Alþýðublaðið - 20.07.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Aígreidsla
blaðsias er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Sími 088.
Auglýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma í blaðið.
ara einstæðinga og heit tárin
streyma úr augum móðurinnar
niður á höfuð sonarins.
Hann er öruggur í kjöltu móð-
ur sinnar, og hún syngur vesalings
sjúka heilann í svefn.
Ekkert heyrist, nema suðan í
flugunum. Sólin sendir kvöldgeisl-
ana inn í kofann.
Ferðamaður nemur staðar og
heilsar: Gott kvöldið, kona góð.
Er sonur þinn veikur?
— Veikur, segir gamla konan
og stendur hréykin á fætur. Hann
hefir verið á vígvellinuml
Við lifum í heimi sem stynur
af þjáningum, meðal manna sem
gráta, og sjúkdómar og allskonar
neyð er allstaðar umhverfis okk-
ur; en samt sem áður fara menn
„skemtiferðir" til þess staðar, er
flest hermdarverk og stærst hafa
unnin verið á jörðu hér. Til þess
staðar, sem þau fólskuverk voru
unnin á, er vitskertir og sjúkir
heilar fundu upp, til þess að
breiða sorg og neyð um heim
allan, frá landi til lands.
Villiæði stríðsins skilur ætíð
eftir sig djúp, spor og út úr menn-
ingu Evrópumanna ganga villi-
greinar til allra hliða: Gerið svo
vel, herrar mínirl Næsta skemti-
ferð til vígvallarins!
Þýtt úr sKl. J.c
Nýja bíó.
Hið nýja kvikmyndahús við
Austurstræti var vígt í fyrra dag
með sýningu, er haldin var kl. 6
síðdegis, og höfðu eigendur húss-
ins boðið þangað ýmsum borgur-
um bæarins, svo húsið var fram-
undir það fult. Byrjaði athöfnin á
því að hljómleikaflokkur lék nokk-
ur lög, en síðan klifraði Matthías
Þórðarson, * fornmenjavörður af
mikilli fótvissu upp á ræðupall og
bauð gestina velkomna, en síðan
þakkaði hann fyrir boðið og þótti
það einnig fimlega Ieikið. Hjelthann
nuallanga ræðu, en ekki tiltakanlega
leiðinlega og var henni tekið
mótmælalaust. En er ræðumaður
klifraði niður af ræðustólnum
þótti mönnum honum takast það
svo fimlega að menn klöppuðu
ákaft, en sumir klöppuðu af ánægju
yfir því að nú væri ræðan búin
og nú byrjaði myndin. Myndin
sem sýnd var »Sigrún á Sunnu-
hvolic var hin ágætasta í alla
staði, og vafalaust með berstu
myndum sem sýndar hafa verið
hér.
Hið nyja kvikmyndahús er hið
prýðilegasta f alla staði, og ólíkt
því sem venja er til um það sem
ætlað er almenningi hér á Iandi
voru.
Xol. — Steinolia.
Skipsbáknið „Aquitania“.
Vegna hinnar sívaxandi kola-
eklu í heiminum, hafa verkfræð-
ingar nú undanfarið verið að brjóta
heilann um það, hvað komið gæti
í staðinn á sjónum, því á landi
er vandinn yfirleitt minni, því þar
er rafmagnið. ,
Þeir hafa reynt ýmsar aðferðir
og meðal annars þá, að brenna
olíu í stað kola. Er henni ýrt inn
í eldinn með þar til gerðum á-
höldum, sjálfverkandi auðvitað;
og gefur það jafnan og stöðugan
eld og meiri kraft en kolin. Og
vinnukraft sparar þessi aðferð stór-
kostlega. Norðmenn hafa látið
breyta mörgum skipum sínum og
ýmsar aðrar þjóðir, meðal annars
hafa Englendingar breytt mörg-
um sínum skipum og þar á með-
al „Aquitania".
Þetta geysistóra skip „Cunard-
Iínunnar„ ensku hefir um alllangt
skeið verið í aðgerð hjá »Arm-
strong Whitewort Co. “ viðt Tynefljót
í Englandi. Hefir vélum þess ver-
lð breytt þannig, að þær brenna
nú olíu í stað kola. Aquitania er
45 þúsund 647 br. smálestir og
var hleypt af stokkunum í apríl
árið 1914 á skipasmíðastöð John
Brown & Co. við Clyde á Skot-
landi. Skipið fór áætlunerferðir
nokkra mánuði fyrir stríðið. En á
stríðsárunum var það notað tií
hergagna- og herflutninga og síð-
ar sem spítalaskip. Meðan kolum
var brent, gekk skipið ca. 24 sjó«
mílur, en nú er það brennir stein-
olíu, gengur það nokkuru hraðar.
Það eyðir 7,600 smálestnm af olíu
í eina ferð fram og aftur yfir At-
lantshafið; er hægt að koma þvf
á skipsfjöl á 6 klst., og sparast
þar við eigi alllítill framskipunar-
kostnaður.
Til samanburðar um olíueyðslu
þessa trölls má geta þess, að ca.
3 5 þús. tunnur af steinolíu flytj-
ast hingað til Iands árlega, en
reikni maður, að 6^/2 tunna fari
í eina smálest olíu (en það er
lágt reiknað), verður það sem.
skipið notar í eina ferð 49 þús-
und og 400 steinolíuföt, eða um
ca. 14^/2 þúsund tunnum meira
en notað er alls á íslandi yfir
heilt ár.
Auðvitað vérður olían ekki afl-
gjafi lengi, því hún mun ekki
óþrjótandi. En með því að spara
hana á landi, þannig að nota raf-
magn, þá getur hún auðvitað ensfc
enn um nokkurt skeið. Og líklega
eyða dísilvélar minni olíu en gufu-
vélar, enda eykst mjög notkun
þeirra. s
Um daginn og repo.
Botnía fór í gær kl. 6 til Kaup -
mannahafnar. Fátt farþega fór á
skipinu meðal þeirra, Konráð
Kristjánsson kennari, Þorstein®
Jónsson, kaupmaður og fl.
Ingolf tók enskan togara í
Iandhelgi, er hann kom að austan,
og var hann sektaður um 1200
kr. og afli og veiðarfæri gerð
upptæk. Aflan mun eiga að selja
á uppboði.
Skjöldnr var í gær veðurteptur í<
Borgarnesi og mun sumum þeim£
er brugðu sér á íþróttamótið upp-
frá þykja veðráttan dutlungasöm
og kunna Ægi litla þökk fyrir
„sumarfríið".
Pétur A Jónsson, söngvarit,
söng í gærkvöldi í Nýja bíó, og;