjórnargrein í Tímanum.
Þar er talað um „að vorið 1963
verði peningasælt og loforða-
sælt“, „mikið fé hefur safnazt í
atvinnuleysistryggingarsjóð“,
segir á öðrum stað, og loks
stendur þetta:
„Þess vegna er því spáð, að
fyrir kosningarnar verði farið að
veita úr þessum gildu sjóðum og
jafnframt muni verða ávísað ríf-
lega á þá af franibj<»ðendum
stjórnarflokkanna“.