Morgunblaðið - 06.06.1969, Síða 19

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 6. JÚNÍ 1909
19
Alfreð Mikli
herferðin —

Dustin Hoffmann hrifsar brúðina frá altarinu og lokar kirkju
gesti inni með krossinum.
Víkingaskipið við írlandsstrendur og kapteinninn, Robret Marx.
# umsjá Sverris Pálssonar
og Sæbjörns Valdimarssonar
ÞAÐ myndi sjálfsaigtt ein-
fhvBrjnim bregða í briúrn sem
væri á laibbi níðuir við höfn
ef 'hann sæi skyndlega vík-
ingiaisikip und'iir fu/lkum segíLum
koma sfkríðandii inn uim hafn-
armyrnmð. Þetta er samit e'kki
eins fráleitt og virzit gæti í
fyrstu, því einmiitt un þessar
miundir er slíkit skiip á leið
til íslandis fr'á Bergien í Nor-
egi. Sigiingin er liðuir í auig-
lýsiingathenferð fyrir kvi'k-
myndina „Alfred the Great“,
sem tekim var á írlandi síð-
astliðið siuimar. Víkingaskipið
er ' nákvæm efitirlífcing af
Gbkstod iangslkipinu frá 850,
og mlun áhötfniin, níu m'anns,
ekkf notaist við nein siglánga-
tæki, en aðleins miiða út Stað-
arákvarðaniir af gangi hirnin-
tunigia.
Með því að stigla þannig í
fcjölfair víkinganna ætlair
fcapteinninn, Robert Marx, að
færa sönnur á, að það ba'fi
verið mögiuilegt fyrir forfeðuir
okkar að sigla yfir til hiins
nýja hekns, á sínium frum-
stæðu langiskipuim, án korta
og síjóimiæMngatæikja. Loka-
áfangi leiðáirinnar er New
York og teQist Marx svo tiL, að
ferðin fgeti tekið alit frá
tveim mánuðum til fjöguirra
mána'ða, eftir þ v'í hvernig
vincöar snúaist.
Peter 0‘Toole og Katharine Hepburn í „Lion in Winter“.
Um borð í „Alfreð mikla“
eru angin niútíma þægindi og
einu leifamar atf tuttuigustu
öMinni enu 'björgunarútlbún-
aður og Ijósmyndatæki. Á-
höfruin er klædd að hætti vík-
inga og notar ti£L þess búninga
úr kvlkmynidánni, en næring-
in er í sarmræmíi við um-
hverflið, hvalrengi og þuirrk-
aður þorskur.
„AMred The Great“ er 70
millim. Panavision litmymd
stjórnað atf Clive („Whiait’s
New Puissycat") Donner og
Æramleidd af MGM. Aðaliedlk-
arair eriu Daviid Hemmdngs,
Miohaeil Yorfc, Prunelda Ran-
somie og Colin Blakeliy. Eftir
'fruimisýninguinia í London, 14.
júlí næstk., sem hertoginn atf
Ediniborg ver'ður viðstaddur,
tekur imiynddn sér stöðu í
Empire-kvikmyndabúsinu á
Leicaster Sq., þar sem „Doct-
Or Ziwago“ og endiurútgáfan
af „Gone With The Wind“
hialfa hireykt sér Síðusbu þrjú
tid. fjögur áriin.
— 0 —
„EMBASSY PICTURES“ hét
lítið kvdlkmyndiafyrirtæki í
Los Angeies fyrir nokfcruim
árum. Stu'ðl.aði fyrirtæki
þetta að dreifingu evróipsfera
mynda í Bamdairíkjiunuim, en
eigin fraimíLeiðslia var bæði
itakimörkuð og tiHþrifadlítil.
Framkvæmidaistjóri var hinn
þekkti fcvikrniymdaframleið-
andli, Joseþh E. Levine og
varð hann, vegna smæðar
fyrirtæisins, að láta ríisiana
d'reifa sínium stærri myndluim,
eins oig „Nevada Smáltlh", „The
Carpetbaggers", „Hairiow og
fleiruim. En árið 1907 gerði
Levime þriggja mynda samn-
ing við umgan ieilks’tjóra,
Mike NidhjoMts („Virgliinia
Wooif“), og átti hann aið fá
250.000 daili fyriir hiverja
Framhald á bls. 25
4
LESBÖKBARNANNA
varð lamghæs'tur á próf-
inu.
„Núna“, sagði hann,
„lofcsins skal ég fá að
sijá Feng-Lien aftiur“.
Hann tók spegilmn
upp og horfði iengi á
Feng-Lien, þar til hon-
uim sýndiist hún talia. Já,
það var eins og hiún væri
að óska honum til ham-
ingju. Og skyndilega
hvarf spegilinn og í stað
hans stóð Feng-Lien nú
ljóslifandi fyrir framan
hann.
„Virkiiega", sagði hún
og hneigði sig, „ég er
dauðhirædd við þer.nan
unga, hálærða mann“.
„Og þetita á ég al'lt þér
að þakka“, sagði Liu.
Þau giftu sig undir
eins — og Liu fékk virð-
ingarsiöðu í Kína, en
Feng-Lien þurfiti aldrei
framiar að nota mátt sinn
sem hún réð yfir vegna
þess að hún var dóttir
refs, því Liu var laus við
ai a letL
GÖNGUFERÐSN
Sex iiltllir Skátastráfear
fiónu í gönguæfimgu. Þeir
höfu allir gömguma viið
stóra grenitréð í mdðjuim
s'kógimum, en fóru hver
í sína áltltlina.
Getur þú nú, án þess
að nota miádband, séð
hver gekk lenigjbu lei'ð-
ina og hver gskk þá
■jt.yLztu?
13. árg.
Ritstjöri: Kristján J. Gunnarsson 6. júaí 1969
DÓTTIR REFSINS
EFTIR ALICE
RITCHIE
ÞAÐ ER stórkostilegt að
vera dóttir reifs. Refir
þurfa nefnilega efckert að
hafa fyrir því að læra,
en samt sem áður viba
þeir miklu meira en mað
urinn, sem er alla sína
ævi að læra. Og þegar
barn refs tefeur á sig
manniegliger'vi, eins og
ntiunduim á sér stað, og
verður venjuiegur strák-
u. i eða stelpa, veit það al
v. 'g jafn mikið cig sjáilfur
refurinn og kann alls
iconar galdra.
I.iu var ungiur nem.andi I
í hiáifeóia. A'uðvitað hefði
iisnn átt að vera að lesa
núna, því prófin voru á
næsbu grösuim. En Liu
var laitiur og viidi mikliu
L eimiur sfcermmta sér og;
fara i siglingair á bátnum I
á e' pabba sdns.
Dag noklkurn, þegar |
hann var önnum kafinn
— etf hægt er að kalla
það avo — uá hann uinigri
.'túlku biegða fyrir milli
nmnanna, sem uxu á lít-
iiri eyju úti á mi'ðj'U vatn
inu. Snarlega stökfe hann
upp í bátinn, hriaðaði sér
i áttina til eyjunnar og
'I'ii. að stúlkunni.
Lengi vel sá hann efeki
neibt. En ailllt í einu
heyrði hann h/áðslleigan
hlátur — fyrsit hægra
megin við sig ag svo
vinstra megin — og LLu
hljóp uim affllla eyjuna,
hvar sem hann sá stúlk-
unni bragða fyrir. Lofea
náði hann henni. En hiún
var svo faffllag, þar sem
hún hailaði sér uipp að
tré nofcknu og brosti til