Morgunblaðið - 02.06.1967, Side 17

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. JÚNÍ 1967.
17
Aldrei jafngóð tækifæri
til framkvæmda
— og á síðustu árum
— segir Guðmundur H. Garðars-
son, sem skipar 10. sæti á fram-
boðslista Sjálfstæðisflokksins
í Reykjavík
Guðmundur H. Garðattason, viðskiptafræðlngur, formaður V. R.
GUÐMUNDUR H. Garðars-
son, viðskiptafræðingur, sem
skipar 10. sæti á framboðs-.
lista Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík, er 38 ára gamall,
fæddur í Hafnarfirði. Hann
er kvæntur Ragnheiði G. Ás-
geirsdóttur og eiga þau einn
son. Hann lauk stúdentsprófi
árið 1950, prófi í viðskipta-
fræðum frá Háskóla íslands
árið 1954 og var við fram-
haldsnám í hagfræði í Þýzka
landi árið 1954—55. Sumarið
1965 stundaði hann nám í al-
þjóðlegum markaðsfræðum
við Harvardháskólann í
Bandaríkjunum. Guðmundur
H. Garðarsson starfaði við
Iðnaðarmálastofnun íslands
1955—60, en frá 1961 hefur
hann verið málssvari Sölu-
miðstöðvar hraðfrystihús-
anna.
Guðmundur hefur starfað
mikið í samtökum ungra
Sjálfstæðismanna allt frá ár-
inu 1948. Verið formaður
Stefnis, félags ungra Sjálf-
stæðismanna í Hafnarfirði,
ritstjóri tímaritsins Stefnis,
og setið í stjórnum Heimdall-
ar og Sambands ungra Sjálf-
stæðismanna. Hann hefur því
verið í forustusveit ungra
Sjálfstæðismanna um árabil.
Aðeins 28 ára gamall, árið
1957, var Guðmundur kjör-
inn formaður Verzlunar-
mannafélags Reykjavíkur,
sem þá var nýorðið launþega
félag og gegnir hann því
starfi enn. Hann hefur enn-
fremur gegnt ýmsum öðrum
trúnaðarstörfum fyrir verzl-
unar- og skrifstofufólk og
situr m.a. í stjórn Lífeyris-
sjóðs verzlunarmanna og í
stjórn Alþýðusambands ís-
lands. Einnig á hann sæti í
Verkalýðsráði Sjálfstæðis-
flokksins.
Við spyrjum Guðmund í upp-
hafi hvað hann vilji segja um á-
hrif þeirrar frjálsræðissfefnu,
sem upp var tekin 1960 í verzlun
og viðsikiptum, á starfsaðstöðu
og kjör verzlunarfóLks.
— Það er augljóst miál, að í
þeim efnum hefur mjög breyzt til
hins betra fyrir verzlunina í
heild og hefur það ekki hvað
sízt komið launþegum í þeirri
stébt til góða. En það er ekki að-
eins verzlunarfólk, sem hefur
notið góðs af þeim miklu breyt-
ingum, heldur öll þjóðin eins og
hin mi'kla og almenna velmegun
ber glöggt vitni um. Þá er það
ánægjulegur árangur þessarar
stefnu, að auknir og nýir mögu-
leikar hafa skapast í uppbygg-
ingu fyrirtækja, en rekstur
margra þeirra styðst mjög við
vinnu verzlunar og skrifstofu-
fólks. Á það t.d. sérstaklega við
hina glæsilegu uppbygginigu flug
félaganna, en 1 þeim efnum
mundi ég segja, að viðreisnin
hafi skapað gjörbyltingu.
Aukin velmegun síðustu ára
hefur einnig orðið til þess, að
almenningur þarfnast aukinnar
þjónustu af hálfu verzlunarinnar,
en slíkt hefux auðvitað haft í för
með sér, að starfsmönnum hefur
fjölgað, jafnframt því sem þjón-
ustan hefur orðið fjölbreytilegri.
Er þetta í samræmi við þá þróun,
sem jafnan á sér stað, þar sem
framfarir eru miklar og lífskjör
góð. Enda er það eftirtektarvert,
að af þeim 4000 félögum, sem eru
í Verzlunarmannafélagi Reykja-
vífcur í dag, eru 53% á aldrmum
20-40 ára og er það mikil breyt-
inig frá því sem var áður um
aldursamsetningu fyrir t.d. 20
árum.
Þarna hefur mi'kill fjöldi
ungra marma og kvennia hazlað
sér völl við mikilvæg þjónustu-
stöff, í heildverzlun, smásölu, hjá
tryggingarfélögum, skipafélögum,
flugfélögum í lyfjaverzlunum
o.s. frv.“
„Hvað vilduð þér segja um þá
breytingu, sem orðið hefur á
kjörum verzlunarfólks á þessum
tíma?“
„Ég er kannski ekki rétti mað-
urinn til þess að kveða endan-
lega upp úr um það, hvort kjörin
séu nægilega góð. Um það má
auðvitað alltaf deila en við sem
erum í forustunni fyrir þessu
fjölmenna félagi, leitumst jafnan
við að skapa fólkinu nægilega
og réttláta hlutdeild í þjóðartekj
unum. Kjör fólfcsins eru nokkuð
mismunandi, fer það bæði eftir
starfsaldri, þjónustugrein og jafn
vel stöðu einstakra fyrirtækja.
Það er eins í þessari atvinnugrein
og flestum öðrum, að yfirborgan
ir tíðkast þar. Hins vegar tel ég
engan vafa á því að kjör vérzl-
unar- og skrifstofufólks í heild
hafa breytzt til hins betra á síð
ustu árum, en auðvitað má allt-
af betur gera“.
„Hvað teljið þér, að helzt hafi
áunnizt í kjara. og hagsmuna-
málum verzlunar- og sfcrifstofu-
fólfcs?
„Auk betri kjara, að því er
varðar beinar launagreiðslur, hef
ur verzlunarfólk fengið lífeyris
sjóð, sem er rúmlega 10 ára gam-
all og er mjög öfliug stofnun.
Höfuðstóll hans er nú um 140-
160 millj. kr. Auk þess að gegna
meginhlutverkinu, lánar sjóður
inn sjóðsfélögum vegna íbúðar-
bygginga og fbiiðarkaupa og
námu þessi lán á sl. ári 44 millj.
kr. Þá hefur verzlunarfólki einn-
i'g verið tryggð aðild að Atvinnu
leysistrygginigum með samning-
um við vinnuveitendur og fyrir
tilstyrk núverandi ríkisstjórnar.
Aðild að atvinnuleysistrygging-
um var mjög mifcilsverður áfangi
fyrir verzlunar- og skrifstofufólk.
Þá hefur tekizt að tryiggja fólte
inu samninga um lengra orlof og
stóraukin veikindafrí. Annars
ætíla ég ekki að rekja þetta nánar,
vil aðeins segja, að nokkur vott
ur um það að fólk hafi verið
ánægt með forustu þessa félags
Framhald á bls. 19
Frambjóðendur hafa orðið
Kosningar í borgarstjórn
Á PUNDI borgarstjórnar Reyfcjavíkur sl. fiimmtudag fór
fram kjör ýmissa trúnaðarmianna borgiarstjórnar.
Porseti borgarsltjórnar til eins árs var kjörim frú Auður
Auðuns. Fyrsti varaforseti var kjörinn próf. Þórir Kr. Þórð-
anson og annar varaforseti Gásli Hal'ldósson.
Skriifarar borgarstjórnar voru kjörnir þeir Birgir ísl.
Gurnnarsson ag Sigujón Bjönsson og til vara þeir Bragi
Hannesaon ag Jón Smorri Þorleifsson.
í borgiarróð voru kjörin þau Auður Auðuns, Birgir ísl.
Gunnarsson, Gísli Halldiórsson, Guðmundur Viigifússon og
Kristján Benedifctsson. Til vara: Geir HaHgrímsson, Þórir
Kr. Þórðarson, Gunnar Helgason, Jón Snorri Þorleifsson
og Einair Ágústsson.
Kosning þriggja manna
hannsson.
G-listi: Þorvaldur Kristmund*
son.
Kosningu hlutu:
Guðmundur H. Guðmundsson,
Skaphéðinn Jóhannsson og Þor-
valdur Kristmundsson.
Varamenn voru kjörnir af
tveim listum án atkvæða-
greiðslu: Ingólfur Finnbogason,
'Páll Flygenring og Sigurður
Guðmundsson.
Kosning þriggja manna í heil-
brigðisnefnd og þriggja til varas
Birgir fsl. Gunnarsson, Ingi Ú.
Magnússon, Úlfar Þórðarson.
Framhald á bls. 19
Geir Hallgrímsson, borgarstjo ri, flytur Berlínarbúum þakkir
Reykvíkinga fyrir vináttugjöf ina.
byggingarnefnd og þriggja til
vara.
A-listi: Bárður Daníelsson.
D-listi: Guðmundur H. Guð-
mundsson og Skarphéðinn Jó-
Vinargjöf Berwnarbúa til
Reykjavíkur afhjúpuð
SNEMMA í gærmorgun kom
hingað tii landsins þýzka
skemmtiferðaskipið R e g i n a
M a r i s með um 240 Berlínar-
búa, sem hér munu dveljast í 2
daga. Meðal farþeganna er dr.
Brunner, borgarritari V-Berlín-
ar, og um hádegisbilið í gær af-
henti hann borgarstjóranum í
Reykjavík, Geir Haligrímssyni,
afsteypu af birni, sem er i skjald
armerki Berlínarborgar. — Við-
staddir athöfnina voru ambassa-
dor V-Þýzkalands og nokkrir
tugir Þjóðverja af Regina Maris.
Myndinni hefur verið komið
fyrir á grasflöt sfcammt frá
Tjörninni. Dr. Brunner flutti
stutt ávarp, er hann afhenti
gjölfina. Sagði hann m.a., að
hann vonaðist til að þessi stytta
yrði til að auka enn á veLvild
og vináttutengsl þessara tveggja
borga, og lýsti yfir þeirri ósk
sinni, að fleiri íslendingar
myndu í framtíðinni heimsækja
Berlín, og fleiri Berllnarbúar
sæktu íslendinga hekn. Síðan
þakkaði Geir Hallgrímsson gjöf-
ina með stuttu ávarpi.
Mósaíkmusík
KlNVERSKI píanistinn Fou
Ts’ong ték að ,sér hérumbil ,allt
tónlistarlíf í Reykjavík í fjóra
daga. Tvisvar lék hann með Sin-
fóníuhljómsveitinni,' tvö kvöld í
töð, og aftur önnur tvö kvöld
í röð fyrir Tónlistarfélagið. Það
var því óhjákvæmilegt að kynn-
ast leik þessa ágæta manns.
Tónlistarfélagskonsertinn hófst
með Sjakonnu eftir Handel, og
Var þar myndarlega af stað far-
ið. Á eftir fylgdi B-dúr síðsón-
atan eftir Schubert, en þar var
einhver fölvi á litum, mistur,
sem gerði harmleik sónötunnar
að léttvægum óþægindum. Ekki
diytti góðum upplesara í hug að
verða óðamála í hvert sinn, og
alvöruténn kæmi í frásögnina —
þess vegna kom það á óvart a8
heyra Fou Ts’ong hlaupa til og
Ifrá með tempóið í fyrsta þætti.
og það af svona yfirvegaðri ná-
tovæmni!
Seinni tvö verkin á efnis-
skránni virtugt eiga betur vi9
skap Fou Ts’ong, en það voru
Pólonaise-fantasian, op. 61. eftir
Chopin og h-moll sónata Liszts.
Sónatan var flutt með miklum
tilþrifum, og það voru jafnfrarrvt
'tilþrif, sem aldrei misstu marks.
Píanistinn gaf öllum smáatriðum
Ifyllsta svigrúm án þess að heild-
armyndin yrði nokkuð grisjótt
Liszt-sónatan er nefnilega ekkl
imúsík, sem vindur fram, hún er
öllu fremur í ætt við mósaíta
i tónum.