Morgunblaðið - 27.08.1967, Síða 5

Morgunblaðið - 27.08.1967, Síða 5
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 27. ÁGÚST 1967 5 - HAFÐI KÖTTINN Framhald af bls. 8. lenzkam fornleifafræðingum er löngu orðið ljóst gildi öskulag- anna og hef ég um áratugi haft ánægjalega samvinnu við þá. Það er vaxandi áhugi erlendra fornleifafræðinga á þessu efni. Japamr og Nýsjálenzkir forn- leifafræðingar nota trefókróno- lógíu með góðum árangri. Nefna mætti að í októbermánuði á ég að flytja fyrirlestur um ísl. ösku lagarannsókriir hjá fornleifa- fræðingum við Kaliforníuháskól ann í Los Angeles Það hefir alloft skeð að ís- lenzk eldfjallaaska hefir borizt til annarra Evrópulanda, Fær- eyja, Bretlandseyja, Skandinav- íu og Finnlands og er þess skemmst ð minnast að aska féll í Finniandi í byrjun Heklugoss- ins 1947. Mesta öskufall frá Is- landi, sem orðið hefir, varð í Skandinavíu á síðustu öldum, úr öskugosinu mikla 1875. í doktorsritgerð minni 1944 benti ég að að mögulegt ætti að vera að finna með smásjá- rannsóknum íslenzk öskulög í skandinaviskum mýrum því ís- lenzka eldfjallaaskan saman- stendur aðallega af glerkornum en skandinaviskt berg er yfir- leitt kristallað og þar með eins og sandur eða dust, sem af því myndsst, og auðvelt að greina það frá öskuglerinu. Væri hægt að finna í Skandinavíu íslenzk öskulög sem við vitum aldur á, hefir það talsverða jarðfræði- lega þýðingu, því þar með fengj ust aldursákvörðuð lög í jarð- lagi þessara landa og eins gæfi þetta upplýsingar um þau gos, er myr.duðu lögin. Ungur sænskur jarðfræðingur Christer Perssons, sem var með í fræðsluferð til íslands fyrir nokkrum árum, hefir nú tekið upp þetta verkefni og með góð- um árangri f sænskum og norskum mýrum hefir hann fundið nokkuð af þeim líparít- öskulögum, sem mest ber á í íslenzkum jarðvegi. Auk ösku úr Öskjugoisinu 1875, hefir hann fundið óskulög sem að öllum lík índurn eru úr Öræfajökulgosun- um miklu 1362, því er eyddi Litla-Hérað, svo og ösku úr Heklugosinu 1104, er eyddi Þjórsárdal og tvö forsöguleg öskulög þau, sem ég hef nefnt H3 og H4 og mest ber á í mó- íslenzk eldfjallaaska tekin í Skandinavíu. Glermyndunin mjög greinileg. í mýrum norðanlands, hið yngra i (H3) 2800 ára, en hið eldra (H4) 4000 ára Hafa þessar rannsókn- ir Perssons vakið talsverða at- hygli. Hann mun haifa í huga að athuga öskulög á Shetlands- eyjum, en danskir vísindamenn eru að vinna að athugunum á íslenzkum öskulögum í Færeyj- um. Verður nú auðveldara en áður að bera saman með frjó- greiningu gróðurfar í nefndum löndum á ákveðnum, afmörkuð- im tímabilum t.d í lok 11. aldar. Hér vantar nú tilfinnanlega vísindamenn, sem einbeita sér að frjógreiningu og gróðurfor- sögu landsins. Ég lagði frjógrein | inguna á hilluna fyrir löngu, en ! lærði hana þó hjá upphafsmanni | þessarar vísindagreinar. Þorleif ur Einarsson, sem unnið hefir | ágætt starf á þessu sviði, er einnig kominn á kaf í önnur verkefni. Svo dæmi sé nefnt i mætti með frjógreiningu og hjálp öskulaga kortleggja gróð- urfar hér á landi rétt fyrir land námstíð og er það einstakt tæki færi til að kanna áhrif land- námsins á áður ábyggt land. En þetta er tímafrekt og þykir ekki fýsilegt á þessari asaöld. Mörg heillandi verkefni í ís- lenzkri jarðfræði verða raunar ekki leyst fyrr en komið verð- ur einhverju sómasamlegu heildarskipulagi á jarðfræðirann sóknir í landinu og raunar undir stöðurannsóknir í náttúrufræði í heild, sem og hamla í þessum greinum. Ég á þegar það mörg og ánægjuleg ár að baki sem jarð- fræðingur, að ég hjari væntan- lega áfj am sem áður nú þótt gamlir draumar um úrlausn þessara mála hafi ekki orðið að veruleika. En upp er að vaxa ný og efnileg kynslóð jarðfræð- inga, sem vonandi er óþolimmóð ari og gengur harðar eftir að málum sé hrint í viðunandi horf, segir Sigurður og þar með finnst mér hann kominn út í dapurlegri sálma, því raunar fýsti mig að blanda þetta vís- indasamtal hans alkumnu gaman semi. Sigurði finnst hann vera að verða gamall, þótt allir geti séð enn að þessi síungi og sprell- lifandi maður geti aldrei orðið það. Hana byrjaði rannsóknir sín ar á námsárunum sínum í Sví- þjóð með því að stökkva fyrir- varalaust hingað heim 1934, er hann las í blaði um Grímsvatna gosið. Hann segist síðan hafa alltaf verið svo heppinn, að vera hér heima þegar gois hafa bom- :ð. Hann lauk lieentiatsprófi 1939 og varð doktor 1944. ‘ En þetta vor 1934 var fyrsta verkefni hans að rannsaka jarð- skjálftanna á Dalvík. Hann var þá staddur á Akureyri við mat- borð og stökk upp og út í bíl og til Dalvíkur. Þá höfðu allir Ðalvíkingar flúið hýbýli sín og bjuggu í tjöldum, en hann sett- ist að einn í gömlu timburhúsi þar á stanðum og hafði kettling hjá sér, þvi hann hafði lesið um það, að dýr, ekki sízt kettir, væru mjög næmir á að finna jarðskialftakippi. Hann vissi og að fyrsti kippurinn er jafnan sterkastur og var því ekki svo hræddur að vera þarna með kett inum einn í tvo sólarhringa. Hann hafði tvö hei'bergi til um- ráða og það brást ekki að kisi stökk fram í fremra herbergið hvert sinn er kippur kom. Það var alveg sama hvaða aðferð hann notaði sjálfur, hengja blý- ant í spotta, styðja gómum á glerplötu, alltaf var kötturinn nákvæmari jarðskjálftamælir. Til voru hverskonar kenni- merki og atriðsorð um hvernig skyldi lýsa jarðskjálftanum. T.d. voru menn jafnan spurðir að því erlendis hvort hávaðinn líktist þrumum. Hann leitaði upplýsinga um það hér á all- mörgum bæjum og fékk menn tii að bera saman með sér tölu kippanna, en hin alþjóðlegu kennimerki dugðu hér ekki. Menn líktu þessu helzt við það að beijurnar væru komnar upp á baðstofuþekjuna, eða eitthvað í þeim dúr. Það var skiljanleg- ur hávaði hér á landi. Mig langið líka til að fá hjá Sigurði eina gamanvísu til að botna þetta vísindaspjall. Vera kann að hún komi er hann les þetta yfir til leiðréttingar. Eins. og Sigurður sagði, hefir sjálf- boðavinna og áhugamannastarf verið ómetanlegt í rannsóknum hér, og þá hafa menn gert sér hvaðeina til gamans og hefir hann ekki látið sitt eftir liggja. Það er því ómetanleg náðargáfa hér á íslandi að geta verið gam- ansamur vísindamaður. Og Sigurður lofaði mér að beyra nokkur erindi, sem hann var að setja saman undir finnsku lagi. Hér eru upphafs- erindin: Látum þá æða burt, eins langt og þeir geta sem lífinu á Fróni ei una, Ég skal samt aldrei fara ég kann að meta íslenzku náttúruna. Látum þá gamna sér á knæpu og krá og kynnast heimsins prjáli. í birkilaut hvíli ég heidur bakkanum á en á oúlu í Sankti Piuli. vig. Tilkynning um breytt s'imanúmer Höfum fengið nýtt símanúmer. Landflutningar hf. Borgartúni 11 Simi 22490 áður vöruafgreiðsla Þrastar. ArEB i’ÖEST MED STORA NYHETEEIil Allt á að seljast DTSALA mánudag. þriðjudag og miðvikudag. EKKI bara afgangshlutir, eins og á mörgum útsölum. DÁSAMLEGIR ... KJÓLAR, DRAGTIR, KÁPUR, og fyrir börnin höfum við hinar beztu sokkabuxur í mörgum litum og þær ódýrustu og margt fleira. Aðalstræti 9II. hæð t.v. S

x

Morgunblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.