Morgunblaðið - 13.01.1967, Qupperneq 18

r
MORGUNBLAÐIÐ, FöSTUDAGUR 13. JANÚAR 1967.
18
Hallfríður H. Maack
I DAG verður gerð útför Hal'l-
fríðar H. Maack frá Dómkirkj-
unni, en hún andaðist 5. jan. sl.
Hnín var fædd 7. júná 1885 að
Hrafnarhiörgum í Jökulsárhlíð,
Norður-Múlasýslu. Foreldrar
hennar voru Elísalbet Jónsdóttir
og Hallgrímur Benediktsson.
Nokkra vikna gömul var hiún
tekin í fóstur að Brekkuseli í
Hróarstungu en er hiún var 5
ára gömul andaðist fósturfaðir
t
Mððursystir mdn
Valgerður Þorvaldsdóttir
andaðist í sjúkraihúsi Vest-
mannaeyja 11. þ. m.
Útförin £er fram frá Landa-
kirkj.u í Vestmannaeyjum
laugardaginn 14. þ. m. fcl.
14,30.
Fyrir hönd aðstandenda,
Elín Melsteð.
t
Innilegustu þaikkir færum
við öllum þeim, nær og fjær,
er sýnt hafa okkur samúð og
vináttu við andlát og jarðár-
för móður okkar, tengdamóð-
ur, ömmu og langömmu,
Guðrúnar Jensínu
Halldórsdóttur,
Þórsgötu 10.
Þórey Þorkelsdóttir,
Guðmundur Halldórsson,
Ólafur Þorkelsson,
Guðrún Þorsteinsdóttir,
barnabörn og
barnabarnaböm.
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð og vinarhug við and-
lát og jarðarför
Salóme Salómonsdóttur,
Brúsastöðum, Hafnarfirði.
Aðstandendur.
t
Innðegustu þakkir til a>lra
sem sýndu mér samúð og vin-
arhug við andiát og útför
eiginmanns míns,
Ólafs Hallbjörnssonar,
prentara.
Fyrir hönd bama minna og
annarra aðstandenda,
Sigríður Sigurðardóttir.
t
Ég þakka af alhug öllum
þeim fjölmörgu sem heiðrað
hafa minningu eiginmanns
míns, í
Aðalsteins Tryggvasonar,
verkstjóra,
og auðeýnt mér og okkur öll-
uim dýrmæta samúð og hjáip.
Kristín Konráðsdóttir,
móðir, bórn, tengdasynir
og barnadætur.
hennar og fór þá ekkja hans með
hana að Gunnhildargerði í sömu
sveit. Þar dvaldist hún aðeins
nokkra mánuði en var þá tekin
í fóstur af Magnúsi bónda Jóns-
syni er bjó að Galtarstöðum í
Hróarstungu með bústýru sinni
Katrínu. Þar ólst hun Upp til
fullorðins ára. Minntist hún
ætíð fósturföður síns, sem vel-
gefins ágætismanns með mikilli
þökk.
Árið 1913 kemur hún til
Reykjavíkur og 24. nóvember
giftist hún Pétri Andrési P.
Maack skipstjóra. Lengst af
bjuggu þau á Ránargötu 30. Þau
eignuðust 6 börn. Elztur þeirra
var Pétur stýrimaður kvæntur
Önnu Björnsdóttur og áttu
þau 2 dætur. Aðalheiður sem dó
úr kíkhósta 1919 3ja ára gömul
og var mikill harmdauði for-
eldra sinna. Karl, húsgagna-
smíðameistari kvæntur Þóru
Runólfsdóttur og eiga þau 3
sonu. Aðalsteinn kvæntur Jar-
þrúði Þórhallsdóttur og eiga þau
5 börn, Viggó skipaverkfræðing-
ur kvæntur Ástu Þorsteinsdótt-
ur og eiga þau 5 börn og yngst
er Elísabet gift Ragnari Thor-
steinsson útgerðarmanni og eiga
þau einnig 5 börn og átti hún
orðið 9 barna bamabörn.
11. janúar 1944 varð Hallfríð-
ur fyrir þeirri sorg að missa
mann sinn og elzta son, Pétur,
sem fyrr er nefndur, er togar-
inn Max Pemberton fórst á tund
urdufli við Snæfellsnes. Var það
mikið áfall fyrir hana. Frá þeim
tíma var hún frekar heilsulítil
og síðustu árin hefur hún dval-
ist hjá Karli syni sínum og Þóru
konu hans, farin að heilsu. Önn
uðust þau hana af mestu snilld í
Hjartans þakkir færi ég
bömum mínum, tengdaibörn-
um og öðrum vinum og
vandamönnum, sem glöddu
mig á sjötugs afmæli minu,
31. des. 1966.
Gleðilegt nýtt ár.
Guð blessi ykkur öll,
Guðbjörg Þórðardóttir.
t
Innilegustu þakkir færum
við öllum þeim, fjær og nær,
skyldum og vandalausum,
sem sýndu okkur samúð og
vináttu-við andlát og jarðar-
för
Skúla Gunnlaugssonar,
bónda í Bræðratungu,
og heiðruðu minningu hans
með nærveru sinni, veglegum
minningargjöfum eða á ann-
an hátt.
Við óekum ykkur öllum
góðs og farsæls nýárs.
Valgerður Pálsdóttir,
Sigríður Stefánsdóttir,
Renate og Gunnlaugur
Skúlason,
Sveinn Skúlason,
PáB Skúlason.
öll þessi ár sem hún gat ekkert
gengið og varð að vera í hjóla-
stol til hvíldar frá því að liggja
alltaf í rúminu.
Vil ég að lokum þakka þér
Hallfriður fyrir okkar samfygld
í 50 ár því á þínu heknili hef
ég fyrr og síðar verið bæði í
gleði og sorg. Óska ég þér alls
góðs á landi lifenda ásamt ást-
vinum þínum, sem á undan þér
eru farnir og kveð þig með guð-
Fæddur 22. janúar 1894
Dáinn 28. október 1966.
ÞAÐ hefur dregizt lengur en
ætlað var að skrifa þessi fá-
tæklegu minningarorð um
óviðráðanlegar orsakir.
Hann var fæddur á Rúlands-
höfða í Eyrarsveit. Foreldrar
hans voru þau hjónin Bjarni
Sigurðsson og Ingibjörg Gunn-
laugsdóttir. Eignuðust þau hjón
11 börn, en tvö þeirra önduðust
í bernsku og komust níu syst-
kinanna til fullorðinsára. Var
Steinþór næst elztur sinna syst-
kina.
Er Steinþór var í ' bernsku
fluttist hann með foreldrum
sínum að Kverná í sömu sveit
og bjnggu þau þar j eitt ár og
fluttu þá að Nýlendu í Fróðár-
hreppi, dvöldu þar í eitt ár og
fluttu að Kötluholti þar í hrepp,
var það árið 1902.
í Kötluholti bjuggu þau svo
alla sína búskapartíð. Lézt Ingi
björg móðir Steinþórs 1916. Hélt
faðir hans áfram búskap og gift
ist öðru sinni og bjó þar nálega
til æviloka. Áttu þau systkin
því sitt æskuheimili þar unz
þau fóru úr föðurgarði. Það er
kunnara en frá þurfi að segja
hve lífsbaráttan var hörð á þeim
árum. Einkum þó hjá barn-
mörgum fjölskyldum. En for-
eldrar Steinþórs voru dugnað-
air manneskjur. Var fafhr hans
harð duglegur maður og stund-
aði sjó jafnframt búskapnum.
Tókst þeim hjónum með dugn
aði og árvekni að framfleyta
sínum stóra barnahóp. Eins að
loku-m lætur fór Steinþór
snemma að vinna og aðeins 14
ára að aldri fór hann á s'kútu
með Hafliða Jóhannssyni skip-
stjóra. Var hann þó seinþroska
að hann hefir sjálfur sagt en
úr þvi tók hann örum þroska
og varð hið mesta hraustmenni
að burðum.
Sjórinn varð að mestu starfs-
vettvangur Steinþórs sem flestra
dugandi ungra manna þar, á
þeim tima er hann var í blóma
lífsins. Var þó sem kunnugt er
stundaður sjór ýmjst á árabát-
um eða skútum og urðu á þetea
tíma meðan hann stundaði sjó
hinar miklu breytingar í sjó-
sókn og skipakosti landsmanna,
þótti ætíð það rúm vel skipað
sem Steinþór valdist í sökum
dugnaðar og harðfengi.
Þann 4. nóvember 1918 gift-
ist Steinþór eftirlifandi konu
sinni Þorbjörgu Guðmundsdótt-
ur ljósmóður frá Straumfjarðar
tungu í Miklaholtshreppi. Stofn
uðu þau sitt heimili í Ólafsvík.
Þau eignuðust fimm börn fjög-
ur komust upp, en eitt þeirra
drengur dó í bernsku. Hét hann
Bjarni. Son átti Þorbjörg áður
en hún giftist Steinþóri sera
Guðmundur heitir, “var hann í
bernsku er þau giftust. Reynd-
ist Steinþór honum góður fóst-
urfaðir og var jafnan kært með
þeim alla tíð. Börn þeirra Stein
þórs og Þorbjargar er upp kom-
uet eru öll gift og búsett og
hin mannvænlegustu.
Nöfn þeirra eru þessi: Ingi-
björg býr í Ólafsvík, Bergþór
býr á sama stað, Sigurður býr
í Hafnarfirði og Oddigeir býr í
Reykjavík. Á þekn táma er
Steinþór var ungur maður var
hlífðarlaus þrældómur, hlut-
skipti sjómanna ailur sá þræi-
dómlegu versi eftir Hallgrím
Pétursson sálmaskáld:
„Nú ertu leidd mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvild að hafa
hörmunga og rauna frí
við guð þú mátt nú raæla,
miklu fegri en sól
unan og eilif sæla
er þín hjá Lambsins stóL“
Þökk fyrir allt.
Maria P. Maack.
dómur vart hafa verið meiri
annarsstaðar en hjá togarasjó-
mönnum. Var ekki öðrum fært
að stunda þá vinnu en hraust-
ustu mönnum á bezta aldri.
Arið 1927 strandar togarinn
Jón forseti við Stafnes, var það
eitt hið hörmulegasta strand sem
sögur fara af hérlendis. Á því
skipi var Steinþór háseti, var
hann einn hinna 10 manna sem
björguðust af áhöfninni eftir
miklar mannraunir. Höfðu þeir
félagar hangið í reiðanum á
skipinu veltandi á skerinu í
stórsjó og fáviðri í 15 stundir.
Eftir þessa mannraun mun
Steinþór aldrei hafa orðið sam-
ur maður þó garpur væri. Sjó
stundaði hann þó um árabil
eftir þetta.
Steinþór var maður dulur í
skapi og lét lítið yfir sér. Hann
var fáskiptinn um annarra hagi,
óáleitinn, en lét ekki hlut sinn,
ef á hann var leitað. Að sjálf-
sögðu mun honum oft hafa mis-
-líkað þó hann léti oftast lítið
á því bera undir hans rólega
yfirborði. Mun hafa búið mikið
skap og viðkvæmt hjarta slegið
undir hans stakki. Hann var
mikill kappsmaður við vinnu,
vandaður og samvizkusamur í
hvívetna og mátti hvergi vamm
sitt vita. Konu sinni reyndist
hann traustur lífsförunautur og
börnuon sínum kærleiksríkur
faðir.
Þorbjörg kona hans bjó honum
og börnunum gott heimili, hún
er góðum gáfum gædd, og
næmri innsýn á mannsálina.
Skildi hún manna bezt hina
dulu og viðkvæmu lund bónda
síns og mat að verðleikum hans
traustu og góðu eiginleika. Ár-
ið 1949 flytja þau hjón til
Reykjavíkur, hafði yngsti son-
ur þeirra þá fyrir nokkru hafið
trésmíðanám þar í bæ. Áttu
þau þar heima síðan. Hygg ég
þó að hugurinn hafi ærið oft
leitað til Ólafsvíkur hjá Stein-
þóri þar sem hann hafði lifað
sín manndómsár. Árið 1953 slas-
aðist Steinþór á vinnustað og
náði aldrei fullri heilsu eftir
það. Þoldi illa alla áreynslu og
Komið í veg fyrir
áformuð hermdar-
verk
Milano, 11. jan. — NTB.
LÖGREGLAN í Milano skýrði
frá því í dag að komizt hefði
upp um áformuð hermdarverk
sex ítalskra kommúnista og
Kínasinna, sem haft hefðu í
hyggja að sprengja í loft upp
ræðismannsskrifstofu Banda-
ríkjanna í borginni og upplýs-
ingaþjónustu þcirra með.
Talið er að einnig hafi verið
áformuð árás á bandaríska her-
stöð við Vicenza á Norður-
Ítalíu en efeki er það fullsannað.
Lagt var hald á töluverðar birgð
ar skotfæra og sprengiefnis sem
samsærismenn höfðu falið á
verkstæði einu.
Hermdarverk þessi áttu að
vera mótmæli samsærismanna
gegn stefnu Bandaríkjanna í
Vietnammálinu. Meðal hinna
handteknu er Maria nokkur
Regis, forstjóri útgáfufyrirtækis
var aldrei heill maður þó áhug-
inn fyrir vinnu væri sá sami.
Eftir að þau hjón gerðust ellí-
móð og heilsubiluð slasaðist einn
sonur þeirra svo alvarlega að
þess bíður hann aldrei bætur.
Reyndu þau allt hvað þau gátu
til að létta honum lífið í sinni
sjúkdómsþraut. Var þetta þeim
hjónum mikið áfall. Á s.l. vetri
veiktist Steinþór mjög alvar-
lega, var honum þó vart líf hug-
að. Komst þó á fætur og var
rólfær að mestu þann tíma sera
hann átti eftir ólifaðan. Sjónin
var orðin mjög döpur og heyrn-
in tekin að bila. Þorbjörg kona
hans reyndist honum ómetan-
leg stoð í hans veikindum þó
sjálf væri hún oft mikið þjáð.
Hennar hlutverk hafði verið
í lífinu öðrum þræði að líkna
sjúkum á sínum langa ljósmóð-
ursstarfstíma, þó að sjálfsögðu
væri það utan heimilis.
Nú var það hennar maður sem
var sá Sjúklingurinn sem naut
nærfærni hennar og umhyggju,
hann sem hafði - verið svo
hraustur og þrekmikill, var nú
þrotinn heilsu og kröftum. Með-
an hann mátti hafði hann stutt
hana á erfiðum stundum eftir
að heilsu hennar fór að hnigna.
Er því að vonum mikils að
sakna við fráfall hennar trausta
lifsförunautar, er hún hafði bú-
ið með í farsælu hjónabandi í
48 ár.
Steinþór Bjarnason hefir nú
lagt í sína síðustu för. Marga
erfiða för fór hann í hópi harð-
sækinna sjómanna á yngri ár-
um. Nú er fleygi hans ekki
framar stefnt að ströndinni, þar
sem við samferðamennirnir
dveljum. Annað mun för hans
heitið. En við sem þekktum
Steinþór og þó einkum hans
nánustu, kona hans og börn,
geymum minninguna um hinn
vaska og góðviljaða dreng. Þökk
um hans góða lífsstarf og biðj-
um honum G-uðs blessunar á
nýjum leiðum.
Ólafur Brandsson.
sem hefur sérhæft sig í útgáfu
á verkum Mao Tse-tungs og er
talið, að hún muni ‘hafa haft veg
og vanda af skipulagningu
hermdarverkanna, sem ætlunin
var að unnin yrðu einhvern
næstu daga.
Kyrrsettur þeg-
«r færi gefst
Thórshavn, 11. janúar, NTB.
DÓMSTÓLL í Tórsíhavn kvað I
dag upp fangelsisdótn yfir
brezka togaraskipstjóramim Jos-
epih Glass og kvað jafnframt á
um að togarinn „Aberdeen Vent-
urer“ skyldi kyrrsettur þegar er
hann kæmi í færeyska landhelgl
og færður til hafnar. Togari þessi
var að veiðum innan fiskveiði-
takmarkanna 3. janúar sl. er
danska eftirlitsskipið „Væderen'*
bar þar að og hugðist taka tog-
arann. Bretar voru ekki sáttir
við það og sigldu á haf út eu
„Væderen" elti og skaut sigki-
toppinn af „Aberdeen Ventiurex“
en náði ekki.
Steinþór Bjnrnoen
Minningnrorð