Morgunblaðið - 25.11.1965, Síða 3

Fimmtudagur 25. nðv. 1065
mno r » m b i a iwa
CvW W' H «4 w ■ M w' imS m m <mm? 0 fiW*
3
Samtal við flugstfóra bar&darísku leitarþyrlunnar:
Héldum okkur leita látins manns
Áhöfn bandarísku þyrlunnar: frá vinstri: R. S. Rogers AD2, O. G. Fiveash AMC, LCDR R.
i. T. Wood, LT F. E. Shirley, A.B. Guntner HM3.
f GÆR átti blaðið samtal við
Lieutenant Commander Ric-
hard Wood flugstjóra á þyrlu
vamarliðsins, sem fann Jó-
hann Löve lögregluþjón í
mynni Langadals, en dalur sá
er sunnan við Þjófahraun í
hásuður frá Skjaldbreið. Var
Jóhann þá í um 9 km. fjar-
lægð frá hátindi Skjaldbreiðs.
Við biðjum LCDR. Wood að
lýsa fyrir okkur í stórum
dráttum ferðinni.
— Ég fékk að vita um það
laust eftir miðnætti sl. nótt að
leit myndi haldið áfram með
morgni og héldum við því af
stað héðan frá Keflavíkurflug
velli kl. 8.57 í morgun. Fyrst
var flogið til Reykjavíkur og
þar tókum við tvo menn frá
Slysavarnafélagi íslands, þá
Jóhannes Briem og í»orvald
Mowby. Héldum við síðan
án tafar inn á leitarsvæðið og
! lentum fyrst hjá jeppabifreið,
! sem var niður undir Þingvöll-
! um. Þaðan héldum við til mið-
1 stöðvar leitarflokksins sem
I var á leið upp að Skjaldbreið
og fundum hann skammt sunn
an við fjallið. Þegar þangað
var komið var kl. rúmlega 10.
Þar fengum við uppgefið
hvaða leitarsvæði okkur var
ætlað og héldum við þaðan
eftir rúmar 10 mínútur.
Eftir að við höfðum leitað
I nálægt stundarfjórðung sá-
i um við mann á hjarnbreið-
unni, sem veifaði til okkar.
Við ætluðum fyrst ekki að
trúa okkar eigin augum og
héldum að þetta væri einn
leitarmanna, en sáum svo að
það gat ekki verið þar sem
'hann var svo langt frá leitar-
1 flokknum. Þetta hlaut því að
vera maðurinn sem við leituð-
um að. Ég hafði staðið í þeirri
meiningu að við værum að
leita látins manns, en ekki
lifandi þar sem svo langt var
um liðið frá því hann hafði
týnzt og þar sem kuldinn
hafði verið svo mikill mikinp
hluta tímans, auk þess sem
stórhríð var alltaf af og til.
Það er því ómögulegt að lýsa
þeirri gleði, sem gagntók okk-
ur er við sáum að leit okkar
hafði borið árangur.
Jóhann Löve virtist vera
veikburða er við komum til
hans. Ég lenti þyrlunni um
|20—30 fet frá honum. En
hann var hress og við gerð-
um okkur von um að koma
honum lifandi á sjúkrahús.
Með okkur í vélinni var þjálf-
aður sjúkraliðsmaður með
lækningatæki, en ekki var tal-
in ástæða til að gera nema
sem minnst fyrir Jóhann þar
sem eftir / skamma stund
myndi hann verða í höndum
lækna.
Það gleður okkur mjög að
hafa getað orðið þarna að liði,
því starf okkar hér er fyrst
og fremst að liðsinna við leit
og hjúkrun ef á þarf að halda.
Ég get ekki annað en dáðst
að hinum hraustu og harð-
gerðu leitarmönnum, sem
voru á ferðinni þarna í snjón-
um og ófærðinni. Ef ég lenti
í ógöngum hér inni á öræfum
vildi ég vita af því að menn
sem þessir myndu koma og
leita mín.
Við fundum Jóhann um kL
10.30 og kl. rúmlega 11.00 vor-
um við komnir með hann til
Reykjavíkur.
Við enduðum samtal þetta
með þökkum til varnarliðs-
mannanna fyrir þeirra mikils
verðu hjálp og svarið var að
hún væri velkomin.
„Maðurinn fundinn"
S Á, sem veg og vanda
hafði af leitinni að Jóhanni
Löve, lögregluþjóni, er
Magnús Þórarinsson húsa-
smiður, til heimilis að Álf-
heimum 48 hér í borg. —
Fréttamaður blaðsins brá
sér á fund Magnúsar í gær-
kvöldi og lagði fyrir hann
fáeinar spurningar varð-
andi skipulagningu og fram
gang leitarinnar. Við gef-
um nú Magnúsi orðið:
— Lögreglan í Reykjavík
hringdi í mig kl. rúmlega 8
á sunnudagskvöld og tjáði
mér, að týndur væri maður
við fjallið Skjaldbreið og fór
þess á leit við mig, að ég tæki
með mér nokkra menn og
hæfi leit að honum. Ég brá
strax við og fékk með mér 14
menn og fórum við á 3 bílum
frá flugbjörgunarsveitinni til
Skjaldbreiðar. Áður hafði Ár-
mann Lárusson farið við ann-
an mann til leitarinnar, en á
eftir okkur komu þrír menn í
jeppabifreið. Við stönzuðum
við Meyjarsæti og skiptum
þar með okkur liði. Héldu
nokkrir áleiðis til Skjaldbreið
ar í átt til skálans, þar sem
Jóhann og félagar hans höfðu
mælt sér mót, en ég hélt með
hóp manna inn Kaldadalsleið
ina, ef ske kynni að Jóhann
hefði hrakið undan vindi í þá
áttina. Þegar við urðum ein-
skis varir á þeirri leið héldum
við ofan að Gatfelli og skutum
þar u,pp blysi er lýsir í 12 km.
radíus. Síðan héldum við aft-
ur til Skjaldbreiðar og skipt
um þar liði og ' mætt-
umst síðan vestur við Tinda-
skaga. Þá vorum við búnir að
ganga í hrauninu í fjóra
klukkutíma.
— Seint þá um kvöldið feng
um við tilkynningu frá lög-
reglunni, að leitarflokkar frá
öðrum hjálparsveitum væru
lagðir af stað til Skjaldbreiðar
og fór lögreglan þess á leit
við okkur að hittast við
Meyjarsæti og bað mig um að
skipuleggja leitina. Þar hitt-
umst við svo um morguninn
og drógum þá línu frá skálan
um í hlíðum Skjaldbreiðar nið
ur að Meyjarsæti. Á þessa
línu dreifðum við okkur með
40—50 metra millibili og héld
um síðan í norðurátt, að Þóris
jökli. Það varð 7—8 tíma stanz
laus ganga og ég vil taka það
fra-m, að ég tel það mjög vel
af sér vikið af leitarmönnum,
því yfir torfærur var. að fara
og veðrið á móti.
— Nú var einungis eftir að
kanna austurhlíðar Skjald-
breiðar, en nánasta umhverfi
hennar var nokkurnveginn
fullkannað. Þá var klukkan
orðin tvö eftir miðnœtti og
ekki annað fyrir hendi en að
snúa aftur til Reykjavíkur.
Að morgni þriðjudags voru
við aftur komnir á sömu slóð
ir og nú leituðu 45 manns í
Hlöðufelli og 40 manns leit-
uðu Tindaskaga og hraunið
beggja vegna hans. Hópur
bænda úr Borgarfirði könn-
uðu Þverfell og svæðið um-
Magnús Þórarinsson
hverfis Reyðarvatn og alla
Uxahryggi. Nemendur frá
Laugarvatni tóku nú einnig
þátt í leitinni og fóru upp með
Brúará og allt að HlöðufellL
Nokkrir bændur frá Laugar-
vatni leituðu Laugardalsfjöll-
in öll og svæðið þar í kring.
Slærnt veður var á þessum
slóðum og mikill skafrenning
ur.
— Við komum til Reykja-
víkur á þriðjudagskvöld kL
10 og skutum þegar á ráð-
stefnu til að ræða framhald
leitarinnar. Ráðgert var þá að
kanna Þjófahraun, sem er
hættulegt yfirferðar og voru
einungis menn vanir f jallaferð
um valdir í þá ferð. Þeir
héldu af stað þá um nóttina
undir forystu Gunnars Jó-
hannssonar úr flugbjörgunar-
sveitinni. Að morgni miðviku
dags hófum við síðan leitina
aftur og var ætlunin að kanna
til fullnustu austurhlíðar
Skjaldbreiðar. Við vorum
rétt byrjaðir að dreifa okkur,
þegar við fengum svohljóð-
Framhald á bls. 2
SUKSTFINAR
Háðuleg útreið
I UMRÆÐUM um frumvarp eins
Framsóknarþingmanns um breyt-
ingar á lögum um- réttindi og
skyldur starfsmanna ríkisins var
mikið rætt um embættisveiting.
una í Hafnarfirffi, og tefldu
stjórnarandstæðingar þar fram
fjölmörgum af sánum yngri
mönnum, flestum löglærffum. t
En um þaff munu allir sammála,
sem á þessar umræður hlýddu,
að stjórnarandstæðingar fengu
hina háðulegustu útreið í þeim
og stóðu uppi eftir ræðu for-
sætisráðherra, Bjarna Benedikts-
sonar, um málið í fyrradag, eins
og litlir stiákar, sem hafa ekki
lært heimalexíuna sína nógu veL
Bæði forsætisráðherra og dóms-
málaráðherra hröktu svo full-
komlega allar röksemdir stjóm.
arandstæðinga í þessu máli í um-
ræðunum, að þar stóð ekki steinn
yfir steini, enda fundu stjómar.
andstæðingar greinilega til þess,
þegar síga fór á seinni hluta um-
ræðnanna, að þeir höfðu orðið
algerlega undir í þeim. Langt er ,
síffan jafn harðar nmræður hafa
farið fram á Alþingi fslendinga
og langt er síðan stjórnarand-
stæðingar hafa farið jafn algjör-
ai' og háðulegar hrakfarir eins og
varð þeirra hlutskipti í þessum
umræðum. Hafa vafalaust marg-
ir þeirra hugsað með sjálfum
sér, að hyggilegra hefði nú verið
að fara rólegar í sakimar í þessu
máli, svo að endalokin yrðu ekki
þau, sem raun varð á á Alþingi
í fyrradag.
Litlu puntudrengirnir
Framsóknarmenn tefldu fram
nokkrum yngri þingmönnum sín.
um, og hafa þeir vafalaust verið
taldir hafa fengið þá reynslu,
að þeim væri treystandi til þess
að halda vel á spöðunum, enda
taldi Framsókn sig efcki hafa
ýkja slæma vígstöðu. Raunin
varð önnur: „Litlu puntudreng-
imir hans Eysteins" fóm hinar
verstu hrakfarir í umræðunum^
og hafi nokkur gert sér í hugar.
lund að einhver töggur væri í
þessum yngri þingmönnum Fram
sóknarflokksins, kom það greini-
lega fram í umræðunum á Al-
þingi, að þeir era lítt fallnir ta
stórræða þegar á reynir. Að
ræðu forsætisráðherra lokinni
varð harla lítið um svör hjá
stjómarandstæðingum og ræður
þeirra sem á eftir töluðu mátt-
laust mjálm og sérstaklega var
flutningsmaður þess fmmvarps
sem var tilefni til umræffnanna,
aumkunarverður, þegar hann
hann steig í stól viff loik þeirra,
og var nú ekki eins sperrtur og
hann hafði verið við upphaf
þeirra, enda kvartaði þingmað-
urinn yfir því að hafa ekki haft
tima til að undirbúa sig. Sig
hefði ekki grunað, að umræðum
yrði haldið áfram að loknu kaffi-
hléi síðastliðinn þriðjudag.
Stjórnarandstaðan
enn á undanhaldi
Framsóknarfloikkurinn hefur
enn einu sinni beðið hnekki í
umdeildu máli. Framsóknarmenn
féllu á prófinu í sumar í sam-
bandi við kjarasamningana, síld.
veiðideiluna og lausn verðlags-
mála landbúnaðarins. Öll þessi
þrjú miklu vandamál ætluðu
þeir sér að nota til þess að koma
höggi á ríkisstj órnina. Það mis.
tókst, höggið lenti á þeim sjálf- <
um. Þegar embættið í Hafnarfirði
og Gullbringu- og Kjósarsýslu
var veitt, töldu Framsóknarmenn
sig nú loksins hafa fengið það
mál i hendur, sem mundi duga.
Niðurstaðan varð enn sem fyrr
sú að þeir féllu á prófinu og
fengu hina háðulegustu útreiff
að lokum. Ættu þeir að láta mái
þetta sér að kenningu verða og
fara svolítið rólegar í hlutina
síðar meir.