Morgunblaðið - 26.08.1966, Blaðsíða 17

Fðstudagur 26. ágúst 1966
MORGUNBLAÐIÐ
17
fyrir flesta aldursflokka.
Mjög vandaðar TÖSKUR framleiddar úr
þrælsterku efni.

Miklatorgi — Lækjargötu 4 — Akureyri.
Stúlka óskast
nú þegar á auglýsingaskrifstofu í Reykjavík.
Eiginhandarumsókn með uppl. um aldur, menntun
og fvrri störf sendist afgr. Mbl. fyrir 20. þ.m.
merkt: „Stundvís — 4712“.
Hver maður ætti að lesa Fust og
Njálssögu einu sinni á ári
— segir bandariskur prófessor
frá Nebraska, sem dvalizt hefur
hérlendis vegna k>ýöinga, sem
hann vinnur að
Philosophical Society (Phila-
delphia), Words Foundaition
(Chicago) og Research Coun-
cil Nebraskaháskóla.
— Örfá atriði úr ævi yðar,
lesendum blaðsins til skýr-
ingar?
— Ég hafði á yngri árum
ákaflega gaman af glímum,
veiðum, var hestama'ður tölu-
verður og klifraði í fjöllum,
vann við landibúnaðarstörf og
var bifreiðastjóri. Á stríðsár-
unum var ég þýðandi fyrir sjó
her Bandaríkjanna. Nám
stundaði ég í Pennsylvaníu-
háskóla og varð dr. phil. það-
an árið 1949. Aðalkennari
minn var Otto Springer pró-
fessor, sem er sérfræðingur í
þýzku, en hann er líka ís-
lenzkumaður.
— Hvað er af kennslu yðar
að segja?
— Ég hef kennt við Nebr-
aska-háskóla í 15 ár, ég hef
veri'ð gistiprófessor við CoL-
orado-háskóla og við Penn-
sylvaníuháskóla. Fomíslenzku
hef ég kennt í 10 ár og haft á
hverju ári 6—12 nemendur.
— Hafið þér unnið að þýð-
ingum fyrr en nú?
— Já, ég hef þýtt smásögu
Agnars Þórðarsonar „Þjófur-
inn“ (sem birtist fyrst í
„Prairie Schooner“, en síðan í
„Best Articles and Stories"),
bók Peters Hallbergs um ís-
lendingasögur, og loks þýddi
ég Eyrbyggju.
— Svo hefur hann frumrit-
að eitt og annað, bætir pró-
/ fessor Einar við, — svo sem
„An introduction to the Study
of Old.Norse", eitthvað fimm-
tíu greinar í amerískum, ensk
um og þýzkum tímaritum og
hefur fiutt eitthvað fimmtíu
erindi í vísindafélögum. Hann
er líka forseti fyrir Delta Phi
Alpha, hvað sem það kann nú
að vera, formaður þýzkudeild
ar Modern Language Associ-
ation og fyrsti varaforseti
Association of American
Teachers of German, og
margt, margt fleira.
— Hagið þér komið áður til
Islands en í þetta sinn?
— Ég kom hingáð áður
1955, regnsumarið mikla. Ég
var þá að vinna að þýðingu
Eyrbyggju og fékk til þess
styrk frá American Philosopi-
cal Society. Það sá varla til
sólar það sumar, en nú hef ég
séð, að líka getur verið sól-
skin hér. Annars verð ég að
segja yður sögu um það, þeg-
ar ég kom aftur að Helgafelli
í sumar. Það vildi svo til, að
rigning var. Ég heimsótti Hin-
rik bónda Jóhannesson á
Helgafelli. Þegar ég kom leit
hann á mig og sagði síðan:
„Sæll og blessaður, Páll. Ertu
þá kominn aftur me'ð rigning-
una?“ Hann var ekki gleym-
inn.
— Er ekki mikils virði að
koma til íslands og sjá stað-
hætti sagnanna?
— Jú, mjög mikils virði.
Það á ekki sízt við um Eyr-
byggju. Hún er einhver hin
nákvæmasta saga um kenm-
leiti og staðhætti, enda vart
nokkur vafi á, að höfundur,
hver sem það hefur nú verið,
hefur verið innanhéraðsmað-
ur. Höfundur Njálu er ekki
nærri eins kunnugur á sum-
um sögustöðum sínum.
Þá hefur það og orðið mér
mjög mikils virði að geta rætt
vfð prófessor Einar Ól. Sveins
son um þýðingu bókar hans
og einnig Agnar < Þórðarson,
en ég hef hitt þá að máli ið
meðaltali einu sinni í vik u,
svo að samræma mætti sjón-
armið þýðanda og höfundar.
Mig langar að gera þessar
bækur aðgengilegar öllum
þeim fjölda fólks, sem hefði
áhuga á að lesa þær, en getur
það ekki vegna þess að það
kann ekki íslenzku.
— í sambandi við þýðingu
mína á Tristrams sögu er ef
til vill gaman að geta þess, að
árið 1964 reit Einar Ól. Sveins
son greinarkorn í Skírni, þar
sem hann minntist á skinn-
brot, sem kennt er við Reeves.
Finnur Jónsson hafði séð brot
þetta og merkti í eintak sitt
af Tristrams sögu, hvar það
byrjaði og hvar það endaði
Einar setur þar í greinina ör-
stutta athugasemd um brot
Reeves’ og endar á þessum
orðum: „Meira veit ég ekki af
þessu broti Reeves’ að segja".
en skömmu síðar kom brotið
fram vestur í Bandaríkjunum,
og var þá brátt ljóst, að það
er miklu upprunalegra og
réttara en þau handrit, sem
áður voru þekkt.
— Hafið þér verið hér óslit-
fð frá því í janúar?
— í apríl fór ég til Evrópu
í fyrirlestrarferð. Mér var
boðið að halda fyrirlestra í
Liittich, Ghent, Giessen, Mar-
burg og Saarbrúcken og fór ég
utan til þess. Hins vegar hafði
ég ekki tækifæri að þiggja
boð um fyrirlestrahald í
Múnchen, London og Oxford.
— Vilduð þér segja eitt-
hvað að lokum?
— Ég er að vona, að ég
komi hingað aftur eftir svo
sem tvö ár og síðan eins oft
og hægt er. Ég hef notið ein-
staklega mikið þessara tveggja
dvala hinna hér, einkum góð-
vildar og gestrisni fólksins,
hins milda loftslags og fjall-
anna, sem eru ekki alls ólík
Klettafjöllunum, þegar komið
er upp þanga’ð, sem ekki vaxi
tré. Einkum hafa þeir prófess-
or Einar Ól. Sveinsson og Agn
Framhald á bls. 12
Skólatöskur
Mikið úrval af ódýrum SKÓLATÖSKUM
Nýfung
Blöndunarfœki
fyrir eldhús með uppþvottakústi og
innbyggðum geymi fyrir þvottalög.
Handhægt tæki við uppbvotta.
Hagstætt verð.
H, Benediktsson hf.
Suðurlandsbraut 4.
Hinir vönduðu
og fallegu
Skozku
eldhús-
stálvcskar
fást nú aftur
hjá okkur.
Ein- og tvíhólfa með
og án borðs.
★
BYGGINGAVÖRUVERZLUNIN
NYBORG
HVERFiSGÖTU 76
s
F
SlMi 12817
FRÁ því í janúar hefur dval-
izt hér á landi bandarískur
prófessor frá háskólanum í
Nebraska, Paul Schacli að
nafni. Prófessor Schach er
kennari í þýzku og hagnýtri
málfræði, en hefur og um
langt skeið kennt þar fornís-
lenzkt mál og bókmenntir. —
Við hittum prófessor Schach
á heimili prófessors Einars Ól.
Sveinssonar; sátu þeir úti í
garði og nutu veðurblíðunnar.
Fyrst spyrjum við prófessor-
inn, hvers vegna hann hafi
komið til íslands að þessu
sinni.
— Ég er hinga'ð kominn í
þetta sinn til þess að þýða bó t
Einars Ól. Sveinssonar „Á
Njálsbúð" og skáldsögu Agn-
ars Þórðarsonar „Ef sverð þi'.t
er stutt“. Þá hef ég með hönd-
um bók um íslenzkar fornsög-
ur, sem á að ná yfir tímann
frá 1100 til yngstu sagna og á
að koma út hjá Twayne Publ-
ishers. Þá hef ég um tíu ára
skeið rannsakað Trístrams
sögu, sem ég er að gefa út og
þýða. Til þessarar ferðar hef
ég fengið styrk frá American
Prófessorarnir Einar Ól. Sveinsson og Paul Schach.
(Ljósm.: Ól.
K.
M.)